Οι μικροί της Βουλής, το βουνό του 2016 και ο Γολγοθάς του 2021

Οι βουλευτικές του 2016 υπήρξαν εκλογές ιδιαιτεροτήτων, αλλά και ανατροπών που τελικά επεφύλαξαν τα αποτελέσματά τους. Η ουσιαστικότερη ιδιαιτερότητά τους έγκειτο στο γεγονός ότι για πρώτη φορά ο βαθμός δυσκολίας για τα μικρά κόμματα και άλλους περιορισμένης εμβελείας σχηματισμούς που διεκδικούσαν την είσοδό τους στην Βουλή γινόταν ακόμη μεγαλύτερος συγκριτικά με το παρελθόν, ως αποτέλεσμα της αύξησης του εκλογικού μέτρου στο 3,6%.
 
Αυτό που οι περισσότεροι ανέμεναν, λόγω ακριβώς της αύξησης του εκλογικού μέτρου που προηγήθηκε, ήταν μια νέα Βουλή με λιγότερα κόμματα, με την κάλπη ωστόσο να διαψεύδει τις εκτιμήσεις αυτές και να ανεβάζει στο τέλος της ημέρας τον αριθμό των κοινοβουλευτικών κομμάτων από έξι σε οκτώ.
 
Η ανατροπή
Οι λεγόμενοι μικροί, υπήρξαν ουσιαστικά οι μεγάλοι κερδισμένοι των εκλογών, μιας και αντίθετα με τις προβλέψεις και εκτιμήσεις που υπήρχαν, κατάφεραν να υλοποιήσουν στο έπακρο τους εκλογικούς τους στόχους, εξασφαλίζοντας κοινοβουλευτική παρουσία. Στην παρθενική τους παρουσία σε βουλευτικές εκλογές, το νεοϊδρυθέν τότε Κίνημα Αλληλεγγυή της Ελένης Θεοχάρους και η Συμμαχία Πολιτών του Γιώργου Λιλλήκα, κατάφεραν να υπερπηδήσουν με σχετική άνεση το υψηλό εμπόδιο που είχαν στο δρόμο τους, δηλαδή το εκλογικό μέτρο του 3,6%, ενώ στο Κοινοβούλιο κατάφεραν να διατηρηθούν και Οικολόγοι. Το καρέ των μικρών ήρθε να συμπληρώσει το ΕΛΑΜ, το οποίο αναπτύσσοντας την περίοδο εκείνη μια ιδιαίτερη δυναμική ανάμεσα στο εκλογικό σώμα, πέρασε με τη σειρά του για πρώτη φορά την είσοδο της Βουλής.
 
Οι συγκυρίες
Παράγοντας που το 2016 δούλεψε υπέρ των μικρών και συνέβαλε στο να επιτύχουν τους στόχους τους, υπήρξε το μεγάλο ποσοστό αποχής, που όπως αποδείχθηκε επηρέασε τα μεγάλα κόμματα, τα οποία ταυτόχρονα είδαν και την εκλογική τους δύναμη να μειώνεται σε σχέση με το 2011. Την ίδια ώρα, μια σειρά συγκυριών λειτούργησαν θετικά για τους μικρούς. Για παράδειγμα, η απόφαση που λήφθηκε για αύξηση του εκλογικού μέτρου μόλις λίγους μήνες πριν από τις βουλευτικές, ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά μιας σημαντικής μερίδας ψηφοφόρων η οποία ερμήνευσε την συγκεκριμένη κίνηση ως προσπάθεια να μείνουν εκτός Βουλής τα μικρά κόμματα, με αποτέλεσμα να συσπειρωθεί γύρω από αυτά και να τους δώσει την επιπρόσθετη ώθηση που χρειάζονταν.
 
Περαιτέρω, για το κάθε ένα από τα κόμματα αυτά ξεχωριστά, υπήρχαν συγκεκριμένοι λόγοι για τους οποίους το εγχείρημά τους να εισέλθουν στη Βουλή, στέφθηκε με επιτυχία. Η Αλληλεγγύη κατήλθε στις εκλογές έχοντας ως ισχυρό χαρτί απ’ όλες τις απόψεις την πρόεδρό της Ελένη Θεοχάρους, η οποία διατηρούσε ισχυρότατα ερείσματα ανάμεσα στον κόσμο του ΔΗΣΥ, ικανά να αντλήσουν μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων από τη δεξαμενή ψήφων του μέχρι πριν από μερικούς μήνες, κόμματος στο οποίο βρισκόταν. Ταυτόχρονα, η Συμμαχία Πολιτών ερχόταν με τη φόρα του τεράστιου ποσοστού που ο πρόεδρός της Γιώργος Λιλλήκας είχε εξασφαλίσει ως υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τον πρώτο γύρο των Προεδρικών του 2013, ενώ όσον αφορά το ΕΛΑΜ, όπως έχει προαναφερθεί, φαινόταν την περίοδο εκείνη πως ανέπτυσσε δυναμική, η οποία τελικά αποδείχθηκε αρκετή για να το στείλει στη Βουλή. Σε ό,τι αφορά τέλος στους Οικολόγους, έχοντας ήδη κοινοβουλευτική παρουσία, κατάφεραν να κτίσουν στην ήδη καθιέρωσή τους ως μια υπολογίσιμη πολιτική δύναμη και να εκμεταλλευτούν σε μεγάλο βαθμό προς όφελός τους την αντίδραση σημαντικού αριθμού ψηφοφόρων έναντι της «μεθόδευσης», όπως χαρακτηρίστηκε από τους ίδιους, αύξησης του εκλογικού μέτρου, με στόχο να μείνουν εκτός Βουλής.  
   
Βλέπουν 2021
Η παρούσα χρονική στιγμή, κάτι λιγότερο από ένα χρόνο πριν από τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, βρίσκει τα τέσσερα μικρά κοινοβουλευτικά κόμματα στο στάδιο της έναρξης των διεργασιών τους και χάραξη της γραμμής πλεύσης που θα ακολουθήσουν, προκειμένου να μην χάσουν εκείνο που πριν από τέσσερα χρόνια κέρδισαν. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, και τα τέσσερα κόμματα προσανατολίζονται σε αυτόνομη κάθοδο, ενώ το πρώτο ναυάγιο που αφορά το ενδεχόμενο σύναψης συνεργασιών καταγράφεται ήδη με την αποτυχία με την οποία στέφθηκε η σχετική προσπάθεια που κατέβαλαν το αμέσως προηγούμενο διάστημα, Κίνημα Αλληλεγγύη και Συμμαχία Πολιτών. Με το κόμμα του Γιώργου Λιλλήκα μάλιστα, να αποφασίζει και να ανακοινώνει την περασμένη βδομάδα την αυτόνομη κάθοδό του.

 

 
Οι δυσκολίες
Το εγχείρημά τους, ωστόσο, για τις βουλευτικές εκλογές του 2021 φαίνεται να καθίσταται ακόμη πιο δύσκολο συγκριτικά με το 2016, αφού αρκετοί από τους λόγους και παράγοντες που τότε λειτούργησαν υποβοηθητικά για τους τέσσερις, δείχνουν αν όχι να έχουν εκλείψει, να μην υφίστανται πλέον στον βαθμό που τότε υπήρχαν. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά Αλληλεγγύη και Συμμαχία Πολιτών, η τετραετία που μεσολάβησε μέχρι σήμερα καταγράφει μια σειρά γεγονότων που κάνει τα δύο κόμματα να μοιάζουν σαφώς αποδυναμωμένα, τόσο σε σχέση με τη δυναμική τους όσο και σε άλλα επίπεδα, με το μεγάλο ερώτημα να αφορά στο κατά πόσο στους μήνες που απομένουν μέχρι τις βουλευτικές εκλογές θα μπορέσουν και πώς, να αναδιοργανωθούν και να καλύψουν το όποιο χαμένο έδαφος. Ένα ανάλογο στοίχημα φαίνεται να καλούνται να κερδίσουν και οι Οικολόγοι, στους οποίους το αποτέλεσμα της συνεργασίας τους με τη Συμμαχία Πολιτών στις περσινές Ευρωεκλογές ήχησε σαν ηχηρό καμπανάκι κινδύνου-κάτι που βεβαίως ισχύει και για τη Συμμαχία-, καθότι υπήρξε, κατά την παραδοχή και των ιδίων, απογοητευτικό. Όσον αφορά το ΕΛΑΜ, τα δεδομένα φαντάζουν κάπως διαφορετικά, μιας και στις Ευρωεκλογές οι εθνικιστές είδαν τα ποσοστά τους να εκτοξεύονται από το 3,7% των τελευταίων βουλευτικών, στο 8%. Ωστόσο, το γεγονός ότι παρά τη σημαντική αύξηση των ποσοστών τους δεν κατάφεραν τελικά να εκλέξουν ευρωβουλευτή, δημιουργεί ερωτηματικά που σχετίζονται με το κατά πόσο η απογοήτευση που δημιουργήθηκε θα στοιχίσει μελλοντικά και θα αποτυπωθεί σε ανακοπή της δυναμικής που το ΕΛΑΜ απέκτησε τα τελευταία χρόνια, η οποία του προσέδωσε τη δυνατότητα να κάνει αισθητή την παρουσία του στην πολιτική σκηνή της χώρας.  

 

 

Και οι «πιέσεις»
Πέραν των πιο πάνω, στην εξίσωση των δυσκολιών που διαφαίνονται στο δρόμο των μικρών ενόψει των επόμενων βουλευτικών εκλογών, ζωτικής σημασίας ως προς τις επιδόσεις που στο τέλος της ημέρας θα μπορέσουν να καταγράψουν, αναφύεται και μια άλλη παράμετρος. Είναι αυτής των μεγάλων…πιέσεων από τις παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες με φόντο και τις προεδρικές του 2023, θα ενεργοποιήσουν κάθε μηχανισμό έχουν στη διάθεσή τους, χωρίς να αφήνουν τίποτα να πέσει στο έδαφος. Σε ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, μετά από μια σειρά αναμετρήσεων κατά τις οποίες είδαν την εκλογική τους δύναμη να μειώνεται, η επάνοδός τους σε ανοδική πορεία και η ανάγκη να εξασφαλίσουν τα ποσοστά εκείνα που θα τους παρέχουν την ευχέρεια να αισθάνονται κυρίαρχοι του πολιτικού παιχνιδιού και να πορευθούν από θέση ισχύος, δείχνουν να αποτελούν μονόδρομο. Την ίδια ώρα, στο ΔΗΚΟ, μετά το ξεκαθάρισμα που έγινε τα προηγούμενα χρόνια θέλουν όχι απλώς να επισφραγίσουν, αλλά και να ενισχύσουν τον διαχρονικό ρυθμιστικό τους ρόλο, ενώ για την ΕΔΕΚ του Μαρίνου Σιζόπουλου και των πολλών προβλημάτων, μια αποτυχία στις βουλευτικές εκλογές δεν ήταν υπερβολή να λεχθεί πως θα συνιστούσε καταστροφή. Τέλος, στην εξίσωση των πιέσεων για τους μικρούς, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται η με αξιώσεις προδιαγραφόμενη κάθοδος της Δημοκρατικής Παράταξης(ΔΗΠΑ) του Μάριου Καρογιάν στις εκλογές. Η ΔΗΠΑ, μέσω του αποτελέσματος που πέτυχε στις Ευρωεκλογές έστειλε ξεκάθαρα το μήνυμα πως η συμμετοχή της στις βουλευτικές δεν θα είναι καθόλου τυπικού χαρακτήρα. Και μολονότι σαν μεγαλύτερη απειλή μοιάζει για το ΔΗΚΟ, είναι υπαρκτό το ενδεχόμενο ως απόρροια της δυναμικής που φαίνεται αναπτύσσει, να αντλήσει ψήφους και από άλλους κομματικούς χώρους, περιλαμβανομένων και των μικρών που εντάσσουν εαυτούς στο πεδίο του κέντρου.

 

Το βουνό…
Στο όλο αυτό σκηνικό, καθίσταται περισσότερο από εμφανές πως ο δρόμος των τεσσάρων μικρών κοινοβουλευτικών κομμάτων για παραμονή στη Βουλή, μόνο στρωμένος από ροδοπέταλα δεν θα είναι. Αντιθέτως, προδιαγράφεται μια εξαιρετικά επώδυνη, δύσβατη και ανηφορική διαδρομή. Ένας Γολγοθάς, στον οποίο για να ανταπεξέλθουν και να φθάσουν στον προορισμό τους με επιτυχία, θα χρειαστεί να υπερπηδήσουν πολλά και πιο ψηλά εμπόδια. Πολύ ψηλότερα και από το βουνό με το οποίο το 2016 έμοιαζε το ανέβασμα του ύψους του πήχη στα…3, 6 μέτρα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Τα… δυνατά άλογα της Λευκωσίας στην κούρσα των κομμάτων για τις βουλευτικές
• Τα στοιχήματα, οι ζυμώσεις των κομμάτων και οι δυνατοί παίχτες στη Λεμεσό
• Με πυξίδα τον Φουρλά στη μάχη των βουλευτικών τα κόμματα