Η μοναδική Κύπρια αναβάτρια του ιππόδρομου-«Με υποτιμούσαν... τώρα με εκτιμούν»
07:07 - 15 Νοεμβρίου 2020
Η ζωή μου όλη... Αυτή ήταν η απάντηση της Μαρίας Έλληνα, όταν ρωτήθηκε τι σημαίνει για την ίδια το άλογο. Η 21χρονη αναβάτρια, τα τελευταία δυο χρόνια σχεδόν βρίσκεται στον ιππόδρομο και με καθημερινή και σκληρή δουλειά, επιχειρεί να κερδίσει μια θέση στους ιπποδρομιακούς αγώνες που διεξάγονται εβδομαδιαία στον Άγιο Δομέτιο. Πόσο εύκολο είναι όμως για μια νεαρή κοπέλα, να διεκδικήσει μια θέση σε αυτού του είδους αγώνες, αφού πρόκειται παραδοσιακά για ένα ανδροκρατούμενο άθλημα;
H 21χρονη φοιτήτρια μαθηματικός, πάει κόντρα στις παραδόσεις και αποδεικνύει περίτρανα με το πάθος και τη θέλησή της, ότι οι γυναίκες μπορούν.
«Ασχολούμαι με τα άλογα από την ηλικία των έξι, λόγω και της ενασχόλησης του πατέρα μου. Έκανα ιππασία από μικρή ηλικία αλλά μετά σταμάτησα για κάποιο χρονικό διάστημα. Πριν ενάμιση χρόνο περίπου το καλοκαίρι, είδα τον καλαδελφό μου να τρέχει με τα άλογα στην τηλεόραση, και είπα θέλω να τρέξω και ‘γω. Και έτσι ήρθα και ξεκίνησα. Δεν καβαλούσα από την αρχή φυσικά, καθώς αρχικά που ήρθα καθάριζα τα άλογα, βοηθούσα να τα σελώσουν και μετά από 3-4 μήνες μπήκα στον στίβο για να ξεκινήσω να καβαλάω. Έχουμε και τη σχολή επίσης κάθε Σάββατο, που διδασκόμαστε κάποιους κανονισμούς με τον κ. Χαραλαμπίδη και τον κ. Σιακαλή, ενώ εξασκούμαστε και πάνω σε ψεύτικο άλογο. Έπρεπε να κλείσουν δεκατέσσερις μήνες στη σχολή για να τρέξω».
Αναμφισβήτητα, οι δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει μια γυναίκα σε ένα ανδροκρατούμενο χώρο όπως αυτόν του ιππόδρομου, είναι πάμπολλες. Κάτι, που η 21χρονη Μαρία έρχεται να επιβεβαιώσει, τονίζοντας πως δεν είναι καθόλου εύκολο.
«Με υποτιμούσαν στην αρχή γιατί ήμουν η μόνη κοπέλα. Σιγά-σιγά όμως όταν καλυτερεύεις, βλέπουν την αξία σου και ξεκινούν να σε εκτιμούν περισσότερο. Χαίρομαι όταν βλέπω και άλλες κοπέλες στον ιππόδρομο όμως. Μια ιδέα που κρατούν οι κοπέλες ότι οι γυναίκες δεν είναι για τον ιππόδρομο, εγώ διαφωνώ, αφού πιστεύουν ότι δεν μπορούμε».
Η καθημερινότητα στον ιππόδρομο και ο πρώτος αγώνας
«Οι προπονήσεις ξεκινάνε η ώρα 5 το πρωί. Πρέπει να σελωθεί το άλογο και από τις 5 μέχρι τις 10, βρίσκομαι πάνω σε ένα άλογο. Δεν είσαι συνεχώς πάνω στο ίδιο όμως, κάθε δεκαπέντε λεπτά αλλάζεις», ανέφερε η Μαρία Έλληνα περιγράφοντας την καθημερινότητά της στον ιππόδρομο, ενώ στην μνήμα της έχει σημαδευτεί ο πρώτος της αγώνας.
«Οι προπονήσεις ξεκινάνε η ώρα 5 το πρωί. Πρέπει να σελωθεί το άλογο και από τις 5 μέχρι τις 10, βρίσκομαι πάνω σε ένα άλογο. Δεν είσαι συνεχώς πάνω στο ίδιο όμως, κάθε δεκαπέντε λεπτά αλλάζεις», ανέφερε η Μαρία Έλληνα περιγράφοντας την καθημερινότητά της στον ιππόδρομο, ενώ στην μνήμα της έχει σημαδευτεί ο πρώτος της αγώνας.
«Στον πρώτο μου αγώνα, έλεγα προηγουμένως ότι δεν πρόκειται να αγχωθώ. Το πρωί ωστόσο, θα πέθαινα από το άγχος, με τον προπονητή μου να μου λέει να πάω σπίτι να ξεκουραστώ. Στην κούρσα όταν φόρεσα τα ρούχα μου και ζυγίστηκα, εκεί κατάλαβα τι γίνεται. Ειδικά στο start η καρδιά μου ένιωθα ότι θα έβγαινε έξω. Αλλά μετά που μπήκα στην κούρσα, ο ρυθμός ήταν εντελώς διαφορετικός από της προπόνησης. Είναι μια εντελώς διαφορετική και ωραία εμπειρία όμως. Θέλω να τρέξω κι άλλες φορές όμως, για να το ζήσω περισσότερο».
Το πέσιμο από το άλογο και ο φόβος που δεν... αγγίζει τη Μαρία
«Πέρσι τη μέρα των γενεθλίων μου, είχα μια πτώση δυνατή. Έσπασα τα δόντια μου, μετακινήθηκε η γνάθος μου. Ήταν ένα άλογο το οποίο δεν μπορούσα να καβαλήσω στη φάση που ήμουν και πήγα να το πάρω. Πίστευα ότι μπορούσα, αλλά ήταν εκτός ελέγχου η κατάσταση και μου έφυγε και πέσαμε στο έδαφος και οι δυο», σχολίασε η Μαρία Έλληνα για το περιστατικό που τη στιγμάτισε στον ιππόδρομο, ενώ στη συνέχεια κληθείσα να μάς απαντήσει αν φοβάται, με χαμόγελο απάντησε όχι. «Τον φόβο δεν τον έχω, αν και έπρεπε, διότι δεν είναι καλό να μην φοβάσαι τίποτα».
«Πέρσι τη μέρα των γενεθλίων μου, είχα μια πτώση δυνατή. Έσπασα τα δόντια μου, μετακινήθηκε η γνάθος μου. Ήταν ένα άλογο το οποίο δεν μπορούσα να καβαλήσω στη φάση που ήμουν και πήγα να το πάρω. Πίστευα ότι μπορούσα, αλλά ήταν εκτός ελέγχου η κατάσταση και μου έφυγε και πέσαμε στο έδαφος και οι δυο», σχολίασε η Μαρία Έλληνα για το περιστατικό που τη στιγμάτισε στον ιππόδρομο, ενώ στη συνέχεια κληθείσα να μάς απαντήσει αν φοβάται, με χαμόγελο απάντησε όχι. «Τον φόβο δεν τον έχω, αν και έπρεπε, διότι δεν είναι καλό να μην φοβάσαι τίποτα».
Παράλληλα, ο ιππόδρομος δυστυχώς, συνδέεται άρρηκτα με το στοίχημα και τον τζόγο, και όπως είναι αναμενόμενο, οι αντιδράσεις του κόσμου αρκετές φορές, είναι ιδιαίτερα έντονες. Όπως ανέφερε η 21χρονη αναβάτρια, «δεν άκουσα μέχρι στιγμής κάποια σχόλια ακόμη γιατί είναι νωρίς. Σίγουρα θα πει και τα αρνητικά του ο κόσμος γιατί παίζει τα λεφτά του. Προς το παρών όμως είναι όλα καλά, σίγουρα όμως περιμένω την κριτική. Δεν με αγχώνει όμως αυτό το γεγονός».
Στόχος της Μαρίας είναι να φτάσει όσο πιο ψηλά μπορεί, κάτι για το οποίο θα δουλέψει σκληρά, παρέα βέβαια πάντα με το άλογο της, στο οποίο τρέφει μια μεγάλη και ιδιαίτερη αγάπη.
«Σίγουρα δεν είναι η πρώτη μου δουλειά, γιατί θέλω να ολοκληρώσω τις σπουδές μου. Θέλω σίγουρα να γίνω καλύτερη και στο τεχνικό κομμάτι που υπάρχουν ακόμη ορισμένα πράγματα για να διορθώσω. Θέλω να πάω ψηλά αλλά έχουμε δρόμο ακόμη γιατί είμαι στην αρχή. Αγαπώ αυτό που κάνω και δεν μπορώ να σκεφτώ ότι θα ξυπνήσω το πρωί και δεν θα έρθω να δω το άλογο μου».
Ιδιαίτερα ικανοποιημένος και χαρούμενος για την πορεία της Μαρίας στον ιππόδρομο, παρουσιάστηκε στη συνέχεια ο προπονητής της, Αλέξανδρος Κρητικός. «Η Μαρία είναι χαρά για τη δουλειά μας. Είναι μια νεαρή που έρχεται συνεχώς χαμογελαστή και ότι της πεις θα επιχειρήσει να το φέρει εις πέρας και δεν θα αρνηθεί ποτέ οτιδήποτε. Αυτό δείχνει την αγάπη και τη θέληση που έχει έτσι ώστε να κάνει αυτό το πράγμα και να βελτιώνεται. Μόνο και μόνο που κατάφερε και έτρεξε είναι τεράστια επιτυχία για τη Μαρία στον ιππόδρομο.
Όταν κτύπησε στα γενέθλιά της η Μαρία, είχα πει ότι θα σταματήσει, γιατί ήταν ένα άσχημο κτύπημα ειδικά για μια κοπέλα. Όμως όταν το ξεπέρασε και ήδη από την επόμενη μέρα, εμένα με έπεισε με τη θέλησή της, ότι θέλει να τρέχει με τα άλογα και να βρίσκεται εδώ. Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και αποτέλεσμα.
Η Μαρία έχει πολύ ωραίο άγγιγμα με τα άλογα, που οι πλείστοι άνδρες δεν το έχουν. Ο τρόπος που πιάνει τα άλογα είναι πιο γλυκός. Είναι χαρακτηριστικό και γενικότερα πολλών γυναικών που τρέχουν στο εξωτερικό. Το άλογο ανταποκρίνεται πιο ωραία μαζί τους γιατί νιώθει το».