Μια αλυσίδα από προσωπικές αλήθειες έστειλε μήνυμα πως είναι η ώρα για αλλαγή
16:02 - 06 Μαρτίου 2020
Τα πρώτα δευτερόλεπτα ήταν αναγνωριστικά. Έβγαιναν λίγες λίγες έξω από τα γραφεία. Κοίταζαν δεξιά κι αριστερά, έβλεπαν απέναντι, να δουν αν υπάρχουν κι άλλες. Και τις είδαν να βγαίνουν κι αυτές. Μερικά λεπτά χρειάστηκε για ν’ αρχίσει να γεμίζει η αλυσίδα. Κι ύστερα δεν μπορούσε να σπάσει.
Η 6η Μαρτίου 2020 ήταν μία ξεχωριστή ημέρα για την Κύπρο. Ήταν η ημέρα που χιλιάδες γυναίκες άφησαν για μία ώρα τα καθήκοντά τους, δηλώνοντας παρουσία με την απουσία τους. Από όλα τα επαγγέλματα, όλων των ηλικιών, σε όλες τις επαρχίες, παρούσες στον αγώνα για ισότητα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ηχηρό μήνυμα από όλες τις γυναίκες-«Είναι η ώρα για ισότητα» (pics)
Ήταν μια μέρα γεμάτη μηνύματα. Για όλα αυτά που ήρθε η ώρα να γίνουν. Για τις νοοτροπίες και τα μοτίβα συμπεριφοράς που πρέπει να αλλάξουν. Για τις προτεραιότητες που πρέπει να τεθούν για μια Κύπρο που σέβεται και δεν υποτιμά τις γυναίκες της.
Τα πλακάτ, μα πάνω από όλα οι κουβέντες, ήταν αποκαλυπτικές ως προς τα εμπόδια που στήνονται καθημερινά μπροστά από τις γυναίκες. Οι εμπειρίες της κάθε μιας, οι προτεραιότητες της κάθε μιας. Μια αλυσίδα με προσωπικές αλήθειες, που κλείνουν τα στόματα όσων διακηρύττουν πως τα κάνουν όλα σωστά.
«Είναι η ώρα για μέτρα στήριξης της γυναίκας και όχι μετατόπιση των ευθυνών του κράτους». «Είναι η ώρα για αύξηση της άδειας μητρότητας». «Είναι η ώρα για τερματισμό της σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο εργασίας». «Είναι η ώρα για την εξάλειψη κάθε μορφής βίας». «Είναι η ώρα καμία γυναίκα να μην ζει κάτω από το όριο της φτώχειας».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Είναι η Ώρα να γίνουν τα «θα» πράξεις και οι υποσχέσεις πολιτικές
«Είναι η ώρα για πολιτικές στήριξης της εργαζόμενης γυναίκας». «Είναι η ώρα για ίσες ευκαιρίες στα κέντρα λήψεως αποφάσεων». «Είναι η ώρα για να καταργηθούν τα στερεότυπα». «Είναι η ώρα για τη δημιουργία δομών φύλαξης και φροντίδας παιδιών». «Είναι η ώρα να πατάξουμε τον σεξισμό από όπου κι αν εκφράζεται».
Κι είναι κι άλλα τόσα. Τα «μια φορά εμένα…». Τα «έλα να τους πεις…». Ο τρόπος που κάθε γυναίκα στην Κύπρο βιώνει τον σεξισμό, το σημάδι που αφήνει επάνω της η πατριαρχία.
Η φωνή ενώθηκε κι έγινε κραυγή. Προς αυτούς που θέτουν εμπόδια. Προς αυτούς που λαμβάνουν αποφάσεις χωρίς να συνυπολογίσουν τη διάσταση του φύλου. Προς αυτούς που συντηρούν έμφυλες διακρίσεις.
Η γυναίκες της Κύπρου απαίτησαν ίσες ευκαιρίες και ίσα δικαιώματα. Απαίτησαν συμφιλίωση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, ασφάλεια, δικαιοσύνη. Απαίτησαν αυτά που θα έπρεπε να ήταν αυτονόητα. Και κανείς, πια, δεν μπορεί να τις αγνοήσει…
Έγινε η αρχή. Είναι η ώρα για αλλαγή.