Οι τραγικές καταστροφές, το χρονικό ορόσημο και τα ευάλωτα σημεία της Κύπρου
14:32 - 17 Νοεμβρίου 2021

Με ιδιαίτερη ανησυχία αναμένονται οι επόμενες δεκαετίες στην Κύπρο, λόγω της κλιματικής αλλαγής, που όπως όλα δείχνουν οι επιπτώσεις θα είναι αρκετές αλλά και σοβαρές. Αλγεινή εντύπωση, προκαλεί το γεγονός και η εκτίμηση, ότι μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα, η στάθμη της θάλασσας πρόκειται να ανέβει μέχρι το ένα μέτρο, με αποτέλεσμα ολόκληρη η ακτογραμμή της Κύπρου να αλλοιωθεί, κάτι που θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην τουριστική βιομηχανία. Ταυτόχρονα, η αύξηση των πυρκαγιών στον τόπο μας, σε συνδυασμό με τη λειψυδρία, δημιουργούν ακόμη περισσότερα προβλήματα για την ομαλή ανάπτυξη του περιβάλλοντος.
Τον κώδωνα του κινδύνου και τη σημασία του τεράστιου προβλήματος της κλιματικής αλλαγής που με την πάροδο του χρόνου επιδεινώνεται, έκρουσε σε δηλώσεις του στον REPORTER, ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Κύπρου, σύμβουλος του Προέδρου Αναστασιάδη και ειδικός απεσταλμένος για θέματα κλιματικών αλλαγών, Δρ. Κώστας Παπανικόλας. «Η στάθμη της θάλασσας μέχρι το τέλος του αιώνα αναμένεται να ανέβει κάπου στα 70 εκατοστά μέχρι το ένα μέτρο. Και επειδή το υψόμετρο του Lady’s Mile είναι το πιο χαμηλό, όπως και η περιοχή της Λάρνακας, ειδικά στις Αλυκές, αποτελούν τις πιο ευάλωτες περιοχές της Κύπρου».
Σύμφωνα με τον Δρ. Παπανικόλα, υπάρχουν πάρα πολλές επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή και μια από αυτές είναι η αλλαγή της ακτογραμμής, η οποία αναμένεται να επηρεαστεί, όπως σε όλες τις χώρες της Μεσογείου. «Η Κύπρος βέβαια, δεν είναι από τις χώρες που θα επηρεαστεί δραματικά όπως για παράδειγμα η Αίγυπτος και οι άλλες χώρες με πιο χαμηλό υψόμετρο. Σίγουρα όμως, η ακτογραμμή μας θα αλλοιωθεί και σε αυτό το κομμάτι θα επηρεαστεί εξαιρετικά και η τουριστική βιομηχανία προφανώς».
Μάλιστα, οι μαζικές και συχνές καταστροφές του τόπου μας, όπως για παράδειγμα οι πυρκαγιές, εκ των οποίων αρκετές ήταν και φονικές, έχουν ως αποτέλεσμα την κλιματική κρίση, με τις επιπτώσεις να είναι ανεπανόρθωτες. «Ήδη άρχισαν να είναι εμφανείς οι καταστροφές, σε ήπια μορφή. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι παρατεταμένοι καύσωνες του καλοκαιριού είναι μαζί μας και είναι ανυπόφοροι. Η βροχόπτωση επίσης, είναι καταγεγραμμένη από τη Μετεωρολογική Υπηρεσία, ότι σταδιακά μειώνεται. Είχαμε ακόμη τα τελευταία τέσσερα χρόνια, δυο από τις μεγαλύτερες πυρκαγιές της εικοσαετίας. Αυτά τα φαινόμενα δυστυχώς είναι μαζί μας και θα γίνουν ακόμη πιο έντονα και πιο πυκνά. Δεν είναι ότι μια μέρα θα έρθει ξαφνικά η κλιματική κρίση, γιατί είναι ήδη μαζί μας, απλά χρόνο με τον χρόνο θα κορυφώνεται».
Ιδιαίτερα ανησυχητικές επίσης, είναι οι αυξημένες μεταναστευτικές ροές, οι οποίες όπως υπέδειξε ο Δρ. Παπανικόλας, είναι σαφές ότι θα αυξηθούν και θα επηρεάσουν όλη την Ευρώπη. «Όλοι οι άνθρωποι αυτοί που θα προσφυγοποιηθούν από οικονομικούς όρους και αν έχουμε δει ακόμη ότι αν η Συρία ήταν ένα πρόβλημα, φανταστείτε το σε δεκαπλάσιο μέγεθος. Κάτι που για την ώρα δεν μπορούμε να φανταστούμε πως θα το διαχειριστεί η Ευρώπη αλλά και η Κύπρος».
Γενικά όλοι οι τομείς επηρεάζονται από την κλιματική αλλαγή, από τη λειψυδρία μέχρι την αύξηση σε παραγωγή ηλεκτρισμού που η ζήτηση θα αυξηθεί κατακόρυφα. «Δεν υπάρχει τομέας που δεν θα επηρεαστεί. Πρόκειται για μια καταστροφή που εξελίσσεται μεν αργά αλλά σίγουρα όχι τόσο αργά. Οι νέοι άνθρωποι θα προλάβουν να δουν μια δραματική κατάσταση, αλλά τα παιδιά τους σίγουρα… Επειδή γίνεται ωστόσο με σταδιακό τρόπο και δεν είναι όπως την πανδημία, δεν ρίχνουμε ιδιαίτερο βάρος για να το αντιμετωπίσουμε τώρα. Ολόκληρη η επιστημονική μας κοινότητα, θεωρεί ότι τα περιθώρια που έχουμε για να προλάβουμε να αναστρέψουμε και να προλάβουμε όσο γίνεται την κατάσταση, είναι να ληφθούν μέτρα όσο πιο γρήγορα γίνεται και πρέπει όλα να γίνουν πριν το 2030 για να περιορίσουμε τη ζημιά σε επίπεδο διαχειρίσιμο».
Την απαισιοδοξία του για το επικείμενο μέλλον εξέφρασε καταλήγοντας ο Δρ. Παπανικόλας, ο οποίος όπως υπογράμμισε, «η επιστημονική κοινότητα τα τελευταία είκοσι χρόνια εκφράζει τη θέση της ότι η πολιτική δράση και τα μέτρα που είναι ευθύνη των κυβερνήσεων και όσων διαχειρίζονται την πολιτική σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο, κινούνται σε αρκετά αργούς ρυθμούς, γιατί διακυβεύονται τεράστια συμφέροντα. Όπως για παράδειγμα πίσω από τη βιομηχανία της ενέργειας, του πετρελαίου, του άνθρακα, του φυσικού αερίου και για όλα αυτά, χώρες και οικονομίες ολόκληρες θα πρέπει να μεταλλαχτούν. Το είδαμε και στις διαπραγματεύσεις αυτό ότι οι χώρες που παράγουν άνθρακα και πετρέλαιο αντιστέκονται και προσπαθούν να καθυστερήσουν αυτή την αντιμετώπιση. Οι πολίτες πρέπει να αντιδράσουν και να κινητοποιηθούν και να καταλάβουν οι κυβερνήσεις ότι νοιαζόμαστε για το μέλλον μας, ώστε να γίνει άμεσα κάτι».
