Η εκλογή Τατάρ που ενέπνευσε τον Κρις και η δράση του που γίνεται… κίνημα

Ήταν βράδυ της 18ης Οκτωβρίου 2020, όταν ο Ερσίν Τατάρ «εκλέχθηκε» νέος Τoυρκοκύπριος ηγέτης, κερδίζοντας στον δεύτερο γύρο των παράνομων εκλογών στα κατεχόμενα, τον Μουσταφά Ακιντζί. 

Από την πρώτη μέρα της «εκλογής» του, ο Τατάρ επιβεβαίωσε τις προθέσεις του, αφού έκανε λόγο για λύση δύο κρατών. Η εκλογή του κατοχικού ηγέτη Τατάρ, ήταν αυτή που ενέπνευσε τον 22χρονο Κρις Ροτσάκη ένα φοιτητή μουσικής, με καταγωγή από την Αμμόχωστο, να δημιουργήσει μια σελίδα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υπό την επωνυμία «Cypriot with Sign», μέσα από την οποία στέλνει μηνύματα για το κυπριακό πρόβλημα.

«Πάντα θαύμαζα τις δικοινοτικές σελίδες που μιλούν για την ιστορία, την πολιτική και πάντα ήθελα να δημιουργήσω ένα δικό μου λογαριασμό. Έψαχνα όμως να κάνω κάτι πρωτότυπο, το οποίο θα προσέλκυε το ενδιαφέρον του χρήστη στο διαδίκτυο. Η τελική απόφαση για να ανοίξω τη σελίδα, πάρθηκε όταν έγιναν οι “εκλογές” στα κατεχόμενα και “εκλέχθηκε” ο Τατάρ. 

Μετά το αποτέλεσμα, η απογοήτευσή μου ήταν πολύ μεγάλη. Εκτός από τον εαυτό μου, είδα και την απογοήτευση στην τ/κ κοινότητα. Μετά εμπνεύστηκα από τον “Dude with Sign”,  ένα ακτιβιστή από τις ΗΠΑ, ο οποίος φωτογραφίζεται κρατώντας πλακάτ, θέλοντας να στείλει μηνύματα για διάφορα θέματα που απασχολούν την κοινωνία. Έτσι είπα ότι η σελίδα μου θα είναι εμπνευσμένη από αυτόν και θα ασχολείται με το εθνικό μας θέμα».

Στην πρώτη του ανάρτηση, ο Κρις έγραψε σε ένα πλακάτ «Cyprus is Cypriot» (η Κύπρος είναι οι Κύπριοι) και παρότι τότε δεν είχε σχεδόν κανένα ακόλουθο, η ανάρτησή του διαδόθηκε αστραπιαία. Την είδαν χιλιάδες άτομα και υπήρξαν πάρα πολλές κοινοποιήσεις. Αυτό, του έδωσε ώθηση να συνεχίσει.

«Λαμβάνω απειλητικά μηνύματα από εθνικιστές»

Της πρώτης ανάρτησης, ακολούθησαν πολλές άλλες. Όλες έστελναν το ίδιο μήνυμα. Το μήνυμα της επανένωσης της Κύπρου.

Η δράση του Κρις, όμως δεν πέρασε απαρατήρητη από όσους διαφωνούσαν μαζί του και σε κάποιες περιπτώσεις, έλαβε αρνητικά και απειλητικά μηνύματα.

«Έτυχε, λίγες φορές φυσικά, σε σύγκριση με τα θετικά μηνύματα που λαμβάνω, να πάρω και αρνητικά, κυρίως από εθνικιστές, οι οποίοι μου έγραψαν ότι «η Κύπρος είναι γη Ελλήνων», αλλά και «η Κύπρος είναι τουρκική», από την άλλη πλευρά.

Δεν θα σας κρύψω ότι από πριν δημιουργήσω τον λογαριασμό, είπα ότι πρέπει να απαντώ σε όλους, ότι κι αν μου λένε και να είμαι έτοιμος να υποστηρίξω την άποψή μου. Με την πάροδο του χρόνου έλαβα βρισιές, εκφράσεις μίσους και όταν τα είδα, σκέφτηκα ότι όσοι μου στέλνουν και θέλουν να κάνουμε διάλογο, πολύ ευχαρίστως θα τον κάνω, αλλά στις βρισιές τι να απαντήσεις. Όπως σέβομαι τις απόψεις των άλλων, θέλω να σέβονται και οι άλλοι τις δικές μου.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά, ένα μήνυμα που έλαβα πρόσφατα και μου έλεγε ότι εάν θέλω να είμαι εμπνευσμένος από τον "Dude with Sign", να στέλνω μηνύματα όπως εκείνος και όχι να σπέρνω την προπαγάνδα. Τότε σκέφτηκα από μέσα μου απλά να το αγνοήσω, γιατί όταν τα σκέφτομαι θυμώνω.

Βέβαια, περίμενα εξαρχής ότι θα υπάρχουν αυτά τα μηνύματα, δεν θα πω ψέματα, αλλά δεν μετανιώνω γι’ αυτό τον λογαριασμό. Εγώ μπορώ να στηρίξω την θέση μου και είμαι ανοιχτός στον διάλογο, με οποιονδήποτε μου στείλει ένα μήνυμα και μπορεί να συζητήσει πολιτισμένα για ένα θέμα».

«Brainwash starts from here and continues here…»

Μια από τις αναρτήσεις που προκαλούν ιδιαίτερη εντύπωση, είναι αυτή έξω από την Αρχιεπισκοπή, στην οποία ο Κρις κρατούσε ένα πλακάτ, που έγραφε «Brainwash starts from here» (η πλύση εγκεφάλου ξεκινά από δω) και ακολουθούσε δεύτερη ανάρτηση, έξω από σχολείο στη Λευκωσία, η οποία συνέχιζε «…and continues here» (... και τελειώνει εδώ).

«Στην προκειμένη περίπτωση, ήθελα να στείλω το μήνυμα ότι πρέπει να έχουμε κοσμικό σχολείο στην Κύπρο, όχι θρησκευτικό ή εθνικιστικό. Αυτό που μου έκανε μια ζωή εντύπωση, από τον καιρό που ήμουν ακόμα δημοτικό, είναι γιατί κάνουμε ιστορία της Ελλάδας και όχι κυπριακή ιστορία. Επίσης, διερωτώμουν γιατί στο σχολείο να έχουμε ελληνική σημαία, από τη στιγμή που είμαστε ξεχωριστό κράτος. Κανένας και ποτέ δεν μου το εξήγησε, απλά μου έλεγαν ότι είναι ορισμένο από το σύνταγμα.

Επιπρόσθετα, η ανάρτηση έχει να κάνει με την προσευχή και το μάθημα των θρησκευτικών, τα οποία δεν πρέπει να είναι υποχρεωτικά, γιατί υπάρχουν μαθητές από διαφορετικές θρησκείες που φοιτούν στα σχολεία μας.  Ήμουν από αυτούς που εξέφραζε έντονα αυτή την άποψη και πολλές φορές, καθηγητές μου έκαναν γραπτή καταγγελία ότι πηγαίνω ενάντια στη θρησκεία. Κάτι που δεν ίσχυε φυσικά, αλλά ήθελα να είμαι η φωνή συμμαθητών μου που πίστευαν σε άλλες θρησκείες. Πρέπει να κατανοήσει το σχολείο και η εκκλησία ότι δεν πρέπει να υποχρεώνουν τους μαθητές για οτιδήποτε».

Οι γνωριμίες με Τ/κ και η στάση της οικογένειάς του

Μέσα από τη δράση του, γνώρισε κάποιους Τουρκοκύπριους, οι οποίοι επικοινώνησαν μαζί του στη σελίδα που διατηρεί και θέλησαν να στείλουν τα δικά τους μηνύματα.

«Γνωρίστηκα, μέσω της σελίδας μου με ένα Τ/κ τον Τουμέρκ, ο οποίος διαμένει στην κατεχόμενη Αμμόχωστο. Μιλήσαμε και μου πρότεινε ένα σημείο που είναι πολύ ωραίο για να κάνουμε μια ανάρτηση. Αποφασίσαμε να γράψουμε στα ελληνικά, στα αγγλικά και στα τουρκικά το «Social Distancing, για 47 χρόνια». Η ανάρτηση ήταν εμπνευσμένη από τον κορωνοϊό και το κυπριακό. Αυτή ήταν μια από τις πιο εμπορικές αναρτήσεις που έκανα μέχρι στιγμής.

Το ίδιο συνέβη και με μια Τ/κ, με την οποία γνωριστήκαμε και κάναμε μια φωτογράφηση στην παλιά Λευκωσία.

Πάντως σ’ όλη αυτή την προσπάθεια, βράχος και στήριγμά μου, είναι η οικογένεια μου. Φυσικά είναι πολύ καχύποπτοι και θα προτιμούσαν να μην είχα δημιουργήσει αυτή τη σελίδα, γιατί φοβούνται τις απειλές, αφού δεν είναι όλοι δεχτικοί άνθρωποι. Μου λένε συνεχώς να μην προκαλώ, να προσέχω πώς θα απαντώ στα μηνύματα μου, ποιους κατηγορώ με τις αναρτήσεις μου. Γενικά όμως τους νιώθω ότι αισθάνονται περήφανοι για τη στάση μου και το πόσο ενδιαφέρον δείχνω για το κυπριακό πρόβλημα».

«Το να έχεις μίσος και να μην συγχωρείς, δεν σε οδηγεί πουθενά»

Κάποιος θα μπορούσε να πει στον Κρις, ότι υπάρχουν άνθρωποι, που δικαιολογημένα δεν μπορούν να συγχωρήσουν, όσα συνέβησαν το 1974, όπως οι συγγενείς των αγνοουμένων και οι άνθρωποι που έχασαν δικούς τους ανθρώπους στον πόλεμο.

«Δεν μπορώ σίγουρα να μπω στη θέση κάποιου, αλλά θα τον ρωτήσω αν θέλει λύση του Κυπριακού. Από αυτή την απάντηση θα εξαρτηθούν όλα. Εγώ ξέρω ότι όποιος θέλει ειρήνη και λύση του κυπριακού, πρέπει να συγχωρέσει και να δείξει εμπιστοσύνη στην άλλη κοινότητα. Γιατί το κυπριακό δεν ξεκίνησε το 1974, αλλά από το ’63 που τότε ήταν θέμα εμπιστοσύνης και σεβασμού, που δεν υπήρχε. Άρα αν μου πει κάποιος ότι δεν μπορεί να συγχωρέσει, δεν είναι υπέρ της ειρήνης. Πιστεύω ότι πρέπει να συγχωρούμε και όχι να ξεχνούμε. Με το να μην συγχωρώ τι καταφέρνω; Το να έχεις μίσος και να μην συγχωρείς, δεν σε οδηγεί πουθενά.

Τι φταίει ο απλός Τ/κ πολίτης και τι ο Τούρκος πολίτης, για ότι έκαναν οι κυβερνήσεις; Και στο κάτω κάτω, ποιος άνοιξε την πόρτα στους Τούρκους για να έρθουν. Οπότε εγώ είμαι της άποψης ότι πρέπει να βλέπουμε και τις δύο πλευρές και να κρίνουμε αντικειμενικά. Γιατί ως επί το πλείστον βλέπουμε πολύ μονόπλευρα τα πράγματα… Αυτά όλα ξεκινούν από το σχολείο, το οποίο σου παρουσιάζει μονόπλευρα τα πράγματα».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• «Έκανε απεργία πείνας για να κάνει τον πατέρα της να την αφήσει να σπουδάσει»
• «Μετά από τροχαίο, στα 17 μου, έπρεπε να αποφασίσω αν θα κόψω ή όχι το πόδι μου»
• Ο 45χρονος από τη Λευκωσία που εγκατέλειψε τη ζωή στην πόλη και ζει στο δάσος
• «Οι γιορτές στην Αφρική είναι πάντα ξεχωριστές… Είσαι ελεύθερος»