Καθήκον όλων μας η προάσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας

61 χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας, πορεύτηκε διά πυρρός και σιδήρου με τη σκέψη μας να είναι μαζί με όλους εκείνους που με ηρωισμό και αυτοθυσία την προστάτευσαν.

Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ίδια μας την ιστορία. Σε αυτήν καλούμαστε να λογοδοτήσουμε και να σταθούμε ταυτόχρονα αντάξιοι σε αυτά που μας κληροδότησε.

Όλοι μας και ο κάθε ένας ξεχωριστά, έχουμε υποχρέωση να κατανοούμε ότι οι θυσίες των προηγούμενων γενεών, καταπατήθηκαν με τον πιο βάναυσο τρόπο, όταν η Τουρκία εισέβαλε στη χώρα μας καταλαμβάνοντας και κατέχοντας μέχρι και σήμερα τη μισή μας πατρίδα.

Έξι και πλέον δεκαετίες μετά, ακόμη αγωνιζόμαστε για να μπορούμε να απολαμβάνουμε τα πλήρη δικαιώματα και τις ελευθερίες μας.

Θέλοντας να αντιμετωπίζω με ρεαλισμό την κατάσταση, νομίζω ότι ήρθε η ώρα του προβληματισμού για όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, αλλά και προς τον κάθε Κύπριο πολίτη ξεχωριστά, για το πώς πρέπει και πώς μπορούμε να διαπραγματευόμαστε με μία χώρα, η οποία αγνοεί τους πάντες και τα πάντα. Κανονισμούς, συμβάσεις, ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο, το δίκαιο της θάλασσας, καθώς και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. 

Είναι ολοφάνερο, ότι η διαχρονικά αλαζονική και προκλητική στάση της Τουρκίας καταδικάζει κάθε προσπάθεια που καταβάλλεται από την ελληνοκυπριακή πλευρά. Η διάθεση μη συμμόρφωσης που επιδεικνύει καθημερινά η Τουρκία, φανερώνει τις πραγματικές της προθέσεις, που ασφαλώς δεν αποσκοπούν στη δίκαιη λύση του Κυπριακού. 

Μόλις πριν λίγες ημέρες, ο κατοχικός ηγέτης, τόνισε στη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ ότι εμμένει στη θέση του για λύση δύο κρατών. Μία θέση που είναι απαράδεκτη και καταδικαστέα.

Αναρωτιέμαι λοιπόν, αν έχει έρθει ο καιρός, για ειλικρινή συνεργασία και συνένωση όλων των πολιτικών δυνάμεων στο εθνικό μας θέμα. Αν έχει έρθει ο καιρός να σταματήσουμε να εφησυχάζουμε εαυτούς απέναντι σε μια αδιάλλακτη Τουρκία. Πρέπει να δημιουργήσουμε κίνητρα για περισσότερη και πιο ενεργή εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των όσων αυτή πρεσβεύει, ώστε να ασκηθεί επιτέλους πραγματική πίεση στην Άγκυρα. 

Αυτό θα πρέπει να γίνει μέσα από συλλογική διαβούλευση πολιτικών δυνάμεων, αλλά και ειδικών σε θέματα εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής. Μόνο κατ’ αυτό τον τρόπο η Τουρκία θα τεθεί προ των ευθυνών της και θα αναγκαστεί να συναινέσει προς την επίτευξη μιας βιώσιμης και λειτουργικής λύσης.

Μέσα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεν θα πάψω ποτέ να μάχομαι για την ελευθερία της πατρίδας μας. Μιας πατρίδας που ανήκει στους Ελληνοκύπριους, τους Τουρκοκύπριους, τους Αρμένιους, τους Μαρωνίτες και τους Λατίνους. Μιας πατρίδας που δεν ανήκει στην Τουρκία και σε κανέναν Ερντογάν.     

Ο δρόμος της λύσης του κυπριακού δεν ήταν ποτέ εύκολος.  Πάντοτε συναντούσαμε και θα συναντούμε δυσκολίες και προβλήματα, αλλά ενωμένοι και με ενιαία φωνή, σίγουρα έχουμε περισσότερες ελπίδες. Για αυτό ας σταματήσουμε να πυροβολούμε τα πόδια μας και ας συμφωνήσουμε τουλάχιστον, ότι οι ευθύνες μη διευθέτησης του ζητήματος, είναι αποκλειστικά της Άγκυρας.  

Υπάρχει σε εξέλιξη μια προσπάθεια επανέναρξης του διαλόγου, επιβάλλεται να σταθούμε δίπλα και να στηρίξουμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ώστε να επιτευχθεί  μια λύση που θα μας επιτρέπει να ζήσουμε σε μια πραγματικά ελεύθερη, επανενωμένη Κύπρο, με τους Κύπριους να διαφεντεύουν το παρόν και το μέλλον τους.