Τοπικισμός, συμφέροντα και προσωπικές φιλοδοξίες νερώνουν τη Μεταρρύθμιση

Μπορεί η Κυβέρνηση και τα κόμματα να βρίσκονται στο παρά πέντε της ψήφισης και εφαρμογής μιας εκ των σημαντικότερων Μεταρρυθμίσεων που έγιναν ποτέ στην Κύπρο, μπορεί τα οφέλη που θα προκύψουν, τόσο για τους νέους δήμους όσο και για τις κοινότητες, να είναι καταγεγραμμένα και επιστημονικώς αποδεδειγμένα, ωστόσο η κυπριακή νοοτροπία και το έντονο τοπικιστικό στοιχείο που ακόμα διακατέχει μέρος της κοινωνίας, βάζει εμπόδια στην πλήρη και συνολική εφαρμογή της Μεταρρύθμισης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Άλυτη η εξίσωση της ελ. Αμμοχώστου-Οι διαφορές κομμάτων και Κυβέρνησης για Τ.Α.

Αναμφίβολα, οι ανησυχίες και οι ενστάσεις, που σε κάποιες περιπτώσεις μπαίνουν ως κόκκινη γραμμή από κάποιες τοπικές κοινωνίες για το θέμα των συνενώσεων, έχει ήδη μεταβάλει την τελική μορφή των δύο σχετικών Νομοσχεδίων. Η καλή πίστη που δείχνουν από τη μια οι βουλευτές της επιτροπής Εσωτερικών και η Κυβέρνηση από την άλλη, σε όλα σχεδόν τα ζητήματα που τίθενται, δεν φαίνεται να πείθουν κάποιες τοπικές αρχές, να βάλουν νερό στο κρασί τους, για να τελειώσει η όλη προσπάθεια, με όσο το δυνατό λιγότερες αλλαγές, έτσι ώστε αφενός τα οικονομικά δεδομένα που προέκυψαν από τις τεχνοοικονομικές μελέτες να μην μεταβληθούν και αφετέρου να διασφαλιστεί ότι τα κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας που θα δώσουν στους δήμους το δικαίωμα για να προχωρήσουν σε νέα αναπτυξιακά έργα που θα βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, δεν θα τεθούν σε κίνδυνο.

Ενδεικτικά είναι τα παραδείγματα ορισμένων κοινοτήτων, που παρατάσσονται σε θέσεις μάχης, για να μην συνενωθούν με άλλες κοινότητες ή δήμους. Κοινότητες, που μπορεί να αποτελούνται από μερικές δεκάδες κατοίκων, θεωρούν casus belli την ένταξη τους σε μια μεγαλύτερη οντότητα, που στην τελική, θα τους προσφέρει περισσότερα απ’ όσα οι ίδιες θα προσφέρουν, όπως υποδείχθηκε επανειλημμένα από αρμόδιους.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα κοινότητας, στην οποία διαμένουν μόλις 57 κάτοικοι, αλλά αρνούνται να συνενωθούν με νεοσύστατο δήμο, ο οποίος θα έχει πέραν των τριών χιλιάδων κατοίκων. Το ίδιο ισχύει και για δεύτερη κοινότητα, που αρνείται τη συνένωση με δήμο την ώρα που οι μόνιμοι κάτοικοί της, ξεπερνούν δεν ξεπερνούν τους 100.

Σίγουρα, είναι δικαίωμα της κάθε οντότητας να αποφασίσει κατά πόσον θα ενταχθεί ή όχι στους νέους δήμους που θα δημιουργηθούν, όμως όταν οι αριθμοί των κατοίκων είναι τόσο μικροί, είναι ξεκάθαρο πως αν μείνουν εκτός, τότε η κατάσταση θα λειτουργήσει εις βάρος της ίδιας της κοινότητας και όχι εις βάρος της Μεταρρύθμισης ή κάποιου άλλου δήμου, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο τις ιδανικές συνθήκες που σε βάθος χρόνου θα την οδηγήσουν ακόμα και στον αφανισμό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ψηφίζει ενιαίο δήμο αντί ανεξαρτησία του Στροβόλου ο Παπαχαραλάμπους

Αρνούνται να μπουν στο δήμο για τις… ψήφους

Υπάρχουν όμως κι άλλες περίεργες… δικαιολογίες γύρω από τις αρνήσεις στις συνενώσεις, όπως είναι δήμος, ο οποίος δεν θέλει να ενωθεί με άλλο δήμο, όπως προβλέπει το νομοσχέδιο της Κυβέρνησης.

Αντ’ αυτού, δεν λέει όχι σε συνένωση με άλλες κοινότητες της περιοχής. Κι όλο αυτό, φαίνεται να συμβαίνει γιατί εάν ενωθεί με αυτούς που υποδεικνύει η Κυβέρνηση, πιθανότατα να έχουν μεγαλύτερη εκπροσώπηση από εκείνον, στην τοπική αρχή που θα δημιουργηθεί.

Αυτή ήταν αντίληψη του υπουργού Εσωτερικών Νίκου Νουρή, ο οποίος εξέφρασε την έντονη δυσαρέσκειά του με κάποιους δήμους ή κοινότητες. Ωστόσο, το θέμα δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως τοπικό και δεν είναι τέτοιο, αφού οι κοινότητες και οι δήμοι που εντάσσονται θα συνθέσουν τις νέες τοπικές αρχές, με βάση τις μελέτες που έγιναν θα λάβουν οικονομική ένεση, που θα τους τονώσει και θα τους βοηθήσει στην περαιτέρω ανάπτυξή και βιωσιμότητά τους.

Κάπου εδώ έρχονται και οι ευθύνες των κομμάτων και των βουλευτών τους. Είναι πασιφανές, πως για να πάμε από τους 17 στους 18 ή τους 20 δήμους όπου αναμένεται να κάτσει τελικά η μπίλια στην επιτροπή Εσωτερικών, κάποιες πολιτικές δυνάμεις, μέτρησαν τα κουκιά τους και αφού είδαν ότι η αύξηση του αριθμού των δήμων, θα αυξήσει και τις πιθανότητες για να εκλέξουν «δικό» τους δήμαρχο, φαίνεται ότι έπαιξε τον δικό της ρόλο στην όλη διαδικασία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Σπάνε αυγά ή χαλούν τη συνταγή της Μεταρρύθμισης-Στα βαθιά η Βουλή για Τ.Α.

«Εν τον πάω τούντον Δήμαρχο»

Ένα από τα πιο ακραία επιχειρήματα που τέθηκαν και δείχνουν γιατί κάποιοι αρνούνται να ενσωματωθούν στους δήμους, είναι ο… δήμαρχος που βρίσκεται στον μητροπολιτικό -τη δεδομένη στιγμή- δήμο. Τα προβλήματα επί προσωπικού, φαίνεται ότι για κάποιους είναι πάνω από ένα εθνικό σχέδιο, αφού δείχνουν ικανοί να σταματήσουν μια Μεταρρύθμιση, γιατί όπως είπαν χαρακτηριστικά για να δικαιολογήσουν την άποψη τους… «έν πάω τούντον Δήμαρχο».

Μάλιστα, κάποιες κοινότητες, που θα ανήκουν στον ίδιο δήμο, απειλούν να προσφύγουν στα Δικαστήρια, σε περίπτωση που η απόφαση της Βουλής, θα είναι αυτή που προνοεί το κυβερνητικό νομοσχέδιο. Παρόλα αυτά, το κατά πόσον μπορεί κάποιος να προσφύγει εναντίον των βουλευτών που νομοθετούν, όπως είπε ο πρόεδρος της Επιτροπής Άριστος Δαμιανού, είναι κάτι που δεν έχει ακούσει ξανά, εκφράζοντας μάλιστα την απορία που θα στηριχθεί η προσφυγή.

Σίγουρα, υπάρχουν θέματα σε συγκεκριμένες περιοχές που δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα γύρω από τις συνενώσεις, για τις οποίες πρέπει να βρεθούν λύσεις και άπαντες έδειξαν ότι υπάρχει η θέληση για να γίνει κάτι τέτοιο, όμως οι πιο πάνω περιπτώσεις αποδεικνύουν περίτρανα ότι στην Κύπρο βάζουμε πολλές φορές το εγώ πάνω από το γενικό καλό.

Σε τέσσερις μέρες, η Επιτροπή βάζει μια άνω τελεία στη Μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κάνοντας ένα τεράστιο αγώνα δρόμου και στα μέσα Δεκεμβρίου, η Ολομέλεια της Βουλής θα κληθεί να αποφασίσει ποια θα είναι η κατάληξή του.

*Τα ονόματα δήμων και κοινοτήτων δεν αναφέρονται γιατί η ουσία δεν είναι ο στιγματισμός, αλλά η νοοτροπία που επικρατεί σε κάποιες περιπτώσεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Σταθερός στη θέση για 17 Δήμους ο Νουρής, συγκρατημένα αισιόδοξος για Μεταρρύθμιση