Άξιζε τελικά o Σαμπάνης;-Η μοιραία συναυλία
09:27 - 14 Αυγούστου 2020

Δεν ξέρω τι θέλει τελικά ο Έλληνας (ο άνθρωπος γενικότερα):
Αν μας απαγόρευαν τις συναυλίες και τους συνωστισμούς, θα θεωρούσαμε ότι έχουμε χούντα.
Αν τις επέτρεπαν με εξονυχιστικούς ελέγχους, θα καταγγέλλαμε την αστυνομοκρατία και την κρατική καταστολή.
Αν -όπως έγινε τώρα- παίρνονταν μέτρα και μας ζητούσαν να τα εφαρμόσουμε, θα τα γράφαμε στα παλιά μας τα παπούτσια. Και πιθανότατα θα λέγαμε «γιατί πρέπει να δείξω εγώ ατομική ευθύνη;; Είναι δουλειά του κράτους». (Κι αν το κράτος επενέβαινε θα ξαναγυρνούσαμε στα περί χούντας, καταστολής, κλπ).
Νόμιμη ήταν η συναυλία του Σαμπάνη καταρχάς – θέλω να πω επιτρέπεται να γίνει μια συναυλία. Οι λοιμωξιολόγοι και οι ειδικοί που τις επιτρέπουν θεωρούσαν αφελώς ότι ο κόσμος θα πρόσεχε, ότι θα τηρούσε τα μέτρα δηλαδή θα ήταν καθιστός και με αποστάσεις, ότι δεν θα έπιανε το πρόσωπό του πριν πλύνει τα χέρια. Μάταια.
Από εκείνη τη συναυλία κόλλησαν τελικά οι δεκάδες ηλικιωμένοι στο γηροκομείο στο Ασβεστοχώρι Θεσσαλονίκης και έχουμε ήδη δύο νεκρές γυναίκες.
Σύμφωνα με το thestival, στη συναυλία του Γιώργου Σαμπάνη σε beach bar στη Χανιώτη Χαλκιδικής, παρευρέθηκαν περίπου 2.000 άτομα.
Τρεις μπάρμαν που ετοίμαζαν ποτά για όλο αυτό τον κόσμο βρέθηκαν θετικοί στον κορωνοϊό.
Εργαζόμενος του beach bar κατήγγειλε στο thestival ότι δόθηκε γραμμή να μην μαθευτεί η ύπαρξη κρουσμάτων για να μην δυσφημιστεί η επιχείρηση. Ζητήθηκε από το προσωπικό απόλυτη εχεμύθεια όμως κάποιοι το θεώρησαν λάθος και κατήγγειλαν τα όσα έγιναν.
Οι νέοι ένιωθαν άτρωτοι, αλλά -πέρα απ’ το ότι δεν είναι- δεν υπολόγιζαν ή δεν νοιάστηκαν για το ότι στην πορεία θα κολλούσαν ανθρώπους που δεν είναι καθόλου άτρωτοι. Έτσι, οι ηλικιωμένοι -δεν τολμών να σκεφτώ πόσοι έχουν υποκείμενα νοσήματα και πόσοι δεν θα τα καταφέρουν- βρίσκονται στη δυσκολότερη θέση της ζωής τους.
Ας πούμε πως ήταν νόμιμο. Όμως άξιζε ο συνωστισμός;
Άρθρο του Άρη Δημοκίδη στη lifo.gr
Αν μας απαγόρευαν τις συναυλίες και τους συνωστισμούς, θα θεωρούσαμε ότι έχουμε χούντα.
Αν τις επέτρεπαν με εξονυχιστικούς ελέγχους, θα καταγγέλλαμε την αστυνομοκρατία και την κρατική καταστολή.
Αν -όπως έγινε τώρα- παίρνονταν μέτρα και μας ζητούσαν να τα εφαρμόσουμε, θα τα γράφαμε στα παλιά μας τα παπούτσια. Και πιθανότατα θα λέγαμε «γιατί πρέπει να δείξω εγώ ατομική ευθύνη;; Είναι δουλειά του κράτους». (Κι αν το κράτος επενέβαινε θα ξαναγυρνούσαμε στα περί χούντας, καταστολής, κλπ).
Νόμιμη ήταν η συναυλία του Σαμπάνη καταρχάς – θέλω να πω επιτρέπεται να γίνει μια συναυλία. Οι λοιμωξιολόγοι και οι ειδικοί που τις επιτρέπουν θεωρούσαν αφελώς ότι ο κόσμος θα πρόσεχε, ότι θα τηρούσε τα μέτρα δηλαδή θα ήταν καθιστός και με αποστάσεις, ότι δεν θα έπιανε το πρόσωπό του πριν πλύνει τα χέρια. Μάταια.
Από εκείνη τη συναυλία κόλλησαν τελικά οι δεκάδες ηλικιωμένοι στο γηροκομείο στο Ασβεστοχώρι Θεσσαλονίκης και έχουμε ήδη δύο νεκρές γυναίκες.
Σύμφωνα με το thestival, στη συναυλία του Γιώργου Σαμπάνη σε beach bar στη Χανιώτη Χαλκιδικής, παρευρέθηκαν περίπου 2.000 άτομα.
Τρεις μπάρμαν που ετοίμαζαν ποτά για όλο αυτό τον κόσμο βρέθηκαν θετικοί στον κορωνοϊό.
Εργαζόμενος του beach bar κατήγγειλε στο thestival ότι δόθηκε γραμμή να μην μαθευτεί η ύπαρξη κρουσμάτων για να μην δυσφημιστεί η επιχείρηση. Ζητήθηκε από το προσωπικό απόλυτη εχεμύθεια όμως κάποιοι το θεώρησαν λάθος και κατήγγειλαν τα όσα έγιναν.
Οι νέοι ένιωθαν άτρωτοι, αλλά -πέρα απ’ το ότι δεν είναι- δεν υπολόγιζαν ή δεν νοιάστηκαν για το ότι στην πορεία θα κολλούσαν ανθρώπους που δεν είναι καθόλου άτρωτοι. Έτσι, οι ηλικιωμένοι -δεν τολμών να σκεφτώ πόσοι έχουν υποκείμενα νοσήματα και πόσοι δεν θα τα καταφέρουν- βρίσκονται στη δυσκολότερη θέση της ζωής τους.
Ας πούμε πως ήταν νόμιμο. Όμως άξιζε ο συνωστισμός;
Άρθρο του Άρη Δημοκίδη στη lifo.gr
