Ο κοσμογυρισμένος μάγειρας που έγινε παγωτάρης-«Προσφέρω χαρά στον κόσμο»
06:48 - 08 Ιουνίου 2020
Ο Πρωταράς άρχισε να μυρίζει καλοκαίρι. Οι μέρες που οι παραλίες ήταν άδειες δεν θα επιστρέψουν, τουλάχιστον, για το επόμενο εξάμηνο και πλέον το τουριστικό θέρετρο παρά τα προβλήματα που προκύπτουν λόγω της πανδημίας, άρχισε να αποκτά χρώμα.
Περπατώντας στον πεζόδρομο του Πρωταρά, διαπιστώνεις ότι η χειμωνιάτικη βουβαμάρα αντικαταστάθηκε από ανθρώπινες φωνές, παιδικά γέλια και παιχνίδια στην άμμο.
Οι χώροι στάθμευσης άρχισαν να γεμίζουν, ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα, ενώ αρκετά μαγαζιά άνοιξαν τις πόρτες τους στο κοινό.
Πλησιάζοντας προς το τέλος του πεζόδρομου, σε κάποια στιγμή ανοίγεται μπροστά σου ο κόλπος του Fig Tree Bay, της πιο πολυσύχναστης παραλίας της περιοχής. Βλέποντας δεξιά, θα συναντήσεις πάντα στην ίδια θέση το παγωτατζίδικο του κ. Σταύρου Κουλέντη. Ενός πρόσχαρου και χαμογελαστού κύριου, ο οποίος τα τελευταία 16-17 χρόνια έχει το πόστο του δίπλα στο Fig Tree Bay.
Ο κοσμογυρισμένος μάγειρας που έγινε παγωτατζής
Ο κ. Σταύρος, δεν είναι ούτε από την ελεύθερη Αμμόχωστο, αλλά ούτε ασχολήθηκε με την τέχνη του παγωτού από μικρή ηλικία.
Ο κ. Σταύρος, δεν είναι ούτε από την ελεύθερη Αμμόχωστο, αλλά ούτε ασχολήθηκε με την τέχνη του παγωτού από μικρή ηλικία.
Γεννήθηκε στο χωριό Καλιάνα, το οποίο βρίσκεται κοντά στην Κακοπετριά και σε νεαρή ηλικία έφυγε από την Κύπρο, για να γίνει μάγειρας
στα πλοία.
Λόγω της δουλειάς του, ταξίδεψε σε ολόκληρο τον κόσμο, γνωρίζοντας πάρα πολλούς πολιτισμούς.
«Κάθε χώρα είναι ξεχωριστή. Έχει τη χαρά της η κάθε χώρα. Μέχρι να μπεις στο λιμάνι βλέπεις μόνο ουρανό και θάλασσα. Όταν μπεις στο λιμάνι όλα είναι όμορφα».
Σε κάποια στιγμή, τα ταξίδια τον κούρασαν κι αποφάσισε να ρίξει άγκυρα στην Κύπρο. Γνώρισε τη γυναίκα του, παντρεύτηκε στην Ξυλοφάγου και έγινε πατέρας τεσσάρων παιδιών.
Παρότι στην αρχή δοκίμασε να δουλέψει σε εστιατόρια της περιοχής, μετά από ένα-δύο χρόνια κατάλαβε ότι αυτό δεν τον γεμίζει και αποφάσισε να αγοράσει ένα παγωτατζίδικο στήνοντας έτσι τη δική του επιχείρηση.
Τα καλοκαίρια τον βρίσκουν στο Fig Tree Bay, να προσπαθεί να κερδίσει τα προς το ζην για να μπορέσει να επιβιώσει.
«Δουλεύουμε το καλοκαίρι για το χειμώνα. Αυτή τη στιγμή δεν έχει πολλή δουλειά. Το Σαββατοκύριακο έρχονται Κύπριοι, αλλά τις καθημερινές, έχει το πολύ 15 άτομα στην παραλία. Αντίθετα τα Σαββατοκύριακα μπορεί να φθάνουν και τα χίλια άτομα».
«Με 500 ευρώ σύνταξη πώς να φκάλεις το μήνα;»
Ο κ. Σταύρος βιώνει, όπως και όλοι οι πολίτες μια πρωτόγνωρη κατάσταση λόγω του COVID-19, αφού τα προηγούμενα χρόνια τέτοια εποχή, ο κόσμος θα κατέκλυζε την περιοχή του Πρωταρά. Φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά, αφού οι τουρίστες δεν αφίχθηκαν στο νησί μας, ενώ οι άδειες των Κύπριων αρχίζουν σε περίπου δύο μήνες, με αποτέλεσμα οι καθημερινές να έχουν μειωμένη κίνηση.
Ο κ. Σταύρος βιώνει, όπως και όλοι οι πολίτες μια πρωτόγνωρη κατάσταση λόγω του COVID-19, αφού τα προηγούμενα χρόνια τέτοια εποχή, ο κόσμος θα κατέκλυζε την περιοχή του Πρωταρά. Φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά, αφού οι τουρίστες δεν αφίχθηκαν στο νησί μας, ενώ οι άδειες των Κύπριων αρχίζουν σε περίπου δύο μήνες, με αποτέλεσμα οι καθημερινές να έχουν μειωμένη κίνηση.
«Ελπίζουμε μόλις περάσει η 9η Ιουνίου που θα περάσουν τα μέτρα, να αυξηθεί ο κόσμος, να έρθουν και λίγοι τουρίστες, για να βελτιωθεί η κατάσταση».
Παρά την κατάσταση που επικρατεί ο κ. Σταύρος δεν δείχνει να αγχώνεται…
«Εμένα δεν με αγχώνει γιατί κουτσά στραβά θα φκει ένα μεροκάματο, εν να πάρω φαγητό σπίτι. Επειδή δεν είμαι των μεγάλων επιχειρήσεων να γεμώνει πολλά λεφτά η πούγκα μου, δεν αγχώνομαι. Που την άλλη πιάνω 500 ευρώ σύνταξη, φκάλεις το μήνα; Εν τον φκάλεις. Άρα πρέπει να δουλέψεις».
Οι προτιμήσεις Κύπριων, Ρώσων και Άγγλων
Εξάλλου, πέρα από την ανάγκη που έχει για να δουλεύει έστω και μετά την συνταξιοδότηση, ένας άλλος λόγος που συνεχίζει είναι και η χαρά που προσφέρει στον κόσμο μέσα από την εργασία του.
Εξάλλου, πέρα από την ανάγκη που έχει για να δουλεύει έστω και μετά την συνταξιοδότηση, ένας άλλος λόγος που συνεχίζει είναι και η χαρά που προσφέρει στον κόσμο μέσα από την εργασία του.
Βλέπετε, η δουλειά του παγωτατζή κάνει τους πάντες χαρούμενους και ιδιαίτερα τα παιδιά.
«Η δουλειά μας προσφέρει χαρά στον κόσμο. Βλέπεις τα μωρά που έρχονται λένε θέλω εκείνο, θέλω το άλλο, έχω πολλούς που με ξέρουν χρόνια, αποκλειστικά για το παγωτό. Ο κάθε λαός έχει και μια γεύση που προτιμά. Για παράδειγμα, στους Κυπραίους αρέσει το τριαντάφυλλο, οι Ρώσοι προτιμούν τη μέντα και οι Εγγλέζοι προτιμούν τη φράουλα και γενικά τα φρούτα».
Παρότι αγαπά τη δουλειά του, δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να ασχολείτο με κάτι άλλο αν ήξερε μια άλλη τέχνη.
«Δεν σκέφτηκα να φύγω από αυτή τη δουλειά, γιατί αν δεν ξέρεις μια τέχνη που να πας; Ήρθα στην Κύπρο και δούλεψα μάγειρας σε εστιατόρια, αλλά προτίμησα αυτή τη δουλειά. Αν ήξερα μια τέχνη υδραυλικός, ηλεκτρολόγος ίσως να το προτιμούσα, αλλά δεν έχω κανένα παράπονο».