Το βραχιολάκι που έφτιαξαν φοιτητές και βοηθά τους κωφούς αθλητές

«Τα άτομα με αναπηρία είναι τα ίδια άτομα με εμάς. Το ότι έχουν ένα “μειονέκτημα”, δεν τους στερεί το δικαίωμα στον αθλητισμό. Εμείς θέλουμε να δώσουμε σε αυτά τα άτομα μία ίση αντιμετώπιση από την κοινωνία».
 
Αυτά ήταν τα λόγια του Αναστάσιου Χρυσοστόμου, όταν κλήθηκε να σχολιάσει τι έμαθε μέσα από τη συνεργασία με αθλητές, που έχουν απώλεια ακοής. Ο Αναστάσιος, μαζί με άλλους τέσσερις συμφοιτητές και φίλους του, αποφάσισαν να φτιάξουν μία συσκευή, που απευθύνεται στους κωφούς αθλητές, ώστε να μην στερούνται το δικαίωμα στον αθλητισμό, αλλά και να γίνεται η προσπάθειά τους πιο εύκολη.
 
Η επιλογή των αθλητών με απώλεια ακοής δεν ήταν τυχαία. Η προσωπική εμπειρία ενός από τους πέντε, τους έκανε να ευαισθητοποιηθούν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτή η ομάδα ανθρώπων. Έτσι, δημιουργήθηκε η εταιρεία Aid4all. Μια εταιρεία που ξεκίνησε από το μάθημα για την επιχειρηματικότητα και τεχνολογία, το οποίο διδάσκεται στο Πανεπιστήμιο και στοχεύει στην επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα άτομα, που έχουν μία μορφή αναπηρίας. «Αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τα άτομα με απώλεια ακοής, επειδή ένα από τα μέλη της ομάδας έχει θείο κωφό, ο οποίος είναι και επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Επίσης, άλλα δύο άτομα της εταιρείας αποφάσισαν να μάθουν νοηματική, ώστε να μπορούν να ασχοληθούν με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με απώλεια ακοής», εξήγησε στον REPORTER ο Αναστάσιος, μέλος της εταιρείας.
 
Η ευαισθητοποίησή τους, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία, οδήγησε στη δημιουργία ενός βραχιολιού, το οποίο φοράνε οι κωφοί αθλητές σε αγώνες στίβου στίβου και αντιλαμβάνονται πότε σταματά ο αγώνας ή πότε πρέπει να ξεκινήσει η κούρσα.
 
«Υπάρχει ένας πομπός, που είναι η σφυρίχτρα του διαιτητή και ένας δέκτης που είναι το βραχιολάκι, το οποίο φοράνε οι αθλητές. Το βραχιολάκι στέλνει μία δόνηση στα χέρια των αθλητών, όταν ο διαιτητής σφυρίξει. Φτιάξαμε στην ουσία ένα σύστημα επικοινωνίας μεταξύ τους, ώστε οι αθλητές να καταλαβαίνουν πότε ο διαιτητής λαμβάνει μία απόφαση. Έτσι, γίνεται καλύτερα η άθλησή τους».
  «Ήταν με ένα χαμόγελο στο στόμα»
Ο Αναστάσιος περιγράφει την αντίδραση των αθλητών, όταν δοκίμασαν για πρώτη φορά την  συσκευή τους και τα λόγια του προκαλούν ρίγη συγκίνησης.
 
«Οι αθλητές ήταν με το χαμόγελο στο στόμα. Ήταν κάτι που χρειάζονταν. Η πρώτη μας επαφή με τρεις αθλητές της αθλητικής ένωσης κωφών, σε ένα γήπεδο, μαζί με τον προπονητή τους. Είχαμε ένα μικροαγώνα. Του βάλαμε τα βραχιολάκια και είχαμε εμείς τη σφυρίχτρα, για να δούμε πόσο λειτουργικό ήταν κι αν θα έβρισκε ανταπόκριση αυτό που κάναμε. Στο τέλος της ημέρας, ήμασταν πάρα πολύ χαρούμενοι και ευχαριστημένοι. Οι ίδιοι εκτίμησαν το γεγονός ότι κάποιος αποφάσισε να κάνει κάτι για αυτούς και φάνηκε ότι το είχαν ανάγκη».
  «Όλοι έχουμε τα ίδια δικαιώματα»
Μέσα από αυτή τη διαδικασία, υποδεικνύει ο Αναστάσιος, κατάλαβαν πως τα άτομα με αναπηρία, μπορεί να έχουν ένα μειονέκτημα, σε πολλά εισαγωγικά, όπως είπε, αλλά δεν σημαίνει ότι έχουν λιγότερα δικαιώματα.
 
«Αυτά τα άτομα έχουν τα ίδια δικαιώματα και είναι ίσα με εμάς. Η αναπηρία δεν τους στερεί κανένα δικαίωμα, ούτε στον αθλητισμό, ούτε στην αντιμετώπισή τους από την κοινωνία. Σκεφτήκαμε αυτή την ιδέα, ώστε να δώσουμε σε αυτά τα άτομα ίσες ευκαιρίες. Ενθαρρύνουμε κι άλλα άτομα να σκεφτούν και να παρουσιάσουν τέτοιες ιδέες, για να βοηθήσουν αυτά τα άτομα».
 
Εξήγησε πως, αφού στόχος τους είναι να βρεθούν λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία, θα τελειοποιήσουν τη συσκευή τους, ενώ στα σχέδια τους είναι να ασχοληθούν και με άλλες ομάδες του πληθυσμού, που παρουσιάζουν κάποια αναπηρία. Στην κορυφή της Ευρώπης
Η ιδέα τους αυτή τους έφερε στην κορυφή της Ευρώπης, αφού κέρδισαν το πρώτο βραβείο στο Junior Achievement. Κι όλο αυτό, κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού.
 
«Η ιδέα δημιουργήθηκε πριν ξεσπάσει η πανδημία του κορωνοϊού κι αν και μας δυσκόλεψε η κατάσταση, η επαφή δεν χάθηκε, η φλόγα δεν έσβησε. Οπότε, μπορώ να πω ότι, παρά τις δυσκολίες, εμείς ήμασταν συγκεντρωμένοι στην ιδέα μας και καταφέραμε να πετύχουμε στον διαγωνισμό».