Ανησυχία και στην Κύπρο για το Squid Game-Oι ενέργειες παιδιών που θα θορυβήσουν

Η σειρά Squid Game που δημιούργησε το Νetflix, ήρθε για να κατακτήσει τον κόσμο και ήδη από την μέρα που κυκλοφόρησε έχει κατακτήσει τις καρδιές πολλών τηλεθεατών, οι οποίοι καθηλώθηκαν μπροστά στις οθόνες τους, για να την παρακολουθήσουν.

Η σειρά, είναι κορεάτικης παραγωγής με το σενάριο να καταπιάνεται με ανθρώπους οι οποίοι στρατολογούνται από έναν οργανισμό, ώστε να ανταγωνιστούν σε παιχνίδια ζωής ή θανάτου. Τα εννέα επεισόδια του πρώτου κύκλου κρύβουν πολλές σκηνές βίας, ενώ ανάμεσα στα κύρια χαρακτηριστικά της είναι στοιχεία όπως η αγωνία, οι φιλίες, αλλά και οι προδοσίες. Όλοι οι χαρακτήρες της σειράς επιδίδονται σε ένα αγώνα ώστε μέσα από παιδικά παιχνίδια να καταφέρουν να κερδίσουν ένα έπαθλο που αγγίζει τα 45,6 εκατομμύρια γουόν (33 χιλιάδες ευρώ).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ψάχνουν να μάθουν τι είναι η «Μπλέ Φάλαινα» οι Κύπριοι

Αυτή η καθηλωτική σειρά, άρχισε να δείχνει τα σημάδια του επηρεασμού της, στην κοινωνία και ιδιαίτερα στα παιδιά, αφού δημοσιεύσεις από το εξωτερικό κάνουν λόγο για μιμητισμό σε σχολεία. Η ανησυχία για το ενδεχόμενο να υπάρξουν παρόμοιας φύσης περιστατικά, επικρατεί και στην Κύπρο, αφού αρκετά παιδιά παρακολουθούν το Squid Game ή «Παιχνίδι του Καλαμαριού», όπως είναι γνωστό στα ελληνικά.

Μιλώντας στον REPORTER, o ψυχίατρος Γιώργος Μικελλίδης, αναφέρθηκε τόσο σε κάποιες σκηνές της σειράς οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν τα παιδιά, αλλά και γενικότερα όσους είναι πιο ευάλωτοι χαρακτήρες, όπως επίσης και τι πρέπει να κάνουν καθηγητές και γονείς όταν διαπιστώσουν αλλαγή στη συμπεριφορά ανηλίκων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Κρούσμα «Μπλε Φάλαινας» και στην Κύπρο - Τα άλλα δολοφονικά παιχνίδια

«Το μυαλό των παιδιών είναι σαν σφουγγάρι»

Κληθείς να εξηγήσει πώς μπορεί μια σειρά ή γενικά κάτι που παρακολουθούν τα παιδιά να τους επηρεάσει, εξήγησε ότι «ο εγκέφαλος ενός παιδιού μοιάζει με ένα σφουγγάρι το οποίο συνεχώς δεσμεύει πληροφορίες και επηρεάζεται ο τρόπος σκέψης του, ο τρόπος συμπεριφοράς και τα συναισθήματά του. Άρα υπάρχει μια ευαλωτότητα σε ένα παιδί, η οποία είναι πολύ διαφορετική από ένα ενήλικα και σαφώς μπορεί να επηρεαστεί σε θέματα μιμητισμού, βλέποντας συνομήλικούς του ή ακόμα και μεγαλύτερους να συμπεριφέρονται με τον “Α” ή “B” τρόπο. 

Βλέποντας οποιαδήποτε σειρά, πρέπει να γνωρίζουμε ότι υπάρχει η προστασία για άνω των 15 ή 18 ετών, ανάλογα με τις σκηνές βίας ή άλλης μορφής ακαταλληλότητας, γιατί έτσι γαλουχούνται αρνητικές συμπεριφορές και συναισθήματα, ενώ παράλληλα διαπλάθουν και στοιχεία μέσα στο χαρακτήρα ενός παιδιού, τα οποία μπορεί να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στο μέλλον».

Σε ότι αφορά ειδικά στο «Παιχνίδι του Καλαμαριού», εξήγησε ότι πρόκειται για ένα δράμα επιβίωσης και υπάρχουν κάποιες συμπεριφορές, που μπορούν να οδηγήσουν σε ακραίο ανταγωνισμό ή ακόμα και σε θέματα θανάτου, με απώτερο σκοπό το κέρδος χρηματικού ποσού, όπως αναφέρεται και στη σειρά του Netflix.

Ο ψυχίατρος σημείωσε επίσης ότι, «πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεχτικοί και ως καθηγητές και ως γονείς, διότι πολλές φορές αποτελούμε τα μοντέλα στα παιδιά και στους έφηβους. Άρα εάν εμείς δεν προσφέρουμε ή δεν δίνουμε την απαραίτητη προσοχή όταν ένα άτομο είναι ψυχολογικά ευάλωτο, κάτι το οποίο αναγνωρίζεται εύκολα από ένα εκπαιδευτικό ή ένα γονιό. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει να δούμε αν υπάρχει περισσότερη ευαλωτότητα σε ένα παιδί σε σχέση με ένα άλλο. Είναι ένας συνδυασμός παραγόντων που προκαλούν την ευαλωτότητα, όπως για παράδειγμα οι γενετικοί παράγοντες, οι βιολογικοί, ο τρόπος που μεγαλώνει και λοιπά. Το θέμα γίνεται πιο σύνθετο, ανάλογα με τους παράγοντες που τον επηρεάζουν, γιατί ένα παιδί μπορεί να λειτουργεί αντιδραστικά και να προσπαθεί να βρει διαφυγή σε κάποιες συμμορίες ή ομάδες ατόμων, που μπορούν να το χειραγωγήσουν».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Μετά την «μπλε φάλαινα» ήρθε το «Momo» και τρομάζει τον κόσμο - Παγκόσμιος συναγερμός

Οι ενδείξεις που θα σημάνουν συναγερμό

Την ίδια ώρα, υπάρχουν συμπεριφορές που μπορούν να θορυβήσουν άμεσα τους καθηγητές, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να καταλάβουν πότε κάτι δεν πάει καλά με ένα παιδί.

«Είναι πολύ χαρακτηριστικές αυτές οι συμπεριφορές και είναι εύκολα αναγνωρίσιμες από ένα καθηγητή. Για παράδειγμα όταν υπάρχει αλλαγή συμπεριφοράς ενός παιδιού μέσα στην τάξη ή μέσα στην αυλή, όπως όταν ένα παιδί απομονώνεται ή δέχεται ευκολότερα bullying ή ακόμα όταν κάνει το ίδιο το παιδί bullying σε άλλα παιδιά.

Επίσης, θα παρατηρήσουν και κάποιες διαφορές στο σπίτι οι γονείς. Μπορεί ένα παιδί να απομονώνεται περισσότερο στο δωμάτιο του ή να παραπονιέται για σωματικούς πόνους στην κοιλιά ή στο στομάχι. Το παιδί μπορεί να έχει ψυχοσωματικούς πόνους. Ένα άλλο στοιχείο που δείχνει ότι ίσως κάτι δεν πάει καλά είναι η παλινδρόμηση στη συμπεριφορά του τις βραδινές ώρες. Δηλαδή ένα παιδί μπορεί να έχει ενούρηση το βράδυ, κάτι που είχε σταματήσει για κάποια χρόνια».

Σε σχέση με τους γονείς, υπέδειξε πως, «πρέπει να προσέχουν τι βλέπουν τα παιδιά τους, γιατί μπορεί να θεωρηθεί κακοποίηση ότι τα παιδιά τους αφήνονται να βλέπουν τόσο βίαιες σκηνές. Έχουμε θέμα καλής διαβίωσης του παιδιού και μπορεί να επέμβει και το γραφείο Ευημερίας. Μπορεί να διερωτάστε πώς μπορεί να επέμβει το Γραφείο Ευημερίας. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν αντιληφθούν οι καθηγητές την αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού, οι οποίοι με τη σειρά τους μπορούν να ενημερώσουν το γραφείο όταν διαπιστώσουν ότι κάτι δεν πάει καλά.

Από τη στιγμή που αυτή η σειρά χαρακτηρίστηκε ως ακατάλληλη για άτομα κάτω των 16 ετών, πρέπει οι γονείς να μην επιτρέπουν στα παιδιά τους να το δουν, έστω και για λίγο. Υπάρχουν κάποιες οδηγίες, τις οποίες πρέπει να ακολουθούμε ανά το παγκόσμιο».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η «ΜΟΜΟ» είναι νεκρή-Το παιχνίδι που απείλησε τις ζωές χιλιάδων παιδιών δεν υπάρχει πια

«Παιχνίδια που ανακυκλώνονται»

Το Squid Game δεν είναι το πρώτο που θορύβησε την παγκόσμια κοινότητα, αφού στο παρελθόν υπήρξαν κι άλλες περιπτώσεις, κυρίως παιχνιδιών, τα οποία προκάλεσαν αναστάτωση, όπως ήταν η τρομακτική κούκλα «ΜΟΜΟ» ή το παιχνίδι της «Μπλε Φάλαινας», το οποίο κατηγορήθηκε για αυτοκτονίες παιδιών.

«Πολλά παιχνίδια δεν είναι καινούργια, αλλά υπήρξαν και στο παρελθόν, με διαφορετικό όνομα ή σε διαφορετικές κοινότητες. Σε τέτοιου είδους επικίνδυνα παιχνίδια, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεχτικοί, όταν υπάρχουν παιδιά, όχι μόνο λόγω της ηλικίας τους, αλλά και λόγω της προσωπικότητάς τους που συνεχίζει να διαμορφώνεται».