Γ. Λιλλήκας: Ο Ερντογάν έφτυσε την ΕΕ και οι Ευρωπαίοι καμώνονται ότι βρέχει

Μικρό καλάθι κρατά ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Λιλλήκας, για το αποτέλεσμα της επικείμενης πενταμερής, ο οποίος εκτιμά ότι από την διάσκεψη η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει τίποτα να κερδίσει, μάλλον έχει να χάσει και η Τουρκία, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα θα κερδίσει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ν. Αναστασιάδης: Ο πήχης των προσδοκιών θα εξαρτηθεί από την στάση της Τουρκίας

Σε συνέντευξή του στον REPORTER, ο κ. Λιλλήκας, ο οποίος διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών επί διακυβέρνησης Τάσσου Παπαδόπουλου, υπέδειξε πως η ΕΕ ουσιαστικά συμπεριφέρεται ποντιοπιλατικά και δεν έχει ακόμη πετύχει να να δημιουργήσει κοινά ευρωπαϊκά συμφέροντα, τα οποία να υπηρετεί, στη βάση της αλληλεγγύης, αλλά και της ενίσχυσης της ΕΕ ως ένας τρίτος παγκόσμιος πόλος. Συνεχίζουν να κυριαρχούν τα εθνικά οικονομικά συμφέροντα.

Μάλιστα, ο πρόεδρος της Συμμαχίας Πολιτών υποστήριξε ότι «ο Ερντογάν έχει φτύσει την ΕΕ και μεγάλες χώρες όπως τη Γερμανία και τη Γαλλία κατ’ επανάληψη και οι ευρωπαίοι καμώνονται ότι βρέχει. Αυτή είναι η πραγματικότητα».

Αναφερόμενος στην καλή προετοιμασία, ενόψει της επικείμενης πενταμερούς, ο κ. Λιλλήκας επεσήμανε ότι ο Πρόεδρος δεν θα πρέπει να αναλωθεί στο να προετοιμαστεί σε τεχνικά ζητήματα για τις διάφορες πτυχές της λύσης, αλλά να δώσει έμφαση σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με την τακτική. Εξέφρασε, δε, την άποψη ότι ο Πρόεδρος θα πρέπει να είναι έτοιμος να αποφύγει διάφορες παγίδες, που θα ρίξει στο δρόμο του, τόσο η Τουρκία, όσο και η Βρετανία.

Κληθείς να σχολιάσει τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την επιμονή για παρουσία στη Γενεύη, ο κ. Λιλλήκας σημείωσε πως ουσιαστικά αυτό που εξέφρασαν είναι την πρόθεση να παραστούν, αλλά δεν έκαναν βήματα για να πιέσουν τον ΟΗΕ, για να παραστούν. Εξάλλου, αναφερόμενος στη θετική ατζέντα, ο κ. Λιλλήκας τόνισε πως τα καρότα προς την Τουρκία είναι περισσότερα από το μαστίγιο, κάτι που κρύβει κινδύνους.  

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Γιώργου Λιλλήκα στον REPORTER

*Η προετοιμασία για τη Γενεύη έχει μπει στην τελική ευθεία, αφού σε λιγότερο από τρεις εβδομάδες είναι η άτυπη πενταμερής. Ποια είναι η σημασία της καλής προετοιμασίας και που θεωρείτε πως πρέπει να επικεντρωθεί;

Επειδή η άτυπη πενταμερής, ουσιαστικά έχει συγκληθεί, με βάση τις απαιτήσεις της Τουρκίας και όπως την αποκωδικοποίησε ο Γενικός Γραμματέας είναι για να ικανοποιήσει την Τουρκία και να συζητηθεί, όχι η ουσία του Κυπριακού, αλλά για να διαπιστώσει ο ΓΓ αν υπάρχει κοινό έδαφος και κοινό όραμα ανάμεσα στα δύο μέρη και επειδή η Τουρκία έχει ξεκαθαρίσει τους στόχους της, ότι θα θέσει θέμα δύο κρατών και συνομοσπονδίας, θεωρώ ότι ο Πρόεδρος δεν θα πρέπει να αναλωθεί στο να προετοιμάσει τεχνικά ζητήματα για τις διάφορες πτυχές της λύσης του Κυπριακού. Αλλά, θα πρέπει να δώσει έμφαση σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με την τακτική, επειδή από αυτή τη διάσκεψη εκτιμώ ότι δεν μπορεί να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα και δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε, μάλλον έχουμε να χάσουμε και η Τουρκία, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα θα κερδίσει. Άρα, ο Πρόεδρος θα πρέπει να διαμορφώσει μία τέτοια στρατηγική, που να επιτρέψει να διαμορφωθούν νέα αρνητικά δεδομένα στο Κυπριακό. Εκεί πρέπει να στοχεύσει, μελετώντας εκ των προτέρων και προβλέποντας σωστά ποιες θα είναι οι κινήσεις από τουρκικής πλευράς, από βρετανικής πλευράς και πώς θα αποφύγουμε τις παγίδες που θα βρεθούν μπροστά μας και πώς θα αποτρέψουμε ενίσχυση του τουρκικού αφηγήματος, ότι με αυτή τη διαδικασία και αυτό το πλαίσιο δεν μπορεί να υπάρξει λύση του Κυπριακού.

*Ο υπουργός Εξωτερικών χαρακτήρισε την άτυπη πενταμερή ορόσημο για το Κυπριακό. Γιατί θεωρείται ορόσημο και τι πρέπει να περιμένουμε από την άτυπη πενταμερή; Θα συζητηθεί πραγματικά η ουσία του Κυπριακού;

Ενώ θα είναι διαδικαστικής φύσεως, στην πράξη θα συζητηθεί η πραγματική ουσία του Κυπριακού και δυστυχώς πολύ φοβάμαι ότι ήρθε η ώρα να πληρώσουμε τα συσσωρευμένα και διαχρονικά λάθη του παρελθόντος.

Όταν ο Ερντογάν, το καλοκαίρι του 2016, επέμενε και πίεζε τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ να συγκαλέσει διάσκεψη για το Κυπριακό πριν το τέλος της χρονιάς και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έκανε το λάθος, υπό την πίεση και κάποιων πολιτικών κομμάτων στην Κύπρο, να δεχθεί, στο άτυπο δείπνο με τον Ακιντζί, να συγκληθεί διάσκεψη στη Γενεύη το Ιανουάριο, σε ένα έγγραφο που είχα καταθέσει στο Εθνικό Συμβούλιο, προειδοποιούσα για την παγίδα που είχε στήσει η Τουρκία και στο που αποσκοπεί. Είχα τότε πει ότι για να είναι τόσο πιεστικός ο Ερντογάν να συγκληθεί διάσκεψη για το Κυπριακό, που η διάσκεψη είναι η κορύφωση της διαδικασίας, δύο τινά πρέπει να συμβαίνουν. Είτε ο Ερντογάν έχασε τον ύπνο του, από τη στεναχώρια του επειδή δεν λύθηκε το Κυπριακό και αποφάσισε να καταστεί συναινετικός, να εγκαταλείψει τις επιδιώξεις της Τουρκίας για να βρεθεί μία λύση, που έγραφα ότι δεν ισχύει, είτε θέλει να μας θέσει μπροστά στο δίλημμα ή να δεχθούμε τους τουρκικούς όρους και να έχουμε τουρκική λύση ή να έχουμε αδιέξοδο. Σε αυτό το σημείο, προειδοποίησα ότι γνωρίζει ότι δεν θα δεχθούμε τις απαιτήσεις της Τουρκίας και μία λύση τουρκικών προδιαγραφών, άρα σημαίνει ότι ο Ερντογάν είναι έτοιμος και έχει τρόπο να χρησιμοποιήσει το αδιέξοδο. Δυστυχώς δεν εισακούστηκα, οδηγηθήκαμε σε ένα όντως τραγικό δίλημμα και καταλήξαμε σε αδιέξοδο.

Ακολούθησε η διάσκεψη στο Κρανς Μοντανά και τότε προειδοποιούσα ότι χωρίς να υπάρξει οποιαδήποτε απόδειξη ότι η τουρκική πλευρά θα μετακινηθεί από τις ακραίες θέσεις και ιδιαίτερα όσον αφορά στις εγγυήσεις, την παραμονή των στρατευμάτων κλπ, δεν υπάρχει περίπτωση να έχουμε θετικό αποτέλεσμα. Θα βρεθούμε ξανά στο ίδιο δίλημμα, με αποτέλεσμα να έχουμε ακόμα ένα αδιέξοδο. Δύο διαδοχικά αδιέξοδα σε επίσκεψη διάσκεψης δημιουργούν κόστος. Προειδοποίησα τότε ότι το αδιέξοδο στο Κρανς Μοντανά θα επιτρέψει στην Τουρκία να αλλάξει το πλαίσιο λύσης του Κυπριακού. Την ακριβώς επόμενη ημέρα του αδιέξοδου στο Κρανς Μοντανά, η Τουρκία άρχισε το νέο της αφήγημα ότι με αυτή τη διαδικασία και αυτό το πλαίσιο, δεν θα μπορεί να υπάρξει λύση του Κυπριακού. Ξεκίνησε να προβάλλει τα δύο κράτη, τη συνομοσπονδία ή τον νέο όρο που εφηύραν της κυρίαρχης ισότητας των δύο κρατών.

Στην πορεία, μέσα από ένα μακρύ αδιέξοδο και αυτό έχει σημασία για να αξιολογήσουμε και να εκτιμήσουμε σωστά που πάει το Κυπριακό σήμερα, ο Ερντογάν ζήτησε από το Γενικό Γραμματέα άτυπη διάσκεψη για να συζητήσουμε για τη λύση του Κυπριακού. Κακώς ο ΓΓ αποδέχθηκε και ικανοποίησε αυτή την απαίτηση του Ερντογάν, συγκαλώντας αυτή την άτυπη διάσκεψη. Εγώ στο Εθνικό Συμβούλιο είχα θέσει ένα ζήτημα. Ότι πρέπει να πείσουμε το Γενικό Γραμματέα να μην συγκαλέσει την άτυπη διάσκεψη, εκτός κι αν γίνει η κατάλληλη προετοιμασία και εκτός κι αν υπάρχουν οι σαφείς ενδείξεις ότι δημιουργείται κοινό έδαφος και κοινός στόχος. Δυστυχώς ο ΓΓ επιμένει, με απεσταλμένη την κα. Λουτ στα εμπλεκόμενα μέρη, να συγκαλέσει αυτή τη διάσκεψη, την ώρα που πλέον αυτά τα οποία είχε δηλώσει αρχικά ο Γενικός Γραμματέας ότι θα εξυπηρετούσε αυτή η άτυπη διάσκεψη, είναι ήδη γνωστά εκ των προτέρων. Ο Ερντογάν και ο Τσαβούσογλου, με τον πλέον επίσημο τρόπο, δηλώνουν ότι θα θέσουν θέμα συνομοσπονδίας ή δύο κρατών. Ο Τατάρ, με γραπτή επιστολή του προς τον ΓΓ του ΟΗΕ, τον ενημερώνει ότι η θέση της τουρκικής πλευράς θα είναι δύο κράτη-συνομοσπονδία. Από την άλλη, η ελληνοκυπριακή πλευρά δηλώνει ότι θέλει συνέχιση των διαπραγματεύσεων από εκεί που διακόπηκαν στο Κρανς Μοντανά και επιμένει στο υφιστάμενο πλαίσιο. Άρα, γνωρίζει εκ των προτέρων ο ΓΓ ότι ούτε κοινό έδαφος υπάρχει, αλλά ούτε και κοινός στόχος. Προς τι, λοιπόν, αυτή η σύγκληση; Φοβάμαι ότι, απλά και μόνο, στόχος της άτυπης πενταμερούς θα είναι να ενισχύσει την τουρκική επιχειρηματολογία, το τουρκικό αφήγημα ότι «ορίστε, αποδείχθηκε ότι δεν υπάρχει κοινός στόχος, άρα είμαστε ελεύθερη ως Τουρκία να δώσουμε τη λύση που εμείς θέλουμε».

Αυτό είναι που πρέπει να αποφύγει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και θα πρέπει να προετοιμαστεί καλά από πλευράς στρατηγικής και τακτικής, επειδή η Τουρκία ξεκινά ενισχυμένη και με σίγουρο όφελος από αυτή τη διάσκεψη. Η Τουρκία έχει την άνεση ότι ως η ισχυρή και κατοχική χώρα, μπορεί να εκβιάσει ότι αν δεν ικανοποιηθούν οι όροι της, θα προχωρήσει στον εποικισμό της Αμμοχώστου, στην δημιουργία νέων οικισμών στη Μόρφου, στην παροχή της λεγόμενης τουρκοκυπριακής υπηκοότητας σε ακόμη μερικές δεκάδες χιλιάδες εποίκους. Αυτό θα είναι ο εκβιασμός προς τη δική μας την πλευρά, για να ικανοποιήσουμε τους όρους της. Αν δεν ικανοποιήσουμε τους όρους της, που θεωρώ ότι ο Πρόεδρος δεν θα το κάνει, θα απορρίψει τις προτάσεις της, η Τουρκία θα παρουσιαστεί διαλλακτική. Θα ξεκινήσει ως συνήθως, από μία ακραία πρόταση, τα δύο κράτη, θα την απορρίψει ο Πρόεδρος, θα πει ότι, για λόγους συμβιβασμού, είναι έτοιμη να μεταφερθεί στη συνομοσπονδία, που είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος και έχει ακόμη την πολυτέλεια να πει ότι δέχεται την ομοσπονδία, τη ΔΔΟ, αλλά με σαφή καταγραφή ότι η πολιτική ισότητα είναι η κυριαρχική ισότητα. Απορρίπτοντας αυτή την πρόταση ο Πρόεδρος, θα βρεθεί, φοβάμαι, μπροστά στην παγίδα των Βρετανών, οι οποίοι με τις γεφυρωτικές τους ιδέες που έχουν ήδη ετοιμάσει, θα παρέμβουν προτείνοντας στα εμπλεκόμενα μέρη, ένα συμβιβασμό. Να δεχθεί η Τουρκία τη ΔΔΟ και να δεχθούμε εμείς, αυτό που λένε τα δύο κοινοτικά κράτη. Την ισότητα δύο κοινοτικών κρατών. Εκτιμώ ότι ο Πρόεδρος θα απορρίψει και αυτή την πρόταση και με αυτή την κίνηση, θα επιτρέψει στην Τουρκία να πει ότι η ελληνοκυπριακή κοινότητα είναι αυτή που απορρίπτει την ΔΔΟ. Άρα, θα ενισχυθεί το αφήγημά της πλέον, ότι είναι ελεύθερη και «νομιμοποιείται» να αναζητήσει νέες μορφές λύσης του Κυπριακού.

Αυτό που πιστεύω ότι έχει κατά νου, είναι στην πρώτη φάση αύξηση του εποικισμού στα κατεχόμενα, για να πάρει τον απόλυτο έλεγχο του εκλογικού σώματος και ενίσχυση του ψευδοκράτους. Φοβάμαι και ανησυχώ ότι το 2023 θα προχωρήσει σε προσάρτηση των κατεχομένων στην Τουρκία, για να μπορέσει ο Ερντογάν να παρουσιαστεί στις Προεδρικές Εκλογές ότι πέτυχε αυτό που είχε υποσχεθεί. Να «αναθεωρήσει» τη Συνθήκη της Λωζάνης, διευρύνοντας τα σύνορα της Τουρκίας και άρα αυτός είναι ο πατέρας του τουρκικού έθνους και όχι ο Κεμάλ Ατατούρκ. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος, αυτή τη στιγμή για την πατρίδα μας.

*Η Τουρκία παραμείνει στη αδιάλλακτη στη θέση της και επιμένει ότι η μοναδική εφικτή λύση είναι αυτή των δύο κρατών. Αν παρουσιαστεί με αυτή την πρόταση στην Γενεύη, ποιο αναμένεται να είναι το αποτέλεσμα; Πώς πρέπει να αντιδράσει η δική μας πλευρά;

Έχουν μείνει πολλά λίγα περιθώρια στον Πρόεδρο δυστυχώς σήμερα. Όπως είπα και με τα λάθη και όχι μόνο της Τουρκίας αλλά και από τη δική μας πλευρά. Νιώθω ότι καλούμαστε σήμερα να πληρώσουμε το λογαριασμό των λαθών μας. Θα πρέπει να κινηθεί προληπτικά, κατά την άποψή μου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, προς την ΕΕ και προς τα τρία, κυρίως, μόνιμα μέλη του ΣΑ του ΟΗΕ, προσπαθώντας να τους πείσει να παρέμβουν αυτοί προς την Τουρκία. Η Τουρκία αυτονομήθηκε από την εξωτερική πολιτική του ΝΑΤΟ και της Αμερικής, έβαλε ένα στόχο να γίνει η περιφερειακή υπερδύναμη, ο ηγεμόνας της περιοχής. Όπως οι ΗΠΑ θέτουν τους κανόνες παγκόσμια και απαιτούν από τις υπόλοιπες χώρες να τους ακολουθούν, επειδή είναι η πρώτη κυρίαρχη δύναμη, έτσι στην περιοχή μας επιχειρεί η Τουρκία και συμπεριφέρεται ως η κυρίαρχη δύναμη, θέτοντας τους κανόνες της. Πρέπει να λειτουργήσει προληπτικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, επειδή μέχρι σήμερα η Τουρκία πετυχαίνει τους στόχους της και λόγω των δικών μας λαθών από τη μία, αλλά κυρίως λόγω της ανοχής που επιδεικνύει η Αμερική απέναντί της, η στήριξη που της παρείχε τις προηγούμενες δεκαετίες, αλλά και λόγω της ανοχής της ίδιας της ΕΕ. Έχουμε ένα δυνατό χαρτί στην ΕΕ που είναι τα οικονομικά συμφέροντα κάποιων μεγάλων χωρών, όπως είναι η Γερμανία. Από τη μία αυτά τα συμφέροντα παρεμποδίζουν την ΕΕ να ικανοποιήσει το αίτημα της Κύπρου και την Ελλάδας, να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία. Από την άλλη, αυτά τα συμφέροντα περνούν μέσα από την αναβαθμισμένη συμφωνία τελωνειακής ένωσης, που θέλει η ΕΕ να υπογράψει με την Τουρκία. Αυτό το θέλει διακαώς και η Τουρκία, επειδή όπως έχουν διαμορφωθεί οι όροι της τελωνειακής συμφωνίας, θα προσφέρουν στην Τουρκία ένα ετήσιο όφελος της τάξης των 350 δισεκατομμυρίων τον χρόνο. Είναι τεράστια τα τελωνειακά τέλη της Τουρκίας. Παρόμοια οφέλη πιστεύω, θα έχει και η γερμανική βιομηχανία. Εκεί είναι που πρέπει να ασκήσει το βέτο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Πρέπει να είναι αποφασιστικός, για να γίνει και πιστικός. Πρέπει να αποδειχθεί αξιόπιστος, για να τον λάβει υπόψη της η Γερμανία. Μόνο έτσι μπορούμε να αλλάξουμε τη στάση της Ευρώπης απέναντι στην Τουρκία, για να μπορεί να την προειδοποιήσει ότι δεν θα δεχθεί προσάρτηση των κατεχομένων ή αλλαγή της πορείας πλεύσης του Κυπριακού.

Υπάρχει ένα μεγάλο ζητούμενο. Το ποια θα είναι η τελική στάση της Κυβέρνησης Μπάιντεν. Ο Τραμπ ακολούθησε την τραπεζική πολιτική, όμως είχε περιορίσει στο ελάχιστο το ρόλο του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Ενώ το Κογκρέσο και η Γερουσία είχαν ψηφίσει νόμο για την επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας, ο Τραμπ δεν εφάρμοσε αυτό το νόμο. Ο Τραμπ ήταν, όμως, ένας πρόεδρος που δεν έδειχνε ιδιαίτερο σεβασμό στους θεσμούς των ΗΠΑ. Ο Μπάιντεν αντίθετα είναι ένας πολιτικός, που είναι παιδί των θεσμών. Ήδη δείχνει κάποια δείγματα γραφής, ότι πάει να επιστρέψει στην παλιά Αμερική, όμως αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κάποιο σοβαρό κόστος στην Τουρκία. Έδωσε, ήδη, στο Υπουργείο Εξωτερικών τον ρόλο που είχε παλιά. Το Υπουργείο Εξωτερικών, πριν λίγες ημέρες έχει ετοιμάσει ένα κείμενο με τις πρώτες κυρώσεις κατά της Τουρκίας, μεταξύ αυτών και κυρώσεις κατά της στρατιωτικής βιομηχανίας.

Αν η Τουρκία δεν συμμορφωθεί, θα δούμε τις ΗΠΑ να φτάνουν στο σημείο της πλήρης ρήξης με την Τουρκία; Αν συμβεί αυτό, η Τουρκία θα αποδυναμωθεί αφάνταστα, επειδή καμία άλλη μεγάλη δύναμη δεν μπορεί να της προσφέρει τη μεγάλη πολιτική στήριξη, που της παρείχε επί δεκαετίες η Αμερική. Η αλλαγή στάσης των ΗΠΑ, απέναντι στην Τουρκία, ενδεχομένως να φέρει αλλαγή στάσης και της ΕΕ. Σίγουρα, πιστεύω και εκτιμώ ότι η αμερικανική κυβέρνηση, θα επιχειρήσει με μικρές κυρώσεις στην αρχή, που όμως έχουν κόστος, στέλνοντας το μήνυμα ότι η πορεία της θα έχει κόστος, όμως ταυτόχρονα ότι τη θέλουν σύμμαχο στο ΝΑΤΟ. Δεν θα αφήσουν εύκολα την Τουρκία να πέσει στην αγκαλιά της Ρωσίας, για να αλλάξει το ισοζύγιο δυνάμεων στην περιοχή μας. Αν, όμως, ο Ερντογάν επιμένει στην πολιτική του, τότε ενδεχομένως να δούμε αυτή τη ρήξη, που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες στο Κυπριακό. Είμαστε σε ρευστή κατάσταση πραγμάτων. Είναι εδώ που ως κράτος, ίσως το πρώτο στην Ευρώπη, δεν διαθέτουμε ένα Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας, το οποίο θα είχε χαράξει εναλλακτικές στρατηγικές στην πολιτική ηγεσία, θα παρακολουθούσε τις εξελίξεις, θα προσάρμοζε τις στρατηγικές μας, με τρόπο που θα μας επιτρέπει να παρεμβαίνουμε έγκαιρα στα γεγονότα και στις χώρες, για να διασφαλίσουμε τα συμφέροντά μας. Πάμε σε μία διάσκεψη, η οποία φοβάμαι ότι θα αφήσει σοβαρές πληγές και ενδεχόμενα να βάλει το Κυπριακό σε μία πορεία μη αναστρέψιμη.

*Η ΕΕ έχει θέσει τον Ερντογάν υπό παρακολούθηση, αξιολογώντας την πορεία της βάσει της θετικής ατζέντας. Αναμένουμε αλλαγή στην στάση της Τουρκίας, δεδομένου αυτών των αλλαγών;

Η ΕΕ, δυστυχώς συμπεριφέρεται ποντιοπιλοτικά και δεν έχει ακόμη πετύχει να δημιουργήσει κοινά ευρωπαϊκά συμφέροντα, τα οποία να υπηρετεί, στη βάση της αλληλεγγύης, αλλά και της ενίσχυσης της ΕΕ ως ένας τρίτος παγκόσμιος πόλος. Συνεχίζουν να κυριαρχούν τα εθνικά οικονομικά συμφέροντα. Ο Ερντογάν έχει φτύσει την ΕΕ και μεγάλες χώρες όπως τη Γερμανία και τη Γαλλία κατ’ επανάληψη και οι ευρωπαίοι καμώνονται ότι βρέχει. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Για να εξυπηρετήσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα. Εάν εμείς ασκήσουμε σωστή πολιτική και διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας εντός της ΕΕ, ενδεχόμενα εμείς να οδηγήσουμε την ΕΕ να αλλάξει πολιτική. Μόνο αν νιώσουν κάποιες χώρες ότι έχουν να χάσουν κι αυτές, μη στέκοντας αλληλέγγυες με την Κύπρο, ενδεχομένως να αλλάξουν πολιτική. Ενόσω εμείς δίνουμε τη θετική μας ψήφος, για ομόφωνες αποφάσεις που απαιτούνται στην ΕΕ και εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα, χωρίς να παίρνουμε ανταλλάγματα, δεν πρόκειται να έρθει καμία ευρωπαϊκή χώρα, να μας δώσει ανταλλάγματα. Πρέπει να αντιληφθούμε, δυστυχώς, ότι δεν ζούμε σε ένα αγγελικό κόσμο, ότι τα κράτη δεν έχουν φίλους, αλλά έχουν μόνο συμφέροντα, όπως έλεγε ο Θουκυδίδης και αν δεν διεκδικήσουμε, δεν πρόκειται να πάρουμε τίποτα ως δώρο. Δεν δίνονται δώρα, είναι πάρε-δώσε. Πρέπει για ό,τι δίνουμε πλέον στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να ζητούμε ανταλλάγματα. Πρέπει να αλλάξουμε εμείς πολιτική κουλτούρα. 

*Βλέπουμε ότι η ΕΕ κάνει κάποιες κινήσεις για να είναι πιο ενεργή, όσον αφορά στο Κυπριακό και την ίδια ώρα, στην τακτική μαστίγιο και καρότο, είναι περισσότερα τα καρότα, από ό,τι το μαστίγιο. Τελικά ποια είναι η στάση της ΕΕ;

Είναι μία απόδειξη ακόμη, γιατί ο Γενικός Γραμματέας, δεν συμπεριφέρεται αντικειμενικά, συγκαλώντας αυτή την άτυπη διάσκεψη, την οποία κατά την άποψή μου δεν έπρεπε να συγκαλέσει και ότι τελικά, είτε ηθελημένα, είτε άθελα, τείνει να εξυπηρετήσει τους τουρκικούς σχεδιασμούς. Επειδή η Τουρκία έφερε ένσταση στην συμμετοχή της ΕΕ, έστω και ως παρατηρητής, δεν έχει προσκαλέσει την Ένωση ο ΓΓ. Κατά συνέπεια, ικανοποίησε ακόμη μία απαίτηση της Τουρκίας. Είχαμε δει στην ενημέρωση που έκανε η κα. Λουτ στα μέλη του ΣΑ, την τοποθέτηση ότι δεν αναμένει οποιαδήποτε σημαντική πρόοδο στην άτυπη διάσκεψη, επειδή κανένα από τα μέρη δεν μετακινείται από τις θέσεις του. Αντί να καυστηριάζει την στάση της Τουρκίας, που με τις θέσεις της είναι εκτός των ψηφισμάτων του ΣΑ, επικρίνει και τη δική μας την πλευρά, η οποία επιμένει στο σεβασμό του πλαισίου Γκουτέρες και σεβασμό των ψηφισμάτων του ΣΑ. Αυτό δείχνει μια προδιάθεση και οι πιέσεις θα ασκηθούν, ακόμη μία φορά στην αδύνατη πλευρά. Η ΕΕ, δυστυχώς, δηλώνει ότι θέλει να είναι παρούσα, αλλά με κανένα τρόπο δεν έχει πραγματικά παρέμβει προς τον Γενικό Γραμματέα ή στα μέλη του ΣΑ για να απαιτήσει να είναι παρούσα. Είναι δήλωση προθέσεων που κάνει.

Όσον αφορά στη θετική ατζέντα, όντως, τα καρότα είναι περισσότερα από το μαστίγιο. Υπάρχει και κάτι χειρότερο. Όταν η Τουρκία μπαίνει σε μία συνδιαλλαγή με την ΕΕ, αυτά που έχει να πάρει, τα καρότα δηλαδή, θέλει να τα πάρει προκαταβολικά και ότι πρέπει να δώσει τα αφήνει για το μέλλον και συνήθως δεν τα δίνει ποτέ. Αυτό φοβάμαι θα γίνει και με τη θετική ατζέντα της ΕΕ. Θα επιχειρήσει μέσα από ένα ανατολίτικο παζάρι, να πάρει τα δισεκατομμύρια για τους πρόσφυγες και θα δώσει υποσχέσεις για την ΕΕ, όπως έδωσε ότι θα εφαρμόζει την τελωνειακή ένωση με όλες τις χώρες, αλλά δεν το κάνει με την Κύπρο, όπως έδωσε την υπόσχεση ότι θα εφαρμόζει με όλες τις χώρες τη συμφωνία για τους πρόσφυγες, την επαναφορά τους στην Τουρκία και δεν την εφαρμόζει με την Κύπρο. Το ίδιο, πιστεύω θα γίνει και τώρα και η ΕΕ θα συνεχίσει να κλείνει τα μάτια της. Είναι αυτό που αποθρασύνει την Τουρκία, η ΕΕ δεν έχει ακόμη καταλάβει πως όσο περισσότερο ικανοποιούμε τις ορέξεις της Τουρκίας, τόσο μεγαλώνει η βουλιμία της. Πιστεύει ότι ικανοποιώντας τις ορέξεις της, θα εξημερώσει το θηρίο. Δεν λειτουργεί έτσι. Η Τουρκία, αυτή τη στάση της ΕΕ την εκλαμβάνει ως μία έλλειψη αδυναμίας και όχι ως καλή θέληση. Όταν η ΕΕ συνειδητοποιήσει τι έχει γίνει η Τουρκία, θα είναι πολύ αργά και θα χρειαστεί ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια στο σύντομο μέλλον, για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της απέναντι στην Τουρκία, επειδή αν πετύχει να καταστεί μία μεγάλη στρατιωτική δύναμη, τότε θα έχει μεγάλα προβλήματα η ΕΕ.

*Ενόψει της πενταμερούς η γενική διαπίστωση που προκύπτει, λόγω της συμπεριφοράς και της στάσης της Τουρκίας είναι ότι δεν θα πρέπει να αναμένουμε ουσιαστικά αποτελέσματα. Συμμερίζεστε αυτή την αντίληψη;

Τη συμμερίζομαι, αλλά ταυτόχρονα εκτιμώ ότι η Τουρκία δεν θα αλλάξει στάση. Διαφωνώ με τις πολιτικές δυνάμεις στην Κύπρο, που λένε ότι «θα πάμε και θα πείσουμε, με τα επιχειρήματα μας και να εκθέσουμε την Τουρκία». Αυτά είναι παιδαριώδη αφέλειες. Δηλαδή, ο ΓΓ δεν πιστεύει ότι υπάρχει εισβολή και κατοχή στην Κύπρο; Δεν ξέρουν οι Βρετανοί ότι υπάρχει κατοχικός στρατός στην Κύπρο; Δεν ξέρουν ότι έχουν φέρει εκατοντάδες χιλιάδες εποίκους; Δεν ξέρουν σήμερα ότι η Τουρκία ζητά δύο κράτη ή συνομοσπονδία ή τον πλήρη έλεγχο της Κύπρου; Ασφαλώς τα ξέρουν. Γιατί κλείνουν τα μάτια; Θα ακούσουν τα επιχειρήματά μας και θα πειστούν να καταδικάσουν την Τουρκία; Η στάση τους απέναντι στην Τουρκία επηρεάζεται, όχι από την στάση της Κύπρου, αλλά από γεωστρατηγικά συμφέροντα. Θα ακούσει ο Ερντογάν και ο Τσαβούσογλου τα επιχειρήματά μας και θα εγκαταλείψουν τους στρατηγικούς στόχους της Τουρκίας; Είναι δυνατό να υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις στη Κύπρο που να πιστεύουν ότι μπορούμε να πείσουμε, με σειρά επιχειρημάτων, την Τουρκία να αλλάξει τη στάση της; Η Τουρκία συμπεριφέρεται ήδη ως υπερδύναμη της περιοχής, θέτοντας τους κανόνες της και η απαίτησή της είναι να υπακούμε στους κανόνες της. Επειδή κάποιοι έχουν αυτή την αφέλεια, κάνουμε το ένα λάθος, μετά το άλλο και κάθε φορά που πάμε σε συνομιλίες αφήνουμε κάτι σημαντικό πάνω στο τραπέζι και φτάσαμε στο σημείο να συζητούμε μία μορφή λύσης, η οποία είναι καταστροφική. Αν αποδεχθούμε αυτή τη λύση, θα δώσουμε στην Τουρκία τον πλήρη έλεγχο της Κύπρου. Αν αντισταθούμε, τότε θα μετακινηθεί στον δεύτερό της στόχο, που είναι η ενίσχυση του ψευδοκράτους και στο τέλος η προσάρτηση στην Τουρκία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

• Ι. Κασουλίδης: Η στάση μας πρέπει να είναι κρυστάλλινη στην άτυπη πενταμερή
• Χαμηλά βάζουν τον πήχη τα ΗΕ για την πενταμερή-Το Σάββατο στην Κύπρο η Λουτ
• Τελευταίος γύρος διαβουλεύσεων πριν την πενταμερή-Έρχεται αρχές Απριλίου η Λούτ
• Η σχέση εξάρτησης, ο «πυροκροτητής» στα χέρια Ερντογάν και στο βάθος... Κυπριακό
• Καρότο και μαστίγιο στη Τουρκία από τους «27»-Υπό παρακολούθηση μέχρι τον Ιούνιο
• Κάλεσε την ΕΕ να μην μείνει αδρανής στις τουρκικές προκλήσεις ο Αναστασιάδης
• Ν. Αναστασιάδης: Αγωνιζόμαστε για ένα πραγματικά ανεξάρτητο και ελεύθερο κράτος
• Ικανοποιημένη η Μέρκελ για την αποκλιμάκωση, μήνυμα Μπάιντεν για Κυπριακό