Τα σκήπτρα των εκτελεστών, η παρτίδα 21 ετών και η άσφαιρη κατά 90,33% εξιχνίαση

Βαθιά αποτυπωμένη είναι σε άλλο ένα έγκλημα που διαπράχθηκε, αυτή τη φορά με θύμα τον 53χρονο Ανδρέα Ευαγγέλου από τη Λάρνακα, η σφραγίδα του υποκόσμου. Το καθόλα επαγγελματικό, όπως όλα δείχνουν, χτύπημα ανθρώπων της νύχτας με φόντο το ξεκαθάρισμα λογαριασμών, ήρθε να προσθέσει το όνομα του Ευαγγέλου, σε μια μακρά λίστα δολοφονιών, που καταγράφηκαν στη σύγχρονη εγκληματικότητα της Κύπρου.  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: H λίστα θανάτων του υποκόσμου - Οι 45 νεκροί που άφησε πίσω του ο υπόκοσμος (pics)

Ο στόχος κάθε εγκλήματος που αφήνει το στίγμα της η νύχτα, είναι κάθε φορά ο ίδιος και λίγο πολύ γνωστός σε όλους. Βλέποντας την ιστορία από τη νέα χιλιετία και εντεύθεν, οι δολοφονίες είναι αμέτρητες, με τις Αρχές να δείχνουν αδύναμες να εξιχνιάσουν τα εγκλήματα, δίνοντας ρεβάνς στα πρόσωπα της νύχτας, που φαίνεται να έχουν το πάνω χέρι. Κάτι, που αποδεικνύεται μέσα από τα στατιστικά στοιχεία, αφού οι δολοφονίες, φθάνουν στις 31, με 38 νεκρούς σε 21 χρόνια. Το τελευταίο έγκλημα που προστέθηκε σε αυτό το ημερολόγιο, είναι το έγκλημα που διαπράχθηκε την 28η Δεκεμβρίου 2021, με θύμα τον 53χρονο Ανδρέα Ευαγγέλου.

Από αυτόν τον ομολογουμένως μεγάλο αριθμό εγκλημάτων, ελάχιστες είναι οι υποθέσεις που εξιχνιάστηκαν από την Αστυνομία, με τον υπόκοσμο, τα τελευταία τουλάχιστον έντεκα χρόνια, να αλλάζει μέθοδο στα χτυπήματά του και να εισάγει στην Κύπρο εκτελεστές που... ψεκάζουν, σκουπίζουν και φεύγουν χωρίς πολλά πολλά, τηρώντας ταυτόχρονα και το νόμο της σιωπής.

Το ποσοστό ανεξιχνίαστων δολοφονιών, τα τελευταία 21 χρόνια, αγγίζει το 90,33%, που σε πραγματικούς αριθμούς σημαίνει 26 δολοφονίες, με ίσο αριθμό θυμάτων. Το υπόλοιπο 9,66%, δηλαδή πέντε υποθέσεις θεωρούνται εξιχνιασθείσες ή έστω, μερικώς εξιχνιασθείσες.

Αυτές οι δολοφονίες, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στην πρώτη, εντάσσονται τρεις δολοφονίες, αυτές των Σάββα Νικηφόρου, άλλως Νικουλής (2007), Παναγιώτη Χριστοδούλου, άλλως «Γιώτης το κορμί» (2016) και Χρήστου Μιχαήλ (2019), οι οποίες οδηγήθηκαν ενώπιον της Δικαιοσύνης. Ωστόσο, πρόκειται για υποθέσεις με ηθικούς αυτουργούς τους ίδιους τους δράστες και πρόκειται για εγκλήματα που δεν έφεραν την υπογραφή εισαγόμενων εκτελεστών και δεν κατατάσσονται στη λίστα με τις «άριστες δολοφονίες» που οργανώθηκαν και εκτελέστηκαν από επαγγελματίες. Επίσης, σημαντικός παράγοντας στην εξιχνίαση των εν λόγω υποθέσεων ήταν ότι οι δράστες ήταν Κύπριοι και οι συγκεκριμένες δολοφονίες ήταν πρόχειρα προσχεδιασμένες. 

Οι άλλες δύο δολοφονίες που η Αστυνομία θεωρεί εξιχνιασθείσες, είναι το πενταπλό και το τετραπλό φονικό. Υποθέσεις οι οποίες μπορεί να έφεραν καταδίκες, ωστόσο σύμφωνα με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου, παραμένουν ορφανές από ηθικούς αυτουργούς. Όπως ορφανές παραμένουν και άλλες τόσες υποθέσεις όπου πέραν των ηθικών αυτουργών, ασύλληπτοι είναι ακόμα και οι δράστες.

Στην πορεία αυτής της εικοσαετίας, υπήρξαν και εγκλήματα που επίσης είχαν τη σφραγίδα του υποκόσμου και χαρακτηρίστηκαν ως τέλεια εγκλήματα. Τρανά παραδείγματα ήταν οι δολοφονίες των Γιώργου Γεωργίου άλλως Τσικίτο (2016), όπως και του Άντρου Ροδοθέου (2017), όταν οι εκτελεστές σκότωσαν τα θύματα από μακρινή απόσταση και υπό την κάλυψη του σκότους. Μάλιστα, σε καμία από τις δύο δολοφονίες δεν αφέθηκε το παραμικρό ίχνος, κάτι που επιβεβαιώνει ότι οι εκτελεστές ήταν επαγγελματίες και προσλήφθηκαν για να διαπράξουν τη δουλειά στην εντέλεια. 

Το παραμικρό ψεγάδι δεν υπήρξε ούτε στη δολοφονία του Μάριου Γεωργίου άλλως Μαριούθκιας, που διαπράχθηκε τον περασμένο Απρίλιο. Μια δολοφονία, που επίσης είχε τις δικές της ιδιαιτερότητες, αφού το θύμα εκτελέστηκε ενόσω το όχημά του βρισκόταν εν κινήσει, σε δρόμο της Λάρνακας, ενώ ο εκτελεστής είχε κρυφτεί σε δέντρα, δίπλα στο δρόμο. 

Το πάνω χέρι ο... υπόκοσμος

Η πορεία των εγκλημάτων με φόντο τη νύχτα, έδειξε και συνεχίζει δείχνει ότι ο υπόκοσμος έχει καταφέρει να βάλει με κάθε τρόπο δύσκολα στην Αστυνομία, η οποία αδυνατεί να εξιχνιάσει τα πλείστα εγκλήματα. Όπως προκύπτει, υπάρχει δυστοκία στη στοιχειοθέτηση, κάτι που καταδεκνύεται και μέσα από τις υποθέσεις που οδηγήθηκαν στο Δικαστήριο και οι οποίες είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού. 

Όπως φαίνεται λοιπόν, η Αστυνομία δεν έχει πλέον σε καμία περίπτωση το πάνω χέρι έναντι του υποκόσμου, κάτι που επιβεβαιώνει μιλώντας στον REPORTER και ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, Νίκος Κόσιης.

Ο κ. Κόσιης, βρίσκονταν στο νευραλγικό πόστο του υπουργού Δικαιοσύνης, όταν τα ξεκληρίσματα μεταξύ φατριών και οι δολοφονίες με φόντο τον υπόκοσμο βρίσκονταν στο απόγειό τους και κλήθηκε εκ της θέσεως του, να αντιμετωπίσει τέτοια εγκλήματα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Οι.. συγκυρίες του Ιουνίου, η αιματοβαμμένη βεντέτα και η σύνδεση Καλλιτσιώνη

Πλέον, έχοντας παραμείνει για αρκετά χρόνια μακριά από τα αστυνομικά δρώμενα, τα οποία παρόλα αυτά παρακολουθεί, διαμηνύει ότι «δεν επιτρέπεται στην Κύπρο, σε ένα τόσο μικρό νησί να υπάρχει αυτή η έκταση του εγκλήματος. Το έγκλημα δεν μπορείς να το σταματήσεις, αλλά μπορείς να το περιορίσεις. Πιστεύω ότι δεν έχει το πάνω χέρι η Αστυνομία έναντι του οργανωμένου εγκλήματος».

Συγκρίνοντας το τότε με το σήμερα, ο κ. Κόσιης διαπιστώνει ότι το οργανωμένο έγκλημα έχει αλλάξει ριζικά, από όταν ήταν υπουργός, όπως άλλαξε και ο τρόπος εκτέλεσης συμβολαίων θανάτου. 

«Προηγουμένως ήταν εύκολο να εξιχνιάσεις ένα τέτοιο έγκλημα, ενώ πλέον αυτό έχει καταστεί πάρα πολύ δύσκολο. Παλιά ήταν πολύ διαφορετικός ο υπόκοσμος. Σήμερα, έχουν αλλάξει τα πράγματα. Παλαιότερα υπήρχαν εγκλήματα επί του προσωπικού στον υπόκοσμο. Ήθελε να ξεκάνει ο ένας τον άλλο, ενώ σήμερα επειδή απέκτησαν και οικονομική βάση, βάζουν άλλους να το κάνουν χωρίς να ανακατεύονται οι ίδιοι». 

Ο Νίκος Κόσιης, εκτιμά ότι η αδυναμία στην εξιχνίαση, οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι πλέον οι εκτελεστές δεν είναι ντόπιοι, αλλά εισαγόμενοι. «Αν έχεις στοιχεία και εντοπίσεις τον εκτελεστή, είναι εύκολο να σπάσει. Το δύσκολο είναι να έχεις στοιχεία για να πιάσεις τον εκτελεστή. Τα περισσότερα εγκλήματα που γίνονται σήμερα είναι για τον έλεγχο των ναρκωτικών, για ανταλλαγές που γίνονται και χρωστούμενα. Το 90% έχουν σχέση με τον έλεγχο των ναρκωτικών. Σήμερα είναι αδίστακτες οι καταστάσεις. Επειδή είναι πληρωμένοι, άμα πιάσουν τα λεφτά, κάνουν το έγκλημα και δεν τους νοιάζει».

Ξεκαθάρισε πάντως ότι οι Αρχές έχουν όλα τα εργαλεία και τα εφόδια που χρειάζονται, για να πολεμήσουν το οργανωμένο έγκλημα και να μειώσουν την εγκληματικότητα και ενδεχομένως αυτό που πρέπει να αλλάξουν, να είναι ίσως η στρατηγική τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η δεκαετία ξεκληρίσματος, οι κώδικες τιμής που έσπασαν και οι... «ιερόδουλες