Χαλάρωσε και η πολιτική ανακωχή, με προεκλογικές «μπηχτές» πίσω από τις μάσκες
06:50 - 25 Μαΐου 2020
Όπως όλα τα πράγματα ξεκίνησαν να επιστρέφουν σταδιακά στην ομαλότητα, την εβδομάδα που μας πέρασε είδαμε… σταδιακή χαλάρωση στην ανακωχή που επικρατούσε, ως επί το πλείστον, μεταξύ Κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, κατά τη διάρκεια της δύσκολης μάχης της Κύπρου με τον κορωνοϊό.
Οι όποιες φωνές ακούγονταν τους τελευταίους δύο μήνες ήταν περιορισμένες και χαμηλότερης έντασης από ό,τι είμαστε συνηθισμένοι, καθώς φαινόταν άτοπο η χώρα να διέρχεται μία πρωτοφανή κρίση, κατά την οποία συνάνθρωποί μας έδιναν μάχη για τη ζωή τους, και οι πολιτικοί να λειτουργούν με λογική business as usual.
Η αντιπολίτευση έβαλε νερό στο κρασί της, ακόμη κι όταν δεν ήταν πλήρως πεπεισμένη, η Κυβέρνηση διεκδίκησε την συναίνεση και έκανε κάποιες υποχωρήσεις, και με γνώμονα το γεγονός πως έπρεπε να ληφθούν άμεσα αποφάσεις και να προωθηθούν με ταχύτητα φωτός μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας, υπήρχε συνεργασία ανάμεσα στο πολιτικό προσωπικό του τόπου, που προσπάθησε να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, σεβόμενο την κρισιμότητα των στιγμών.
Όμως όλα τα καλά πράγματα έχουν ένα τέλος. Κι αυτή η περίοδος ειρήνης στο εσωτερικό μέτωπο, φαίνεται να τελείωσε οριστικά τις τελευταίες ημέρες, όσο κι αν άρεσε στους πολίτες η απουσία της πολιτικής κακοφωνίας του προηγούμενου διαστήματος.
Αφορμή για να γίνει το… μπαμ αποτέλεσε το ναυάγιο στην προσπάθεια να ψηφιστεί νομοθεσία για παροχή δανεισμού στις επιχειρήσεις από τις τράπεζες με εγγύηση από το κράτος. Από την αρχή ήταν ξεκάθαρο πως υπήρχε διαφωνία των κομμάτων τόσο ως θέμα αρχής όσο και επί των επί μέρους ζητημάτων του σχεδίου. Οι πολιτικές δυνάμεις προσπάθησαν να αλλάξουν ριζικά το κυβερνητικό νομοσχέδιο, για να το φέρουν πιο κοντά στις δικές τους κόκκινες γραμμές. Παρά το γεγονός πως η Κυβέρνηση έκανε αποδεκτές αρκετές από τις εισηγήσεις τους, ήταν ξεκάθαρο πως το χάσμα που χώριζε τις δύο πλευρές ήταν τεράστιο και ανυπέρβλητο, με αποτέλεσμα το θέμα να παραμένει σκαλωμένο για εβδομάδες, μέχρι την οριστική κατάρρευση της προσπάθειας.
Το ποιος είχε δίκαιο και ποιος είχε άδικο σε αυτή την υπόθεση είναι θέμα οπτικής γωνίας. Το γεγονός ότι σήμανε το τέλος της πολιτικής εκεχειρίας, όμως, είναι προφανές. Οι τόνοι ψήλωσαν επικίνδυνα, οι κουβέντες έγιναν πιο σκληρές και οι εμπλεκόμενοι ξεκίνησαν ένα blame game για τα μάτια των… ψηφοφόρων, που ελάχιστη σχέση με την ουσία έχει. Μύρισε εκλογές.
Από τον Μάιο του 2021, άλλωστε, μας χωρίζει πλέον ένας χρόνος. Υπό άλλες περιστάσεις, τέτοια εποχή, κάποιοι θα ξεκινούσαν να προβάρουν κουστούμι υποψηφίου, αλλά, δεδομένου ότι η πανδημία έκλεισε τον κόσμο στα σπίτια του και οι…. ττόκκες παραβιάζουν τους κανόνες υγιεινής στα χρόνια του κορωνοϊού, οι πολίτες δεν αισθάνθηκαν τις όποιες διεργασίες γίνονταν στα παρασκήνια. Αισθάνθηκαν, όμως, την επιστροφή στην πολιτική αντιπαράθεση.
Αν και το ΔΗΚΟ τονίζει πως η διαφωνία του επί του νομοσχεδίου σχετιζόταν με την άρνηση της Κυβέρνησης να δεχθεί τις προϋποθέσεις που έθετε για διαφάνεια και δη της συμπερίληψης του Γενικού Ελεγκτή, από το κυβερνητικό στρατόπεδο δεν άργησαν να έρθουν οι υπόνοιες περί συμμαχίας ΔΗΚΟ-ΑΚΕΛ ενόψει όχι βουλευτικών αλλά προεδρικών εκλογών. Πρόκειται για αναφορές εκτός του κλίματος αλλά όχι απαραιτήτως πρόωρες για το σύνηθες πεδίο της κυπριακής πολιτικής.
Τα δεδομένα, ωστόσο, παραμένουν. Μέχρι τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, ο ΔΗΣΥ θα αποτελεί μειοψηφία στη Βουλή και το ΔΗΚΟ θα είναι άκρως απαραίτητο για να μπορέσει η εκτελεστική εξουσία να κυβερνήσει.
Συνεπώς, μπορεί η αντιπαράθεση της Κυβέρνησης με το ΑΚΕΛ ή τα μικρά κόμματα να είναι διαχειρίσιμη και -σε προεκλογικό βαθμό- ίσως ευπρόσδεκτη για όλες τις πλευρές, αλλά αναμένεται πως θα επιδιωχθεί «αποκατάσταση σχέσεων» μεταξύ του στρατοπέδου των κυβερνώντων και του ΔΗΚΟ, ώστε η χρονιά που έμεινε με την παρούσα σύνθεση της Βουλής να μην είναι ακόμη πιο δύσκολη. Άλλωστε τα χρονικά περιθώρια στενεύουν για την Κυβέρνηση. Έχοντας χάσει αρκετό πολύτιμο, εκλογικά νεκρό χρόνο, τώρα είναι η τελευταία της ευκαιρία να περάσει από τη Βουλή μεταρρυθμίσεις πριν να μπούμε για τα καλά σε προεκλογικούς ρυθμούς. Ήδη έχει πάρει μια γεύση για το τι θα επακολουθήσει, όσο πλησιάζει η αντίστροφη μέτρηση.
Οι προεκλογικοί τόνοι δεν κρύβονται πίσω από τις μάσκες, όποιος κι αν τις φορά...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Οι όποιες φωνές ακούγονταν τους τελευταίους δύο μήνες ήταν περιορισμένες και χαμηλότερης έντασης από ό,τι είμαστε συνηθισμένοι, καθώς φαινόταν άτοπο η χώρα να διέρχεται μία πρωτοφανή κρίση, κατά την οποία συνάνθρωποί μας έδιναν μάχη για τη ζωή τους, και οι πολιτικοί να λειτουργούν με λογική business as usual.
Η αντιπολίτευση έβαλε νερό στο κρασί της, ακόμη κι όταν δεν ήταν πλήρως πεπεισμένη, η Κυβέρνηση διεκδίκησε την συναίνεση και έκανε κάποιες υποχωρήσεις, και με γνώμονα το γεγονός πως έπρεπε να ληφθούν άμεσα αποφάσεις και να προωθηθούν με ταχύτητα φωτός μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας, υπήρχε συνεργασία ανάμεσα στο πολιτικό προσωπικό του τόπου, που προσπάθησε να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, σεβόμενο την κρισιμότητα των στιγμών.
Όμως όλα τα καλά πράγματα έχουν ένα τέλος. Κι αυτή η περίοδος ειρήνης στο εσωτερικό μέτωπο, φαίνεται να τελείωσε οριστικά τις τελευταίες ημέρες, όσο κι αν άρεσε στους πολίτες η απουσία της πολιτικής κακοφωνίας του προηγούμενου διαστήματος.
Αφορμή για να γίνει το… μπαμ αποτέλεσε το ναυάγιο στην προσπάθεια να ψηφιστεί νομοθεσία για παροχή δανεισμού στις επιχειρήσεις από τις τράπεζες με εγγύηση από το κράτος. Από την αρχή ήταν ξεκάθαρο πως υπήρχε διαφωνία των κομμάτων τόσο ως θέμα αρχής όσο και επί των επί μέρους ζητημάτων του σχεδίου. Οι πολιτικές δυνάμεις προσπάθησαν να αλλάξουν ριζικά το κυβερνητικό νομοσχέδιο, για να το φέρουν πιο κοντά στις δικές τους κόκκινες γραμμές. Παρά το γεγονός πως η Κυβέρνηση έκανε αποδεκτές αρκετές από τις εισηγήσεις τους, ήταν ξεκάθαρο πως το χάσμα που χώριζε τις δύο πλευρές ήταν τεράστιο και ανυπέρβλητο, με αποτέλεσμα το θέμα να παραμένει σκαλωμένο για εβδομάδες, μέχρι την οριστική κατάρρευση της προσπάθειας.
Το ποιος είχε δίκαιο και ποιος είχε άδικο σε αυτή την υπόθεση είναι θέμα οπτικής γωνίας. Το γεγονός ότι σήμανε το τέλος της πολιτικής εκεχειρίας, όμως, είναι προφανές. Οι τόνοι ψήλωσαν επικίνδυνα, οι κουβέντες έγιναν πιο σκληρές και οι εμπλεκόμενοι ξεκίνησαν ένα blame game για τα μάτια των… ψηφοφόρων, που ελάχιστη σχέση με την ουσία έχει. Μύρισε εκλογές.
Από τον Μάιο του 2021, άλλωστε, μας χωρίζει πλέον ένας χρόνος. Υπό άλλες περιστάσεις, τέτοια εποχή, κάποιοι θα ξεκινούσαν να προβάρουν κουστούμι υποψηφίου, αλλά, δεδομένου ότι η πανδημία έκλεισε τον κόσμο στα σπίτια του και οι…. ττόκκες παραβιάζουν τους κανόνες υγιεινής στα χρόνια του κορωνοϊού, οι πολίτες δεν αισθάνθηκαν τις όποιες διεργασίες γίνονταν στα παρασκήνια. Αισθάνθηκαν, όμως, την επιστροφή στην πολιτική αντιπαράθεση.
Αν και το ΔΗΚΟ τονίζει πως η διαφωνία του επί του νομοσχεδίου σχετιζόταν με την άρνηση της Κυβέρνησης να δεχθεί τις προϋποθέσεις που έθετε για διαφάνεια και δη της συμπερίληψης του Γενικού Ελεγκτή, από το κυβερνητικό στρατόπεδο δεν άργησαν να έρθουν οι υπόνοιες περί συμμαχίας ΔΗΚΟ-ΑΚΕΛ ενόψει όχι βουλευτικών αλλά προεδρικών εκλογών. Πρόκειται για αναφορές εκτός του κλίματος αλλά όχι απαραιτήτως πρόωρες για το σύνηθες πεδίο της κυπριακής πολιτικής.
Τα δεδομένα, ωστόσο, παραμένουν. Μέχρι τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, ο ΔΗΣΥ θα αποτελεί μειοψηφία στη Βουλή και το ΔΗΚΟ θα είναι άκρως απαραίτητο για να μπορέσει η εκτελεστική εξουσία να κυβερνήσει.
Συνεπώς, μπορεί η αντιπαράθεση της Κυβέρνησης με το ΑΚΕΛ ή τα μικρά κόμματα να είναι διαχειρίσιμη και -σε προεκλογικό βαθμό- ίσως ευπρόσδεκτη για όλες τις πλευρές, αλλά αναμένεται πως θα επιδιωχθεί «αποκατάσταση σχέσεων» μεταξύ του στρατοπέδου των κυβερνώντων και του ΔΗΚΟ, ώστε η χρονιά που έμεινε με την παρούσα σύνθεση της Βουλής να μην είναι ακόμη πιο δύσκολη. Άλλωστε τα χρονικά περιθώρια στενεύουν για την Κυβέρνηση. Έχοντας χάσει αρκετό πολύτιμο, εκλογικά νεκρό χρόνο, τώρα είναι η τελευταία της ευκαιρία να περάσει από τη Βουλή μεταρρυθμίσεις πριν να μπούμε για τα καλά σε προεκλογικούς ρυθμούς. Ήδη έχει πάρει μια γεύση για το τι θα επακολουθήσει, όσο πλησιάζει η αντίστροφη μέτρηση.
Οι προεκλογικοί τόνοι δεν κρύβονται πίσω από τις μάσκες, όποιος κι αν τις φορά...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: