Οι πράξεις στην Παιδεία απαντούν στον μηδενισμό του ΑΚΕΛ

Μέσα από τον μηδενιστικό φακό των προεκλογικών και κομματικών σκοπιμοτήτων αντικρύζει το ΑΚΕΛ και τα θέματα Παιδείας. Η τοποθέτηση «…η Κυβέρνηση και ο ΔΗ.ΣΥ. έχουν οδηγήσει πολύ πίσω και αποδυνάμωσαν τη δημόσια εκπαίδευση…», καταρρέει σαν χάρτινος πύργος απέναντι στις πράξεις εκπαιδευτικής πολιτικής που καταγράφονται την οκταετία της παρούσας διακυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη και ΔΗ.ΣΥ. Πράξεις που όλοι ανεξαίρετα οι εμπλεκόμενοι φορείς (Εκπαιδευτικές Οργανώσεις, Οργανωμένοι Γονείς, Συντονιστική Μαθητών κ.ά.) αναγνώρισαν και αναγνωρίζουν.

Το δήθεν πισωγύρισμα που με αοριστολογίες και ανακρίβειες αναφέρει το ΑΚΕΛ, παρόλο που το διαψεύδουν τα γεγονότα, ακόμη και στην περίπτωση που κάποιοι μπορεί να το ενστερνίζονται, γίνεται αντιληπτό ότι η στροφή αυτή μας γυρίζει, προφανώς, στην κατάσταση που άφησε την Παιδεία η προηγούμενη διακυβέρνηση του ΑΚΕΛ.

Στρέφοντας τη μνήμη πίσω στις 17 Σεπτεμβρίου 2011, οι εκπαιδευτικοί και οι φοιτητές είχαν κατέλθει σε απεργία και πραγματοποίησαν πορεία, διαμαρτυρόμενοι για τα μέτρα κατά της Παιδείας και των Λειτουργών της που λήφθηκαν από την τότε Κυβέρνηση του ΑΚΕΛ:

· Μείωση των κλιμάκων εισδοχής

· «Πάγωμα» των προσλήψεων και των προαγωγών

· Μείωση της φοιτητικής χορηγίας

· Αναστολή όλων των συμφωνημένων εκπαιδευτικών πολιτικών (Υπεύθυνος Τμήματος, Νέο Σχέδιο Αξιολόγησης Εκπαιδευτικών και Εκπαιδευτικού Έργου, Τεχνολογίες της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας, Διαχείριση Αποκλίνουσας/Παραβατικής Συμπεριφοράς κ.ά.)

· Απορρύθμιση όρων και συνθηκών εργασίας των εκπαιδευτικών (Φορέας Ιδιωτικού Δικαίου ΙΔΑΒΕΠ για τα απογευματινά προγράμματα κ.ά.)

· Παντελής έλλειψη του συνταγματικά καθορισμένου και νομοθετικά θεσμοθετημένου κοινωνικού διαλόγου (Μ.Ε.Π.Ε.Υ.)

Δεν ισχυριζόμαστε ότι στην παρούσα διακυβέρνηση όλα διορθώθηκαν ή ότι όλα υλοποιήθηκαν στον μέγιστο βαθμό ή ότι δεν έγιναν και λάθη. Λαμβάνοντας όμως υπόψη από τη μια τις δύο μεγάλες κρίσεις (οικονομική κρίση και κρίση πανδημίας του Covid-19) που ταλάνισαν και ταλανίζουν τον τόπο και από την άλλη τις πράξεις και τα βήματα που έγιναν, εύκολα μπορεί κάποιος να διαπιστώσει ότι το πρόσημο είναι σαφώς θετικό. Η σκυτάλη των εκπαιδευτικών πολιτικών συνεχίζει να προχωρά προς όφελος του Δημόσιου Σχολείου, των λειτουργών του και των παιδιών.

Είκοσι και πλέον εκπαιδευτικές πολιτικές και παράλληλα σημαντικά εργασιακά και συνδικαλιστικά ζητήματα που αφορούν τον εκπαιδευτικό κόσμο καταγράφουν αξιοσημείωτα βήματα προς τα μπρος. Βήματα που οφείλουμε με ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα να παρουσιάσουμε ενώπιον της κοινωνίας για να μπορέσουν οι πολίτες να κρίνουν στη βάση αντικειμενικών δεδομένων και όχι στη βάση υποκειμενικών αντιλήψεων που συνάδουν με τον προεκλογικό παροξυσμό και τον μηδενισμό ως μοχλό κομματικής συσπείρωσης.

Φίλιος Φυλακτού

Εκπαιδευτικός, Πρώην Πρόεδρος ΠΟΕΔ

Υποψήφιος Βουλευτής ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ