Η Ωρολογιακή Βόμβα του Μεταναστευτικού
17:04 - 16 Σεπτεμβρίου 2020
Η παθητική στάση της ΕΕ απέναντι στις διαστάσεις που προσλαμβάνει το μεταναστευτικό στην περιοχή της Κύπρου, αλλά και η ανικανότητα της κυβέρνησης για έγκαιρη προετοιμασία και λειτουργία μηχανισμών αντίδρασης, μετατρέπει το όλο ζήτημα σε ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί.
Αν αναλογιστούμε πως σήμερα το 4% του πληθυσμού στο νησί μας είναι μετανάστες, εύκολα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν πρόκειται για ένα ζήτημα που μπορούμε να συνεχίσουμε να κρύβουμε κάτω από το χαλί. Ακόμη κι αν δεν έγινε σωστός χειρισμός και σχεδιασμός από την αρχή, έστω και τώρα θα πρέπει να ληφθούν μέτρα πριν ξεφύγει εντελώς η κατάσταση.
Κατανοούμε απόλυτα την ανθρωπιστική προσέγγιση που θα πρέπει να τυγχάνουν οικογένειες και γενικότερα μετανάστες που αναγκάζονται να χρυσοπληρώσουν διακινητές για να γλιτώσουν από τις εχθροπραξίες σε εμπόλεμες ζώνες. Στην ίδια κατηγορία εντάσσονται και όσοι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους για να σωθούν από εχθρικά και παράνομα καθεστώτα. Γι αυτούς, χωρίς καθυστέρηση, θα πρέπει να εξετάζονται αιτήσεις και να τους παραχωρείται άσυλο.
Εκεί που χρειάζεται προσοχή είναι η εξέταση αιτήσεων κυρίως από άρρενες ηλικίας 20 με 45 ετών που ξεκάθαρα έρχονται στην Κύπρο με στόχο την παραμονή και την εργασία. Μάλιστα πρόκειται για μια κατηγορία ανθρώπων που εν αναμονή της εξέτασης που υποβάλλουν, σε αρκετές περιπτώσεις πέφτουν θύματα επιτήδειων που αναζητούν «φτηνά» εργατικά χέρια.
Εκ των πραγμάτων για να ρυθμιστεί το ζητήματα, οι Αρχές θα πρέπει να στοχεύσουν στους διακινητές και σε όσους συμπατριώτες μας επιδιώκουν την παράνομη εργασία και την εκμετάλλευση των οικονομικών μεταναστών. Με την επιβολή πραγματικά βαριών ποινών, που θα πρέπει να είναι αποτρεπτικές, είναι δυνατόν να περιοριστεί το ζητήμα. Η Κύπρος δεν θα πρέπει να θεωρείται ελκυστικός προορισμός λόγω της χαλαρότητας των μέτρων και της έλλειψης πραγματικής βούλησης για επιβολή του νόμου. Εάν οι καθαρά οικονομικοί μετανάστες δεν θα μπορούν να “αποσβέσουν” την επένδυση που έκαναν πληρώνοντας διακινητές να τους φέρουν στην Κύπρο, απλά δεν θα έρχονται γιατί δεν θα θεωρούν την Κύπρο ως “ελκυστικό” προορισμό.
Ως ευνομούμενο κράτος της ΕΕ κάτω από την ομπρέλα του διεθνούς δικαίου, οφείλουμε να εργαζόμαστε συστηματικά κατά της παρανομίας, με απόλυτο σεβασμό στις πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ευρώπη για τους μετανάστες.
Επιπλέον, αυτό που θα πρέπει να μας προβληματίσει ως κράτος, είναι η ενσωμάτωση των μεταναστών στην Κυπριακή κοινωνία. Η κυβέρνηση έχει μέχρι σήμερα αποτύχει σε αυτό τον τομέα, κάτι το οποίο σπρώχνει τους μετανάστες στην γκετοποίηση.
Η Κυπριακή κοινωνία και οικονομία δεν αντέχει ερασιτεχνισμούς και προσωρινές λύσεις σε κορυφαία ζητήματα. Η κυβέρνηση οφείλει να ακολουθήσει μια ξεκάθαρη πολιτική που θα εκπέμπει μια σοβαρή και υπεύθυνη εικόνα. Το μεταναστευτικό όντως μοιάζει με μια ωρολογιακή βόμβα που θα πρέπει να φροντίσουμε να σταματήσουμε το χρονοδιακόπτη.
Αν αναλογιστούμε πως σήμερα το 4% του πληθυσμού στο νησί μας είναι μετανάστες, εύκολα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν πρόκειται για ένα ζήτημα που μπορούμε να συνεχίσουμε να κρύβουμε κάτω από το χαλί. Ακόμη κι αν δεν έγινε σωστός χειρισμός και σχεδιασμός από την αρχή, έστω και τώρα θα πρέπει να ληφθούν μέτρα πριν ξεφύγει εντελώς η κατάσταση.
Κατανοούμε απόλυτα την ανθρωπιστική προσέγγιση που θα πρέπει να τυγχάνουν οικογένειες και γενικότερα μετανάστες που αναγκάζονται να χρυσοπληρώσουν διακινητές για να γλιτώσουν από τις εχθροπραξίες σε εμπόλεμες ζώνες. Στην ίδια κατηγορία εντάσσονται και όσοι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους για να σωθούν από εχθρικά και παράνομα καθεστώτα. Γι αυτούς, χωρίς καθυστέρηση, θα πρέπει να εξετάζονται αιτήσεις και να τους παραχωρείται άσυλο.
Εκεί που χρειάζεται προσοχή είναι η εξέταση αιτήσεων κυρίως από άρρενες ηλικίας 20 με 45 ετών που ξεκάθαρα έρχονται στην Κύπρο με στόχο την παραμονή και την εργασία. Μάλιστα πρόκειται για μια κατηγορία ανθρώπων που εν αναμονή της εξέτασης που υποβάλλουν, σε αρκετές περιπτώσεις πέφτουν θύματα επιτήδειων που αναζητούν «φτηνά» εργατικά χέρια.
Εκ των πραγμάτων για να ρυθμιστεί το ζητήματα, οι Αρχές θα πρέπει να στοχεύσουν στους διακινητές και σε όσους συμπατριώτες μας επιδιώκουν την παράνομη εργασία και την εκμετάλλευση των οικονομικών μεταναστών. Με την επιβολή πραγματικά βαριών ποινών, που θα πρέπει να είναι αποτρεπτικές, είναι δυνατόν να περιοριστεί το ζητήμα. Η Κύπρος δεν θα πρέπει να θεωρείται ελκυστικός προορισμός λόγω της χαλαρότητας των μέτρων και της έλλειψης πραγματικής βούλησης για επιβολή του νόμου. Εάν οι καθαρά οικονομικοί μετανάστες δεν θα μπορούν να “αποσβέσουν” την επένδυση που έκαναν πληρώνοντας διακινητές να τους φέρουν στην Κύπρο, απλά δεν θα έρχονται γιατί δεν θα θεωρούν την Κύπρο ως “ελκυστικό” προορισμό.
Ως ευνομούμενο κράτος της ΕΕ κάτω από την ομπρέλα του διεθνούς δικαίου, οφείλουμε να εργαζόμαστε συστηματικά κατά της παρανομίας, με απόλυτο σεβασμό στις πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ευρώπη για τους μετανάστες.
Επιπλέον, αυτό που θα πρέπει να μας προβληματίσει ως κράτος, είναι η ενσωμάτωση των μεταναστών στην Κυπριακή κοινωνία. Η κυβέρνηση έχει μέχρι σήμερα αποτύχει σε αυτό τον τομέα, κάτι το οποίο σπρώχνει τους μετανάστες στην γκετοποίηση.
Η Κυπριακή κοινωνία και οικονομία δεν αντέχει ερασιτεχνισμούς και προσωρινές λύσεις σε κορυφαία ζητήματα. Η κυβέρνηση οφείλει να ακολουθήσει μια ξεκάθαρη πολιτική που θα εκπέμπει μια σοβαρή και υπεύθυνη εικόνα. Το μεταναστευτικό όντως μοιάζει με μια ωρολογιακή βόμβα που θα πρέπει να φροντίσουμε να σταματήσουμε το χρονοδιακόπτη.