Πολιτικά αλισβερίσια και πιέσεις αλλάζουν τα φώτα στη Μεταρρύθμιση

Τίποτα δεν μοιάζει ικανό, στην παρούσα φάση, να χαλάσει το ιδανικό κλίμα και τη δυναμική που έχει αναπτυχθεί, ώστε η Μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να σκοντάψει και να μην εγκριθεί τον ερχόμενο μήνα ή στη χειρότερη περίπτωση, εντός Ιανουαρίου από τη Βουλή. Μια Μεταρρύθμιση που όπως όλοι παραδέχονται έχει απόλυτη ανάγκη ο τόπος, αφού οι δήμοι και οι κοινότητες στη σημερινή τους μορφή, αφενός δίνουν μάχη για να μην βάλουν λουκέτο και αδυνατούν να προσφέρουν στους δημότες, έστω το ελάχιστο από αυτό που είναι ταγμένοι να πράξουν.  

Το θετικό κλίμα που δημιουργήθηκε με την απόφαση των κομμάτων να πουν «ναι» στην κυβερνητική πρόταση για αναβολή των εκλογών και ταυτόχρονα η δέσμευση για να εξετάσουν τα Νομοσχέδια κατ΄ άρθρον και να τα οδηγήσουν προς ψήφιση εντός Δεκεμβρίου, δημιούργησε μια πρωτοφανή για τα δεδομένα της Βουλής μας δυναμική.

Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται σήμερα, αυτή η δυναμική κρύβει παγίδες και ενδεχομένως αντί να εξυπηρετήσει την ουσία της Μεταρρύθμισης, εξυπηρετεί μικροκομματικά και τοπικά συμφέροντα. Μόνο μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο μπορεί να ερμηνευθεί η στάση που κάποια κόμματα, αλλά και κάποιες τοπικές αρχές λειτουργούν το τελευταίο διάστημα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Νουρής: Προσδοκία να προωθηθούν τα νομοσχέδια της ΤΑ στην Ολομέλεια μετά τους προϋπολογισμούς

Εκμεταλλευόμενοι το θετικό κλίμα συναίνεσης που υπάρχει κάποιοι επιχειρούν να εξυπηρετήσουν από το παράθυρο συμφέροντα που μακροπρόθεσμα θα θέσουν σε κίνδυνο τη Μεταρρύθμιση. Ένα εξ αυτών είναι η προσπάθεια για αύξηση των δήμων. Μια ιστορία που πάει αρκετά πίσω, όταν η αρχική πρόταση της Κυβέρνησης, ήταν η δημιουργία μόλις 14 δήμων. Εκείνης της πρότασης, ακολούθησαν πολλές αντιδράσεις, αφού κεκτημένα και προνόμια πολλών τοπικών αρχόντων έμπαιναν σε κίνδυνο. Η Κυβέρνηση υπαναχώρησε από τα όσα πρόσταζαν οι τεχνοοικονομικές μελέτες, που προέβλεπαν τεράστιες εξοικονομήσεις εκατομμυρίων από τις συνενώσεις και κατέθεσε νέα πρόταση για 17 δήμους.

Ως ένα βαθμό η ανανεωμένη πρόταση ικανοποίησε κάποιες περιοχές, ωστόσο οι πιέσεις από όσους δεν εξυπηρετήθηκαν συνεχίσθηκαν. Αποτέλεσμα σήμερα είναι, τουλάχιστον δύο κόμματα της αντιπολίτευσης, το ΑΚΕΛ, το ΔΗΚΟ και εμμέσως και κάποια άλλα, να ευνοούν το σενάριο για 20 ή ακόμα και για 21 δήμους.

Αυτό, σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών θα θέσει σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα των νέων δήμων, αφού κάποιοι εξ αυτών θα βρεθούν σε ακόμα πιο δεινή οικονομική θέση από αυτήν που βρίσκονται σήμερα, ενώ δεν θα εξυπηρετούνται τα κριτήρια με τα οποία γίνεται η Μεταρρύθμιση που συνοπτικά είναι, (α) η πληθυσμιακή πυκνότητα, (β) τα οικονομικά κριτήρια και (γ) τα γεωγραφικά κριτήρια.

Μετά τη συνεδρίαση της περασμένης Πέμπτης στη Βουλή, επιβεβαιώθηκε πως σε ότι αφορά τους δήμους υπάρχουν τέσσερις σημαντικές εκκρεμότητες στο θέμα των συνενώσεων, ενώ εκκρεμότητες, πολύ περισσότερες, υπάρχουν στο θέμα των κοινοτήτων και όλες θα εξετασθούν στην αυριανή έκτακτη συνεδρία της επιτροπής.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η τελική μορφή των 32 συμπλεγμάτων-Ποια χωρία θα ενταχθούν στους νέους δήμους

Η γενική εικόνα σε ότι αφορά τις συνενώσεις που κλείδωσαν, είναι πως θα δημιουργηθούν πέντε μητροπολιτικοί δήμοι και 12 περιφερειακοί. Από εκεί και πέρα, στην ελεύθερη Αμμόχωστο υπάρχει το ζήτημα με τη Δερύνεια, με τον δήμαρχο να επιμένει και να ζητά ξεχωριστό δήμο από το Παραλίμνι, θέση την οποία στηρίζει και το ΑΚΕΛ, στην Πάφο να υπάρχει σύγκλιση για δημιουργία ξεχωριστού δήμου από τη Γεροσκήπου η οποία δεν θέλει να συνενωθεί με τον δήμο Πάφου, που είναι απαίτηση του ΔΗΚΟ, ενώ στη Λευκωσία, το επικρατέστερο σενάριο θέλει τον Στρόβολο να μην συνενώνεται τελικά με τον μητροπολιτικό δήμο και να μένει μόνος. Επιπλέον στη Λάρνακα υπάρχει ακόμη η εκκρεμότητα της Αραδίππου.

Για κάθε περίπτωση υπάρχουν διαφορετικά δεδομένα, και διαφορετικές πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν τα εν λόγω αιτήματα των τοπικών αρχόντων. Η αίσθηση που υπάρχει είναι πως κατά κάποιο τρόπο έχει υπάρξει μια άτυπη συμφωνία μεταξύ των μεγάλων κομμάτων, με βάση τη δυναμική τους σε κάθε περιοχή, που με μια πρώτη ανάγνωση θα ευνοεί τον Δημοκρατικό Συναγερμό να εκλέγει δημάρχους στους μητροπολιτικούς δήμους και το ΑΚΕΛ να ελέγχει τους περιφερειακούς δήμους. Αυτό εξυπηρετείται άλλωστε με την δημιουργία και τρίτου δήμου στην ελεύθερη Αμμόχωστο, αφού είναι γνωστή η δυναμική του ΑΚΕΛ στη Δερύνεια. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Δυσφορία Πετρίδη για αριθμό δήμων-«Κομματικά αλισβερίσια, αστείες δικαιολογίες»

Εξάλλου εάν τα κόμματα είχαν ως μοναδικό γνώμονα να υπηρετήσουν την Μεταρρύθμιση, και άλλοι δήμοι, όπως για παράδειγμα αυτός της Αθηαίνου ή του Ιδαλίου, ή αυτός των Πολεμιδιών στη Λεμεσό, δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης. Κι αυτό διότι, για παράδειγμα τα Πολεμίδια, θα μπορούσαν να συνενωθούν είτε με τον μητροπολιτικό δήμο της Λεμεσού, με τον οποίο γειτνιάζουν ή ακόμα και με τον δήμο δυτικής Λεμεσού. Ωστόσο επιλέχθηκε για μη κατανοητούς λόγους ο δήμος Κάτω Πολεμιδιών, να απορροφήσει τα Πάνω Πολεμίδια.

Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά, που χαλούν την επιτυχημένη συνταγή της Μεταρρύθμισης με 14 ή το πολλή 17 δήμους, μπορεί κάποιος να τα κατανοήσει, συγκρίνοντας τις περιπτώσεις των μητροπολιτικών δήμων των δύο μεγάλων πόλεων. Την ώρα που η πρόταση της Κυβέρνησης προβλέπει να συνενωθεί ο δήμος Στροβόλου με τους δήμους Λευκωσίας, Έγκωμης, Αγίου Δομετίου και Αλγαντζίας που δημιουργούν μια κρίσιμη μάζα 250 χιλιάδων περίπου, στη Λεμεσό συνενώνεται με τον μητροπολιτικό δήμο μόνο ο δήμος Μέσα Γειτονιάς και μια συνοικία, δημιουργώντας μια πληθυσμιακή μάζα σχεδόν τη μισή από της Λευκωσίας. Μένουν όμως εκτός υπολογίσιμες πληθυσμιακές μάζες, με άμεση εγγύτητα, όπως παραδείγματος χάρη τα Πολεμίδια, τα οποία αντί να αποτελέσουν μέρος ενός μεγαλύτερου δήμου, ενώνονται απλά τα Πάνω με τα Κάτω. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Καταγγέλλει αλισβερίσι κομμάτων που τινάζουν την μεταρρύθμιση της Τ.Α. ο Μουσιούττας

Επανερχόμενοι στον τελικό αριθμό των δήμων, είναι ξεκάθαρο, τόσο μέσα από τις τεχνοοικονομικές μελέτες όσο και από τις παρεμβάσεις του Υπουργείου Εσωτερικών, πως ο μαγικός αριθμός για μια ιδανική και ευοίωνη Μεταρρύθμιση είναι το δεκατέσσερα. Λόγω πιέσεων φτάσαμε στο δεκαεπτά. Πλέον εναπόκειται στα ίδια τα κόμματα, αφενός να μην υποκύψουν στις πιέσεις από όπου κι αν προέρχονται και αφετέρου να βγάλουν από την εξίσωση τον κομματικό πατριωτισμό και τις προοπτικές που θα δημιουργούνται για τα ίδια μέσα από τις συνενώσεις. 

Αξίζει να σημειωθεί, πως με βάση τις μελέτες που έχει ενώπιον του το Υπουργείο Εσωτερικών, εάν τα κόμματα συμφωνούσαν στους 14 δήμους, τότε η εξοικονόμηση θα άγγιζε τα 36 εκατομμύρια ευρώ, ενώ με 17 δήμους η εξοικονόμηση είναι σχεδόν 20 εκατομμύρια. Μπορεί να φανταστεί ο καθένας, πόσο θα περιοριστεί αυτό το ποσό αν τελικά η Βουλή ψηφίσει τους 20 δήμους. 

Αυτό που περιμένουν οι πολίτες από τους βουλευτές, είναι να τους παραδώσουν μια Μεταρρύθμιση που θα δίνει την προοπτική για βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης εντός των πόλεων και θα μειώνει το κόστος των τελών που καλούνται κάθε τέλος του χρόνου να πληρώσουν, αλλά και οι εξοικονόμηση χρημάτων από το κράτος τα οποία θα επενδυθούν στην πραγματική οικονομία και την ανάπτυξη. Εάν η Μεταρρύθμιση δεν εξυπηρετεί τον σκοπό της, τότε οι βουλευτές θα είναι υπόλογοι στους πολίτες, οι οποίοι στο τέλος της ημέρας θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν τα σπασμένα, που θα έχουν προκληθεί λόγω των προσωπικών συμφερόντων κάποιων τοπικών αρχόντων, των κομματικών συμφερόντων σε σχέση με τις πιέσεις που δέχονται, αλλά και της… ικανότητας κάποιων άλλων να βλέπουν μέχρι τη μύτη τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Άναψε φωτιές η επιστολή Παπαχαραλάμπους στην Αννίτα-«Υπονομευτική κίνηση, προκαλεί απογοήτευση»