Α.Οδυσσέως: Τα Δικαστήρια δεν ήταν αυτοσκοπός-Τα τρία μεγάλα λάθη του Σιζόπουλου

Το γεγονός ότι η προσφυγή στη Δικαιοσύνη, δεν ήταν αυτοσκοπός, αλλά επιτακτική ανάγκη μετά από τα όσα συνέβησαν το τελευταίο διάστημα εντός του κόμματος, υπογραμμίζει η Ανδρειανή Οδυσσέως, η οποία μαζί με άλλα δύο υποψήφια μέλη της ΕΔΕΚ για την Επαρχιακή Συνδιάσκεψη Λευκωσίας, προσέφυγαν και σύμφωνα με την ενδιάμεση απόφαση δικαιώθηκαν, για τα όσα κατήγγειλαν ενώπιον του Δικαστηρίου, αφού το Δικαστήριο ουσιαστικά θεώρησε άκυρες τις εκλογές που έγιναν και τις αποφάσεις που λήφθηκαν στη συνέχεια. 

Σε συνέντευξη της στον REPORTER, η κα. Οδυσσέως τονίζει, πως δεν αποτελεί ικανοποίηση για την ίδια η απόφαση του Δικαστηρίου, αφού σε μεγάλο βαθμό απέδειξε πως στο εντός του κόμματος που η ίδια υπηρετεί, με ευθύνη του προέδρου, έχουν διαπραχθεί επονείδιστες πράξεις, όπως τις χαρακτηρίζει, αλλά και πως μέσα από τις παρατηρήσεις της Δικαστού, αποδεικνύεται πως υφίσταται μείζων θέμα για το μητρώο μελών του κόμματος.

Παράλληλα η κα. Οδυσσέως που υπήρξε ένα από τα στελέχη της ΕΔΕΚ που στο παρελθόν στήριξαν τον Μαρίνο Σιζόπουλο, κάνει το δικό της mea culpa, παραδέχεται τα λάθη που έγιναν, ενώ αναλύει τα τρία σημεία καμπής, που σύμφωνα με την ίδια, την υποχρέωσαν να άρει την εμπιστοσύνη της προς το πρόσωπό του προέδρου της ΕΔΕΚ, τον οποίο κατηγορεί πως βρήκε καταφύγιο στα παλαιά και ιστορικά στελέχη του κόμματος, παίζοντας το χαρτί της εθνικής γραμμής που το κόμμα τηρεί στο Κυπριακό.

Την ίδια ώρα η Ανδρειανή Οδυσσέως, σημειώνει πως της εξέπληξε ευχάριστα η συναινετική πρόταση που κατέθεσε ο Γιώργος Βαρνάβα, ενώ κάλεσε τον Μαρίνο Σιζόπουλο να την αποδεχθεί έτσι ώστε το κόμμα να βγει από το αδιέξοδο.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη της Ανδρειανής Οδυσσέως στον REPORTER

Θα ήθελα να ξεκινήσουμε από την απόφαση του Δικαστηρίου για την προσφυγή σας. Θα ήθελα ένα πρώτο σχόλιο.

Η απόφαση της 29ης Οκτωβρίου, η οποία συνιστά σταθμό για τα δικαστικά χρονικά της Κυπριακής Δημοκρατίας, σαν συνέχεια και του πρώτου διατάγματος, που αφορούσε την αναστολή των εργασιών της Επαρχιακής Συνδιάσκεψης Λευκωσίας, για μας δεν αποτελεί αιτία κανενός είδους νίκη. Γιατί ακριβώς προσυπογράφει, ότι το δικό μας το κόμμα και ο πρόεδρος του, έχει παραβεί κατά κράτος εντολή και διάταγμα Δικαστηρίου της Κυπριακής Δημοκρατίας, της οποίας τους Νόμους έχει ορκιστεί ενώπιον της Βουλής των Αντιπροσώπων, ότι θα σέβεται. Και όχι μόνο δεν αισθανόμαστε καμιά χαρά αλλά αντίθετα θλιβόμαστε επειδή ακριβώς, μέσα από μια σειρά παρατηρήσεις, οι οποίες συνιστούν καταπέλτη  προσυπογράφεται, ότι η ΕΔΕΚ με τα σώματα της, με τα στελέχη της με τον πρόεδρο της, έχουν διαπράξει πράξεις επονείδιστες για την τιμημένη μας παράταξη.  Προφανώς και δεν ήταν αυτοσκοπός η προσφυγή στο Δικαστήριο. Ο σκοπός ήταν να διαφανεί κατά πόσο όντως έγιναν οι παρεμβάσεις στο μητρώο μελών για τις οποίες είχαμε υποψία Και προσυπογράφεται πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι δυστυχώς διαφαίνεται παρέμβαση στην ακεραιότητα του μητρώου μελών της, δηλαδή στην ιστορική βάση της ΕΔΕΚ. Και το γεγονός ότι αυτό συνιστά αντικείμενο εκδίκασης θα πρέπει να προβληματίσει και όχι να συνιστά αντικείμενο αφορισμών. 

Πάντως η πλευρά του Προέδρου της ΕΔΕΚ, ερμηνεύει την εν λόγω απόφαση, ως μια απόφαση που ξεκαθαρίζει πως δεν υπάρχει κανένα θέμα με το μητρώο του κόμματος.  Πώς το σχολιάζετε; 

Λυπούμαι πάρα πολύ να παρατηρήσω, ότι μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος της ΕΔΕΚ, ο οποίος έχει καθυβρίσει εμάς ως εχθρούς του κόμματος, εμάς που είμασταν υποψήφιοι βουλευτές, στελέχη πρώτης γραμμής στον προεκλογικό αγώνα και όχι μόνο, εμάς που σαν νεολαία προηγουμένως ορθώσαμε ανάστημα στο Σχέδιο Ανάν και καθορίσαμε γραμμή μέσα στην ΕΔΕΚ, εμάς που πρώτοι χαράξαμε πορεία εναντίον της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και αναγκάστηκε μετά ο πρόεδρος να έρθει και να την αναδείξει σε επίσημη θέση του κόμματος, όχι μόνο δεν μπορεί πλέον να αναγνωρίσει και να διακρίνει τα στελέχη της ΕΔΕΚ αλλά εξυπηρετώντας άλλες σκοπιμότητες που τον βολεύουν μας αναγορεύει όλους  ως εν δυνάμει εχθρούς του κόμματος και υποκινούμενους από αλλότρια συμφέροντα. Όπως διαφαίνεται τώρα τόσο έχει τυφλωθεί από τον οίστρο της εξουσίας που δεν μπορεί να διαβάσει ούτε και Ελληνικά! Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι εκεί. Πενήντα πέντε σελίδες που διατυπώνουν σαφώς πως το θέμα του μητρώου βρίσκεται υπό εκδίκαση και μέχρι τότε οφείλουν να ανασταλούν και να θεωρηθούν ως άκυρα τα αποτελέσματα της Επαρχιακής Συνδιάσκεψης της Λευκωσίας. Δεν μπορούν να υπάρξουν σώματα που απορρέουν από την συγκεκριμένη διαδικασία, δεν μπορούν να λαμβάνονται αποφάσεις από Κεντρικές Επιτροπές ή Πολιτικά Γραφεία αν συμμετάσχουν σε αυτά εκλεγέντες στις 3 Οκτωβρίου 2021. . Ότι έγινε στις 3 του Οκτώβρη είναι άκυρο, μέχρι να εκδικαστεί το θέμα του μητρώου. Δηλαδή, σε απλά Ελληνικά με τον ετσιθελισμό και την ενσυνείδητη ανυπακοή του στην Κυπριακή Δικαιοσύνη, ο ίδιος ο κ. Σιζόπουλος έχει εγκλωβίσει τις Δημοκρατικές διαδικασίες στο κόμμα μας. 

Αν τώρα αυτό από τον κ. Σιζόπουλο αναγιγνώσκεται ως νίκη και επιτυχία και παρά τις σαφείς και ιδιαίτερα καυστικές διατυπώσεις του δικαστηρίου εννοεί να επιμένει πως δεν υπάρχει θέμα για το μητρώο, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Τον αφήνω στην κρίση τόσο εσάς των δημοσιογράφων όσο και των πολιτών.

Κάνοντας μια ανασκόπηση της πορείας του Μαρίνου Σιζόπουλου. Ο Μαρίνος Σιζόπουλος είναι στη θέση του προέδρου εδώ και περίπου έξι χρόνια. Το ίδιο και εσείς ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Πολιτικού Γραφείου. Πώς αξιολογείτε γενικότερα την πορεία του. Πότε ήταν το σημείο καμπής που σας έκανε να διαφωνήσετε με τους χειρισμούς του; 

Οφείλω να αναγνωρίσω και να πω και το δικό μου mea culpa. Υπήρξα μέλος της Κεντρικής Επιτροπής από το 2001. Εξελέγην ως μέλος της Επαρχιακής Επιτροπής Λευκωσίας και πρώτη μάλιστα σε σταυρούς το 2017 και για πρώτη φορά μέλος του Πολιτικού Γραφείου. Παραδέχομαι πως ήμουν εξ εκείνων που στήριξαν τον Μαρίνο Σιζόπουλο από την πρώτη στιγμή για ένα και μόνο λόγο. Γιατί είχε διαφανεί η ξεκάθαρη θέση του, σε ότι αφορούσε το Εθνικό θέμα και την αποκήρυξη της Διζωνικής. Θα πρέπει όμως να καταστεί εμφαντικά σαφές πως η αποκήρυξη της Διζωνικής προφανώς και δεν ήταν δική του πατέντα. Ήταν απότοκο της συλλογικής απόφασης στελεχών γιατί ήταν η φυσική αποτύπωση των διαχρονικών θέσεων της ΕΔΕΚ. Αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσω διότι το χρησιμοποιεί κατά κόρον το τελευταίο διάστημα ο Μαρίνος Σιζόπουλος. Ότι δηλαδή όποιος διαφωνεί μαζί του για ο,τιδήποτε άλλο διαφωνεί και με την Εθνική Γραμμή. Αυτή είναι η εύκολη του καταφυγή. Και ξέρετε γιατί; Γιατί όσοι επιλέγουν να είναι ΕΔΕΚίτες αυτή τη στιγμή και κυρίως τα παλιά Ιστορικά μας στελέχη τα οποία έχει σφετεριστεί κατά κόρον το τελευταίο διάστημα, έχουν μια ευαίσθητη χορδή, το Εθνικό θέμα. Και αυτούς προσπαθεί τώρα να εναγκαλιστεί και να κρατήσει κοντά του, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια τους για όλα τα υπόλοιπα προβλήματα, διότι θεωρούν πως αν φύγει αυτός ο άνθρωπος, τότε πιθανόν να διακυβεύεται η Εθνική μας γραμμή. Και τού συγχωρούν όλα τα άλλα, γιατί δεν βλέπουν ή δεν θέλουν να τα δουν καθαρά. 

Οι εθνικές μας θέσεις και ο αγώνας μας είναι εκεί και δεν επιδέχονται καμία αμφισβήτηση από κανένα Μαρίνο Σιζόπουλο και κανένα περίγυρο του που μέχρι και προδότες τόλμησαν να μας αποκαλέσουν. Ο Μαρίνος Σιζόπουλος φάνηκε πολύ τυχερός γιατί βρέθηκε στην ηγεσία της ΕΔΕΚ σε εποχές που μπορούσε να χαράξει πορεία και να κάνει τη διαφορά. Και αυτή την απόφαση για το Εθνικό θέμα, είχε όλο το περιθώριο να την αναδείξει σε Ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο και να κάνει εκστρατείες που κατά καιρούς του υποδείξαμε για να μην μείνει μια απλή θέση εσωτερικής ειδοποιού διαφοράς.

Σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, όταν σταθείς λίγο πιο μακριά από οποιαδήποτε κατάσταση βλέπεις τα πράγματα πιο καθαρά. Η πολύ κοντινή στάση δημιουργεί κάποιες ωσμώσεις που δεν σε αφήνουν να δεις πολλές φορές καθαρά. Αυτό δυστυχώς φαίνεται να έγινε όταν ήμουν δίπλα στον Μαρίνο Σιζόπουλο και πλείστες όσες φορές τον στήριξα απλά και μόνο για να είναι εκεί και πάλι εν ονόματι της Εθνικής γραμμής.. Στην πορεία διαφάνηκε ότι ο Μαρίνος Σιζόπουλος δεν αξιοποίησε όλες τις ευκαιρίες και τη δυναμική που του δώσαμε και φάνηκε να μην μπορεί να συνυπάρξει. Ήθελε να είναι ο εις και μόνος και δεν κατάφερε να αξιοποιήσει δυνάμεις εντός του κόμματος. Αντί να λειτουργήσει ως ηγέτης και να συνθέσει μέσα από την δύναμη καθενός στελέχους ξεχωριστά, στο τέλος άφησε την δύναμη που τού δώσαμε να εκπνεύσει ως αδυναμία. 

Δυστυχώς αυτό που έκανε μόνο ήταν να διαγράφει και να αποκεφαλίζει, χωρίς αυτό να σημαίνει πως άτομα που έχουν διαγραφεί δεν έχουν πάρει λάθος πορεία ή δεν έκαναν λάθος κινήσεις. Όμως ήταν και περιπτώσεις που μπορούσε να συνθέσει και να αξιοποιήσει ακόμη και όσους διαφωνούσαν μαζί του. Αντί αυτού, παντού έβλεπε εχθρούς και προσπαθούσε να τους εξαφανίσει για να μείνει μόνος του. Ό,τι τραγικότερο για όποιον έχει μια θέση εξουσίας.

Το δεύτερο και σημαντικό ήταν ότι επέλεξε λάθος συμβούλους και άτομα που τον βόλευαν γιατί έλεγαν αυτά που ήθελε να ακούσει ή εξυπηρετούσαν κι άλλα του συμφέροντα πέραν από τα πολιτικά. Τους άφησε να λειτουργούν ως εν δυνάμει δεύτερη εξουσία μέσα στο κόμμα, καταλύοντας και ποδηγετώντας αποφάσεις συλλογικών οργάνων και ακυρώνοντας εκλεγμένα σώματα.

Το τρίτο σημείο καμπής, ήταν το θέμα με τις οικονομικές ατασθαλίες του πρώην οικονομικού διευθυντή, που αντί ακριβώς να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο και να κάνει κάθαρση, στην ουσία το συγκάλυψε. Βάφτισε την υπεξαίρεση προσωρινό αυτοδανεισμό και παρουσίασε καταθέσεις που αφορούσαν έρανο της ΕΔΕΚ Ηνωμένου Βασιλείου ως προσωπικές του εισφορές στο κόμμα. Ας κάνουμε όμως λίγη υπομονή. Ο Γενικός Ελεγκτής έχει μπει στην ΕΔΕΚ και θα φανούν όλα στην ώρα τους.

Προσωπικά πιστεύω ότι ο βασικός λόγος που αισθάνθηκε ανασφάλεια με ένα μητρώο που ο ίδιος διαμόρφωσε μετά από την επικαιροποίηση και το οποίο στην ουσία ήταν η μετεξέλιξη του μητρώου με το οποίο εξελέγη δύο φορές, ήταν ακριβώς διότι ένιωσε ότι έχανε έδαφος λόγω των χειρισμών του στο θέμα του οικονομικού διευθυντή. Και προσπάθησε να καλύψει τη διαφαινόμενη ήττα με έκνομες προσθήκες. Αυτή είναι η δική μου ερμηνεία. 

Συχνά χρησιμοποιείται το επιχείρημα από τον πρόεδρο της ΕΔΕΚ για οικονομική εξυγίανση του κινήματος. Ήσασταν παρούσα στα όργανα του κόμματος τα τελευταία χρονιά. Ποια είναι η εικόνα που έχετε; 

Όντως υπήρξε ένα χρέος το οποίο ήταν εξυπηρετούμενο. Προφανώς η ΕΔΕΚ, δεν είχε τα έσοδα, τις υπηρεσίες και τις εταιρείες που είχαν άλλα κόμματα. Δεν υπήρξε ποτέ κόμμα εξουσίας για να δημιουργήσει ανάλογες καταστάσεις. Άλλωστε, ούτε και ο Σοσιαλιστικός της προσανατολισμός θα της το επέτρεπε.

Ο πρώην οικονομικός διευθυντής προέβη σε κινήσεις για αποπληρωμή των χρεών. Αλλά αυτό έγινε ως επί το πλείστον με αποξένωση σημαντικών περιουσιακών στοιχείων της ΕΔΕΚ, με πώληση ακινήτων. Αυτό δεν πιστεύω πως συνιστά πρακτική για την οποία μπορεί κανείς να αυτοεπαινείται και να επιζητά επιβράβευση. Ναι μεν μπορεί να μην έχουμε χρέος αλλά δεν έχουμε πλέον και σημαντικά ακίνητα. Επειδή όμως οι οικονομικές καταστάσεις της ΕΔΕΚ βρίσκονται υπό διερεύνηση από την Ελεγκτική Υπηρεσία, πιστεύω πως δεν θα ήταν δόκιμο εκ μέρους μου να υπεισέλθω σε αριθμητικές και λογιστικές λεπτομέρειες. 

Το γεγονός όμως ότι ο πρώην οικονομικός διευθυντής είχε αναγάγει σε συγκοινωνούντα δοχεία τις ιδιωτικές του επιχειρήσεις με το τιμημένο μας κόμμα, και είχε την άνεση να εκδίδει επιταγές της ΕΔΕΚ για έξοδα των επιχειρήσεών του, αυτό και μόνο αναδεικνύει πως ακριβώς αντιλαμβανόταν τη θέση του μέσα στο κόμμα.

Η επόμενη μέρα. Την Κυριακή είχαμε την απόσυρση της υποψηφιότητας προς τον Γιώργο Βαρνάβα, το κάλεσμα προς τον Μαρίνο Σιζόπουλο να πράξει το ίδιο και την απάντηση του Προέδρου της ΕΔΕΚ. Σε πολιτικό επίπεδο, πως βλέπετε την κατάσταση να εξελίσσεται; 

Η κίνηση αυτή του Γιώργου του Βαρνάβα οφείλω να πω ότι με εξέπληξε ευχάριστα.  Είναι μια γενναία πρόταση και θα περίμενα, τουλάχιστον, σαν ελάχιστη κίνηση ενότητας, να την αποδεχόταν ή έστω να έπαιρνε τον χρόνο να την μελετήσει ο κ. Σιζόπουλος. Αφού πιστεύει ότι θα μπορούσε να κατατροπώσει στις εκλογές τον κ. Βαρνάβα κατά κράτος, αφού ελέγχει τα πάντα πλέον στην ΕΔΕΚ, αφού έχει στα χέρια του ένα μητρώο που λέει ότι του έδωσε συντριπτικές νίκες στη Λεμεσό, την Πάφο και τη Λευκωσία, γιατί δεν πήρε αφορμή από αυτή τη κίνηση να φανεί αληθινός ηγέτης και να πει ναι, για την ενότητα και το χατίρι και του τελευταίου ΕΔΕΚίτη που έχει αμφιβολίες να αφήσουμε να εκπνεύσουν οι δικαστικές διαδικασίες, και να αναλάβει το κόμμα μια εν δυνάμει προσωρινή ηγεσία, που θα το οδηγούσε σε εκλογικό συνέδριο αφού θα δινόταν μια μόνιμη θεραπεία στο θέμα του μητρώου;

Αυτό όμως που τελικά διαφαίνεται πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας είναι πως όντως. αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι και δεν θέλει να αγγίξει κανείς το μητρώο. Γιατί, ξέρετε, αν ήμουν εγώ στην θέση του προέδρου του κόμματος και με κατηγορούσαν για κάτι τέτοιο, πρώτη θα ζητούσα να μου υποδειχθεί η πλέον ενδεδειγμένη μέθοδος που θα μπορούσε να αποδείξει πως δεν έχω αγγίξει αυτή τη συγκεκριμένη βάση δεδομένων. Για να αναγκάσω ακριβώς εκείνους που θα μου καταλόγιζαν κάτι αντίστοιχο να απολογηθούν. Επειδή ακριβώς θα ήμουν καθαρή και ξάστερη. Ο κ. Σιζόπουλος γιατί δεν το κάνει; Γιατί κρύβεται πίσω από μια απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής, η οποία στην ουσία λήφθηκε με παραπλανητικά στοιχεία;. 

Πώς βλέπετε την επόμενη ημέρα της ΕΔΕΚ;

Καλώ τον Μαρίνο τον Σιζόπουλο, αν αγαπά κατ΄ ελάχιστο αυτό το κόμμα αν πραγματικά χτυπά κάτι μέσα του που  να προσδιορίζει την ΕΔΕΚ και τους Αγώνες της, να βάλει την ΕΔΕΚ και τους ΕΔΕΚίτες πάνω από τα δικά του «θέλω» και να αφήσει να ανασυγκροτηθεί το κόμμα. Δεν είναι δυνατόν να επικαλούμαστε Δημοκρατικές διαδικασίες όταν η φύτρα της Δημοκρατίας που είναι το εκλογικό σώμα είναι λόγω των ενεργειών του αμφισβητούμενο. Γιατί εγώ προσωπικά αν μετά την εκδίκαση της υπόθεσης, διαφανεί ότι έχω λάθος σχετικά με το μητρώο, πρώτη θα ζητήσω συγνώμη. Και έχω αποδείξει πως δεν έχω πρόβλημα να πω mea culpa. Η αποδοχή του λάθους μας είναι σωτηρία. Η εμμονή στο λάθος μας είναι τραγωδία.

To μήνυμα μου προς τον κόσμο της ΕΔΕΚ, εκείνο τον κόσμο που με την έντονη Εθνική ευαισθησία και την αγωνία μήπως αλλάξει γραμμή το κόμμα, αν δεν μείνει εκεί με το οποιοδήποτε τίμημα και οποιοδήποτε τρόπο θεμιτό ή αθέμιτο ο σημερινός πρόεδρος, στους γνήσιους ΕΔΕΚίτες που μέχρι τώρα δείχνουν να έχουν ανεχθεί και  συγχωρέσει τα πάντα πιστώνοντας τον  Μαρίνος Σιζόπουλος ως συνεχιστή της εθνικής γραμμής, της εθνικής γραμμής της ΕΔΕΚ που όλοι μαζί την  έχουμε χαράξει σκάβοντας βαθιά μέσα στην Ιστορία τούτου του τόπου, τους καλώ λοιπόν να δουν τα πράγματα καθαρά και να ορμηνέψουν τον Μαρίνο Σιζόπουλο να βαδίσει με ορθό βηματισμό και να αφήσει την ΕΔΕΚ στους ΕΔΕΚίτες. 

Η τελευταία παρακαταθήκη του Βάσου Λυσσαρίδη ήταν πως «ζητείται Λαός». Σήμερα, ζητείται Ηγέτης.