Η ταραχώδης πενταετία, η σοφία του ενός και οι Κασσάνδρες που επαληθεύονται

Με αμείωτο ρυθμό συνεχίζονται οι μετασεισμοί στο οικοδόμημα της ΕΔΕΚ και πλέον ο απόηχος αποκτά πρωτοφανείς διαστάσεις, αφού η υπόθεση από τη Λόρδου Βύρωνος μεταφέρθηκε στα ανακριτικά γραφεία του ΤΑΕ Αρχηγείου, ενώ σύντομα θα παιχθούν και νέα επεισόδια, αυτή τη φορά στις δικαστικές αίθουσες του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
 
Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει την τροπή που θα έπαιρναν τα πράγματα, όταν τον Νοέμβριο του 2019, το Πολιτικό Γραφείο αποφάσιζε να διορίσει ερευνώντα λειτουργό για να διερευνήσει τις καταγγελίες του Μαρίνου Σιζόπουλου κατά του ευρωβουλευτή.
 
Η αντιπαράθεση μεταξύ των δύο, δεν ήταν κάτι καινούριο για όσους γνώριζαν πράγματα και καταστάσεις εντός του κόμματος. Πέραν από τις διαφορές που είχαν οι δύο άντρες για τα χρήματα που ο Μαρίνος Σιζόπουλος ήθελε να καταβάλλει κάθε μήνα ο Δημήτρης Παπαδάκης στο κόμμα από την βουλευτική αντιμισθία του, οι διαφωνίες επεκτείνονταν και σε μια σειρά από ζητήματα υψηλής πολιτικής.
 
Πολεμική κατά του ΓΕΣΥ, αποκήρυξη της ΔΔΟ, ακραίες θέσεις σε ζητήματα εσωτερικής διακυβέρνησης και μια σειρά από άλλα γεγονότα που διαδραματίστηκαν την τελευταία τετραετία, ανάγκαζαν συχνά πυκνά τον Δημήτρη Παπαδάκη να απευθύνεται ιδιωτικά στην ηγεσία του κόμματος και να εκφράζει ενστάσεις, επιφυλάξεις και διαφωνίες.
 
Και δεν ήταν μόνο αυτό. Παράλληλα με τις πολιτικές που το κόμμα παρήγαγε και μετέφερε στον δημόσιο λόγο του, εντός των οργάνων του δεν έπαυσε ποτέ να υπάρχει αναβρασμός, κόντρες και υψηλοί τόνοι. Αποτέλεσμα τούτου, οι συχνές παραιτήσεις στελεχών, η ανακύκλωση της εσωστρέφειας και φυσικά τα χαμηλά ποσοστά του κόμματος στις εκλογικές μάχες, που κλήθηκε να δώσει.
 
Η ΕΔΕΚ, που γεννήθηκε και ενηλικιώθηκε υπό την ηγεσία του ιστορικού της ηγέτη Βάσου Λυσσαρίδη, αφού πέρασε μια μακρά μεταβατική περίοδο με τον Γιαννάκη Ομήρου, ο οποίος έφυγε από το κόμμα πυροβολώντας, βρίσκεται από το 2015 σε μια νέα φάση, η οποία γενικότερα κρίνεται ως ιδιαίτερα δύσκολη και οριακή για την επιβίωσή της.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Σπάει τη σιωπή της η συνεργάτιδα του Παπαδάκη-«Βιασμός της προσωπικότητάς μου»
 
Η παραίτηση Ομήρου
Ακόμα και η αιφνιδιαστική παραίτηση του τότε προέδρου της Γιαννάκη Ομήρου, ήταν αποτέλεσμα, όπως ο ίδιος είχε καταγγείλει, άλλωστε, συμπεριφορών πολιτικής αναξιοπρέπειας και ευτελισμού της πολιτικής ηθικής. Μάλιστα, έκανε λόγο για απαράδεκτες ενέργειες, ψιθύρους και συστηματική υπονόμευση από στελέχη του κινήματος.
 
Ο ίδιος δεν απάντησε ποτέ ξεκάθαρα ποιους εννοούσε, ωστόσο τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, ενδεχομένως να δίνουν την απάντηση. Κι αυτό διότι, από την επομένη της διαγραφής Παπαδάκη, ο Γιαννάκης Ομήρου υπέδειξε, μέσω Τwitter, πως ο ίδιος είχε προειδοποιήσει από το 2015 για τον ασταμάτητο κατήφορο της ΕΔΕΚ, όμως κάποιοι δεν τον πήραν στα σοβαρά.
 
Μετά την παραίτηση Ομήρου στο κόμμα προκηρύχθηκαν εκλογές, με υποψηφίους για την προεδρία τον Μαρίνο Σιζόπουλο και τον Γιώργο Βαρνάβα. Οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν τον Μάρτιο του 2015 και μεγάλος νικητής αναδείχθηκε ο Μαρίνος Σιζόπουλος, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, δεν ήταν βουλευτής κατά τον δεδομένο χρόνο, αφού τον είχε κερδίσει στη Λεμεσό ο Νίκος Νικολαΐδης στις βουλευτικές του 2011. Αυτή η λεπτομέρεια έχει τη σημασία της για τη συνέχεια της ιστορίας.
 
Από την πρώτη νύχτα της νίκης Σιζόπουλου, φάνηκαν τα πρώτα σημάδια μιας επερχόμενης εσωκομματικής κρίσης, αφού κανένας από τους πέντε βουλευτές του κινήματος δεν παρέστη στην ανακήρυξή του. Μάλιστα ο Μαρίνος Σιζόπουλος, ερωτήθηκε γι' αυτό και απάντησε πως δεν είναι ο καταλληλότερος για να σχολιάσει τις απουσίες, σημειώνοντας πως «τις απουσίες θα πρέπει να τις σχολιάσουν αυτοί που απουσιάζουν».
 
Πάντως ο Μαρίνος Σιζόπουλος μετά την εκλογή του προχώρησε σε αλλαγές. Εισήγαγε νέες θέσεις μέσα από τα όργανα του κόμματος, έφερε στα γραφεία της ΕΔΕΚ δικούς του συνεργάτες και καθιέρωσε μια πολιτική στροφή με στόχο την ανανέωση του κινήματος.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Το πολιτικό έγκλημα, τα ασύστολα ψεύδη και η ΕΔΕΚ στο ΤΑΕ

Το συνέδριο έφερε περιπέτειες
Τρεις μήνες μετά την εκλογή Σιζόπουλου, η ΕΔΕΚ οδηγήθηκε σε Πολιτικό-Προγραμματικό-Καταστατικό Συνέδριο και εκεί σημειώθηκαν οι πρώτες διαφωνίες και παραιτήσεις.
 
Μεταξύ άλλων, το Συνέδριο εξέτασε δύο βασικά ζητήματα, τα οποία προκάλεσαν τις μεγαλύτερες διαφωνίες: Πρώτον το θέμα της αποκήρυξης της ΔΔΟ και δεύτερον το θέμα των θητειών των κομματικών και πολιτειακών αξιωματούχων. Υπενθυμίζεται πως το συνέδριο πραγματοποιήθηκε ακριβώς ένα χρόνο πριν από τις κρίσιμες βουλευτικές εκλογές και προχώρησε σε τροποποίηση του καταστατικού, που απέκλειε κάποια εκ των στελεχών του να διεκδικήσουν επανεκλογή.
 
Μάλιστα, ο πρώην υπουργός και ευρωβουλευτής του κόμματος Σοφοκλής Σοφοκλέους, εξέφρασε δημόσια τις επιφυλάξεις του, σημειώνοντας πως στηρίζει την προσπάθεια επανίδρυσης που ξεκίνησε ο Μαρίνος Σιζόπουλος, όμως διαφωνεί στο γκρέμισμα, όπως το χαρακτήρισε, του κινήματος. Το Κίνημα δεν πρέπει να οδηγηθεί στην απομόνωση, είπε ο κ. Σοφοκλέους, ούτε να μπει σε περιπέτειες, ούτε να ενισχυθεί η εσωστρέφεια στους κόλπους του.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Παραιτήσεων συνέχεια στην ΕΔΕΚ-Άλλοι τέσσερις έφυγαν πυροβολώντας τον Σιζόπουλο

Προσωπικές ατζέντες
Ωστόσο οι εκκλήσεις του δεν εισακούστηκαν και, μετά από το πέρας του συνεδρίου, ο Α΄ αντιπρόεδρος και βουλευτής του κόμματος, Γιώργος Βαρνάβα παραιτήθηκε, καταγγέλλοντας προσωπικές ατζέντες και πολλαπλά προβλήματα εντός του Κινήματος.
 
Με εκείνη την απόφαση αποψιλώθηκε το 80% της κοινοβουλευτικής ομάδας, ενώ λίγους μήνες αργότερα, η απόφαση Σιζόπουλου να κατέλθει ως υποψήφιος στην Επαρχία Λεμεσού, ισοπέδωσε κατά 100% την κοινοβουλευτική ομάδα της ΕΔΕΚ που εκλέχθηκε το 2011.
 
Αξίζει να σημειωθεί πως πριν την παραίτηση του Γιώργου Βαρνάβα, είχαν προηγηθεί για διαφορετικούς λόγους οι υποβολές παραιτήσεων Προέδρου, του Αναπληρωτή Προέδρου και του Οργανωτικού Γραμματέα Επαρχιακής Οργάνωσης του Κινήματος, του Γραμματέα των Διεθνών Σχέσεων, όπως και άλλων στελεχών σε διάφορες Τοπικές Οργανώσεις.
 
Όπως λοιπόν ο Γιαννάκης Ομήρου τον Ιανουάριο του 2015, ο Σοφοκλής Σοφοκλέους τον Ιούνιο πριν το Συνέδριο του κόμματος, έτσι και ο Γιώργος Βαρνάβα προστέθηκε στο γκρουπ εκείνων των στελεχών που ως άλλες Κασσάνδρες προέβλεπαν πως οι ενέργειες της τότε νέας ηγεσίας του Κινήματος, θα οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια σε μεγάλα προβλήματα και περιπέτειες.
 
«Διαφωνούμε με τις εκτιμήσεις του συναγωνιστή Γιώργου Βαρνάβα για την πορεία της ΕΔΕΚ και θεωρούμε ότι είναι ατυχής η διασύνδεση άσχετων γεγονότων που δεν αποδίδουν την πραγματική εικόνα για την πορεία ανανέωσης, εκσυγχρονισμού και ενδυνάμωσης του Κινήματος. Τονίζουμε ότι οι αποφάσεις των μελών της ΕΔΕΚ λήφθηκαν με συλλογικότητα, πλήρη διαφάνεια και με απόλυτα δημοκρατικό τρόπο. Οι θεσμοί και οι δημοκρατικές διαδικασίες είναι υπεράνω προσώπων» ήταν η απάντηση της ΕΔΕΚ στην παραίτηση Βαρνάβα.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ανοίγει τα μυστικά της... ΕΔΕΚ η Αστυνομία-Παρέλαση στελεχών από το ΤΑΕ

 
Ράγισε το γυαλί με Νικολαϊδη
Ένα χρόνο ακριβώς μετά την εκλογή του Μαρίνου Σιζόπουλου στην ηγεσία του κόμματος ανακοινώθηκαν από τον ίδιο τα ψηφοδέλτια του κόμματος για τις βουλευτικές εκλογές του 2016. Η προσωπική επιλογή Σιζόπουλου να κατέλθει υποψήφιος στη Λεμεσό χωρίς σταυρό προτίμησης, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου, ήταν αυτή που ράγισε το γυαλί στις σχέσεις του με τον τότε βουλευτή του κόμματος Νίκο Νικολαΐδη.
 
Ο Νίκος Νικολαΐδης κατήγγειλε τον πρόεδρο του κινήματος για αποκλεισμό της δικής του υποψηφιότητας στη Λεμεσό και για ανειλικρίνεια. «Πώς είναι δυνατόν να απευθύνεις σε κάποιον πρόσκληση για συμμετοχή, την ίδια ώρα που με τις αποφάσεις σου του κλείνεις την πόρτα. Το γεγονός δε ότι ο Μαρίνος Σιζόπουλος δεν αποδέχτηκε να είναι υποψήφιος με σταυρό προτίμησης είναι ακόμα μια απόδειξη ότι δεν ήθελε να αφήσει κανένα περιθώριο για μια δική μου υποψηφιότητα», δήλωσε. Για αυτούς τους λόγους ο κ. Νικολαΐδης δεν διεκδίκησε τη βουλευτική του θέση και κράτησε αποστάσεις από το κόμμα.
 
Αυτή η επιλογή, πάντως, παραλίγο να κοστίσει ακριβά στον Μαρίνο Σιζόπουλο στις βουλευτικές του 2016, αφού η ΕΔΕΚ απώλεσε πέραν των 14 χιλιάδων ψηφοφόρων σε σύγκριση με τις βουλευτικές του 2011, με τη μεγαλύτερη απώλεια να καταγράφεται στη Λεμεσό.

 

Στην πόλη του, ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ έχασε περίπου 7%, ενώ ο ίδιος καρδιοχτύπησε μέχρι να εξασφαλίσει την έδρα.

 

Στις εκλογές του 2016 η ΕΔΕΚ κατέγραψε το χειρότερο ποσοστό από ιδρύσεως του κινήματος, με κάποια εκ των στελεχών μεταξύ των οποίων και ο τότε Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής Χρύσος Τουλουπής, να κάνουν λόγο για αδυναμία της ηγεσίας να αναδείξει τη διαφορετικότητα του Κινήματος από άλλους κομματικούς σχηματισμούς και τη μη ομαλή διαδοχή της ηγεσίας.

 

Επίσης ο κ. Τουλουπής μίλησε για «πρωτοκλασάτα στελέχη, που όχι μόνο δεν ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα, αλλά αντίθετα, με ενέργειες και δηλώσεις τους υπόσκαπταν την όλη προσπάθεια του κινήματος».

 

Την υπονόμευση, άλλωστε, κατήγγειλε και ο ίδιος ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ ο οποίος έκανε λόγο για στελέχη που δεν εργάστηκαν υπέρ του κόμματος.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: ΒΙΝΤΕΟ: Έτσι την έστησαν με κρυφές κάμερες στον Παπαδάκη-Εμπλέκουν αστυνομικό
 
Η εκδίκηση
Μετά το πέρας των βουλευτικών εκλογών και ενώ ξεκίνησαν οι πρώτες ζυμώσεις για τις δημοτικές εκλογές του Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου, ο Νίκος Νικολαΐδης αφού εξασφάλισε τη στήριξη του Δημοκρατικού Συναγερμού, εξήγγειλε την υποψηφιότητα του για τη δημαρχία της Λεμεσού, αγνοώντας επιδεικτικά την έκκληση του Πολιτικού Γραφείου της ΕΔΕΚ στα μέλη της, να μην εξαγγείλουν υποψηφιότητες πριν τις τελικές αποφάσεις του κόμματος.
 
Ο Νίκος Νικολαΐδης δεν έκανε πίσω, έθεσε υποψηφιότητα και παρά το γεγονός ότι δεν τον στήριξε το ίδιο το κόμμα του (σ.σ. η ΕΔΕΚ στήριξε τον Χρίστο Χρίστου στη Λεμεσό) κατάφερε να εκλεγεί Δήμαρχος Λεμεσού. Από τότε ο Νίκος Νικολαΐδης αποτελεί ξένο σώμα για την ηγεσία της ΕΔΕΚ.
 
Βροχή παραιτήσεων το 2018
Οι αποχωρήσεις και οι παραιτήσεις από το κόμμα δεν σταμάτησαν εδώ.  Τουλάχιστον άλλα τέσσερα μέλη του Πολιτικού Γραφείου παραιτήθηκαν, εξαπολύοντας τα πυρά τους κατά της ηγεσίας του κόμματος. Ειδικότερα παραιτήθηκε από μέλος του Πολιτικού Γραφείου και της Κεντρικής Επιτροπής η εκ Λάρνακας δικηγόρος Μαρία Κυπριανού και το μέλος του Πολιτικού Γραφείου και της Κεντρικής Επιτροπής, Γιάννης Πιερίδης.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η κίνηση ματ Παπαδάκη, ο μονόδρομος για Σιζόπουλο και ο… σκοτεινός Free Great

 
Έλλειψη δημοκρατίας
Τον Νοέμβριο του 2018 παραιτήθηκε επίσης από μέλος του Πολιτικού Γραφείου και της Κεντρικής Επιτροπής και ο Βίκτωρας Κουντούρης, ο οποίος έφυγε πυροβολώντας. «Οι λόγοι της παραίτησής μου, επιγραμματικά, εστιάζονται στην έλλειψη δημοκρατικότητας στον τρόπο λειτουργίας του κόμματος, στην αλλοίωση του ιδεολογικού χαρακτήρα της ΕΔΕΚ, αλλά και σε διαφωνία μου σε μείζονα θέματα της επικαιρότητας που απασχολούν την κυπριακή κοινωνία».
 
«Η πολιτική και προσωπική μου αξιοπρέπεια επιβάλλουν να δώσω χώρο στην πλειοψηφία που επέλεξε άλλη οδό απ’ αυτήν που εγώ ονειρευόμουν. Εύχομαι οι πιο πάνω διαπιστώσεις μου να διαψευστούν και να αποδειχθεί ότι εγώ είμαι που έσφαλλα και όχι οι άλλοι, αν και πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι το πρώτο που θα συμβεί», έγραφε στην επιστολή παραίτησης του ο κ. Κουντούρης.
 
«Η σοφία του ενός»
Ακολούθησε λίγες μέρες μετά η παραίτηση του Χρύσου Τουλουπή, ο οποίος επίσης έφυγε πυροβολώντας. Μεταξύ άλλων ο κ. Τουλουπής κατήγγειλε πως πέραν των 10 προσώπων παραιτήθηκαν σε διάστημα λίγων ημερών, ενώ κατήγγειλε πως το Πολιτικό Γραφείο είχε να συνεδριάσει για μήνες.
 
«Οι παραιτήσεις διαδέχονται η μία την άλλη, τρεις συναγωνιστές ( Γ.Πιερίδης, Μ.Κυπριανού, Β. Κουντούρης) παραιτήθηκαν από το Πολιτικό Γραφείο, επτά συναγωνιστές από την Κεντρική Επιτροπή, συναγωνιστές παραιτούνται από επικεφαλής Θεματικών Επιτροπών, απλά μέλη σιωπούν και με πικρία σκύβουν το κεφάλι».

«Έγγραφα κατατίθενται στο Εθνικό Συμβούλιο για το Κυπριακό πρόβλημα χωρίς να συζητηθούν και χωρίς να τα δει κανείς» πρόσθετε ο κ. Τουλουπής.

«Η συλλογικότητα μετατράπηκε σε "σοφία του ενός και μόνου", οι θεσμοί εξοστρακίστηκαν στο βωμό των προσωπικών συμφερόντων, η αντίθετη άποψη δαιμονοποιείται σαν πράξη αλλαξοπιστίας και προδοσίας , η δημοκρατικότητα φαντάζει ανέκδοτο στα χείλη των συναγωνιστών, όπως τα ανέκδοτα των περιόδων της επταετίας και του Σταλινισμού. Φαίνεται κάποιοι δεν κατάλαβαν ακόμη ποιου κόμματος ηγούνται και ποιους αγώνες έχει διεξάγει για δημοκρατία, ελευθερία και σοσιαλισμό».
 
Το τσουνάμι των Ευρωεκλογών
Μετά από μια περίοδο φαινομενικής νηνεμίας πριν τις Ευρωεκλογές, η ΕΔΕΚ κεφαλαιοποίησε το φόβο που επικρατούσε για ανάδειξη του ΕΛΑΜ, ως τέταρτης δύναμης, καταφέρνοντας να αυξήσει τα ποσοστά της.
 
Ωστόσο, ο εσωκομματικός πόλεμος συνέχιζε να υποβόσκει, με τον Δημήτρη Παπαδάκη να καταγγέλλει πως ο κομματικός μηχανισμός εργάστηκε προς την ανάδειξη του Χρίστου Ιακώβου και εις βάρος της δικής του υποψηφιότητας.
 
Εκ των υστέρων, αποκαλύπτεται πως πέραν τούτου τα όσα χώριζαν τους Παπαδάκη και Σιζόπουλο ήταν πολύ περισσότερα από όσα τους ένωναν και τα όσα ακολούθησαν με τις καταγγελίες Σιζόπουλου και τη δίωξη του ευρωβουλευτή ήταν απλά θέμα χρόνου.
 
Ζοφερή η επόμενη ημέρα
Πλέον εναπόκειται σε πολλούς άλλους έξω από την ΕΔΕΚ να μιλήσουν για τα όσα έγιναν μέσα στην ΕΔΕΚ. Τα μέλη των κομματικών οργάνων και οι χιλιάδες ψηφοφόροι των σοσιαλιστών αναμένεται τις επόμενες ημέρες να συνεχίζουν να παρακολουθούν εμβρόντητοι και αδύναμοι τα όσα εκτυλίσσονται όχι στο κόμμα, αλλά στις ανακριτικές και τις δικαστικές αίθουσες.
 
Όσον αφορά την πολιτική διάσταση του ζητήματος, είναι δεδομένο πως θα χρειαστούν μήνες για να καθίσει η σκόνη που αφήνουν πίσω τους τα γεγονότα. Το κόμμα έχει μπροστά του ένα Γολγοθά και ο Μαρίνος Σιζόπουλος καλείται να δώσει άλλη μια μάχη, να κερδίσει άλλο ένα στοίχημα και να διαψεύσει για ακόμα μια φορά όσους τον θεωρούν υπεύθυνο για τα χίλια μύρια κύματα που περνά το κόμμα του.
 
Σύμφωνα με πληροφορίες, προετοιμάζεται να απευθυνθεί στους ΕΔΕΚίτες τον επόμενο μήνα, με αφορμή τη συμπλήρωση πέντε χρόνων από την ημέρα που ανέλαβε τα ηνία του κόμματος. Και εκεί ενδεχομένως να ειπωθούν πράγματα που μέχρι σήμερα δεν ειπώθηκαν, αναφορικά με την κατάσταση που επικρατούσε όταν ανέλαβε το κόμμα, τα χρέη που βρήκε από τα ανθοπωλεία της Πάφου μέχρι το Φόρο Εισοδήματος, αλλά και πράγματα που διαμείφθηκαν πίσω από τις κλειστές πόρτες του γραφείου του.