Η πανδημία δεν μας σταμάτησε-Σημαντικά ευρήματα για Πάρκινσον, βακτήρια και οστεοπόρωση

Τα πρωτοποριακά πειράματα που διεξάγονται εδώ και δύο δεκαετίες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, 400 χιλιόμετρα από την Γη, μας δίνουν άκρως σημαντικές πληροφορίες που με τη σειρά τους έχουν εφαρμογές σε διάφορους τομείς της ζωής μας, όπως η τεχνολογία και η υγεία. Παρά την πανδημία στον πλανήτη μας, οι αστροναύτες στον ΔΔΣ δεν σταμάτησαν να εργάζονται, εκτελώντας δεκάδες πειράματα το 2020.

Το 2020, τα μέλη του πληρώματος στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό διεξήγαγαν δεκάδες επιστημονικές έρευνες, συμπεριλαμβανομένων μελετών για το πώς τα φυτά αναπτύσσονται σε συνθήκες μικροβαρύτητας, μελέτες για την αναγέννηση ιστών, την αντίληψη του χρόνου, για τα αντισώματα, για τις αλλαγές στην έκφραση γονιδίου του καρδιακού ιστού, το πώς τα μικρόβια προσαρμόζονται στην έλλειψη βαρύτητας και μια πιθανή μέθοδο για την απομάκρυνση διαστημικών σκουπιδιών.

Τα αποτελέσματα των ερευνών του διαστημικού σταθμού που δημοσιεύθηκαν το 2020 προήλθαν από πειράματα που πραγματοποιήθηκαν και δεδομένα που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών συνεχούς ανθρώπινης παρουσίας στον ΔΔΣ, ο οποίος  βασικά λειτουργεί ως ένα εργαστήριο υπό συνθήκες έλλειψης βαρύτητας που βρίσκεται σε χαμηλή τροχιά.

Από την 1η Οκτωβρίου 2019 έως την 1η Οκτωβρίου 2020, το Γραφείο Έρευνας του ΔΔΣ εντόπισε περισσότερες από 300 επιστημονικές δημοσιεύσεις με βάση την έρευνα που διεξήγαγε.

Πιο κάτω ορισμένα από τα ευρήματα  του 2020.

Οστεοπόρωση
Το 2015, μια ομάδα με επικεφαλής τρεις Ιταλούς επιστήμονες έστειλε ένα πείραμα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που διεξήχθη  από την αστροναύτη της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος, την Ιταλίδα Σαμάνθα Κριστοφορέτι. Πέντε χρόνια αργότερα, η ομάδα δημοσίευσε τα αποτελέσματα στο ερευνητικό περιοδικό Scientific Reports.

Το πείραμα της Ιταλικής Υπηρεσίας Διαστήματος  μελέτησε έναν τύπο νανοσωματιδίων τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της απώλειας οστικής πυκνότητας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ένα νέο σύστημα χορήγησης φαρμάκων έχει ευεργετικά αποτελέσματα στην προώθηση των βλαστικών κυττάρων να γίνουν οστεοβλάστες για τον σχηματισμό δηλαδή των οστών.

Οι επιστήμονες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτήν την έρευνα για να αναπτύξουν θεραπείες για την καταπολέμηση του εκφυλισμού των οστών κατά τη διάρκεια των διαστημικών ταξιδιών μεγάλης διάρκειας ή ακόμα και για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης στους ανθρώπους στη Γη.

Παρκινσον και Αλτσχαϊμερ
Σύμφωνα με τη ΝΑΣΑ, το περιβάλλον μικροβαρύτητας  στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό επιτρέπει στους κρυστάλλους πρωτεϊνών να αυξάνονται περισσότερο και σε τελειότερα σχήματα από ό,τι στη Γη. Αυτό, βοηθά τους επιστήμονες να διεξάγουν καλύτερες αναλύσεις για μια σημαντική πρωτεϊνη, η οποία εμπλέκεται στην ανάπτυξη νευροεκφυλιστικών νόσων.

Η Ιαπωνική Υπηρεσία Διαστήματος πραγματοποίησε ένα πείραμα τόσο στον ΔΔΣ όσο και στη Γη συγκρίνοντας συσσωματώσεις πρωτεϊνών που εμπλέκονται στις διαδικασίες νευροεκφυλιστικών διαταραχών.  Από τις έρευνες που δημοσιεύτηκαν το 2020 προέκυψαν πολλά υποσχόμενα ευρήματα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων για την πρόληψη ή τη θεραπεία νευροεκφυλιστικών καταστάσεων.

Βακτήρια επιβιώνουν στο διάστημα
Το 2020, επιστήμονες ανέφεραν ότι βακτήρια από τη Γη, ιδίως τα βακτήρια Deinococcus radiodurans, τα οποία είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στους περιβαλλοντικούς κινδύνους, βρέθηκαν να επιβιώνουν για τρία χρόνια στο διάστημα, με βάση μελέτες που διεξήχθησαν στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Αυτά τα ευρήματα υποστηρίζουν την θεωρία  της πανσπερμίας, την υπόθεση ότι η ζωή υπάρχει σε όλο το Σύμπαν, διανέμεται με διάφορους τρόπους, όπως η διαστημική σκόνη, μετεωρίτες, αστεροειδείς, κομήτες, πλανητοειδή ή μολυσμένα διαστημόπλοια.

Ο ΔΔΣ ένα εργαστήρι χωρίς βαρύτητα
Το περιβάλλον μικροβαρύτητας στο ΔΔΣ είναι ιδανικό για τη διεξαγωγή πειραμάτων.

Οι μοναδικές ιδιότητες της μικροβαρύτητας στα βιολογικά συστήματα προσφέρουν στους ερευνητές μια νέα εικόνα για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη Γη – όπως η απώλεια οστικής μάζας, η απώλεια μυϊκής μάζας, η εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος, οι αλλαγές στο DNA.

Οι έρευνες στον ΔΔΣ μπορούν να αλλάξουν ριζικά τις θεραπείες και τις προσεγγίσεις μας για πολλές ασθένειες.

Ο Σταθμός αποτελεί εδώ και δεκαετίες το μοναδικό εργαστήρι ερευνών σε συνθήκες μικροβαρύτητας, όπου εκτελούνται πειράματα σε διάφορους τομείς, όπως η βιολογία, η φυσική, η αστρονομία, η ιατρική, η μετεωρολογία. Εκεί, μελετώνται οι επιπτώσεις της έλλειψης βαρύτητας στην ανθρώπινη υγεία,  καλλιεργούνται λαχανικά, ενώ γίνονται σημαντικές μελέτες για την θεραπεία ασθενειών. Όλα αυτά τα πειράματα, καθώς και ο έλεγχος που γίνεται πάνω σε διαστημικά συστήματα, αποσκοπούν στην κατάκτηση του διαστήματος, με πρώτο βήμα τη δημιουργία αποικίας στη Σελήνη και τον Αρη.

Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός σταθμός κατοικείται μόνιμα από έξι αστροναύτες σε εναλλαγή.

Πρόκειται για ένα κοινό πρόγραμμα μεταξύ των διαστημικών οργανισμών NASΑ των ΗΠΑ, της Roscosmos Ρωσίας, JAXA Ιαπωνίας, CSA (Καναδά) και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος ESA.

Ο ΔΔΣ είναι ορατός από τη Γη δια γυμνού οφθαλμού, αφού τα φωτοβολταϊκά που διαθέτει αντανακλούν το ηλιακό φως. Εχει μέγεθος (109 μέτρα x 51 x 20 )  και ταξιδεύει με ταχύτητα που ξεπερνά τα 27.000 χιλιόμετρα την ώρα, κάνοντας σχεδόν 16 περιστροφές γύρω από τη Γη καθημερινά. Φυσικά η ταχύτητα αυτή δεν γίνεται αντιληπτή από τους αστροναύτες.

Ο σταθμός έχει δεχτεί πάνω από 200 αστροναύτες από πολλές χώρες και ήταν ο προορισμός των πρώτων τουριστών του διαστήματος.

Θεωρείται η πιο δαπανηρή ανθρώπινη κατασκευή που κατασκευάστηκε ποτέ, με κόστος 120 δισεκατομμύρια ευρώ.