Έσπειραν τον λαϊκισμό, θερίζουν λαϊκισμό…

Στο τέλος του φθάνει σήμερα άλλο ένα κωμικοτραγικό σίριαλ, αυτό της λίστας με τα κόκκινα δάνεια των 22 Πολιτικά Εκτεθειμένων Προσώπων, που κατάρτησε και παρέδωσε ο Γενικός Ελεγκτής στην Βουλή, η οποία έχοντας στα χέρια της την καυτή πατάτα, αποφάσισε, εν μέσω αντιδράσεων, όπως δοθεί σήμερα στην δημοσιότητα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Εν μέσω έντονων αντιδράσεων ψηφίστηκε η δημοσιοποίηση της λίστας των 22 ΠΕΠ

Εδώ και αρκετούς μήνες τα πολιτικά κόμματα έδωσαν το σύνθημα του προεκλογικού αγώνα για τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, με τα περισσότερα από αυτά, εκμεταλλευόμενα την κατάσταση που δημιουργήθηκε με τα ζητήματα της διαφθοράς, να τονώνουν ακόμη περισσότερο το κλίμα, να επιλέγονταν τον εύκολο δρόμο των εντυπώσεων, της ανταλλαγής πυρών και τον δρόμο της καλύτερης ατάκας, που ενδεχομένως θα οδηγήσει στην αύξηση των μετοχών τους τον ερχόμενο Μάιο.

Τα όσα διαδραματίζονται εδώ και μήνες, αναμφίβολα το μόνο που κατάφεραν πολιτικά κόμματα, είναι να αυξήσουν ακόμη περισσότερο την δυσφορία ανάμεσα στους ήδη κουρασμένους πολίτες, οι οποίοι, όπως καταδεικνύουν και οι δημοσκοπήσεις, γύρισαν την πλάτη στους πολιτικούς, απαξιώνοντας κάθε θεσμό του κράτους. Οι συμπεριφορές και οι αποφάσεις τους, σε συνδυασμό με την αδικαιολόγητη ανοχή που επέδειξε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα σε διάφορα ζητήματα, δημιούργησε ένα κράμα απέχθειας που μετεξελίχθηκε σε απάθεια και στη συνέχεια οργή των πολιτών προς τους πολιτικούς. Επιπρόσθετα, επιβεβαίωσαν τις παγιωμένες αντιλήψεις που επικρατούν σε αρκετούς πολίτες, πως οι πολιτικοί είναι όλοι οι ίδιοι, ότι όλα τα κόμματα είναι τα ίδια, πως ενδιαφέρονται και εξυπηρετούν μόνο τα δικά τους συμφέροντα, ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πολιτικό σύστημα σκοπιμοτήτων, τα βασικά του χαρακτηριστικά του οποίου συνίστανται στη διαφθορά και στο ρουσφέτι…

Την ώρα που οι πολιτικοί βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα και οι πολίτες απαιτούν διαφάνεια και απόδοση ευθυνών σε όσους θησαύρισαν εναντίον τους, η Βουλή αποφάσισε, με 41 ψήφους υπέρ, να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο, όπως στην περιβόητη λίστα Γιωρκάτζη. Δηλαδή, να δώσει στην δημοσιότητα την λίστα με τα κόκκινα δάνεια των 22 ΠΕΠ, τα οποία είχαν στον Συνεργατισμό και αναδιαρθρώθηκαν. Μια λίστα η οποία καταρτίστηκε από τον Γενικό Ελεγκτή, σύμφωνα με τον οποίο δεν έχει αποδειχθεί πως τα ΠΕΠ έτυχαν ευνοϊκής μεταχείρισης από το Συνεργατισμό.

Προς αποφυγή όμως κατηγοριών για κουκούλωμα και σε μια προσπάθεια ανάκτησης της εμπιστοσύνης των πολιτών, η Βουλή αποφάσισε την δημοσιοποίηση της λίστας, με τα πλείστα κόμματα όμως να μιλούν για λαϊκισμό, αφού ο Γενικός Ελεγκτής δεν κατέληξε σε ασφαλή συμπεράσματα κατά πόσο 22 ΠΕΠ έτυχαν ευνοϊκής μεταχείρισης. Αυτός μάλιστα, ήταν και ο λόγος που η Επίτροπος Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων στη γνωμάτευσή της προς τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη υπέδειξε ότι δεν εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον από την αποκάλυψη των ονομάτων των 22 ΠΕΠ.

Εξού και ο Γενικός Ελεγκτής έριξε το μπαλάκι στη Βουλή, με τον πρόεδρο του Σώματος Αδάμο Αδάμου, μετά το τέλος της Ολομέλειας, να ξεσπά και να τονίζει ότι «όσοι είναι μάγκες να τις βγάζουν οι ίδιοι τις λίστες. Για όλες τις λίστες φταίει η Βουλή. Τα ρίχνουν όλοι στη Βουλή για να τα βγάζει προς τα έξω, επειδή έχει ασυλία», ανακοινώνοντας μάλιστα πως δεν θα δεχθεί κατάθεση άλλης λίστας. Επίσης, κάλεσε τους πολίτες να διαβάσουν την απόφαση της Βουλής και την έκθεση του Γενικού Ελεγκτή και όχι μόνο τη λίστα των 22 ονομάτων.

Πυρά στον Γενικό Ελεγκτή δεν εκτοξεύθηκαν μόνο από τον πρόεδρο της Βουλής αλλά και από άλλους βουλευτές, ακόμη και από αυτούς που κάποτε τον χρησιμοποιούσαν σαν «λάβαρο» για αντιπολίτευση, οι οποίοι όμως στο τέλος, παρά τις έντονες διαφωνίες τους, αναγκάστηκαν να ψηφίσουν υπέρ της δημοσιοποίησης της λίστας. Και αυτό, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα κρίνονταν από τους πολίτες και θα κατηγορούνταν για συγκάλυψη, επειδή ΠΕΠ προέρχονται από τον πολιτικό τους χώρου και λαμβάνοντας υπόψη πως προηγουμένως βρίσκονταν στα κάγκελα, φωνάζοντας για διαφάνεια. Και όλα αυτά, σε συνδυασμό με τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές…

Λαμβάνοντας υπόψη πως θα υπερψηφιζόταν η δημοσιοποίηση της λίστας, κάποιοι έσπευσαν να ξεκαθαρίσουν τις θέσεις τους, σαν σύγχρονοι… Αρτεμάκηδες - «εγώ εν τζιαι…» - με τους πολίτες να παρακολουθούν για άλλη μια φορά, μια κωμικοτραγική κατάσταση και ένα αλαλούμ, χωρίς να μπορούν να ξεχωρίσουν ποιος λέει την αλήθεια και ποιος όχι, ποιος έχει δίκαιο και ποιος όχι. Το μόνο που διακρίνουν είναι διάφορους ρόλους, που αναλόγως της περίπτωσης, αλλάζουν…    

Και κάπως έτσι, η απαξίωση των πολιτών έναντι των πολιτικών, όχι μόνο συντηρείται, αλλά διογκώνεται, κάπως έτσι βαθαίνει ακόμη περισσότερο το χάσμα, κάπως έτσι η σχέση των πολιτών με την πολιτική γίνεται ακόμη πιο ψυχρή και απόμακρη. Τόσο ψυχρή και απόμακρη, που αν οι έχοντες την ευθύνη να την επανακαθορίσουν ουσιαστικά και χωρίς παλινωδίες δεν το κάνουν σύντομα, δεν θα αργήσει να έρθει η στιγμή που με μαθηματική ακρίβεια θα έχουν χάσει οριστικά το παιχνίδι. Και που όταν θα χτυπάνε ξανά την πόρτα των πολιτών για να ζητήσουν τη ψήφο τους, πολύ απλά κανείς, μα κανείς, δεν θα τους ανοίγει…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Κράχτες, δόση υποκρισίας και μάχη της ατάκας-Ο μεγάλος κίνδυνος των βουλευτικών