Παραβάσεις, απειθαρχία και αντιδράσεις σε πρωινή περιπολία

15:38 - 25 Απριλίου 2020

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Μια σειρά από κρούσματα αντίδρασης στις περί κορωνοϊού εντολές καταγράφηκαν σήμερα σε πρωινή περιπολία στη Λευκωσία και συγκεκριμένα στη λεωφόρο Προδρόμου και σε παρόδους της στην περιοχή του ταχυδρομείου. Η κατάσταση χρήζει ιδιαίτερης σημασίας, καθώς εκτείνεται όλο και περισσότερο με παρόμοιες - ήπιες αλλά και συχνά πιο έντονες - εκφράσεις μη ανοχής στις επιβουλές που η πανδημία, με τις όποιες επιπτώσεις της, ήλθε για να επιβάλει στην καθημερινότητα και τις ζωές μας.

Αντιδρώ
Απόδειξη του αυξητικού ρυθμού της αντίδρασης, που άρχισε να παίρνει πανδημικές διαστάσεις, αποτελεί το γεγονός ότι τα περιστατικά που αναφέρονται στη συνέχεια επισημάνθηκαν στο πλαίσιο… καλοπροαίρετου, όπως εξελίχθηκε, κινητού δημοσιογραφικού παρατηρητηρίου, που διήρκησε μισή μόλις ώρα και μάλιστα από τις 08.30 έως και τις 09.00, που η κίνηση στους δρόμους και τις γειτονιές είναι πάντοτε μειωμένη.

Αρνούμαι
Η απειθαρχία και η αντίδραση όλο και περισσότερων συμπολιτών μας και υμών μη εξαιρουμένων, στις επιβουλές της πανδημίας, θα μπορούσαν να αποδοθούν ως ευτυχής εξέλιξη, με μια λέξη που άρχισε να μετατρέπεται σε στάση ζωής και δεν είναι άλλη από το Αρνούμαι. Άρνηση στη μιζέρια, την ηττοπάθεια, την απόγνωση και τη μεμψιμοιρία.

Τα πιο κάτω περιστατικά της πρωινής βόλτας μας αποδεικνύουν πως το Αρνούμαι έρχεται είτε υποσυνείδητα είτε ως ενσυνείδητη αντιμετώπιση του κινδύνου να επικρατήσει, λόγω και της επιβεβλημένης συνέχισης των μέτρων, η μιζέρια στην καθημερινότητά μας. Το υιοθετούμε, λοιπόν, ως όπλο και άμυνά μας και μεταφέρουμε αμέσως τις αισιόδοξες εικόνες που είδαμε σήμερα το πρωί να το περιγράφουν κατά το μισάωρο περπάτημά μας στη γειτονιά και τους γύρω δρόμους:

•        Βγαίνοντας από την πολυκατοικία, βλέπω να παρκάρει η γειτόνισσά μου του διπλανού διαμερίσματος, που έχει σχολάσει από τη νυχτερινή της βάρδια στο Γενικό. Για δεκαετίες ήταν νοσηλεύτρια. Εδώ και δυο μήνες έχει μετατραπεί σε μαχήτρια της πρώτης γραμμής. Την καλημερίζω με ευγνωμοσύνη, γιατί για άλλη μια νύχτα, έδωσε τη μάχη της για να είμαι εγώ καλά, εσείς και όλοι μας. Αρνείται να προσφέρει έστω και το ελάχιστο πιο κάτω από τις δυνάμεις της, που έχουν αποδειχθεί αξιοθαύμαστες, όπως και πλείστων συναδέλφων της.
•        Στο παρκινγκ συναντώ και τη Μάρω του τρίτου ορόφου, πρωινή κι αυτή, αλλά όχι από βάρδια. Η Μάρω βρίσκεται σε αποστολή. Δεν εργάζεται στην πρώτη γραμμή του Γενικού, αλλά στη στήριξη, γενικά και ειδικά, εκ του σύνεγγυς, τηλεφωνικώς και πιο πρόσφατα διαδικτυακώς όλων και δίχως εξαίρεση και παντοιοτρόπως των μελών της οικογένειάς της, από τριών έως 80 και κάτι ετών. Το πρωί στις 08.30, αφού έφερε εις πέρας την αποστολή της κουζίνας, άρχισε να τρέχει για τη δεύτερη, που απαιτούσε αρωγή σε ευπαθή ομάδα και συγκεκριμένα στη γιαγιά, την οποία η Μάρω αρνείται να παραμελήσει ενόψει της πανδημίας που ήλθε και θα φύγει και θα μείνει η αγάπη να βασιλεύει.
•        Στον δρόμο συναντώ ένα κορίτσι από τις Φιλιππίνες να κάνει βόλτα δυο σκυλιά, που μετά βίας τα κουμαντάρει. Αλλάζει πεζοδρόμιο όταν με βλέπει να πλησιάζω, όμως διακρίνω ότι μου χαμογελά κάτω από τη μάσκα της. Αρνείται να χάσει το χαμόγελό της εξαιτίας ενός ιού που ήρθε να προστεθεί στις όποιες προκλήσεις έχει να αντιμετωπίσει ως εργαζόμενη σε μια ξένη χώρα.
•        Η Ρίτα που μένει τρεις πολυκατοικίες πιο κάτω στον δρόμο μου είναι fit και γυμνασμένη. Αρνείται να περιέλθει σε κατάσταση ανίας και ατονίας γιατί δεν μπορεί να πάει εδώ και δυο μήνες σε γυμναστήριο. Παίρνει τους δρόμους, κάνει το περπάτημά της και παραμένει ζωντανή, παράδειγμα ζωής στις νεκρές πρωινές γειτονιές.
•        Όσο για την κάπως ηλικιωμένη κυρία, με τη μάσκα της φυσικά και τα γαντάκια στα χέρια, με βλέπει που τη βλέπω, αλλά σιγά μη τη νοιάζει. Έχει περάσει το χέρι μέσα από τα κάγκελα και προσπαθεί να κόψει, χωρίς να τρυπηθεί, ένα από τα πολλά ροζ τριαντάφυλλα που κοσμούν την αυλή του σπιτιού έξω από το οποίο βρισκόμαστε. Αρνούνται τα τριαντάφυλλα να μαραθούν από το δηλητήριο της πανδημίας. Αρνείται και η ηλικιωμένη κυρία, με τη σειρά της, να αντισταθεί στον πειρασμό της ομορφιάς τους. Αρνούμαι, τέλος, κι εγώ να θυμώσω γιατί μια κυρία κλέβει τριαντάφυλλα από ξένο κήπο.

Ζούμε σε άλλες μέρες, ιδιόμορφες μεν, όμορφες δε, εφόσον δεν αρνούμαστε να κλείσουμε τα μάτια στα ανοιξιάτικά χρώματά τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Παραβάσεις, απειθαρχία και αντιδράσεις σε πρωινή περιπολία

Ροη Ειδησεων

Κατοικία 4ων υπνοδ. στο Πέρα Χωρίο

Διαμέρισμα 3ων υπνοδ. στην Ενορία «Παναγία»

Διαμέρισμα 3ων υπνοδ. στη Βορόκληνη

Διαμέρισμα 2 υπνοδ. με κοινόχρηστη πισίνα στην Τερσεφάνου

Δειτε Επισης