Διακινδυνεύει τις σχέσεις με ΕΕ για να κερδίσει συμμάχους στο εσωτερικό ο Ερντογάν

Δεν υπάρχει αντίπαλο δέος του Ταγίπ Ερντογάν και αυτό είναι το δύσκολο κομμάτι της εξίσωσης στην Τουρκία, δηλώνει στο ΚΥΠΕ ο Χάρης Τζίμητρας που βλέπει στροφή σε σκληρή στάση της Τουρκίας σε Κυπριακό και απότοκο και της συνεργασίας ΑΚΡ – ΜΗΡ.

Ο Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Διευθυντής PRIO Cyprus Center ανέφερε ότι εάν ο Ταγίπ Ερντογάν δεν υπήρχε αύριο το πρωί, «δεν είμαι σίγουρος ποιες δυνάμεις θα αναλάμβαναν με τρόπο που να κάνουν σοβαρή διαφορά τουλάχιστον στα εξωτερικά».

Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Τουρκία έχουν στόχο ψηφοφόρους είτε από τις τάξεις του ΑΚΡ είτε θρησκευόμενους που δεν ανήκουν στο ΑΚΡ, είτε εθνικόφρονες του ΜΗΡ, σημείωσε λέγοντας ότι οι υπόλοιποι δεν επρόκειτο ποτέ να τον ψηφίσουν. Υπενθύμισε ωστόσο ότι τα πρώτα χρόνια του ΑΚΡ, το κόμμα και ο Ταγίπ Ερντογάν, έπαιρναν ψήφους «από εκεί που δεν τις περίμεναν ή που δεν τις περιμέναμε εμείς, δηλαδή από το κέντρο και προς τα αριστερά. Η στροφή του προς τα δεξιά σημαίνει ότι με κάθε τρόπο θα πρέπει να ικανοποιήσει τα αιτήματα, όχι μόνο της λαϊκής δεξιάς αλλά και συγκεκριμένες απαιτήσεις που μπορεί να έχει ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί για το ΜΗΡ. Ένα από αυτά ήταν η αποχώρηση από την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, αλλά πολύ φοβάμαι και το Κυπριακό».

Κατά τον κ. Τζήμητρα, οι κινήσεις στα Βαρώσια, ικανοποιούν την ανάγκη για πιο στενή συνεργασία με το ΜΗΡ.

Σκλήρυνση σε Κυπριακό και σχέσεις με Δύση

Ο Ταγίπ Ερντογάν τα βλέπει όλα με όρους εσωτερικής πολιτικής διαμάχης, όπως η στροφή προς μια πιο αδιάλλακτη θέση στο Κυπριακό, που είναι αίτημα της λαϊκής δεξιάς και του ΜΗΡ, πρόσθεσε, λέγοντας ότι το Κυπριακό «μιλά στις ψυχές των εθνικιστών».

Η σκλήρυνση της στάσης και η στροφή στο Κυπριακό, εξήγησε, θεωρείται και από τον Ερντογάν και το ΑΚΡ ότι θα αναθερμάνει κάπως τα αισθήματα της λαϊκής δεξιάς που στηρίζει το ΜΗΡ. Το Κυπριακό, συνέχισε, είναι πιο εύκολο σε σχέση με άλλα ζητήματα όπως οι σχέσεις με την ΕΕ, τις ΗΠΑ και άλλες χώρες. Σε αυτό το πλαίσιο θεωρεί, όπως είπε, ότι υπάγεται η στάση της Τουρκίας για λύση δύο κρατών σε αυτή τη φάση, διότι αυτό είναι ξεκάθαρη στάση του ΜΗΡ.

Εκτίμησε επίσης ότι στις συνομιλίες στο πλαίσιο της άτυπης πενταμερούς στην Γενεύη η Τουρκία θα είναι άκαμπτη, αλλά δεν πιστεύει ότι αυτή θα είναι η τελική της θέση αναγκαστικά. «Πάντως, έχουμε ένα διαφορετικό πλαίσιο από εκείνο του Κρανς Μοντάνα», είπε ο κ. Τζήμητρας υπενθυμίζοντας ότι η Τουρκία μετά τις συνομιλίες στο ελβετικό θέρετρο είχε πει πολλές φορές ότι ήταν η τελευταία προσπάθεια για ομοσπονδιακή λύση και θα πήγαινε για ένα σχέδιο Β ή κάτι διαφορετικό.

Το Κυπριακό, συνέχισε, συναρτάται και με άλλα ζητήματα όπως το μέλλον των ευρωτουρκικών σχέσεων και «ποια άλλα ανταλλάγματα θα μπορούσε να πάρει η Τουρκία για μια υποχώρηση στο ζήτημα της Κύπρου»

Ευρωτουρκικά με όρους εσωτερικής πολιτικής διαμάχης

Στις σχέσεις με την ΕΕ και άλλες χώρες, ανέφερε, ο Ταγίπ Ερντογάν θα δει τι τον βολεύει εσωτερικά, με όρους εσωτερικής πολιτικής διαμάχης. Ο Τούρκος Πρόεδρος, συνέχισε ο κ. Τζήμητρας, εργαλιοποιεί κάποια ζητήματα στα οποία «έχει το πάνω χέρι – κακώς – όπως το μεταναστευτικό». Είναι η ΕΕ που σήμερα κάνει ανοίγματα προς την Τουρκία, παρ’ ότι η στάση της Τουρκίας έχει χειροτερέψει, αντί να καλυτερεύσει, δήλωσε ο Καθηγητής λέγοντας ότι «αυτό είναι μια ρεαλιστική αποτίμηση της σημερινής κατάστασης».

Ο Ερντογάν, πρόσθεσε, δεν έχει αλλάξει τον προσανατολισμό του όσον αφορά τις σχέσεις του με την Δύση, αλλά θα τις επαναδιαπραγματευτεί τη σχέση αυτή, με την ΕΕ και τις ΗΠΑ και του οικοδομήματος της ασφάλειας στην δυτική Ευρώπη, γιατί «θεώρησε ότι ελήφθη για πολλά χρόνια δεδομένη αυτή η σχέση και θα θέλει να αποκομίσει κάποια οφέλη με την επαναδιαπραγμάτευσή της».

Η ΕΕ είναι ξεκάθαρη ότι θέλει μια σχέση εμπλοκής με την Τουρκία και όχι αποστασιοποίησης, είπε λέγοντας ότι θεωρεί αυτή τη στάση σωστή γιατί μια «εμπεπλεγμένη Τουρκία μπορεί να τύχει καλύτερης διαχείρισης από μια αποξενωμένη Τουρκία». Όμως, σημείωσε, αυτό δεν πρέπει να γίνει αποσπασματικά.

Θα πρέπει, συνέχισε, να σκεφτούμε ένα ευρύτερο πλαίσιο μιας συμβατικής σχέσης μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας, στη βάση των αρχών δικαίου, που θα περιλαμβάνει ένα πλέγμα ζητημάτων, το μεταναστευτικό, την ασφάλεια, την ενέργεια, την τελωνειακή ένωση, ως πακέτο. «Διότι σε καθένα από αυτούς τους τομείς η Τουρκία μπορεί να έχει το πάνω χέρι, αλλά συλλογικά η ΕΕ θα μπορεί να αποκτήσει μεγαλύτερη επιρροή και να βάλει τα πράγματα σε μια πιο ρεαλιστική τροχιά».

Ερωτηθείς εάν λόγω φθοράς στην εξουσία του ΑΚΡ και μείωσης των ποσοστών του ΜΗΡ, είναι πιθανό να χάσει τις εκλογές – κανονικές ή πρόωρες – ο Ερντογάν, ο Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου είπε ότι «η μελλοντολογία δεν είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε αυτή τη στιγμή. Το πρόβλημα δεν είναι αν φύγει ο Ερντογάν ή όχι, αλλά τι θα κάνει μέχρι τότε (το 2023) για να επιβεβαιώσει την επανεκλογή του και αν η εξωτερική εικόνα της Τουρκίας μπορεί να αλλάξει».

Πολλά μπορούν να συμβούν μέχρι τότε σε χώρες με ανελευθερία, σημείωσε λέγοντας πως οι τελευταίες εκλογές ήταν οι πρώτες που αφέθηκε να εννοηθεί ότι «ίσως να μην ήταν καθαρές».

Πηγή: ΚΥΠΕ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

• Με ξεκάθαρες θέσεις σε Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και πενταμερή Λευκωσία και Αθήνα
• Το γνωστό ποίημα για δύο κράτη επανέλαβε και στον Ντράγκι ο Ερντογάν
• Η ελεύθερη πτώση Ερντογάν, η επιθετική αντεπίθεση και στο βάθος... πενταμερής
• Το σήμα Προεδρικού για αντεπίθεση και η ανοιχτή παρτίδα στη σκακιέρα των εκλογών