Τους έκλεψαν τα σπίτια που γεννήθηκαν μα δεν μπορούν να τους κλέψουν τις μνήμες…

13:23 - 08 Οκτωβρίου 2020

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ο Παλαμάς ηχεί ξανά μπρος τις εικόνες από την Αμμόχωστο. Από τις κολώνες και τους έρημους τοίχους, από την εγκατάλειψη και το κενό στα μάτια και στη ψυχή μας.

«Το σπίτι που γεννήθηκα κι ας το πατούν οι ξένοι, στοιχειό είναι και με προσκαλεί· ψυχή, και με προσμένει».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: LIVE: Καταπάτησαν την χρυσή αμμουδιά της Αμμοχώστου, ετοιμάζονται για την φιέστα

Κάποιοι γεννήθηκαν σ’ αυτά τα σπίτια. Κάποιοι μεγάλωσαν σ’ αυτά τα σπίτια. Κάποιοι είδαν τους δικούς τους να φεύγουν σ’ αυτά τα σπίτια. Ήταν το σκηνικό της ύπαρξής τους. Σκηνικό που μένει ζωντανό μες τη ψυχή τους στην προηγούμενη του μορφή και όχι στην κατάσταση που περιήλθε μετά το βάρβαρο πέρασμα του Αττίλα.

«Το σπίτι που γεννήθηκα ίδιο στην ίδια στράτα, στα μάτια μου όλο υψώνεται και μ’ όλα του τα νιάτα».

Τους έκλεψαν τα σπίτια. Τους έκλεψαν την πόλη. Μα δεν μπορούν να τους κλέψουν τις μνήμες. Τα συναισθήματα που δημιουργούν. Όσα πέρασαν στα παιδιά τους, μέσα από το ανέγγιχτο DNA της ψυχής τους.

«Το σπίτι, ας του νοθέψανε το σχήμα και το χρώμα· και ανόθευτο και αχάλαστο, και με προσμένει ακόμα».

Κι αν μας πληγώνουν οι εικόνες, η πληγή αναβλύζει προσμονή. Για την μέρα της επιστροφής. Για την μέρα της λευτεριάς. Για την μέρα της δικαίωσης.