Μπαίνει στα βαθιά η Ελλάδα-Έκανε το πρώτο βήμα, μένουν άλλα τρία για την ΑΟΖ

Τραβήχτηκε η πρώτη γραμμή, απομένουν άλλες τρεις. Σε αυτή τη φράση συμπυκνώνεται το νόημα των όσων σηματοδοτεί η υπογραφή της συμφωνίας, από κοινού οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας.
 
Η Ελλάδα έκανε το πρώτο, και κακά τα ψέματα, πιο εύκολο βήμα, που μπορούσε να κάνει σε αυτή τη φάση για να «ζωγραφίσει» τον χάρτη με την ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Ένα εγχείρημα, που έστω και αργοπορημένα, συμβαίνει και αναμένεται να καθορίσει τις εξελίξεις στην περιοχή, ιδίως από τη στιγμή που το επόμενο ταξίδι του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών είναι στο Κάϊρο.
 
Η σαφώς δυσκολότερη προσπάθεια του Νίκου Δένδια, για συμφωνία με την Αίγυπτο, έχει μια βασική και ειδοποιό διαφορά σε σχέση με τη συμφωνία που υπέγραψε με τον Λουίτζι Ντι Μάιο, την Τρίτη στην Αθήνα. Οι περιοχές που αφορούσαν τη συμφωνία με την Ιταλία, δεν είναι διαφιλονικούμενες με την Άγκυρα, ούτε συμπίπτουν με τις περιοχές που διεκδικεί με το παράνομο σύμφωνο που υπέγραψε με την κυβέρνηση του Σάρατζ στη Λιβύη, η Τουρκία.
 
Όμως, από τη στιγμή που μπήκε στον χορό, η Αθήνα είναι αναγκασμένη να χορέψει και να έρθει σε συμφωνία με την Αίγυπτο, η Κυβέρνηση της οποίας τα τελευταία χρόνια δεν διατηρεί καθόλου καλές σχέσεις με την Άγκυρα.
 
Πάντως, όσο άσχημες και αν είναι οι σχέσεις της Αιγύπτου με την Τουρκία, για μια σειρά από λόγους, ειδικά από τότε που ο Στρατηγός Σίσι ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας, σε καμία περίπτωση δεν θα θέλει να αποτελέσει αποσταθεροποιητικό παράγοντα στην περιοχή. Ακόμα και το γεγονός ότι Τουρκία και Αίγυπτος υποστηρίζουν διαφορετικές πλευρές στον Λιβυκό εμφύλιο, δεν λέει και πολλά, αφού η Αίγυπτος, σε περίπτωση που ανακηρύξει ΑΟΖ με την Ελλάδα, κλείνει οριστικά την χαραμάδα για ομαλοποίηση των σχέσεων της με την Τουρκία.
 
Η υπογραφή συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ, θα είναι η δεύτερη γραμμή που θα πρέπει να τραβήξει η Αθήνα. Η τρίτη και σημαντικότερη γραμμή, που μέχρι σήμερα δεν τολμήθηκε να τραβηχτεί, παρά τις παραινέσεις της Λευκωσίας, ήταν η ανακήρυξη οριοθέτησης ΑΟΖ, μεταξύ Κύπρου και Ελλάδας.
 
Ελλαδίτες και Κύπριοι διπλωμάτες μέχρι σήμερα, αποφεύγουν να τοποθετηθούν στο όλο ζήτημα, παραπέμποντας σε επικείμενες ανακοινώσεις. Το θέμα συζητήθηκε επισταμένα μεταξύ Αθηνών και Λευκωσίας το τελευταίο διάστημα και δεν αποκλείεται πριν από το Φθινόπωρο να υπάρξουν επίσημες ανακοινώσεις.
 
Μια τέτοια κίνηση θα αμφισβητεί με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο, το τουρκολιβικό σύμφωνο, το οποίο έτσι κι αλλιώς, αμφισβητήθηκε και σε διεθνές επίπεδο από την Ελλάδα, ενώ θα ακυρώσει τις τουρκικές επιβουλές στην περιοχή.
 
Η τέταρτη και πιο δύσκολη γραμμή που καλείται να χαράξει η Ελλάδα, είναι αυτή με τη Λιβύη. Κι αυτό, διότι όπως είναι γνωστό, η χώρα βρίσκεται εν μέσω εμφυλίου και το ποιος θα επικρατήσει τελικά αυτή τη στιγμή, είναι αβέβαιο. Τα πράγματα θα είναι πολύ πιο ευνοϊκά για τη δική μας πλευρά, εάν στον εμφύλιο επικρατήσει ο Στρατάρχης Χαφτάρ, ενώ σε περίπτωση επικράτησης του Σαράτζ, τότε τα πράγματα θα γίνουν ιδιαίτερα περίπλοκα.
 
Ο παράγοντας Ισραήλ
Από την εξίσωση της ανατολικής Μεσογείου, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να βγαίνει το Ισραήλ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι οι πρώτες επισκέψεις, τόσο του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη όσο και του Έλληνα Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, θα είναι στη γειτονική χώρα.
 
Ο Βενιαμίν Νετανιάχου, απέδειξε πως μπορεί να θεωρείται ένας καλός φίλος των δύο χωρών και ειδικά τώρα που η νεοεκλεγείσα Κυβέρνησή του χρειάζεται στήριξη, οι ηγέτες Κύπρου και Ελλάδας, σπεύδουν για να ανταποδώσουν.
 
Άλλωστε, οι στενοί δεσμοί ανάμεσα στις τρεις χώρες, αναμένεται να επιβεβαιωθούν και με την επικείμενη Τριμερή, που εκτός απροόπτου θα φιλοξενηθεί στη Λευκωσία, μετά από σχετική πρόσκληση που απέστειλε στους δύο ομολόγους του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
 
Συνεχίζουν το γαϊτανάκι οι Τούρκοι
Από την άλλη πλευρά, οι εξαγγελίες, οι ενέργειες και οι δηλώσεις των Τούρκων αξιωματούχων, συνεχίζουν να προκαλούν πονοκέφαλο, όχι μόνο στις πλείστες πρωτεύουσες των χωρών της ανατολικής Μεσογείου, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
 
Διαχρονικά, η τουρκική ηγεσία προεξάρχοντος του Ταγίπ Ερντογάν, συνηθίζουν να προαναγγέλλουν τις πειρατικές ενέργειες τους στην κυπριακή ΑΟΖ.
 
Το «ποίημα» πως οι Τούρκοι περιορίζονται να εκφοβίζουν και να φωνάζουν, χωρίς να προβαίνουν στις ανάλογες ενέργειες, ξεπεράστηκε ανεπιστρεπτί.

 

Αυτό αποδείχθηκε ουκ ολίγες φορές τα τελευταία χρόνια με τις πειρατικές ενέργειες τους στην κυπριακή ΑΟΖ. Το 2012 κανείς δεν περίμενε πως το σεισμογραφικό Barbaros θα ακολουθούσαν, λίγα χρόνια αργότερα, δύο τουρκικά γεωτρύπανα που θα έκαναν έρευνες για φυσικό αέριο στην κυπριακή ΑΟΖ. Οι Τούρκοι το έλεγαν, ωστόσο πολλοί στη Λευκωσία δεν το έπαιρναν στα σοβαρά. Σχεδόν επτά χρόνια μετά από τις τουρκικές εξαγγελίες, πιαστήκαμε στον ύπνο, όταν ο «Πορθητής» εισέβαλλε στην κυπριακή ΑΟΖ.
 
Συνεπώς, το φετινό καλοκαίρι, αναμένεται να είναι καυτό, ιδιαίτερα στα θερμά νερά της Μεσογείου, με την Ελλάδα και την Κύπρο, να παίρνουν σε διπλωματικό μπρα ντε φερ απέναντι στην Άγκυρα.
 
Εξάλλου, με το δύσκολο έργο της οριοθέτησης, σε πρώτο επίπεδο η Αθήνα και σε δεύτερο η Λευκωσία, θα πρέπει να είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν τις νέες πειρατικές ενέργειες της Άγκυρας νότια της Κρήτης, που ήδη ανακοινώθηκαν σε δύο επίπεδα. Πρώτον, σε διπλωματικό επίπεδο στις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον και δεύτερο σε πρακτικό επίπεδο, εντός της θάλασσας.