Οι γιαγιούλες που στηρίζουν άπορους-Τραγικές ιστορίες πίσω από κλειστές πόρτες

Λειτουργούν όπως ένα μελίσσι, στο οποίο η κάθε μία έχει τα δικά της καθήκοντα και τις δικές της υποχρεώσεις, με απώτερο στόχο, το καλό της κοινότητάς τους. Σε αντίθεση με τις μέλισσες όμως, η Βασίλισσά τους, είναι πρώτη μεταξύ ίσων. Ο λόγος για την… βασίλισσα κ. Κάτια Λουκά, 86 ετών και το δεξί της χέρι κ. Σταυρούλα Φιλίππου, 73 ετών, οι οποίες για άλλο ένα χρόνο, στο «Σπίτι της ΕΚΥΣΥ», συνεχίζουν να εργάζονται για τη στήριξη συνανθρώπων μας, την περίοδο των εορτών. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Πώς να περάσουμε καλά τις γιορτές όταν οι διπλανοί μας δεν έχουν ούτε γάλα;»

Φέτος, για άλλη μια χρονιά, ετοιμάζουν πακέτα αγάπης, τα οποία θα χαρίσουν σε οικογένειες που δεν έχουν ούτε τα στοιχειώδη για να περάσουν με αξιοπρέπεια τις γιορτές, ωστόσο για να τα καταφέρουν, χρειάζονται τη βοήθεια του κάθε πολίτη.

«Οι ανάγκες είναι πολύ περισσότερες φέτος σε σχέση με πέρυσι, ο κόσμος έρχεται συνεχώς και μας ζητά βοήθεια. Εμείς κάνουμε ότι μπορούμε, για να βοηθήσουμε όσους μας ζητούν βοήθεια. Ελπίζω ο κόσμος από το υστέρημά του να προσφέρει κάτι, γιατί και η πιο μικρή βοήθεια είναι μεγάλη. Έχουμε όρεξη να βοηθήσουμε, αλλά χωρίς τη στήριξη του κόσμου, δεν μπορούμε από μόνοι μας να τα κάνουμε όλα.

Δυστυχώς, αυτό που διαπιστώνουμε φέτος, είναι ότι ο κόσμος είναι πιο μαζεμένος λόγω της κρίσης που προκάλεσε η πανδημία. Υπάρχουν άτομα που έρχονται, παρά τις δυσκολίες τους και μας φέρνουν πράγματα. Για παράδειγμα ένα πρωϊνό βρήκαμε έξω από την πόρτα μας μια τσάντα με μακαρόνια και ένα σακουλάκι που ήταν δεμένο με τρεις κόμπους, το οποίο όταν το ανοίξαμε είχε μέσα έξι ευρώ. Από αυτή την κίνηση φαίνεται η πρόθεση του κόσμου να βοηθήσει. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να έχουν ελάχιστα και να ντρέπονται που αυτά μπορούν να προσφέρουν, αλλά θέλουμε να ξέρουν ότι μας συγκινούν αυτές οι κινήσεις», ανέφερε η κ. Σταυρούλα, βαθύτατα συγκινημένη.

«Κάθε χρόνο αυξάνονται οι ανάγκες»

Αυτά τα χρήματα που έλαβαν, όπως και τα τρόφιμα, θα τα προσφέρουν στα περίπου 60 με 65 πακέτα αγάπης, που θα χαρίσουν στις οικογένειες που τους ζητούν βοήθεια, λέει η κ. Σταυρούλα.

«Λόγω του ότι πολύς κόσμος δεν εργαζόταν, ελέω και της πανδημίας, τα πακέτα που μας ζητούν αυξάνονται. Για παράδειγμα το Πάσχα προσφέραμε 60 πακέτα, ενώ τώρα τα Χριστούγεννα είμαστε ήδη στα 65 και υπάρχει ακόμα ζήτηση. Δεν θα απορρίψουμε κανένα. Ότι μπορούμε θα το μοιράσουμε στον κόσμο, για να μην λείψει τίποτα από κανένα.

Όσοι έχουν ανάγκη μπορούν να μας καλούν από μόνοι τους ή μπορεί αυτό να γίνεται μέσω ενός τρίτου προσώπου. Για παράδειγμα είχαμε τηλεφώνημα από πρόσωπο, το οποίο μας ζητούσε να δώσουμε πακέτα σε τρεις διαφορετικές οικογένειες. Ελέγχουμε αν υφίστανται οι ανάγκες, παίρνουμε τις διευθύνσεις και όταν είναι έτοιμα τα πακέτα είτε έρχονται να τα πάρουν, είτε αν δεν μπορούν τους τα παίρνουμε στο σπίτι τους. Έχουμε πολλές εθελόντριες, οι οποίες μας στηρίζουν. Είμαστε μια οικογένεια».

Οι τραγικές ιστορίες…

Η κ. Κάτια με τη σειρά της, θέλησε να απευθυνθεί στον κόσμο, καλώντας ιδιαίτερα τις νοικοκυρές να ανοίξουν τα ερμάρια τους και ότι βρουν ή ότι μπορούν να τα προσφέρουν στους ανθρώπους, που δεν έχουν ούτε τα στοιχειώδη για να περάσουν τις γιορτές. 

«Είδαμε πολλή φτώχεια τα τελευταία χρόνια. Για να καταλάβετε, εμείς μαγειρεύουμε κάθε Τετάρτη και κάθε Παρασκευή. Ήρθε μια κυρία μια Παρασκευή και μας είπε, ξέχασα το πορτοφόλι μου και θέλω δύο πλαστικά φακές. Της δώσαμε. Την επόμενη εβδομάδα ήρθε και μας είπε, δεν είχα ξεχάσει το πορτοφόλι μου, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχω λεφτά. Θα μου δίνετε όλο το μήνα φαγητό και τέλος του μήνα θα σας πληρώσω, μόλις πάρω το τσέκκι μου. Φανταστείτε σε πόσο δύσκολη κατάσταση ήταν αυτή η οικογένεια. Μας το έλεγε και ήταν βουρκωμένα τα μάτια της.

Μια άλλη ήρθε και μας ζήτησε να της δώσουμε λίγο ζάχαρη γιατί της έλειψε. Αυτά τα πράγματα τα ακούει η κοινωνία, τα ακούει ο κόσμος; Υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν.

Έχουμε κι άλλα.... Σε μια άλλη περίπτωση είχε μια κοπέλα που έχασε τον σύζυγό της και έχει δύο παιδιά, τη βοηθούσε ο κόσμος για να καταφέρει να επιβιώσει. Ρώτησε κανένας εκείνη την γυναίκα, αν χρειάζεται βοήθεια; Την στήριξε η Κυβέρνηση;» Είχαμε επίσης μια κυρία και μας έφερε όσα ψιλά της απέμειναν από το μήνα της. Τα μετρήσαμε και ήταν ενάμιση ευρώ. Αυτά μπορούσε, αυτά προσέφερε. Όλα είναι ευπρόσδεκτα. Κανείς δεν περισσεύει. Αυτές οι ιστορίες είναι μόνο μερικές απ' όσες μπορούμε να πούμε, αλλά είναι οι πιο ενδεικτικές για την κατάσταση».

«Έχουμε χίλια ευρώ τον μήνα έξοδα»

Φυσικά, πέραν των εισφορών που δίδονται από τον κόσμο, προσπαθούν και οι ίδιες, μέσω ενός ποσού ύψους δέκα ευρώ που καταβάλλουν περίπου δέκα άτομα ανά μήνα, να κρατήσουν ζωντανό το «Σπίτι της ΕΚΥΣΥ», το οποίο τα τελευταία χρόνια δύσκολα επιβιώνει.

Αισθανόμενη την ανάγκη να εκφράσει την ανησυχία της, η κ. Κάτια είπε πως «αυτά τα δέκα ευρώ που δίνουμε τα δέκα άτομα που μπορούμε, μπορεί κάποιος να τα θεωρήσει ελάχιστα, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε συνταξιούχοι και τα χρήματα που παίρνουμε δεν είναι και πολλά. Μαζεύουμε περίπου εκατό ευρώ το μήνα και έχουμε χίλια ευρώ έξοδα. Ενοίκια, ρεύμα, νερό και λοιπά. Είναι ένας καθημερινός αγώνας που δίνουμε για να κρατήσουμε ζωντανό το Σπίτι και να βοηθήσουμε οικογένειες που έχουν ανάγκη.

Εγώ είμαι 86 χρονών και ασχολούμαι επίσης με την χειροτεχνία, για να πωλήσουμε για πέντε ευρώ κάτι κουκλάκια, ώστε να ενισχύσουμε το ταμείο μας και να αγοράσουμε ακόμα περισσότερα πράγματα για τα πακέτα μας…»

Τι χρειάζονται για τα πακέτα αγάπης

Εκτός από χρήματα για να αγοράσουν προϊόντα για τα πακέτο αγάπης, η κ. Κάτια αναφέρθηκε στο τι περιέχει κάθε πακέτο, ώστε σε περίπτωση που κάποιος πολίτης προτιμά να τους δώσει υλικά, να γνωρίζει τι μπορεί να τους παραδώσει.

«Στα πακέτα βάζουμε κοτόπουλο, κιμά, ελαιόλαδο, ζάχαρη, ρύζι, χαλούμι, μελομακάρονα και οτιδήποτε άλλο μας φέρει ο κόσμος. Επίσης, από τα χρήματα που μας δίνει ο κόσμος, μπορούμε να αγοράσουμε κι άλλα πράγματα, αναλόγως των αναγκών μας».

Στο μεταξύ, μαζί με την κ. Κάτια και την κ. Σταυρούλα, στο «Σπίτι της ΕΚΥΣΥ», βρίσκονται καθημερινά πολλές εθελόντριες και εθελοντές, οι οποίοι εργάζονται για να υλοποιηθεί η προσπάθειά. Κάποιες εθελόντριες μαγειρεύουν για να προσφέρουν, μια άλλη κοπέλα αναλαμβάνει τις παραδόσεις και άλλη μαζεύει το λάδι, το οποίο χρησιμοποιούν για την ετοιμασία των φαγητών.

Όλοι τους, έχουν την ίδια θέληση να καταφέρουν και φέτος να παραδώσουν σε όσους τους ζητήσουν τα πακέτα και σίγουρα εάν ο καθένας βάλει το δικό του λιθαράκι, θα τα καταφέρουν να κάνουν οικογένειες να χαμογελάσουν αυτές τις άγιες μέρες.

Το ποίημα της γιαγιάς Σταυρούλας για το «Σπίτι της ΕΚΥΣΥ»

H γιαγιά Σταυρούλα και η γιαγιά Κάτια, όπως είχαν αναφέρει σε προηγούμενη του συνέντευξή τους στον REPORTER, λειτουργούν το Σπίτι της ΕΚΥΣΥ για περίπου δύο δεκαετίες. Είχαν ξεκινήσει με δύο καρέκλες, ένα τραπέζι και με τη στήριξη της Ένωσης Κυπρίων Συνταξιούχων, που τους είχε πληρώσει τα δύο πρώτα ενοίκια. 

Μέσα από κόπους και μεγάλες προσπάθειες, κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα χώρο, στον οποίο άτομα τρίτης ηλικίας περνούν κάποιες ώρες της μέρας τους και στηρίζουν οικογένειες που έχουν ανάγκη. Μάλιστα, την περίοδο των γιορτών, μαζεύουν τα μοναχικά άτομα και κάθονται όλοι μαζί στο γιορτινό τραπέζι.

Βοηθώντας αρκετό κόσμο με τα πακέτα αγάπης και τα εδέσματά τους, κατάφεραν να στρατεύσουν κόσμο, ο οποίος τους βοηθά να υλοποιήσουν το κοινωνικό τους έργο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

• «Θυμούμαι μια μέρα δεν είχαμε να φάμε… Η μάνα μου εφκήκε και μάζεψε χόρτα»
• Ο τελευταίος χαλκουργός της Κύπρου-«Ερχόμαστε δουλειά και δεν μπαίνει κανένας»
• «Η χαρακτική για μένα εν τω οξυγόνο μου… Ποτέ εν εσκέφτηκα να τα παρατήσω»
• «Είμαι 75+, αλλά νιώθω 18... Μπορεί να πουν η γιαγιά τρελάθηκε, αλλά έτσι νιώθω»
• Ένα ατύχημα ήταν η αιτία να μάθει την τέχνη του παγωτού-«Είχα πέντε κοπελούθκια»