«Κολαστήριο από την ώρα που πατήσαμε πόδι στην Τουρκία… Αυτό μας πείσμωσε»
06:54 - 26 Ιουλίου 2020

Τι κι αν πέρασαν ήδη 15 χρόνια... Κάθε 26η Ιουλίου ξυπνούν μνήμες από εκείνο το έπος. Το ποδοσφαιρικό έπος, όπου ο Δαυιδ κέρδισε τον Γολιάθ. Έρχονται στο μυαλό θύμισες και αντηχούν στ’ αυτιά, οι ιαχές Αμμόχωστος-Επιστροφή και το τραγούδι «χώμα που περπάτησα».
Τέτοια μέρα, πριν 15 καλοκαίρια, το στάδιο ΓΣΠ ήταν κατάμεστο από κόσμο, που αδημονούσε να παρακολουθήσει τον αγώνα ανάμεσα στην Ανόρθωση Αμμοχώστου και την Τραμποζονσπόρ.
Εκείνη τη μέρα, στις εξέδρες του ΓΣΠ, έβλεπες ανθρώπους που είχαν βιώσει τον πόλεμο και την προσφυγιά, να δακρύζουν. Να θυμούνται τις μέρες στην αγαπημένη τους Αμμόχωστο. Έβλεπες νέους, να τραγουδούν για την πόλη των γονιών και των παππούδων τους.
Οι πραγματικοί ήρωες εκείνης της ανεπανάληπτης ποδοσφαιρικής ιστορίας, ήταν όμως εντός των τεσσάρων γραμμών. Ένας απ' αυτούς, ο Κωνσταντίνος Σαμάρας, μίλησε στην OMADA του REPORTER, για το έπος της Τραπεζούντας, που γράφτηκε με ολόχρυσα γράμματα στην ιστορία του κυπριακού ποδοσφαίρου.
Ο Κωνσταντίνος, ήταν τότε μόλις 21 χρόνων. Γέννημα θρέμμα της Ανόρθωσης και βασικός αριστερός οπισθοφύλακας της ομάδας.
Ήταν ο άνθρωπος, το γκολ του οποίου, στον πρώτο προκριματικό γύρο κόντρα στην Λευκορωσική Διναμό Μινσκ, έστειλε την Ανόρθωση να αντιμετωπίσει την Τραπεζούντα.
«Μόλις έγινε η κλήρωση, το πρώτο πράγμα που ήρθε στο μυαλό μου, ήταν ότι πρέπει να περάσουμε από την Τραπεζούντα, για την Κύπρο μας. Για όλη την Κύπρο, για όλους τους συμπολίτες μας. Και ήμουν πάρα πολύ αισιόδοξος, παρότι το μπάτζετ της τουρκικής ομάδας, ήταν δεκαπλάσιο από το δικό μας. Και έτσι έγινε».
«Η μέρα που έγινε το παιχνίδι ήταν σαν να και ήταν χθες»
Οι μέρες κυλούσαν κι όλος ο κόσμος ανέμενε με αγωνία το ημερολόγιο να δείξει 26 Ιουλίου. Το ίδιο ανέμεναν και οι ποδοσφαιριστές του Τιμούρ Κετσπάγια, που ζούσαν και ανέπνεαν για εκείνο το παιχνίδι.
Οι μέρες κυλούσαν κι όλος ο κόσμος ανέμενε με αγωνία το ημερολόγιο να δείξει 26 Ιουλίου. Το ίδιο ανέμεναν και οι ποδοσφαιριστές του Τιμούρ Κετσπάγια, που ζούσαν και ανέπνεαν για εκείνο το παιχνίδι.
Διψούσαν για να πάρουν θετικό αποτέλεσμα, τουλάχιστον στο πρώτο παιχνίδι στη Λευκωσία, δίνοντας χαρά στον κόσμο, τόσο της Ανόρθωσης, όσο και των υπόλοιπων ομάδων.
«Εμείς καταλαβαίναμε την αναμονή του κόσμου. Είχαμε κι εμείς αυτή την αναμονή. Ήταν λες και δεν περνούσε η ώρα, να έρθει το παιχνίδι, διότι θέλαμε πάρα πολύ να πάρουμε την πρόκριση».
Περιγράφοντας εκείνες τις μέρες πριν το παιχνίδι, αναπολεί τις πρωτόγνωρες στιγμές που ζούσε τόσο ο ίδιος, όσο και οι συμποδοσφαιριστές του.
«Είναι στιγμές που δεν μπορώ να τις ξεχάσω, ούτε κανένας από αυτούς που τις έζησε. Είναι στιγμές αξέχαστες και κάθε χρόνο που είναι η μέρα που έγινε το παιχνίδι, είναι σαν να και ήταν χθες. Είναι στιγμές που την κάθε λεπτομέρεια δεν την ξεχνάς».
«Ο Τιμούρ μας είπε ότι δεν παίζουμε μόνο για την Ανόρθωση»
Την ημέρα του αγώνα, η αγωνία κορυφώθηκε για τον κόσμο, πόσο μάλλον για τους ποδοσφαιριστές, που θα έμπαιναν στο γήπεδο και θα κοίταζαν στα μάτια, ένα ποδοσφαιρικό μεγαθήριο.
Την ημέρα του αγώνα, η αγωνία κορυφώθηκε για τον κόσμο, πόσο μάλλον για τους ποδοσφαιριστές, που θα έμπαιναν στο γήπεδο και θα κοίταζαν στα μάτια, ένα ποδοσφαιρικό μεγαθήριο.
«Πριν το παιχνίδι μας είπε κάποια πράγματα, τα οποία μας ανέβασαν ακόμη περισσότερο και σε θέματα τακτικής και σε θέματα ψυχολογίας και μας βοήθησαν για να γίνει το ακατόρθωτο και να πάρουμε την πρόκριση. Το πιο χαρακτηριστικό που θυμάμαι, ήταν ότι δεν παίζουμε μόνο για την Ανόρθωση, παίζουμε για όλη την Κύπρο κι όλη η Κύπρος είναι μαζί μας».
To ρολόι δείχνει 20:00. Ο κόσμος στις εξέδρες δονεί την ατμόσφαιρα και o Νορβηγός Tommy Skjerven, σφυρίζει την έναρξη του παιχνιδιού. Ο Εθνικός Ύμνος και το «Χώμα που περπάτησα», ακούγονται εναλλάξ από τους Κύπριους φίλαθλους, ενώ όταν αγγίζουν την μπάλα ο Τούρκοι, οι ιαχές αποδοκιμασίας, κάνουν τα τσιμέντα του ΓΣΠ να τρίζουν.
«Τον παλμό που είχε η κερκίδα τον νιώθαμε και σηκωνόταν η τρίχα μας. Ήταν κάτι το πρωτόγνωρο, το απίστευτο. Το έπος της Τραπεζούντας δεν μπορείς να το περιγράψεις με λόγια, πρέπει να το ζήσεις. Ήταν κάτι το απίστευτο και τα δύο παιχνίδια. Και πριν και κατά τη διάρκεια και μετά τα παιχνίδια. Αν δεν το ζήσεις, δεν μπορείς να καταλάβεις τα συναισθήματα».
Μετά από 25 λεπτά παιχνιδιού, η Ανόρθωση ευτύχισε να σκοράρει με τον αρχηγό της Νίκο Νικολάου, ενώ o δαιμόνιος Ιμπραχιμ Γιαταρά που ταλαιπώρησε τον Κωνσταντίνο Σαμάρα, στο 45’ δέχθηκε δεύτερη κίτρινη κάρτα και είδε την άγουσα για τα αποδυτήρια. Ωστόσο, οι Τούρκοι σκόραραν στο 75’ με τον Φατίχ Τεκκέ, παγώνοντας το ΓΣΠ.
«Μετά το 1-1 δεν υπήρχε κάποιος φόβος. Φαινόταν ότι πιστεύαμε στους εαυτούς μας. Μέχρι το τελευταίο σφύριγμα παλέψαμε για ολόκληρη την Κύπρο και στο τέλος δικαιωθήκαμε».
Η Ανόρθωση τελικά κατάφερε με τα γκολ του Φρούσου στο 81’ και του Τσιταϊσβίλι στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων να πάρει μια τεράστια νίκη, στέλνοντας τους απανταχού Κύπριους φίλαθλους στα ουράνια.
«Κολαστήριο από την ώρα που πατήσαμε το πόδι μας στην Τουρκία»
Ο Κωνσταντίνος θυμάται πως τους πανηγυρισμούς μετά την τεράστια νίκη, διαδέχθηκε η πίστη για πρόκριση μέσα στην Τουρκία. Τα πράγματα όμως, δεν θα ήταν ρόδινα για τους παίκτες της Ανόρθωσης στην Τραπεζούντα. Κι αυτό, το κατάλαβαν από την ώρα που πάτησαν το πόδι τους στην Τουρκία.
Ο Κωνσταντίνος θυμάται πως τους πανηγυρισμούς μετά την τεράστια νίκη, διαδέχθηκε η πίστη για πρόκριση μέσα στην Τουρκία. Τα πράγματα όμως, δεν θα ήταν ρόδινα για τους παίκτες της Ανόρθωσης στην Τραπεζούντα. Κι αυτό, το κατάλαβαν από την ώρα που πάτησαν το πόδι τους στην Τουρκία.
«Κολαστήριο δεν ήταν μόνο στο γήπεδο. Κολαστήριο ήταν από την ώρα που πατήσαμε το πόδι μας έξω από το αεροπλάνο. Ήταν ψυχολογικός πόλεμος. Ότι πείτε είσαστε μέσα. Να είναι καλά αυτοί οι άνθρωποι, γιατί μας πείσμωσε ακόμα περισσότερο. Φάνηκε ότι το πείσμα και η θέληση μας, έφεραν την πολυπόθητη πρόκριση».
Οι Τούρκοι σε κάθε ευκαιρία τους ενοχλούσαν, τους απειλούσαν και προσπαθούσαν να δημιουργήσουν κλίμα τρομοκρατίας.
«Έγιναν πολλά συμβάντα. Δεν μας άφηναν να ξεκουραστούμε. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής και την προηγούμενη του αγώνα που πηγαίναμε για προπόνηση. Δεν θυμούμαι καν πόσο μακριά ήταν το ξενοδοχείο από το γήπεδο, αλλά θυμάμαι ότι έκαναν αλυσίδες. Ακόμα και μεγάλης ηλικίας άνθρωποι, απ’ όπου περνούσε το λεωφορείο μας έλεγαν ότι θα μας σκοτώσουν, θα μας βάλουν πέντε. Αυτό μας πείσμωσε ακόμα περισσότερο».

«Θέλω να ευχαριστήσω τον Ξενίδη, δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ»
Εκείνο το παιχνίδι, η Ανόρθωση δέχθηκε μια γλυκιά ήττα, με 1-0, χάρις στο γκολ του Φατίχ Τεκκε στο 40ο λεπτό. Απ’ εκείνο το παιχνίδι, ο Κωνσταντίνος θυμάται χαρακτηριστικά δύο στιγμές.
Εκείνο το παιχνίδι, η Ανόρθωση δέχθηκε μια γλυκιά ήττα, με 1-0, χάρις στο γκολ του Φατίχ Τεκκε στο 40ο λεπτό. Απ’ εκείνο το παιχνίδι, ο Κωνσταντίνος θυμάται χαρακτηριστικά δύο στιγμές.
«Η μια στιγμή που θυμάμαι είναι η καρατιά του Ξενίδη, ο οποίος με αυτοθυσία απέτρεψε το 2-0 στο 94ο λεπτό. Επί τη ευκαιρία, θέλω να ευχαριστήσω τον Γιώργο που έφυγε από τη ζωή, γιατί συνέβαλε τα μέγιστα για να έρθει αυτή η πρόκριση και να ξέρει ότι δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ. Το άλλο, είναι το γκολ που σημείωσαν στο 95’ οι Τούρκοι και ακυρώθηκε ως οφσάιντ. Το γκολ στο 95’, είχε μεγάλα κότσια ο επόπτης να υποδείξει το γκολ ως οφσάιντ. Η αλήθεια, δεν το περίμενα ότι θα σήκωνε τη σημαία. Ευτυχώς την σήκωσε».
Ακολούθησε η υποδοχή στο αεροδρόμιο Λάρνακας, όπου περίπου έξι χιλιάδες κόσμου, με φανέλες της Ανόρθωσης, του ΑΠΟΕΛ, της Ομόνοιας, της Σαλαμίνας, αλλά και όλων των ομάδων, περίμεναν υπομονετικά τους ήρωες της Τραπεζούντας.
«Ακούγαμε από συγγενείς και φίλους ότι μας περίμενε ο κόσμος και όχι μόνο ο κόσμος της Ανόρθωσης, αλλά όλος ο κόσμος, από όλες τις ομάδες. Τότε, το να υπάρχουν οπαδοί όλων των ομάδων, δεν μας εξέπληξε καθόλου, γιατί οποιαδήποτε ομάδα κι αν ήταν στη θέση της Ανόρθωσης, το ίδιο θα συνέβαινε. Είναι στιγμές βαθιά χαραγμένες στο μυαλό. Είναι αξέχαστες στιγμές. Όποιος δεν τις έζησε, δεν μπορεί να καταλάβει».
Για τον Κωνσταντίνο Σαμάρα, που σήμερα βρίσκεται στη δύση της καριέρας του και αγωνίζεται στην ΠΑΕΕΚ Κερύνειας, έχοντας περάσει πάνω από 20 χρόνια στα γήπεδα, θεωρεί ότι η καλύτερη στιγμής της καριέρας του ήταν το έπος της Τραπεζούντας και μετά η πρόκριση με την Ανόρθωση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, το 2008.
«Μόλις ανακοινώθηκε η επιστροφή του Τιμούρ ήμουν σίγουρος για το αποτέλεσμα»
Ο πρώην ποδοσφαιριστής της Ανόρθωσης, είναι εξάλλου ο κατάλληλος άνθρωπος να σχολιάσει και το μέλλον της ομάδας της Αμμοχώστου με τον Τιμούρ Κετσπάγια στον πάγκο της ομάδας, αφού υπήρξε ποδοσφαιριστής του Γεωργιανού τεχνικού για πέντε συναπτά χρόνια, από το 2004 μέχρι το 2009.
Ο πρώην ποδοσφαιριστής της Ανόρθωσης, είναι εξάλλου ο κατάλληλος άνθρωπος να σχολιάσει και το μέλλον της ομάδας της Αμμοχώστου με τον Τιμούρ Κετσπάγια στον πάγκο της ομάδας, αφού υπήρξε ποδοσφαιριστής του Γεωργιανού τεχνικού για πέντε συναπτά χρόνια, από το 2004 μέχρι το 2009.
«Μόλις ανακοινώθηκε η επιστροφή του Τιμούρ ήμουν 100% σίγουρος για τα αποτελέσματα. Δεν ξαφνιάστηκα καθόλου και πιστεύω ότι με τον Τιμούρ στον πάγκο της Ανόρθωσης, θα έρθουν πολύ καλύτερες μέρες για την ομάδα. Τον ξέρω πολύ καλά και ξέρω πως μπορεί να φέρει επιτυχίες, όπως έκανε και στο παρελθόν».
