Τα λάθη του κατεστημένου, το κενό εξουσίας και η επόμενη ημέρα του Λιβάνου

06:45 - 09 Αυγούστου 2020

ΔΙΕΘΝΗ

Αποτελεί την πιο δημογραφικά διασκορπισμένη χώρα της Μέσης Ανατολής, τους τελευταίες δύο αιώνες ο πόλεμος αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητας, στις πόλεις της βρήκαν καταφύγιο εκατομμύρια πρόσφυγες, οι γειτονίες της αποτέλεσαν και αποτελούν κρησφύγετα τρομοκρατών κάθε λογής, την Κυβέρνηση της με βάση το Σύνταγμα συνθέτουν άνθρωποι διαφορετικών εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων και από την περασμένη Τρίτη, στο λιμάνι της πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη συμβατική έκρηξη στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Είναι ο Λίβανος. Και είναι η πρωτεύουσα του, η Βηρυτός, που ακόμα προσπαθεί να συνέλθει από τον απίστευτο κρότο που σκόρπισε, θρήνο, όλεθρο και ακόμη μεγαλύτερη δυστυχία σε κάθε γωνιά της πόλης. Ως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις, κοιτάζουμε και εκτιμούμε πως θα είναι η επόμενη ημέρα της χώρας. Σε αυτή την περίπτωση, η επόμενη μέρα, είναι απολύτως συνυφασμένη με την προηγούμενη ημέρα.

Μια χώρα έρμαιο ξένων συμφερόντων που εξυπηρετούν οι εκπροσώποι άλλων χωρών στο έδαφος της και που προσπαθεί απεγνωσμένα να αποκτήσει εθνική ταυτότητα. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ ο πληθυσμός του Λιβάνου είναι 6.825.000 κάτοικοι, εκ των οποίων το 54% είναι μουσουλμάνοι και το 40,5% χριστιανοί μεταξύ των οποίων 3.674 Μάρτυρες του Ιεχωβά και το 5,5% Δρούζοι. Επίσημα αναγνωρίζονται 18 διαφορετικά θρησκευτικά δόγματα. Οι Σουνίτες μουσουλμάνοι αποτελούν το 27% του πληθυσμού ακολουθούμενοι από τους Σιίτες που αποτελούν το 24%. Οι Αλαουίτες αποτελούν το 3% του πληθυσμού της χώρας. Οι Μαρωνίτες χριστιανοί αποτελούν την σημαντικότερη πολιτικά ομάδα του Λιβάνου με 20% του συνολικού πληθυσμού. Ακολουθούν οι Ορθόδοξοι χριστιανοί που υπάγονται στο Πατριαρχείο Αντιοχείας με 9% του συνολικού πληθυσμού, οι Μονοφυσίτες με 5%, οι Καθολικοί χριστιανοί με 4% και οι Προτεστάντες με 2%.

Ο πρόεδρος της χώρας πρέπει υποχρεωτικά να είναι Χριστιανός Μαρωνίτης, ο πρωθυπουργός Σουνίτης Μουσουλμάνος, ο πρόεδρος της Βουλής Σιίτης Μουσουλμάνος και ο υπουργός εξωτερικών Ορθόδοξος χριστιανός. Οι θέσεις στο κοινοβούλιο καταλαμβάνονται κατά 50% από μουσουλμάνους και κατά 50% από χριστιανούς υποχρεωτικά. Στην κυβέρνηση και το υπουργικό συμβούλιο εκπροσωπούνται όλα τα 18 αναγνωρισμένα Μουσουλμανικά και χριστιανικά δόγματα καθώς και οι Δρούζοι όπως και στο δημόσιο και τα σώματα ασφαλείας.

Σε μια τέτοια χώρα, με τέτοια σύνθεση, παράλληλα με τις δυνάμεις ασφαλείας, δραστηριοποιείται η Χεζμπολάχ, η πολιτική συνιστώσα της οποίας έχει ρόλο και λόγο στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας.

Δεν είναι μια κανονική χώρα
Με βάση όλα τα πιο πάνω, γίνεται ευκόλως αντιληπτό ότι ο Λίβανος δεν είναι μια κανονική χώρα. Σε μια κανονική χώρα δεν συμβαίνουν στο μοναδικό της λιμάνι εκρήξεις και καταστροφές όπως αυτή της περασμένης Τρίτης, με πάνω από 150 νεκρούς, χιλιάδες τραυματίες και κατεστραμμένη την μισή πρωτεύουσα. Τα διαπλεκόμενα και συγκρουόμενα συμφέροντα, η εμπλοκή ξένων χωρών άμεσα ή μέσω αντιπροσώπων ή ακόμα και μέσω μυστικών υπηρεσιών, δεν την άφησαν και δεν θα την αφήσουν να προοδεύσει.

Κάπως έτσι αναμένεται να είναι και η επόμενη ημέρα. Ένα ράλι ανάμεσα σε ξένες δυνάμεις, που θα τρέξουν να καλύψουν το κενό εξουσίας που μεγαλώνει ακόμη περισσότερο μετά την έκρηξη. Όσοι γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις για τον τρόπο λειτουργίας της δύσκαμπτης κρατικής μηχανής της χώρας, γνωρίζουν πως στο λιμάνι «δεν κουνιόταν φύλο», χωρίς να το ξέρει η Χεζμπολάχ.
Μάλιστα ανώνυμες πηγές των τελευταίων ημερών, καταγγέλλουν πως το φορτίο παρέμενε εκεί γιατί το ήθελε η Χεζμπολάχ.

Άλλωστε το συγκεκριμένο φορτίο που κατασχέθηκε από το πλοίο «Rhosus» καλοέβλεπαν τη νιτρική αμμωνία που στο παρελθόν ουκ ολίγες φορές, αποτέλεσε την πρώτη ύλη για την κατασκευή βομβών του στρατιωτικού τμήματος της οργάνωσης.

Συνεπώς οι ευθύνες της Χεζμπολάχ υπάρχουν, αλλά κανείς δεν αναμένει να αποδοθούν, ούτε σε τέσσερις, αλλά ούτε σε 104 ημέρες, ωστόσο ο λαός του Λιβάνου κουράστηκε και ίσως να έχει μπροστά του μια ευκαιρία να αποσείσει τα βαρίδια που κρατούν τη χώρα στην ανέχεια και τη δυστυχία.

Αναμφίβολα, η έκρηξη δημιούργησε ένα κενό εξουσίας ή καλύτερα ένα κενό ασφαλείας, που πολλοί αναμένεται να τρέξουν για να καλύψουν. Το Ιράν, η Συρία, ακόμη και η Τουρκία, αλλά και το Ισραήλ τα ΗΑΕ, η Σαουδική Αραβία, είναι μόνο κάποιες από τις άμεσα ενδιαφερόμενες χώρες, πέραν από τη Χεζμπολάχ και τα απομεινάρια του ISIS, που υπάρχουν φόβοι ότι διατηρούν πυρήνες στη χώρα.

Κάπου εδώ, έρχεται ο ρόλος και η ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θα πρέπει να αποδείξει πως μαθαίνει από τα πάθημα της και δεν θα επιτρέψει την περαιτέρω αποσταθεροποίηση της περιοχής. Πέραν της ανθρωπιστικής βοήθειας των πρώτων εβδομάδων, η οποία θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη και ήδη τα αποτελέσματα της βοηθούν σημαντικό στο κλείσιμο των πρώτων πληγών της χώρας, το στοίχημα είναι αλλού.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, θα πρέπει με οικονομικά και πολιτικά μέσα να δείξει αποφασιστικά πως δεν θα αφήσει τους συνήθεις ύποπτους που έχουν αντικρουόμενα με τα δικά της συμφέροντα, να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην επόμενη ημέρα του Λιβάνου.

Με απλά λόγια, όσο περισσότερη είναι η αρωγή της Ε.Ε. τόσο θα περιοριστούν οι δυνατότητες σε χώρες όπως το Ιράν να ασκήσουν επιρροή. Άλλωστε ο Λίβανος, ήταν και πριν την έκρηξη μια χρεοκοπημένη χώρα με ένα χρέος περίπου 170% του ΑΕΠ του. Η συμφωνία με το ΔΝΤ δεν κατέστη εφικτή λόγω της διαφωνίας του πολιτικού σκέλους της Χεζμπολάχ. Μετά την έκρηξή ωστόσο, η σιιτική οργάνωση δεν είναι σε θέση να κάνει υποδείξεις στην Κυβέρνηση της χώρας και ενδεχομένως να δημιουργείται μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία που θα πρέπει να αρπάξει η Ε.Ε. για να καλύψει το κενό, να βοηθήσει τη χώρα να ορθοποδήσει οικονομικά και να απεξαρτηθεί από τους εκπροσώπους του Ιράν.

Τα λάθη του κατεστημένου, το κενό εξουσίας και η επόμενη ημέρα του Λιβάνου

Ροη Ειδησεων

Οκτώ διαμερίσματα έναντι ξενοδοχείου "Four Seasons"

Δύο επαύλεις με θέα τη θάλασσα στην Πόλη Χρυσοχούς

Έπαυλη 3ων υπνοδ. με πισίνα στα Κούκλια

Εξοχική κατοικία 3ων υπνοδ. στον Πρωταρά

Δειτε Επισης