«Εκκωφαντική αποτυχία βασικών θεσμών...»-Τέσσερις λέξεις, όλη η ουσία

«Οι περιβάλλουσες περιστάσεις ιδιαίτερα λυπηρές, να καθίστανται ακόμα πιο στενάχωρες, παρακολουθώντας στο οπτικοακουστικό υλικό, τις ενέργειες όλων όσοι τη στιγμή, που ήταν ενώπιον πράξης, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο,  χειροκροτούσαν, διασκέδαζαν και δεν αντέδρασαν. Αναπόφευκτο συμπέρασμα η εκκωφαντική αποτυχία της κοινωνίας, όταν φτάσαμε στο σημείο να αναμένεται από Δικαστήριο να επιβάλει τιμωρία επειδή βασικοί θεσμοί απέτυχαν στο αυτονόητο, δηλαδή να δράσουν προληπτικά, να θεσμοθετήσουν, να παιδαγωγήσουν, να ενημερώσουν, να επέμβουν και να αποτρέψουν τέτοιες συμπεριφορές».

Πέραν από τα όσα θλιβερά και τραγικά καταγράφονται στην απόφαση του Δικαστηρίου που επέβαλε ποινή φυλάκισης με αναστολή στους τρεις, κατά των ουσιώδη χρόνο, ανήλικους, που οδήγησαν στο θάνατο τον 16χρονο Παναγιώτη Στεφανή από τους Τρούλλους, αν έπρεπε να κρατήσουμε κάτι άλλο από την απόφαση, αυτό θα ήταν το πιο πάνω απόσπασμα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Ο Παναγιώτης έγινε πειραματόζωο... Δεν έσωννε και το αποτέλεσμα μακάβριο»

Το Δικαστήριο, μέσα σε μόνο λίγες λέξεις, κατάφερε να αποτυπώσει, με τον πιο έντονο και ξεκάθαρο τρόπο, την αιτία που γίναμε μάρτυρες μιας τέτοιας τραγωδίας. Ένα 16χρονο παιδί οδηγήθηκε στο τάφο και άλλοι τρεις ανήλικοι στο εδώλιο του κατηγορουμένου, κουβαλώντας στην πλάτη τους ένα θάνατο, τον οποίο θα κουβαλούν και θα τους στοιχειώνει για ολόκληρη τους τη ζωή. Και ας μην ήθελαν να τον σκοτώσουν… Και ας το έκαναν για το «χάζι»… Μα οι πράξεις τους, για να δουν εάν ο Παναγιώτης «σώννει το ποτό», ήταν τελικά ολέθριες και μη αναστρέψιμες, με αποτέλεσμα δυο γονείς να χάσουν το μονάκριβο παιδί τους. Και όπως επισήμανε και το Δικαστήριο, «η οποιαδήποτε ποινή δεν φέρει πίσω τον Παναγιώτη, δεν μπορεί να ακυρώσει αυτό που έχει συμβεί».

Δυστυχώς στη θέση του Παναγιώτη βρέθηκαν και άλλα παιδιά-θύματα bullying και θα βρεθούν και άλλα… Ξανά και ξανά… Και στη θέση των ανήλικων θυτών, το ίδιο. Βρέθηκαν και θα βρεθούν και άλλοι. Και ο λόγος έρχεται μέσα από την απόφαση του Δικαστηρίου, με μόνο τέσσερις λέξεις. Εκκωφαντική αποτυχία βασικών θεσμών. Τέσσερις λέξεις οι οποίες μπορεί να χάθηκαν μέσα στις τραγικές λεπτομέρειες της περιγραφής των γεγονότων, που ο κόσμος, δυστυχώς, μπορεί να διψά για να διαβάσει και να ακούσει.

Όχι πως δεν έχουν τη σημασία τους, αλλά πολλές φορές βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος, το οποίο όμως θα πρέπει κάποτε να δούμε εάν όντως δεν θέλουμε να γίνουμε μάρτυρες του επόμενου Παναγιώτη. «Θεσμοί απέτυχαν στο αυτονόητο, δηλαδή να δράσουν προληπτικά, να θεσμοθετήσουν, να παιδαγωγήσουν, να ενημερώσουν, να επέμβουν και να αποτρέψουν τέτοιες συμπεριφορές».

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το άλφα και το ωμέγα είναι η παιδεία και η καλλιέργεια μιας κουλτούρας πως όλοι είμαστε διαφορετικοί, μα όλοι ίσοι, με ίδια δικαιώματα. Καθοριστικός ο ρόλος της οικογένειας και αν δεν υπάρχει, τότε η ευθύνη μεταφέρεται στις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους, που θα πρέπει να στηρίξουν και να διαπαιδαγωγήσουν το κάθε παιδί, όχι βλέποντας το μια φορά το μήνα. Αλλιώς, αν αποτύχουν όλοι, σήμερα θα μιλάμε για τον Παναγιώτη, πριν δύο χρόνια μιλούσαμε για τον Μανώλη… Και ο Μανώλης δεχόταν bullying για τα κιλά του, ένιωθε απομόνωση, βίωσε το θάνατο από παιδί και ήθελε «να ανήκει κάπου, να είναι αποδεκτός». Έτσι ξεκίνησε τα ναρκωτικά, μέχρι που μια μέρα βρέθηκε νεκρός…

Και εκτός από τον Παναγιώτη και τον Μανώλη, άλλοι τόσοι… Άλλοι τόσοι που οδηγήθηκαν στο θάνατο γιατί απέτυχαν οι βασικοί θεσμοί τα αυτονόητα…

Υ.Γ «Τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται πώς να σκέφτονται, όχι τι να σκέφτονται», Margaret Mead, 1901-1979, Αμερικανίδα εθνολόγος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Συγκλονίζουν τα ευρήματα για το μοιραίο πάρτι-Έπαιζαν δίπλα του θάρρος ή αλήθεια