Άκης Ε. Κλεάνθους: Το χαμόγελο που ενέπνευσε και εμπνέει δέκα χρόνια μετά

Γράφω για τον άνθρωπο, τον φίλο και πολιτικό,  τον αείμνηστο ΄Ακη Κλεάνθους, ο οποίος διετέλεσε Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού (2007-2008)  προτού η μοίρα τον κτυπήσει απρόσμενα, πρόωρα και άδικα μια τέτοια  μέρα  πριν ακριβώς δέκα χρόνια, το πρωινό της 11ης Απριλίου 2011.

Ο ΄Ακης Κλεάνθους στο πρόσταγμα του χρέους ανέλαβε  να εκπληρώσει τα καθήκοντα του Υπουργού  Παιδείας και Πολιτισμού. ΄Εθεσε στόχους ρεαλιστικούς με πυξίδα τη διαφάνεια, την αξιοσύνη, την ευθύνη και την άψογη διαχείριση των θεμάτων που αφορούσαν το νευραλγικό αυτό πόστο, της εκπαίδευσης και της διαμόρφωσης των χαρακτήρων των νέων μας.

Παραμέριζε το ανούσιο, κρατούσε την ουσία των πραγμάτων.  Ενέπνεε σεβασμό, πρόσφερε φιλική διάθεση και εκτίμηση.  Στάθμιζε τις ανάγκες, μεθόδευε την εκπλήρωσή τους, ιεραρχούσε την διεκπεραίωσή τους, ειδικά μέσα από το στρατηγικό σχεδιασμό, τον ΄΄πούσουλα΄΄ και οδοδείκτη που μας κατευθύνει σε πολλά σημεία έως και σήμερα.

Αφιέρωσε χρόνο για να προσδώσει ένα νέο πρόσωπο στις έννοιες παιδεία, πολιτισμός, περιβάλλον, ήθος και δημιουργία.

Την πρόκληση, ο πολλά υποσχόμενος αυτός προικισμένος άνθρωπος, την μετέτρεψε σε έργο και πολιτική πράξη. Το σπουδαιότερο όμως, ήταν η αληθινή, υπεύθυνη και δημοκρατική εικόνα που εξέπεμπε σε φίλους, συναδέλφους και συνεργάτες.

Συνταίριαξε το καθήκον με την ανθρωπιά, την εργασία με την τιμιότητα, καθιστώντας το  όνομά του συνώνυμο με τη συνέπεια και το ήθος.

Διαβάζοντας τον Στρατηγικό Σχεδιασμό του για την Παιδεία, μπορεί κάποιος να αντιληφθεί τους οραματισμούς και τους στόχους, που επεδίωκε, που δεν ήταν άλλοι από τη: «…δημιουργία ενός ανθρώπινου, δημοκρατικού και σύγχρονου σχολείου, το οποίο θα διαμορφώνει τους ενεργούς πολίτες του αύριο, παρέχοντάς τους τα εφόδια να αναπτύξουν ολοκληρωμένες προσωπικότητες αλλά και δεξιότητες που θα τους επιτρέπουν να αναζητούν και να υλοποιούν τα δικά τους οράματα και επιδιώξεις, κάνοντας όλους εμάς περήφανους για τα δικά μας παιδιά».

Πάνω από όλα όμως, ο Στρατηγικός Σχεδιασμός, τον οποίο εμπνεύστηκε ο Άκης Κλεάνθους, όριζε ξεκάθαρα τον χαρακτήρα που θα έπρεπε να έχει η παιδεία: «…οι γενικοί σκοποί και στόχοι της εκπαίδευσης ορίζονται από την πολιτεία με βάση την εθνική και πολιτιστική μας παράδοση, τα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα και τα ευρωπαϊκά και παγκόσμια εκπαιδευτικά, επιστημονικά, τεχνολογικά και πολιτιστικά επιτεύγματα. Είναι δεδομένο το γεγονός ότι η παρεχόμενη παιδεία, στα παιδιά και τους νέους, βασίζεται στην ελληνική μας παράδοση. Αναπόσπαστο μέρος, άλλωστε, μιας παιδείας με δημοκρατικό και ανθρωπιστικό περιεχόμενο, είναι να εμπνέει την αγάπη προς την πατρίδα, να διατηρεί τη μνήμη των κατεχόμενων εδαφών μας, όπως, επίσης, και να καλλιεργεί την πίστη για δικαίωση και επανένωση του νησιού μας». Αξίζει να σημειωθεί ότι το όραμα αυτό, δεν ήταν μια απλή διακήρυξη, αλλά γινόταν υλοποιήσιμο με συγκεκριμένες προτάσεις, πολλές από τις οποίες αποτέλεσαν τη βάση πάνω στην οποία στήριξαν και στηρίζουν μέχρι και σήμερα, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, Υπουργοί που ακολούθησαν, τις πολιτικές, τις δράσεις και τις ενέργειές τους για ποιοτική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος

Η αναγνώριση καθολική και με μια κουβέντα μόνο με τον εκπαιδευτικό κόσμο, τον απλό κόσμο, ακόμη και σήμερα ακούει μονάχα  ένα καλό λόγο για τον Άκη Κλεάνθους.

 Ήθικός, ευαίσθητος, ηθικός, φιλέσπλαχνος όπως σοφά και συμπυκνωμένα ανέφερε πρόσφατα ένας κοινός  φίλος.