Τα μέτρα κατά της Τουρκίας κατάντησαν ανέκδοτο

Για μία ακόμη φορά, έχουμε μπροστά μας μια Τουρκία που με τιμονιέρη τον Ερντογάν μοιάζει να κινείται με σπασμένα τα φρένα. Οδηγεί ένα τρένο με μέγιστη ταχύτητα και γεμάτο εκρηκτικά, έτοιμος να το ρίξει στην Ευρώπη. Αρχίζει από την Κύπρο και την Ελλάδα παραβιάζοντας τις ΑΟΖ μας καθημερινά και καταλήγει σε όλη την Ένωση απειλώντας την με το προσφυγικό.

Η Ευρώπη παραμένει στους χαρακτηρισμούς. Μονίμως διαπιστώνει μια σκληρή, αδιάλλακτη και αλαζονική πολιτική από την Τουρκία. Έτσι καταγράφεται από την Κομισιόν στην πρόσφατη έκθεσή της για την Τουρκία, ενώ την ίδια ώρα της κάνει δώρο δισεκατομμυρίων. Αυτό είναι το παράδοξο της υπόθεσης. Ναι, ο Ερντογάν το παίζει νταής και συμπεριφέρεται πειρατικά, αφού νοιώθει άνετος απέναντι σε μια ανίσχυρη Ευρώπη, που αντί να τον βάλει στη θέση του, το μόνο που κάνει είναι να τον χαϊδεύει και να τον κακομαθαίνει ακόμη παραπάνω. 

Ενίοτε, εμφανιζόμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση δήθεν έτοιμοι να του τραβήξουμε τ’ αυτί, μα ποτέ για κάποιο λόγο δεν τα καταφέρνουμε. Πολύ φοβάμαι ότι ο άρχων της Τουρκίας μας έχει πάρει χαμπάρι. Έχει καταλάβει ότι η Ευρώπη δεν ξέρει να συσπειρώνεται, δεν βλέπει και πολύ μακριά όσον αφορά την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας. Γι’ αυτό ακριβώς, η υπόθεση με τις κυρώσεις έχει καταντήσει ανέκδοτο.

Καλές οι προθέσεις που υπάρχουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, άλλωστε ο ίδιος ο Ύπατος Εκπρόσωπος Ζοζέπ Μπορέλ, ανέφερε ότι θέλουμε να διασφαλίσουμε την αξιοπιστία μας, ωστόσο δεν μπορώ να μη σημειώσω ότι ακόμη είμαστε στο στάδιο των σκέψεων παρά στις ομόφωνες αποφάσεις. Μάλλον θα πρόκειται πάλι για καταδίκη χωρίς αντίκρισμα.

Η Γερμανία πέραν από την ξεκάθαρη στάση της για το θέμα, τώρα επικαλείται και το κενό εξουσίας. Το έχω πει πολλές φορές και δεν θα κουραστώ ποτέ να το επαναλαμβάνω. Η Τουρκία καταλαβαίνει μόνο από οικονομικές κυρώσεις. Κάτι που το Βερολίνο δεν θέλει καν να συζητά, μιας και εκατομμύρια Τούρκοι ψηφίζουν στη Γερμανία και χιλιάδες γερμανικές εταιρείες εδρεύουν στην Τουρκία. 

Ας δούμε την πραγματικότητα κατάματα. Η ισχυρότερη χώρα της Ευρώπης δεν θέλει να τιμωρηθεί η Τουρκία, επειδή αγοράζει όπλα από αυτήν. Επιπλέον, η Τουρκία είναι εκείνη η οποία ιστορικά θα εξασφάλιζε ή παραλίγο να εξασφαλίσει στη Γερμανία την πρόσβασή της στον αραβοπερσικό κόλπο, στην κεντρική Ασία και στον δρόμο του μεταξιού.  Συνεπώς, ο εκβιασμός του Ερντογάν αποδίδει και η Ευρώπη χορεύει στους ρυθμούς που αυτός της επιβάλλει.

Σε αυτή την πολύ δύσκολη μάχη που δίνει η Κυβέρνηση θα πρέπει όλοι μας να σταθούμε αρωγοί και να μην προσπαθούμε να κερδίσουμε πρόσκαιρα μικροκομματικά  οφέλη εις βάρος της πατρίδας μας. Πρέπει επιτέλους να κατανοήσουμε ότι ο εχθρός μας είναι ένας και είναι κοινός. Να δώσουμε τα χέρια και να τον αντιμετωπίσουμε μαζί.

Όσο εμείς δεν δείχνουμε ενωμένοι στο εσωτερικό, πώς θα καταφέρουμε να πείσουμε ολόκληρη την Ένωση ότι η Τουρκία αποτελεί σοβαρότατο πρόβλημα για όλους. Υποδεικνύοντας όλοι μαζί ότι ο Ερντογάν είναι το κακό αγκάθι που με τον τρόπο που ασκεί πολιτική αργά ή γρήγορα θα θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια και τη συνοχή όλης της Ευρώπης, θα ενεργοποιήσουμε και τα υπόλοιπα κράτη μέλη.

Τώρα είναι η ώρα και η στιγμή για να υπερασπιστούμε τις αρχές και τις αξίες της ΕΕ, την αξιοπρέπεια και την εδαφική ακεραιότητά της. Άμεση αναστολή οποιασδήποτε μορφής χρηματοδότησής της από τα ευρωπαϊκά ταμεία. Είναι καιρός να δείξουμε εμπράκτως και συλλογικά ότι αρκετά ανεχτήκαμε. Μας ακούει κανείς;