Από τα ψηλά στα χαμηλά… μια πειθαρχική δρόμος! Πλυντήριο ευθυνών οι έρευνες;

Πλέον, η ιστορία έδειξε, πως οι πειθαρχικές έρευνες αποτελούν… πλυντήριο ευθυνών, αφού όταν ξεσπάσει ο σάλος, όταν η κοινή γνώμη πιέζει, όταν η Αστυνομία δέχεται αλλεπάλληλα πυρά, η εξαγγελία τους είναι δεδομένη, σε μία προσπάθεια να σταλεί το μήνυμα πως «θα πέσουν κεφάλια», μα όταν τα φώτα της δημοσιότητας σβήσουν… ποιος νοιάζεται!  

Κάτι που δεν αποτελεί αυθαίρετο συμπέρασμα, καθώς ουκ ολίγες ήταν οι πειθαρχικές έρευνες που διατάχθηκαν κατά καιρούς, ακόμη και για πολύ σοβαρές υποθέσεις, η τύχη των οποίων όμως αγνοείται, αφού ουδέποτε υπήρξε ενημέρωση για το ποια ήταν τελικά η κατάληξη τους. Και αν θεωρήσουμε δεδομένο πως αυτές οι περιβόητες έρευνες γίνονται για να αποδοθούν ευθύνες, αν μη τι άλλο, η κοινή γνώμη θα ήταν ενδιαφέρον να γνωρίζει το αποτέλεσμα, ώστε στο τέλος της ημέρας να μην επικρίνει την Αστυνομία πως όλα γίνονται για τα μάτια του κόσμου. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η Αστυνομία απλά επιβεβαιώνει τον άγραφο νόμο πως οι ευθύνες κυρίως όταν αφορούν τα υψηλά δώματα, χάνονται στην… σκόνη.

Από την άλλη, αν τελικά αυτές οι πειθαρχικές έρευνες έπεσαν στο κενό, αυτό σημαίνει πως μια υπόθεση, για την οποία εκ πρώτης όψεως διαπιστώθηκαν κενά και παραλήψεις εξού και διατάχθηκε έρευνα, οι ευθύνες παραμένουν ορφανές και αθόρυβα «πάμε παρακάτω». Ωστόσο, και σε αυτή την περίπτωση, η κοινή γνώμη έχει το δικαίωμα να γνωρίζει πως οι ευθύνες παρέμειναν στα αζήτητα και για άλλη μια φορά κυριάρχησαν τα… θα, θα, θα.

Υπάρχει όμως και τρίτο σενάριο, αυτό που αφορά τα εξιλαστήρια θύματα. Πολλές φορές, υπό την πίεση της κοινής γνώμης, διατάσσονται πειθαρχικές έρευνες και τίθενται σε διαθεσιμότητα  αστυνομικοί (σ.σ απλοί), οι οποίοι ωστόσο μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως αποδιοπομπαίοι τράγοι, που στο τέλος όμως δεν δικαιώνονται, αφού δεν υπάρχει σχετική ενημέρωση πως τελικά δεν είχαν οποιαδήποτε εμπλοκή, με αποτέλεσμα, όπως λέει και μια κυπριακή ρήση, «να τους μεινίσκει η τάτσα». Ο λόγος που ενδεχομένως να περνάει και αυτό στα αθόρυβα, είναι γιατί και σε αυτή την περίπτωση θα επιβεβαιωθούν οι «κακές» γλώσσες που κάνουν λόγο για εξιλαστήρια θύματα με σκοπό να καλυφθούν κάποιοι άλλοι, ως πάρατζι.

Σε κάθε όμως περίπτωση, δεν θα ήταν υπερβολή να αναφερθεί πως αυτό που κατάφεραν με τις τόσες έρευνες, το αποτέλεσμα των οποίων αγνοείται, είναι πως αυτές διατάσσονται για το θεαθήναι και διατάσσονται στις περιπτώσεις που δεν εμπλέκονται ανώτεροι αξιωματικοί ή και αν εμπλέκονται, ενδεχομένως οι έρευνες να μην τους αγγίζουν. Δηλαδή, μπορεί να διώκεται πειθαρχικά και να τεθεί σε διαθεσιμότητα ένας αστυνομικός που έλαβε οδηγίες - για παράδειγμα – για αντιμετώπιση επεισοδίων, δεν θα διωχθεί όμως αυτός που έδωσε τις οδηγίες ή αυτός που ήταν υπεύθυνος για το επιχειρησιακό πλάνο. Σίγουρα δεν είναι σε όλες τις περιπτώσεις άμοιροι ευθυνών οι αστυνομικοί, είναι όμως οξύμωρο οι ευθύνες να κατανέμονται με βάση την βαθμίδα ενός αστυνομικού.

Όπως πολύ εύστοχα άγγιξε το ζήτημα των πειθαρχικών ο δικηγόρος Κρις Τριανταφυλλίδης, «σε άλλες χώρες η έρευνα μετά από ένα σοβαρό συμβάν λειτουργεί ευεργετικά προς το σκοπό εξακρίβωσης της πραγματικότητας και απόδοσης ευθυνών αν υπάρχουν. Στη Κύπρο με το χειρισμό που τους κάναμε διαχρονικά τις καταστήσαμε άχρηστες και ο πολίτης ακούει για έρευνα και γελά». Σχόλιο το οποίο ήρθε μετά την απόφαση για την διαθεσιμότητα των δώδεκα αστυνομικών αναφορικά με το πλοιάριο που απέπλευσε από το λιμανάκι της Πάφου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ο εκνευρισμός Κυβέρνησης για πλοιάριο και τα μαύρα πρόβατα-Φιάσκο ή ανεπάρκεια;

Απόφαση η οποία επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά τα περί δύο ταχυτήτων και τα όσα αναφέρονται πιο πάνω, αφού η απόφαση ήρθε την ώρα που η Αστυνομία δέχεται πυρά αναφορικά με την απόφαση του Δικαστηρίου, που έκρινε παράνομες τις διαδικασίες προσλήψεων 100 αστυνομικών, με αποτέλεσμα να βρίσκονται στον αέρα. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, και ενώ το Δικαστήριο έδειξε υπαίτιους – ονομαστικά – δεν διατάχθηκε οποιαδήποτε έρευνα. Κάτι, που εύλογα διερωτάται κάποιος γιατί, με τις κακές γλώσσες πάλι να διερωτώνται αν αυτό έχει σχέση με το γεγονός ότι ο εκ των εμπλεκομένων ήταν ανώτεροι αξιωματικοί. 

Εξού και η έντονη αντίδραση του Κλάδου Αστυνομικού Σώματος ΙΣΟΤΗΤΑ, στον οποίο υπάρχουν εκατοντάδες μέλη, χτυπώντας ευθέως την ηγεσία της Δύναμης, κατηγορώντας την για επικοινωνιακό παιχνίδι με σκοπό κάποιοι άλλοι να σωθούν και στον απόηχο των επικρίσεων για τους 100 αστυνομικών, όπου τα έκαναν μαντάρα. «Όταν έμειναν 100 οικογένειες στο δρόμο πριν μια βδομάδα για παραλείψεις και λάθη για τις οποίες δεν ευθύνονταν οι 100 αλλά άλλοι, δεν άνοιξε μύτη! Δεν διατάχθηκε έρευνα. Όταν εναντίον Ανώτερου Αξιωματικού υπήρχαν καταθέσεις υφιστάμενων του για εξευτελιστική συμπεριφορά δεν κάνατε ότι και τώρα».

Είτε συμφωνείς, είτε διαφωνείς με τις θέσεις του Κλάδου, η επιχειρηματολογία του, έρχεται μέσα από τις ίδιες τις πράξεις της ηγεσίας της Δύναμης, η οποία αναμφίβολα δεν δημιουργεί το αίσθημα δικαίου ανάμεσα στα μέλη της, σε όποια βαθμίδα και αν βρίσκονται.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Απασφάλισε κατά Ηγεσίας ο Λοϊζίδης-«Παιχνίδια για να σώσουν την εικόνα τους»