Οι αδελφές κυνηγοί με το όπλο επ ώμου-«Μάς υποτιμούν οι γυναίκες, όχι οι άνδρες»

06:58 - 01 Νοεμβρίου 2020

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΑ

Μπορεί η παράδοση να θέλει τους πλείστους κυνηγούς να είναι άνδρες και το κυνήγι γενικότερα να χαρακτηρίζεται ως ένα ανδροκρατούμενο σπορ ή χόμπι. Οι παραδόσεις όμως, υπάρχουν για να... σπάνε και οι δυο αδελφές από τη Λευκωσία κόντρα στις φήμες και στους ετσιθελισμούς, και ως γυναίκες κυνηγοί που βρίσκονται στα βουνά, από την παιδική τους ηλικία στέλνουν τα πιο ηχηρά μηνύματα.

Η Μαρία Κωνσταντίνου, 28 ετών, και η Γεωργία Κωνσταντίνου, 22 ετών, αφήνουν για λίγο τα κυνηγετικά τους όπλα και ανοίγουν την καρδιά τους στον REPORTER. Πρόκειται για δυο αδελφές από τη Λευκωσία, οι οποίες είναι ΣΥΟΠ (Συμβασιούχες Οπλίτες) της ΕΘνικής Φρουράς, οι οποίες παράλληλα, στον ελεύθερό τους χρόνο κάνουν αυτό που αγαπάνε... να κυνηγούν!

- Από ποια ηλικία ασχολείστε με το κυνήγι και πώς ξεκινήσατε;
Μαρία: Έχουμε μέσα στην οικογένεια αρκετές γυναίκες κυνηγούς, γι’ αυτό είμαι και ‘γω μαζί με την αδελφή μου. Εγώ πήγαινα μαζί με τον πατέρα μου, από τον καιρό που ήμασταν μωρά. Ο πατέρας μου βασικά ήταν ο κυνηγός και εγώ ήμουν σαν «βουρκάτωρας». Επειδή ήμουν το πιο μεγάλο από τα τρία παιδιά του πατέρα μου, μου άρεσε να πηγαίνω μαζί του. Στην πορεία που μεγάλωσα και αφού είχε ξεκινήσει και η αδελφή μου να πηγαίνει, μπήκα στη διαδικασία να παρακολουθήσω τα μαθήματα κυνηγιού για να βγάλω και την κυνηγετική άδεια.

Γεωργία: Κυνήγι πάω από τετάρτη δημοτικού, με τον πατέρα μου. Από πολύ μικρή ηλικία πήγαινα και βασικά μεγάλωσα με το κυνήγι. Γι' αυτό κατέληξα να είμαι σήμερα κυνηγός. Μόλις έκλεισα 18 χρονών, το πρώτο πράγμα που έκανα, ήταν να πάω να παρακολουθήσω μαθήματα κυνηγιού και να βγάλω την άδεια. Εδώ και τέσσερα χρόνια είμαι και επίσημα κυνηγός.

- Η κορυφαία κυνηγετική σας εξόρμηση…
Μαρία: Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς δεν έχει αρκετό θήραμα. Στις παλιές εποχές που πήγαινα με τον πατέρα μου, θυμάμαι ότι υπήρχαν πάρα πολλά περδίκια, φάσσες και λαγοί. Τώρα είναι αρκετά πιο λίγα. Δεν ξέρω φυσικά αν είναι ότι επειδή μεγάλωσε ο αριθμός των κυνηγών τα τελευταία χρόνια. Οπόταν είναι λογικό, με την αύξηση των κυνηγών, να μειώνεται και το θήραμα. Εγώ προσωπικά όταν πηγαίνω κυνήγι δεν θα το ρισκάρω και να παίξω επειδή οι άλλοι που είναι μαζί μου είναι πιο έμπειροι από εμένα. Ειδικά για τον λαγό δεν δοκίμασα ακόμη επειδή είναι χαμηλά, δοκιμάζω στα περδίκια όμως που είναι ψηλά, για λόγους ασφάλειας.

Γεωργία: Η κορυφαία μου στιγμή στο κυνήγι, ήταν το 2018 θυμάμαι με τον πατέρα μου, αφού παίξαμε το μεγαλύτερο θήραμα. Μαζί με την παρέα που ήμασταν, παίξαμε περίπου εβδομήντα φάσσες.

- Νιώσατε ποτέ μειονεκτικά ως γυναίκα, γιατί πρόκειται για ένα ανδροκρατούμενο σπορτ;
Μαρία: Όποιος το μάθει, παραξενεύεται στην αρχή και με ρωτούν γιατί το ξεκίνησα το κυνήγι. Δεν με ενοχλεί όμως. Αντιθέτως, υπάρχουν πολλά αγόρια που όταν το ακούσουν εντυπωσιάζονται, παρά να σε κρίνουν και να πουν είναι ανδρική δουλειά, τι σχέση έχεις εσύ; Άκουσα αρκετούς επίσης που λένε θα ήθελα και η δική μου η φίλη και γυναίκα να πήγαινε κυνήγι, εκτός και αν μουρμουρούν οι γυναίκες τους (γέλια).

Γεωργία: Μειονεκτικά δεν ένιωσα ποτέ, γιατί είναι κάτι που μου αρέσει και κάτι που αγαπώ. Δεν μου το επιβάλλει κανείς. Από γυναίκες, φίλες και γνωστές, όταν ακούνε ότι πάω κυνήγι, δεν το θεωρούν φυσιολογικό. Αντιθέτως όμως, οι άνδρες όταν το ακούνε ενθουσιάζονται. Μου λένε αλήθεια πώς το ξεκίνησες, για πιο λόγο πας και διάφορα. Πιο πολύ μας υποτιμούν οι γυναίκες και όχι οι άνδρες.

- Έτυχε ποτέ να φοβηθείτε στο κυνήγι;
Μαρία: Ναι, μου έτυχε μια φορά στο παρελθόν. Με το πρώτο όπλο που κρατούσα, το οποίο μου είχε δώσει ο πατέρας μου γιατί είχε πέντε όπλα και έδωσε μου ένα εμένα και της αδελφής μου, εγώ κρατούσα τον πιο κοντό βασικά γιατί δεν είμαι και αρκετά ψηλή. Δεν με βόλευε αρκετά θυμάμαι και ήταν διπλοσκάνδαλος. Και αφού έπαιξα τη μια ντουφεκιά, την ώρα που πήγα να κατεβάσω το όπλο, έπαιξε από μόνο του και τη δεύτερη, χωρίς να θυμάμαι να πάτησα την άλλη σκανδάλη. Ευτυχώς ήμουν μόνη στο σημείο. Φοβήθηκα όμως, γιατί άλλο να νιώσεις ότι πάτησες τη σκανδάλη και άλλο να παίζει μόνο του.

Γεωργία: Και σε 'μένα έτυχε να παίξει το όπλο και της Μαρίας, αλλά δεν φοβήθηκα. Σίγουρα είναι κάτι επικίνδυνο όμως, γιατί κρατάς ένα όπλο στα χέρια σου και δεν μπορούν να το κάνουν πολλοί αυτό το πράγμα. Μια φορά μπορεί να αγχώθηκα γιατί χάθηκα μέσα σε ένα βουνό. Αποπροσανατολίστηκα και δεν ήξερα που ακριβώς βρισκόμουν. Θυμόμουν όμως ότι ήμασταν κοντά σε ένα ποτάμι, και είχα βρει ένα βοσκό και τον ρώτησα που είναι το ποτάμι. Και αφού μου εξήγησε, πήγα και βρήκα τους δικούς μου. Δεν είναι ότι φοβήθηκα αλλά αγχώνεσαι.

- Τι σημαίνει για τον εαυτό σας το κυνήγι;
Μαρία: Οι ώρες που αφιερώνουμε μπορεί να είναι αρκετά κουραστικές, αλλά από την άλλη είναι ένα χόμπι μέσα στη φύση. Ξεκουράζεσαι μόνο και μόνο που βλέπεις το πράσινο, τον αέρα που αναπνέεις, και γενικά αναζωογονήσε. Άσχετο του ότι πολλοί θα σου πουν σκοτώνεις ζώα και ότι είσαι δολοφόνος. Αλλά ο κόσμος δεν ξέρει ότι είναι ένα παλιό χόμπι του ανθρώπου, που εάν δεν σκότωνες δεν θα μπορούσες να φάεις. Αναγκαζόταν να το κάνει για να επιζήσει. Σίγουρα, δεν το κάνουμε γιατί είμαστε δολοφόνοι ή θέλουμε να σκοτώσουμε κάτι. Είναι η όλη διαδικασία του κυνηγιού και το ότι είσαι μέσα στη φύση, με φίλους σου, είναι κάτι που χαίρεσαι.

Γεωργία: Το κυνήγι με ηρεμεί, γιατί είναι στη φύση. Είναι κάτι που αγαπώ και αντί να κουράζομαι, ξεκουράζομαι όταν πηγαίνω κυνήγι. Όποτε πάω, μου έρχονται αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια, γιατί από μωρό είναι που πήγαινα. Ως εκ τούτου, είναι ένα άθλημα θεωρώ που μπορούν και οι άνδρες αλλά και οι γυναίκες να το κάνουν. Γι' αυτό και οι γυναίκες πρέπει να αρχίσουν να το βλέπουν διαφορετικά και 'γω θα πρότεινα στις κοπέλες να ξεκινήσουν ως χόμπι το κυνήγι.

Οι αδελφές κυνηγοί με το όπλο επ ώμου-«Μάς υποτιμούν οι γυναίκες, όχι οι άνδρες»

Ροη Ειδησεων

Διαμέρισμα 2 υπνοδ. στη Λάρνακα

Εξοχική κατοικία 3ων υπνοδ. στο Παραλίμνι

Διαμέρισμα 3ων υπνοδ. στο Στρόβολο

Διαμέρισμα 1 υπνοδ. στο Γέρι

Δειτε Επισης