Η απόφαση στιγμής που άλλαξε τα πάντα-Ο εθελοντισμός και η σχέση ζωής

06:56 - 21 Δεκεμβρίου 2020

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΑ

Ήταν μία απόφαση στιγμής που άλλαξε τη ζωή πολλών ανθρώπων. Ξεκίνησε ως ένας τρόπος για να καταφέρει να αισθανθεί καλύτερα, όταν τα παιδιά της είχαν φύγει για σπουδές. Τελικά ήταν ο τρόπος για να δημιουργηθεί μία σχέση ισχυρή, μία σχέση ζωής, που την έκανε να αναθεωρήσει τα πάντα.

Η Μαρία Χαραλάμπους αποφάσισε να ασχοληθεί με τον εθελοντισμό τον Ιανουάριο του 2015, όταν είχε ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή της. Κατέληξε στο Σώμα Εθελοντών, στην προσπάθειά της να αποφύγει το άγχος και την πίεση της δουλειάς, αλλά και τη μοναξιά που ένιωθε.

«Αποφάσισα να επισκεφτώ το Σώμα Εθελοντών στη Λευκωσία. Με την καθοδήγηση της συντονίστριας του Κύριας Μαρίας Αντωνίου, βρέθηκα δίπλα από ένα παιδί, ένα μικρό αγοράκι, με το οποίο είμαστε μαζί μέχρι και σήμερα. Ήταν σε ηλικία των πέντε με έξι ετών και σήμερα είναι έντεκα. Το παιδί αυτό αντιμετωπίζει πρόβλημα καθυστερημένης ανάπτυξης και μεγαλώνει με τη γιαγιά και τη θεία του, αλλά βλέπει και τους γονείς του».

Κάθε τους συνάντηση μάθημα ζωής. Η αγνότητα, η αγάπη που παίρνει από το παιδί, αξίες ανεκτίμητες. Μία σχέση που την έκανε να αναθεωρήσει όλα αυτά που η ίδια θεωρούσε δεδομένα στη ζωή της.

«Εκτίμησα πολλά πράγματα και ευχαρίστησα το Θεό για πολλά πράγματα που στη ζωή μου τα θεωρούσα δεδομένα. Πολλά πράγματα, που για τα άλλα παιδιά είναι αυτονόητα άλλα και αναγκαία για την σωστή ανάπτυξη τους αυτό το παιδί δεν τα είχε. Από τις πρώτες μέρες που ήμουν κοντά του, κατάλαβα ότι είχε πολύ μεγάλη ανάγκη να νιώθει αγάπη, τρυφερότητα, στοργή ήθελε μία αγκαλιά και πολλά φιλιά. Ήθελε να νιώθει ασφάλεια και είχε την ανάγκη να ταυτιστεί με κάποιον. Την ανάγκη μίας οικογένειας.

Οι στιγμές που πέρασα και ακόμη περνώ μαζί του είναι μεγάλες. Συνήθως πήγαινα τρεις φορές την εβδομάδα στο σπίτι του η μία μέρα είναι πάντα Σάββατο πρωί μετά το κομμωτήριο. Κάναμε κοινωνικοποίηση, παίζαμε, διαβάζαμε, μιλούσαμε, τραγουδούσαμε. Μάθαινε πολλά πράγματα μέσα από το τραγούδι και τη μουσική. Ένα από τα πράγματα που χαράκτηκε στο μυαλό και στην ψυχή μου ήταν όταν τελειώναμε, καθόμουν στον καναπέ για να μιλήσω λίγο με τη γιαγιά, τότε αυτός έτρεχε στην αγκαλιά μου και όπως έβλεπε τα μαλλιά μου χτενισμένα, με ρωτούσε “να αγγίξω λίγο τα μαλλιά σου;” λες και καταλάβαινε ότι είχαν κάτι διαφορετικό . Περνούσε τα δαχτυλάκια του μέσα από τα μαλλιά μου συνεχόμενα. Μιλούσα με τη γιαγιά για περίπου μία ώρα και το μωρό μου χάιδευε τα μαλλιά ασταμάτητα και μου έλεγε “τι όμορφη που είσαι κ. Μαρία”. Ήταν η ανάγκη του για στοργή, ή ανάγκη της παρουσίας της μητέρας που δεν είχε».

Έχει αλλάξει η ζωή του παιδιού και της οικογένειας
Από την πρώτη στιγμή, η Μαρία κατάλαβε πως η σχέση της με αυτό το παιδί και την οικογένειά της, θα αλλάξει τη ζωή τους για πάντα. Και αυτό φάνηκε από τα μικρά, καθημερινά πράγματα που έζησαν και ζουν μέχρι σήμερα.

«Όταν ήταν στην πρώτη τάξη του Δημοτικού, η δασκάλα του έδωσε στην τάξη ένα παραμυθάκι από τη βιβλιοθήκη για να διαβάσουμε με τίτλο “η γάτα η χαδιάρα”. Το παραμύθι αναφερόταν στην χαδιάρα γάτα και τη σχέση της με τα γατάκια και με ρώτησε “τι σημαίνει χαγιάρα;”, επειδή δεν μπορούσε να πει το χαδιάρα. Θυμάμαι έκατσα να του εξηγήσω τι σημαίνει χάδι, χαϊδεύω και ότι αυτό που κάνει με τα μαλλιά μου είναι χάδι. Τον έβαλα αγκαλιά, για να του δείξω στην πράξη τι είναι το χάδι. Και αυτό ήταν κάθε Σάββατο κάναμε τη γάτα τη χαγιάρα, ως δικαιολογία για να χαϊδεύει τα μαλλιά μου.

Αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι τα άλλα παιδιά στο σχολείο έχουν βάλει στο περιθώριο το μωρό. Στις πρώτες τάξεις δεν ήταν έτσι η κατάσταση. Δεν ήταν τόσο έντονο όσο είναι σήμερα . Πηγαίναμε στα γενέθλια, γνώρισα και συναναστράφηκα με τις άλλες μαμάδες. Στη συνέχεια, ήταν πολύ δύσκολο να συναναστραφεί από μόνο του με τα άλλα παιδιά . Μέχρι σήμερα είναι πολύ δύσκολο και το έχει τόση ανάγκη να έρθουν στο σπίτι του ή να τον καλέσουν στα πάρτι τους. Έχει ανάγκη την αποδοχή. Με στεναχωρεί πολύ αυτό το πράγμα. Η δασκάλα του είναι εξαιρετική προσπαθεί να το εντάξει στον κόσμο των άλλων παιδιών και τα άλλα παιδιά στο δικό του κόσμο, αλλά δεν είναι εύκολο.

Είχα καταβάλει πολλές προσπάθειες και έχει βελτιωθεί σημαντικά η ζωή του σε διάφορους τομείς . Πέρασαν, κατά καιρούς διάφορα συναισθήματα από το μυαλό μου. Φόβος, κούραση, θυμός, απογοήτευση αλλά ακόμη και σήμερα όλα αυτά τα υπερνικά η αγάπη, η ευγνωμοσύνη, και ευτυχία που εισπράττω πίσω από αυτά τα άτομα, το μωρό και τη γιαγιά. Το ότι τον βλέπω να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, σε συνεργασία και καθοδήγηση πάντα με την εργοθεραπεύτρια, και τη λογοθεραπεύτρια, του είναι πηγή αγάπης και έμπνευσης για μένα. Τότε συνειδητοποιώ ότι έχω τη δύναμη να κάνω τα πράγματα καλύτερα και για τη γιαγιά και για το μωρό. Η γιαγιά είναι εκεί, ζει και αναπνέει για να μεγαλώσει αυτό το μωρό ώστε να γίνει ένας σωστός άνθρωπος στην κοινωνία και να μπορεί να ζήσει μόνος του, με οτιδήποτε σημαίνει αυτό. Κάτι απλό, που να είναι βάση των δυνατοτήτων του».

Η σχέση με τους γονείς του παιδιού
«Είχα επαφή με τους γονείς του παιδιού και με τη μητέρα του και με τον πατέρα του. Έπρεπε να έχουμε επαφή για να ξέρουν. Αρχικά δεν τα πηγαίναμε καλά, αλλά στη συνέχεια ο πατέρας όποτε με βλέπει μου μιλά και μου λέει αρκετά πράγματα. Τον ακούω, χωρίς να παίρνω οποιαδήποτε θέση για να του παρέχω κάποια βοήθεια, δεν μπορώ να εκφέρω άποψη ή γνώμη. Το μόνο που μπορώ να του πω είναι μία καλή κουβέντα. Και με τη μητέρα το ίδιο, αλλά δεν είναι τόσο συχνές οι κουβέντες μας».

«Η οικογένεια μου τον αγαπά»
«Στον πρώτο που το ανακοίνωσα ήταν ο άνδρας μου και μου είπε “φυσικά και να το κάνεις”. Το μωρό έχει ανάγκη από την πατρική φιγούρα. Όποτε θα με δει ή θα μιλήσουμε στο τηλέφωνο θα ζητήσει τον άνδρα μου, επειδή έκανε μαζί του αυτά που κάνει ένας πατέρας με ένα αγόρι. Έπαιζαν μπάλα, του εξήγησε κάποια πράγματα για το ποδόσφαιρο πηγαίνει στους αγώνες ποδοσφαίρου του και τον εμψυχώνει . Νιώθει πολύ όμορφα να είναι δίπλα του ο άνδρας μου. Μετά το είπα στα παιδιά μου και οι δύο μου είπαν “μάμα είμαστε πολύ περήφανοι για σένα”. Τον αγαπούν και τους αγαπά και εκείνος.

Πήγαμε μαζί εκδρομές, περάσαμε μαζί γιορτές, πετάσαμε χαρταετό τις Καθαρές Δευτέρες. Κάνουμε πολλά πράγματα, αλλά ξέρει ότι το σπίτι του είναι σ ΄αυτό που μένει με την γιαγιά και δίπλα του έχει τη κ. Μαρία που μπορεί να μιλήσει μαζί της όποτε και για οτιδήποτε χρειαστεί.

Η πανδημία έχει επηρεάσει τη σχέση μας, αλλά καταφέρναμε να βρεθούμε, τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας .Όμως, μου τηλεφωνεί και τα λέμε. Με παίρνει τηλέφωνο, μου λέει ότι θέλει να βρεθούμε και αν μπορώ να πάω πηγαίνω, αν όχι τα λέμε από το τηλέφωνο».

Η στήριξη από το Σώμα Εθελοντών
Στο πλευρό της οικογένειας δεν βρίσκεται μόνο η Μαρία, αλλά και όλοι οι εθελοντές, που βοηθούν με το δικό τους τρόπο. Το παιδί πλέον έχει δάσκαλο που τον βοηθάει στα μαθήματα, ενώ έχει γραφτεί και σε μία ακαδημία ποδοσφαίρου. Τα έξοδα καλύπτονται από εθελοντές.
Ωστόσο, το Σώμα Εθελοντών δεν στηρίζει μόνο την οικογένεια του παιδιού. Δίνει και την απαραίτητη στήριξη στην Μαρία.

«Το Σώμα Εθελοντών κάνει πολλά σεμινάρια για να μας ενισχύσει και έχω μάθει πολλά πράγματα κοντά τους. Μέσα από τα σεμινάρια που διοργανώνει το Σώμα Εθελοντών με το κατάλληλα καταρτισμένοι προσωπικό συζητούμε, ανταλλάσσουμε απόψεις, ενημερώνουμε και ενημερωνόμαστε κατάλληλα. Είναι πάντα δίπλα μας και στηρίζουν με διαφόρους τρόπους μέσω πάντα άλλων εθελοντών».

Το μήνυμα που στέλνει για τον εθελοντισμό
«Ο εθελοντισμός είναι κάτι πολύ όμορφο, είναι αλληλεγγύη είναι ανιδιοτελή προσφορά. Η προσφορά για μένα είναι στάση ζωής είναι κάτι πολύ ωραίο που με κάνει να βελτιώνομαι. Ο καθένας αν έκανε έστω και κάτι μικρό εθελοντικά, ο κόσμος θα ήταν καλύτερος. Το μέλλον για όλους μας θα ήταν καλύτερο. Δεν χρειάζεται να είναι μόνο τα δικά μας, να μην βλέπουμε μόνο το προσωπικό συμφέρον. Έχει κι άλλο κόσμο έξω που μας έχει πολλή ανάγκη. Όσο πιο πολύ ασχοληθούμε με τον εθελοντισμό, βελτιώνεται το παρόν και διασφαλίζεται ένα καλύτερο μέλλον».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Η απόφαση στιγμής που άλλαξε τα πάντα-Ο εθελοντισμός και η σχέση ζωής

Ροη Ειδησεων

Διαμέρισμα 2 υπνοδ. στη Λάρνακα

Εξοχική κατοικία 3ων υπνοδ. στο Παραλίμνι

Διαμέρισμα 3ων υπνοδ. στο Στρόβολο

Διαμέρισμα 1 υπνοδ. στο Γέρι

Δειτε Επισης