Α. Θεμιστοκλέους: Καιρός να βάλουμε το καλό της Κύπρου πάνω από τα κόμματα

Ως ευκαιρία για να μετουσιωθεί σε πράξη η προφορική πρόθεση των πολιτών για πολιτική αλλαγή, βλέπει τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές ο υποψήφιος με τη Δημοκρατική Παράταξη στην Επαρχία Αμμοχώστου, Ανδρέας Θεμιστοκλέους, ο οποίος τονίζει πως είναι καιρός να βάλουμε το καλό της Κύπρου και των πολιτών που αντιπροσωπεύουμε πάνω από τα κόμματα και καιρός να παράξουμε έργο για τις επόμενες γενιές. 

Μιλώντας για το μείζον θέμα της διαφθοράς που βρίσκεται ψηλά στη συζήτηση, την προεκλογική περίοδο, ο κ. Θεμιστοκλέους σημειώνει πως, ο αποπροσανατολισμός και η εκατέρωθεν επίρριψη ευθυνών είναι τακτικές παρωχημένες, που δεν αθωώνουν τον παλαιοκομματισμό για τα διαχρονικά του λάθη και τη συμμετοχή στη διαφθορά. Παράλληλα υποδεικνύει πως η καταπολέμηση της διαφθοράς γίνεται με πράξεις και με καθημερινή δουλειά επιμόρφωσης, ευαισθητοποίησης και δια του ατομικού παραδείγματος του καθενός. Είναι και θέμα πολιτικό αλλά είναι και θέμα ατομικής ευθύνης.

Σε σχέση με τις κρίσιμες εξελίξεις στο Κυπριακό και την συμμετοχή του Προέδρου της Δημοκρατίας στην άτυπη πενταμερή ο Ανδρέας Θεμιστοκλέους, τονίζει πως η εκάστοτε κυβέρνηση θα έχει τη στήριξη της ΔΗΠΑ για να διαπραγματευτεί λύση του Κυπριακού και θα έχει και την ώθηση, εφόσον παραμένει στο συμφωνημένο πλαίσιο που προκύπτει από τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και τις ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου.  

Σε ότι αφορά την ουσία των εξελίξεων, αναφέρει πως κάθε προσπάθεια επίλυσης του εθνικού μας προβλήματος, κάθε ευκαιρία για συνομιλίες πρέπει να τυγχάνει της απόλυτης στήριξης σύσσωμης της πολιτικής σκηνής της χώρας και των πολιτών, μακριά από προεκλογικές φανφάρες και σκοπιμότητες, ενώ χαρακτηρίζει ως την καλύτερη παρακαταθήκη τη δήλωση Γκουτέρες για «…ένα κανονικό κράτος και με αυτό σαν αφετηρία πρέπει να διασφαλίσουμε επανέναρξη εντατικού διαλόγου», εξηγεί.

Ο κ. Θεμιστοκλέους αναφέρεται και στο ζήτημα της πανδημίας σημειώνει πως η πολιτική στάση της ΔΗΠΑ και του ιδίου, δεν είναι ο μηδενισμός, ο άκρατος λαϊκισμός και η στείρα αντιπολίτευση των συνθημάτων για εντυπωσιασμό. «Άρα δεν θα μπω καν στη διαδικασία να αναλύσω, ειδικά διότι δεν έχω και την κατάλληλη εξειδίκευση για να είμαι αντικειμενικός και επαρκής στην κρίση μου. Άλλωστε δεν θεωρώ ότι ήταν μόνο ευθύνη της Κυβέρνησης και ούτε θα είναι μόνο επιτυχία της κυβέρνησης».

Παράλληλα, αναλύει την πρόταση του για την επανεκκίνηση του τουρισμού, εκφράζοντας τη θέση πως θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στους εμβολιασμούς των εργαζομένων στην τουριστική βιομηχανία. Την ίδια ώρα, αναφέρεται στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο προσφυγικός κόσμος, επισημαίνοντας πως το πρώτο πρόβλημα που ο ίδιος εντοπίζει είναι ότι συγχύσαμε την κοινωνική πολιτική με την πολιτική στήριξης των προσφύγων.

Διαβάστε αυτούσια τη συνέντευξη του Ανδρέα Θεμιστοκλέους στον REPORTER

-Με ποιες προσδοκίες κατέρχεστε στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου με τη Δημοκρατική Παράταξη. Πέραν από την εκλογή σας, τι θα θέλατε να αποκομίσετε από αυτή τη διαδικασία;

Οι εκλογές αυτές είναι μια μεγάλη ευκαιρία να μετουσιώσουμε σε πράξη την προφορική πρόθεση όλων σχεδόν των Κυπρίων για πολιτική αλλαγή. Η ανανέωση πρακτικών, πολιτικών και προσώπων για το καλό της χώρας, είναι αυτό που όλοι πρέπει να επιζητούμε να αποκομίσουμε. Η ΔΗΠΑ αποτελεί μια νέα, καθαρή και πρωτοποριακή παράταξη, που επιχειρεί μέσα από σύνεση, μετριοπάθεια και σωστή επικοινωνία, να επιτελέσει την αποστολή του πραγματικού πολιτικού Κέντρου και να προσφέρει λύσεις σε προβλήματα, καλή υπηρεσία στον τόπο και σωστή αντιπροσώπευση των πολιτών στη Βουλή. Προσδοκούμε σε ένα αποτέλεσμα που θα μας επιτρέψει να έχουμε «δυνατή φωνή» στη Βουλή και αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση του νομοθετικού έργου, που φυσικά πρέπει να αντανακλά τις ανάγκες της χώρας και των πολιτών. Πρωτίστως, πρέπει να αντανακλά τις ανάγκες του μέλλοντος για μια σύγχρονη, προοδευτική και ευημερούσα Κύπρο Για τα Κοπελλούθκια Μας.    

-Θεωρείτε ότι κατά την προεκλογική περίοδο συζητούνται όσο θα έπρεπε όλα τα ζητήματα που απασχολούν την κυπριακή κοινωνία; Ποιο θέμα που σας απασχολεί προσωπικά, θεωρείτε ότι δεν συζητείται όσο θα έπρεπε στον δημόσιο διάλογο;

Δυστυχώς, η προεκλογική περίοδος (και όχι μόνο φέτος) δεν προσφέρει το επίπεδο πολιτικής συζήτησης και δράσης που θα έπρεπε. Δεδομένου ότι η πανδημία κυριαρχεί στη δημόσια συζήτηση, έχουμε επιπλέον αποτύχει να συζητήσουμε λύσεις στα πολλά προβλήματα και νομοθετικά κενά που υπάρχουν. Κυριαρχούν οι αλληλοκατηγορίες, ο λαϊκισμός και οι ατάκες εντυπωσιασμού. Αυτά τα στοιχεία δεν με πρεσβεύουν, ούτε τη ΔΗΠΑ φυσικά και προσπαθούμε με κάθε ευκαιρία να είμαστε ουσιαστικοί και παραγωγικοί, μακριά από άγονες αντιπαραθέσεις και φωνασκίες. Μεγάλο κενό του προεκλογικού είναι κατά την άποψη μου τα θέματα εκπαίδευσης, της αναστύλωσης της οικονομίας, τα εργασιακά και δη η ανεργία, καθώς και θέματα βελτίωσης της ποιότητας ζωής όπως η πραγματική κοινωνική πρόνοια. Προτρέπω, δε, κάθε πολίτη να ψάξει να βρει τους υποψήφιους που προτείνουν ουσιαστικά μέτρα και υπαρκτές λύσεις για όσα πρέπει να διορθώσουμε.

-Οι βουλευτικές εκλογές διεξάγονται στη σκιά αλληλοκατηγοριών μεταξύ Κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για το θέμα της διαφθοράς με αρκετούς να χαρακτηρίζουν το κλίμα σχεδόν ένα μήνα πριν τις εκλογές τοξικό. Συμφωνείτε με αυτή την άποψη και πώς προσεγγίζετε το θέμα της διαφθοράς.

Θα συμφωνήσω, λέγοντας ότι ο αποπροσανατολισμός και η εκατέρωθεν επίρριψη ευθυνών είναι τακτικές παρωχημένες, που δεν αθωώνουν τον παλαιοκομματισμό για τα διαχρονικά του λάθη και τη συμμετοχή στη διαφθορά. Η καταπολέμηση της διαφθοράς γίνεται με πράξεις και με καθημερινή δουλειά επιμόρφωσης, ευαισθητοποίησης και δια του ατομικού παραδείγματος του καθενός. Είναι και θέμα πολιτικό αλλά είναι και θέμα ατομικής ευθύνης. Επιγραμματικά θα ανέφερα ότι για να καταπολεμήσουμε τη διαφθορά χρειάζεται η Βουλή να υλοποιήσει και τις 16 συστάσεις της Greco και να δημιουργήσει πλαίσιο και υπόβαθρο. Χρειάζεται να θεσπιστεί το Ασυμβίβαστο για αξιωματούχους και κανόνες για τη σύγκρουση συμφερόντων. Να διευρυνθεί το Πόθεν Έσχες για Π.Ε.Π. στα πρότυπα της 5ης οδηγίας της Ε.Ε. Να αποσυνδέσουμε τους διορισμούς σε Συμβούλια και θέσεις από τους κομματικούς μηχανισμούς. Να απομονώσουμε τις κομματικές εξαρτήσεις με τους ανεξάρτητους θεσμούς και τις εποπτικές αρχές. Να θεσπίσουμε την προσωπική ευθύνη για αξιωματούχους που ασκούν εξουσία ή διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα. Να κάνουμε καλύτερη αξιολόγηση του ανθρώπινου δυναμικού. Προπαντός να επιμένουμε στην καλλιέργεια παιδείας κατά της διαφθοράς, την ευαισθητοποίηση και επιμόρφωση όλων και φυσικά στη μηδενική ανοχή. Η ατιμωρησία να σταματήσει. Έτσι πολεμούμε τη διαφθορά. Πλέον είναι θέμα πολιτικής βούλησης και εμείς στη ΔΗΠΑ την έχουμε.    

-Γίνεται προσπάθεια ώστε το όλο ζήτημα της διαφθοράς να παρουσιαστεί ως απότοκο των πολιτικών της παρούσας Κυβέρνησης. Συμφωνείτε όμως ότι αποτελεί ένα διαχρονικό πρόβλημα με την κατά καιρούς συμμετοχή όλων όσων απαρτίζουν το πολιτικό μας σύστημα διαχρονικά;

Όπως προανέφερα, θεωρώ ότι είναι διαχρονικό ναι το πρόβλημα, που σχετίζεται και με την απουσία ατομικής ευθύνης ενός εκάστου πολιτικών προσώπων, πέραν των παλιών κομμάτων που «ανέθρεψαν» με την ανοχή τους τη διαφθορά ή και ενδεχομένως συμμετείχαν σε αυτή άμεσα ή έμμεσα. Αυτό, σε καμία περίπτωση, δεν απαλλάσσει την παρούσα κυβέρνηση από τις σοβαρότατες ευθύνες της, όπως φυσικά και την παρούσα σύνθεση της Βουλής που απέτυχε να προστατέψει με νομοθετικό έργο τους πολίτες και τη χώρα. 

-Τα βλέμματα όλων μας βρίσκονται πλέον στις εξελίξεις στο Κυπριακό και τι θα φέρει η άτυπη πενταμερής Αναμφίβολα το εσωτερικό μέτωπο και η στήριξη που δίνεται από τα κόμματα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, παίζει σημαντικό ρόλο. Η ΔΗΠΑ είναι έτοιμη να δώσει την απαιτούμενη στήριξη και ώθηση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να διαχειριστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις επικείμενες σημαντικές εξελίξεις;

Κάθε προσπάθεια επίλυσης του εθνικού μας προβλήματος, κάθε ευκαιρία για συνομιλίες πρέπει να τυγχάνει της απόλυτης στήριξης σύσσωμης της πολιτικής σκηνής της χώρας και των πολιτών. Μακριά από προεκλογικές φανφάρες και σκοπιμότητες. Δεδομένων των συγκυριών αλλά και των μεγάλων κινδύνων σε τυχόν νέο ή οριστικό αδιέξοδο, γνωρίζοντας ήδη τις προθέσεις της Τουρκίας για τη χώρα μας και την περιοχή γενικότερα, είναι θεωρώ ευρέως αποδεκτό ότι μόνο με συνομιλίες μπορούμε να βρούμε μια λύση στο Κυπριακό. Αναγνωρίζω ότι δύσκολα μπορούν να διεξαχθούν συνομιλίες με μια Τουρκία αδιάλλακτη, αμετακίνητη, επιθετική και επεκτατική, από την άλλη έχω απαίτηση από τον ΟΗΕ και την Ευρωπαϊκή Ένωση να αρθούν επιτέλους στο ύψος των υποχρεώσεων τους προς το διεθνές δίκαιο, τη νομιμότητα και ένα ισότιμο κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας. Η εκάστοτε κυβέρνηση θα έχει τη στήριξη της ΔΗΠΑ για να διαπραγματευτεί λύση του Κυπριακού και θα έχει και την ώθηση, εφόσον παραμένει στο συμφωνημένο πλαίσιο που προκύπτει από τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και τις ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου.  

-Είστε πρόσφυγας από την Αμμόχωστο. Ήθελα να σας ρωτήσω, με ποιες είναι οι δικές σας προσδοκίες ενόψει της άτυπης πενταμερούς και δεδομένων των θέσεων της άλλης πλευράς που δημιουργούν ένα αγεφύρωτο χάσμα. Ποια θα πρέπει να είναι κατά τη γνώμη σας η τακτική του Προέδρου της Δημοκρατίας ενώπιον του Αντόνιο Γκουτέρες;

Στην άτυπη Πενταμερή πρέπει, κατά την άποψη μας, να διασφαλίσουμε τη συνέχιση της διαδικασίας συνομιλιών. Το πλαίσιο Γκουτέρες ήταν και παραμένει μια καλή βάση οριοθέτησης των συνομιλιών, που φυσικά καθοδηγούνται από το διεθνές δίκαιο, το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Η καλύτερη παρακαταθήκη είναι η δήλωση Γκουτέρες για «…ένα κανονικό κράτος» και με αυτό σαν αφετηρία πρέπει να διασφαλίσουμε επανέναρξη εντατικού διαλόγου. Το μόνο Μ.Ο.Ε. το οποίο θα είχε λογική να ζητούμε είναι την άμεση επιστροφή της Αμμοχώστου, ολόκληρης της πόλης, στους νόμιμους κατοίκους της, δια μέσου των Ηνωμένων Εθνών. Η εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεωρώ είναι ύψιστης σημασίας, αφού τους τελευταίους μήνες η έντονη κινητικότητα στις σχέσεις Ε.Ε.-Τουρκίας έχει μεταφραστεί σε μια υπέρ-θετική ατζέντα για την Τουρκία, την οποία και εμείς πρέπει να αξιοποιήσουμε για να πετύχουμε το δικό μας μεγάλο στόχο. Οφείλουμε να προσεγγίσουμε τη διαδικασία με βούληση και αποφασιστικότητα. Με διεκδικητικότητα αλλά και με ρεαλισμό ότι θα πρέπει να συμβιβαστούμε. Έχουμε σχεδόν 50 χρόνια ιστορίας των διαπραγματεύσεων ως «φάρο» όσων πρέπει ή δεν πρέπει να κάνουμε. Δυστυχώς, η κλεψύδρα αδειάζει και πλέον κάθε χαμένη ευκαιρία επίλυσης του κυπριακού θα είναι ένα βήμα πιο κοντά στον ενταφιασμό. Οι δικές μου προσδοκίες είναι άμεσα συνυφασμένες με αυτές όλων των Αμμοχωστιανών, τους οποίους επιθυμώ να αντιπροσωπεύσω. Η επιστροφή της Αμμοχώστου, μπορεί να αποτελέσει «κλειδί» για συνολική επίλυση του Κυπριακού και αυτό θα πρέπει να μας καθοδηγεί.   

-Διανύουμε τον 13ο μήνα της πανδημίας με την επιδημιολογική εικόνα να είναι οριακή. Που βλέπετε να οδηγείται η κατάσταση και πως αξιολογείτε την διαχείριση από πλευράς της Κυβέρνησης μέχρι σήμερα. Θεωρείτε πως μπορούσε να γίνει καλύτερη διαχείριση;

Ζήσαμε όντως πρωτόγνωρες στιγμές και συνθήκες, γίναμε και εμείς μέρος της ιστορίας σε αυτή την πανδημία. Ήμασταν απροετοίμαστοι και φυσικά άνευ ιδιαίτερης επιστημονικής καθοδήγησης, ουσιαστικά μαθαίναμε στην πορεία. Έτσι ήταν όλες οι χώρες στην Ευρώπη. Υπό τις περιστάσεις ανταποκριθήκαμε σε ικανοποιητικό βαθμό θεωρώ, κυρίως χάρη στη θέληση του κόσμου για επιβίωση και στην πιστή εφαρμογή των διαταγμάτων από τη συντριπτική πλειοψηφία. Σίγουρα θα μπορούσε να είχε γίνει καλύτερη διαχείριση σε κάποια επιμέρους ζητήματα. Σίγουρα θα μπορούσαμε να είχαμε καλύτερο προγραμματισμό. Αδιαμφισβήτητα θα πρέπει να διαχειριστούμε καλύτερα το θέμα των εμβολιασμών, το οποίο είναι το μοναδικό όπλο που μπορεί να δώσει οριστική λύση στο πρόβλημα. Η πολιτική στάση της ΔΗΠΑ και εμένα του ιδίου, το έχω ξαναπεί, δεν είναι ο μηδενισμός, ο άκρατος λαϊκισμός και η στείρα αντιπολίτευση των συνθημάτων για εντυπωσιασμό. Άρα δεν θα μπω καν στη διαδικασία να αναλύσω, ειδικά διότι δεν έχω και την κατάλληλη εξειδίκευση για να είμαι αντικειμενικός και επαρκής στην κρίση μου. Άλλωστε δεν θεωρώ ότι ήταν μόνο ευθύνη της Κυβέρνησης και ούτε θα είναι μόνο επιτυχία της κυβέρνησης. Είναι καιρός να καταλάβουμε ότι είμαστε όλοι μαζί συμμέτοχοι σε αυτό, είμαστε μια ομάδα. Μαζί θα κερδίσουμε, μαζί θα χάσουμε. Στην πανδημία, στην οικονομία, στο Κυπριακό. Καιρός να βάλουμε το καλό της Κύπρου και των πολιτών που αντιπροσωπεύουμε πάνω από τα κόμματα. Καιρός να παράξουμε έργο Για τα Κοπελλούθκια Μας.  

-Οι συνέπειες της πανδημίας αγγίζουν και όλους τους τομείς της οικονομίας και ειδικά στην ελεύθερη περιοχή Αμμοχώστου, έπληξαν ανεπανόρθωτα τον τουρισμό. Με ποιο τρόπο μπορούν να αντιμετωπιστούν αυτές οι συνέπειές;

Δυστυχώς το πλήγμα στον τουρισμό και κατ’ επέκταση στην οικονομία, από την πανδημία, είναι κατά πολύ χειρότερο για το λόγο ότι δεν είναι στα χέρια μας το πότε οι μεγάλες αγορές θα επιτρέψουν τον εξωτερικό τουρισμό και θα διοχετεύσουν τουρίστες στο νησί μας. Είμαστε της άποψης ότι επείγει ο εμβολιασμός όλων των εργαζομένων στις μεταφορές και την τουριστική βιομηχανία. Επείγει η εφαρμογή υιοθέτησης του «πράσινου διαβατηρίου» και επείγει να φτάσουμε σε μεγάλο αριθμό εμβολιασμού των ίδιων των κυπρίων. Ίσως να ήταν και καλύτερα να αφήναμε τα αεροδρόμια μας κλειστά μέχρι το Μάιο. Αυτά είναι όλα εχέγγυα για να παρουσιάσουμε την Κύπρο ως ασφαλή τουριστικό προορισμό. Σημάδια ενθάρρυνσης των ξένων κυβερνήσεων, των μεγάλων τουριστικών πρακτόρων και αγορών να μας εμπιστευτούν. Το σίγουρο είναι ότι με ειδικά προγράμματα η Κυβέρνηση θα πρέπει άμεσα να στηρίξει και να υποστηρίξει την εργασία στον τουρισμό για περίοδο τουλάχιστον 3 μηνών και φυσικά με προτεραιότητα στους κύπριους εργαζομένους. Θα πρέπει επιπλέον να ενισχύσει με επιδότησή των εσωτερικό τουρισμό. Θα πρέπει ήδη να σχεδιάζει την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, αξιοποιώντας εναλλακτικές μορφές τουρισμού (συνεδριακό, αθλητικό, θρησκευτικό) και φυσικά θα πρέπει να σχεδιάζει ήδη πως ο τουρισμός μας θα καταστεί ολόχρονο εργαλείο ανάπτυξης και ευημερίας. Σύντομα, δε, θα πρέπει να αναλύσουμε αν το τωρινό μοντέλο τουρισμού (βασισμένο κυρίως στη θάλασσα, τον ήλιο και τις υπηρεσίες) είναι αποδοτικό και επαρκές, πράγμα που προσωπικά αμφιβάλω και θεωρώ ότι χρειαζόμαστε επαναπροσδιορισμό όλου του τουριστικού μας προϊόντος και φυσικά εμπλουτισμό του. Κάθε επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό είναι ωφέλιμη για τη χώρα και κάθε βιομηχανία, άρα ας αναλογιστεί το κράτος κατά πόσο μπορεί να επιδοτήσει την εργασία στον τουρισμό ολόχρονα, σε ποσοστό φυσικά μικρότερο από ότι θα ήταν το κόστος για το ταμείο ανεργίας όλων αυτών των εργαζομένων κατά τη χειμερινή περίοδο, δημιουργώντας έτσι κίνητρα για επιμήκυνση της περιόδου, έστω και με μειωμένες αφίξεις στη χώρα.   

-Ποια θεωρείτε τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο προσφυγικός κόσμος;

Το πρώτο πρόβλημα που εντοπίζω είναι ότι συγχύσαμε την κοινωνική πολιτική με την πολιτική στήριξης των προσφύγων. Ως χώρα αποτύχαμε να αποδώσουμε ισότιμη κατανομή των βαρών του πολέμου και δυστυχώς οι πρόσφυγες υποφέρουν μέχρι και σήμερα από την απώλεια χρήσης των περιουσιών τους, από την ελλειμματική πολιτική στήριξης και από την αμνησία του κράτους έναντι χιλιάδων πολιτών που στοιβάχτηκαν πριν 40 χρόνια σε προσφυγικούς συνοικισμούς, με ένα τσεκκούδι ετησίως αντί στήριξης. Και όλα αυτά ως επιστέγασμα της απώλειας, της οδύνης, της θλίψης και της ψυχολογικής εξαθλίωσης. Δεν φτάνει που για χρόνια λύση του Κυπριακού δεν βρίσκουμε, οι προσφυγικοί συνοικισμοί κατάντησαν ερείπια, οι πρόσφυγες δεν στηρίχθηκαν όπως θα έπρεπε και οι γενιές που ακολούθησαν δεν θα μπορούσαν να έχουν καλύτερο μέλλον, αφού δεν υπήρχε περιθώριο να δημιουργηθούν οι ίσες ευκαιρίες για αυτούς. Η αξιοποίηση κρατικής περιουσίας και η Νομοθετική δυνατότητα ανταλλαγής κατεχόμενης περιουσίας με κρατική στην ελεύθερη Κύπρο (για αποφυγή πωλήσεων ή προσφυγή στην επιτροπή αποζημιώσεων του ψευδοκράτους) θα μπορούσε να ήταν μια καλή ενδιάμεση λύση για ενίσχυση των προσφύγων. Η επαναφορά του προσφυγόσιμου και η αξιοποίηση όλων των πόρων που απέφερε η έμμεση αυτή φορολογία (και δεν αξιοποιήθηκαν από το κράτος για αυτό το σκοπό) θα μπορούσε να ήταν επίσης μια σημαντική βοήθεια. Η επισημοποίηση εκμίσθωσης τ/κ περιουσιών, ή πιο δίκαιη κατανομή αυτών των περιουσιών προς δυσπραγούντες θα μπορούσε να ήταν ένα επιπρόσθετο μέτρο στήριξης των προσφύγων. Θεωρώ τέλος ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να συζητήσουμε και την αποζημίωση για την απώλεια χρήσης των περιουσιών.  

-Ως υποψήφιος ήρθατε αντιμέτωπος με την απαξίωση από τους πολίτες προς τους πολιτικούς και την πολιτική; Με ποιο τρόπο θεωρείτε πως πρέπει να αντιμετωπιστεί το ζήτημα;

Σχεδόν καθημερινά είμαι αντιμέτωπος με τη δικαιολογημένη οργή των πολιτών προς ένα παλαιοκομματικό σύστημα, ένα διεφθαρμένο σύστημα, που όχι μόνο έχει καταστεί απαρχαιωμένο και άχρηστο για τη χώρα, αλλά και που χρίζει άμεσης αναδιάρθρωσης και ανοικοδόμησης. Δεν υπάρχει ούτε μαγική συνταγή, ούτε τρόπος να ξεγελάσεις τους πολίτες που θες να αντιπροσωπεύσεις. Το αντίδοτο είναι επιχειρήματα, σκληρή δουλειά, πιο λίγα λόγια και πιο πολλά αποτελέσματα. Η αντιπροσώπευση των πολιτών στη Βουλή είναι για μένα ύψιστη υποχρέωση για έντιμη, ηθική και σκληρή δουλειά, για το συλλογικό καλό, Για τα Κοπελλούθκια Μας.

-Ένα από τα όχι και τόσο αισιόδοξα στοιχεία που προκύπτουν σε κάθε εκλογική διαδικασία τα τελευταία χρόνια, είναι τα μεγάλα ποσοστά αποχής, ειδικά των νέων. Πώς μπορεί να αλλάξει αυτό το φαινόμενο που δεν είναι κυπριακό, αλλά αποτελεί ένας από τους λόγους μη ανανέωσης του πολιτικού προσωπικού της χώρας;

Βάζοντας τον εαυτό μου στη θέση τους, θυμάμαι την αντιμετώπιση κάθε νέου που δυσκολεύεται να αντιληφθεί την μεγάλη επίπτωση των εκλογών στο μέλλον το δικό του και της χώρας. Είναι γεγονός ότι απέτυχε το σύστημα (ίσως και επί σκοπού) να τους πείσει να συμμετέχουν ή καλύτερα να τους διαπαιδαγωγήσει για τη σπουδαιότητα της συμμετοχής τους. Όπως απέτυχε να δημιουργήσει πραγματικές συνθήκες συμμετοχής των πολιτών στα κοινά της χώρας. Αρνούμενοι να νομοθετήσουν την αυτόματη εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους, αρνούμενοι την οριζόντια ψηφοφορία, πολεμώντας την εναλλαξιμότητα και τον περιορισμό θητειών των βουλευτών, όπως και το Ασυμβίβαστο. Αυτά είναι πυλώνες σωστής συμμετοχής των πολιτών και σωστής λειτουργίας της βουλής και χρίζουν άμεσης ψήφισης από τη νέα Βουλή τον ερχόμενο Ιούνιο κιόλας. Αυτές οι αλλαγές, σε συνδυασμό με την κατάλληλη διαπαιδαγώγηση των νέων μπορούν να αντιστρέψουν αυτή την απαξίωση. Ίσως όμως το σημαντικότερο εργαλείο να είναι η σκληρή και ομαδική δουλειά όλων των αξιωματούχων, η αποδοτικότητα στην αντιπροσώπευση και τα αποτελέσματα που θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των νέων μας, που θα τους πείσουν με αποδείξεις πλέον ότι αξίζει να εμπιστευτούν ξανά τους πολιτικούς αντιπροσώπους τους και να συμμετέχουν ενεργά στην πολιτική ζωή του τόπου. Αντί εισήγησης ή προτροπής προς τους νέους μας, τους ζητώ από αυτό το βήμα να μου δώσουν την ευκαιρία να τους αντιπροσωπεύσω στη Βουλή και με τη δουλειά μου να τους πείσω.