Το απομονωμένο ΑΚΕΛ, η στροφή του ΔΗΚΟ και οι λεωφόροι που οδηγούν στον Λόφο

Πριν ακριβώς ένα χρόνο, τον Δεκέμβριο του 2020, όταν το ζήτημα του Κυπριακού Επενδυτικού Προγράμματος βρισκόταν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας και το μένος της αντιπολίτευσης κατά της Κυβέρνησης κορυφωνόταν με την καταψήφιση του προϋπολογισμού, λόγω και τις κοινής πλεύσης των ηγεσιών των δύο κομμάτων, θεωρείτο δεδομένο πως ΔΗΚΟ και ΑΚΕΛ, έψηναν και προετοιμάζονταν για μια συνεργασία που θα είχε ορίζοντα τις Προεδρικές του 2023.     

Από τον Δεκέμβριο του 2020 μέχρι σήμερα, τον Δεκέμβριο του 2021, μεσολάβησαν οι βουλευτικές εκλογές, οι οποίες έστειλαν ξεκάθαρα μηνύματα, που φαίνεται πως ήταν και η βασική αιτία για να υπάρξει ρήξη και τα δύο κόμματα αναίμακτα να αποφασίσουν πως η άτυπη σχέση που έκτισαν πριν τις βουλευτικές, είχε τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, συνεπώς και μια μελλοντική συνεργασία για τις Προεδρικές, δεν θα δημιουργούσε εκείνες τις προοπτικές που επεδίωκαν.

Εξάλλου μετά τις βουλευτικές, πλέον το βασικό αίτημα του ΔΗΚΟ προς την Κυβέρνηση είχε ήδη ικανοποιηθεί αφού οι φάκελοι των πολιτογραφήσεων είχαν δοθεί στην Ελεγκτική Υπηρεσία. Επιπλέον στο πλαίσιο της αποτίμησης του εκλογικού αποτελέσματος, η ηγεσία του ΔΗΚΟ εξήγαγε το συμπέρασμα πως το τοξικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί και η ανασφάλεια που προκάλεσε η καταψήφιση του προϋπολογισμού, ήταν κάτι που αφαίρεση αντί να πιστώσει στην εξίσωση, αφού οι πολίτες πλήγωσαν, τόσο το ΔΗΚΟ όσο και το ΑΚΕΛ με τις επιλογές τους στις βουλευτικές.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η καυτή ατζέντα του Δεκέμβρη-Πυκνές και κρίσιμες εξελίξεις στο πολιτικό τοπίο

Το δεύτερο γεγονός που μεσολάβησε και πλήγωσε τη συνεργασία των δύο κομμάτων, είναι όσα είχαν λάβει χώρα κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας για εκλογή πρόεδρου Βουλής, όπου ΔΗΚΟ και ΑΚΕΛ, έδειξαν μηδενική ευελιξία και επέτρεψαν την ψήφιση της Αννίτας Δημητρίου από τον δεύτερο γύρο της ψηφοφορίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, άλλαξε η επικοινωνιακή ομάδα και μαζί οι πολιτικές προτεραιότητες της ηγεσίας του κόμματος, η οποία εγκαινίασε μια πιο μετριοπαθή στάση, η οποία όσο πλησιάζουμε στις Προεδρικές του 2023, μετατρέπεται σε ένα πολιτικό φλερτ με το κυβερνών κόμμα. Καθόλου τυχαίες δεν θα πρέπει να θεωρούνται οι δηλώσεις που έγιναν το προηγούμενο διάστημα από υψηλόβαθμά στελέχη του κόμματος, ότι δεν προ αποκλείεται κανένα κόμμα από τη συζήτηση για τις Προεδρικές, αλλά και η αναφορά του ίδιου του Νικόλα Παπαδόπουλου πως αν ο ΔΗΣΥ πείσει ότι άλλαξε, τότε γιατί όχι να υπάρξει συνεργασία.

Την ίδια ώρα, οι γέφυρες με το ΑΚΕΛ, κατέρρευσαν, αφού ακόμα και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, οι κοινές τροπολογίες και η συνεργασία μεταξύ των βουλευτών των δύο κομμάτων έχουν αραιώσει. Μάλιστα σε Ολομέλεια της Βουλής πριν από δύο εβδομάδες, υπήρξε και λεκτικό επεισόδιο μεταξύ του Παύλου Μυλωνά και του Άριστου Δαμιανού, με τον δεύτερο να κατηγορεί τον πρώτο για λαϊκισμό και τον δεύτερο λίγο αργότερα, αφού απάντησε να αποχωρεί από την αίθουσα. Καθόλου τυχαία δεν πρέπει να θεωρείται και η αναθεώρηση της στάσης του ΔΗΚΟ, σε σχέση με τη Μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Εδώ και σχεδόν δύο χρόνια τα δύο κόμματα πήγαιναν χέρι χέρι στην επιτροπή Εσωτερικών, δημιουργώντας πλειοψηφία που διατηρούσε μέχρι σήμερα ανοικτό το ενδεχόμενο διενέργειας Τοπικών Δημοψηφισμάτων και τη δημιουργία 20 δήμων. Πλέον η στροφή του ΔΗΚΟ προς τους λιγότερους δήμους, αλλά και ο προβληματισμός που εκφράστηκε από τα στελέχη του για το θέμα των δημοψηφισμάτων, δημιούργησαν νέα δεδομένα, που άφησαν εκτεθειμένο το ΑΚΕΛ. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Στο παρά... πέντε δήμοι-Παρασκήνιο, συμφέροντα και μετέωρες δεσμεύσεις

Είναι γνωστό πως εντός του Δημοκρατικού Κόμματος, υπάρχει η τάση που δεν επιθυμεί κατ΄ ουδένα τρόπο τη σύμπλευση με το ΑΚΕΛ, στις Προεδρικές και μάλιστα έχουν δοθεί σχετικά υπομνήματα προς την ηγεσία. Από την άλλη, από τη στιγμή που έχει λεχθεί με τον πιο επίσημο τρόπο πως ο στόχος για τις Προεδρικές δεν είναι άλλος από το να βρεθεί στην κυβέρνηση το 2023, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια, ελιγμών, αφού οι πολιτικές λεωφόροι που οδηγούν στον λόφο είναι συγκεκριμένες.

Ωστόσο αυτή τη φορά, ενδεχομένως να δεδομένα να είναι διαφορετικά. Για αυτό το λόγο, στο Δημοκρατικό Κόμμα παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις εντός του Δημοκρατικού Συναγερμού και τη διαφαινόμενη ρήξη που θα ακολουθήσει, εάν η πρόθεση του Νίκου Χριστοδουλίδη, για να κατέλθει ως υποψήφιος στις Προεδρικές, επιβεβαιωθεί. Τότε το Δημοκρατικό Κόμμα, όπως και άλλα κόμματα του κέντρου, θέτουν στο κάδρο των επιλογών τους τον υπουργό Εξωτερικών, ο οποίος χαίρει εκτίμησης από τις βάσεις των κομμάτων και την κοινωνία των πολιτών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Κεντροδεξιά εσωστρέφεια, κεντροαριστερά πολυκοσμία...

Αυτή η εξέλιξη φέρνει σε αρκετά δύσκολη θέση το ΑΚΕΛ, το οποίο συνεχίζει να διερευνά το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί. Ένα εκ των δεδομένων, έτσι όπως καταγράφηκαν το τελευταίο διάστημα, είναι πως ο Γενικός Γραμματέας του κόμματος, δεν ενδιαφέρεται να είναι υποψήφιος. Άλλο ένα δεδομένο, είναι πως υπάρχει ένας συνωστισμός εν δυνάμει υποψηφίων που πρόσκεινται στον χώρο της κεντροαριστεράς. Το ζήτημα ωστόσο, είναι αν κάποιος από αυτούς τους υποψηφίους που επέδειξαν ενδιαφέρον ή έχουν εξαγγείλει υποψηφιότητα, χωράνε στο κουστούμι που θέλει να ράψει το ΑΚΕΛ για τον υποψήφιο του. Το όλο ζήτημα απασχόλησε και απασχολεί την ηγεσία του κόμματος, η οποία θεωρητικά αναμένει και τα αποτελέσματα του διαλόγου που θα διεξαχθεί σε επίπεδο βάσης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Πολιτική ηγεσία του ύψους και του βάθους, γεμάτη αναντιστοιχίες και οξύμωρα

Σε ένα άλλο επίπεδο, στο ΑΚΕΛ επιδιώκουν συνεργασίες με άλλους κομματικούς μηχανισμούς, με το καλάθι των επιλογών να είναι σχεδόν άδειο, αφού με βάση την κατάσταση που περιγράφεται πιο πάνω σε σχέση με το Δημοκρατικό Κόμμα, τα περιθώρια συνεργασίας είναι περιορισμένα, σε σχέση με το τι ίσχυε πριν από ακριβό ένα χρόνο. Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα κόμματα, πιο πρόσφορο έδαφος υπάρχει με το Κίνημα Οικολόγων, ενώ κάτω από πολύ ιδιαίτερες προϋποθέσεις θα ήταν εφικτή η όποια συνεργασία με τη ΔΗΠΑ-Συνεργασία και την ΕΔΕΚ. Ως μια επιλογή, πάντως, που έχει πέσει στο τραπέζι της Εζεκία Παπαϊώαννου είναι αυτή της στήριξης μιας υποψηφιότητας Νικόλα Παπαδόπουλου. Με αυτό τον τρόπο, αφενός το ΑΚΕΛ θα έβγαινε από την απομόνωση, αφετέρου θα αποτελούσε ισχυρό κίνητρο για να πεισθεί ο Νικόλας Παπαδόπουλος να αλλάξει στάση και να κοιτάξει ξανά προς τα αριστερά. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Νέοι καιροί, νέα ήθη-Ανοίγματα για να ανάψει δεξί φλας ο Νικόλας