Ο Συλλούρης, η ιστορία εκλογής του στην Προεδρία της Βουλής και η… παραίτηση

Ο Πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Συλλούρης είναι αναμφίβολα ένα από τα πρόσωπα- αν όχι το πρόσωπο- των ημέρων, με αφορμή τις καταιγιστικές εξελίξεις που τα τελευταία 48ωρα καταγράφονται με φόντο το καταργηθέν από χθες επενδυτικό πρόγραμμα της Κύπρου.
 
Έπειτα από τη δημοσιοποίηση του γνωστού ντοκιμαντέρ του Al Jazeera, στο οποίο ο κ. Συλλούρης συμμετέχει διά πρωταγωνιστικού ρόλου, τα περισσότερα κόμματα, άλλα εμμέσως και άλλα σαφώς, ζητούν την παραίτησή του από την Προεδρία της Βουλής, κάτι που φαίνεται να αποτελεί και απαίτηση σύσσωμης της κοινής γνώμης.
 

 

Ο ίδιος ο Δημήτρης Συλλούρης, σε γραπτή δήλωση που εξέδωσε χθες, άφησε ανοικτό ένα τέτοιο ενδεχόμενο στο αμέσως προσεχές διάστημα, ανακοινώνοντας ταυτόχρονα πως θα απέχει από τα καθήκοντά του μέχρι να αποπερατωθούν οι έρευνες.
 
Ανεξαρτήτως του τι θα ακολουθήσει, το δικό της ενδιαφέρον παρουσιάζει η… ιστορία εκλογής του κ. Συλλούρη στην Προεδρία της Βουλής περί τις αρχές Ιουνίου του 2016. Μια εκλογή, που αποτέλεσε προϊόν έντονου πολιτικού παρασκηνίου και συνέστησε ουσιαστικά τον απόλυτο αιφνιδιασμό πολιτικών φίλων και αντιπάλων.
 

 

Ο Δημήτρης Συλλούρης εξελέγη βουλευτής με το ψηφοδέλτιο του Κινήματος Αλληλεγγύη, σε μια πολιτική συγκυρία κατά την οποία, λόγω και της αύξησης του εκλογικού μέτρου στο 3,6%, πολλοί ήταν αυτοί που προεξοφλούσαν πως ίσως και να μην εξασφάλιζε έδρα στη Βουλή. Το Κίνημα Αλληλεγγύη ωστόσο, «έπιασε» το εκλογικό μέτρο και ο κ. Συλλούρης κατέστη ένας εκ των τριών βουλευτών του νεοσύστατου τότε κόμματος. Αυτό όμως, μόνο για μερικές ημέρες και δη μέχρι την ημέρα διεξαγωγής της ψηφοφορίας για ανάδειξη του Προέδρου της Βουλής, οπόταν και μετά την εκλογή του έθεσε εαυτόν εκτός συλλογικών οργάνων της Αλληλεγγύης, όπως είχε προαναγγείλει πως θα έπραττε μιλώντας κατά την υποβολή της υποψηφιότητας του.  

 

 

Πώς όμως ο κ . Συλλούρης, βουλευτής ενός κόμματος με δύναμη μόλις τριών βουλευτών, κατάφερε να βγει από την εξωτερική και να αναρριχηθεί στο δεύτερο τη τάξει πολιτειακό αξίωμα της χώρας; Ποιο ήταν το... διαβατήριο εκείνο που του άνοιξε το δρόμο; 
 
Οι συσχετισμοί δυνάμεων που είχαν διαμορφωθεί σε σχέση με την ανάδειξη Προέδρου της Βουλής, έδειχναν τον πρόεδρο της ΕΔΕΚ Μαρίνο Σιζόπουλο να έχει τον πρώτο λόγο, έχοντας εξασφαλίσει την στήριξη του ΔΗΚΟ, της Συμμαχίας Πολίτων και φυσικά του δικού του κόμματος και προσδοκώντας μέχρι και την υστάτη σε στήριξη και από Αλληλεγγύη και Οικολόγους. Την ίδια ώρα από την άλλη, στα δύο μεγάλα κόμματα, δηλαδή στον ΔΗΣΥ και στο ΑΚΕΛ, έδειχναν να μην καίγονται ιδιαίτερα για την Προεδρία του Κοινοβουλίου και να μην εισέρχονται στη διαδικασία προσπάθειας σύναψης οποιασδήποτε συνεργασίας.
 
Παρ’ όλα αυτά, η διαφαινόμενη εκλογή Σιζόπουλου, δεν ήταν κάτι που Προεδρικό και Πινδάρου έβλεπαν με καλό μάτι, καθότι οι σχέσεις τους με τον πρόεδρο της ΕΔΕΚ διήγαγαν τότε περίοδο βαθιάς κρίσης. Στο πλαίσιο αυτό, και προ του φάσματος ο Μαρίνος Σιζόπουλος να καταστεί ο δεύτερος πολίτης του κράτους, του οποίου μάλιστα εκ της θέσεως του να προεδρεύει σε περίπτωση απουσίας του Προέδρου της Δημοκρατίας, ανέλαβε δράση ο… Αβέρωφ.
 
Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και με συνοπτικές διαδικασίες, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ και ο Δημήτρης Συλλούρης τροχοδρόμησαν την εκλογή του δεύτερου στην Προεδρία της Βουλής, σε μια κίνηση ματ που με την «αποκάλυψή» της έτυχε πολλών ερμηνειών και που σίγουρα κάποιες μέρες προηγουμένως θα φάνταζε σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Αλλά και που κανείς δεν… μυρίστηκε ότι «ψηνόταν».
 
Εν τέλει, έπειτα από ένα πενθήμερο παρασκηνιακών ζυμώσεων και διεργασιών, η ώρα της κρίσης είχε φθάσει και την υποψηφιότητά τους για την Προεδρία της Βουλής υπέβαλλαν, πέραν του κ. Συλλούρη,  ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ  Άντρος Κυπριανού, ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ Μαρίνος Σιζόπουλος και ο τότε πρόεδρος του Κινήματος Οικολόγων-Συνεργασία Πολιτών, Γιώργος Περδίκης.  
 
Κατά τις δύο πρώτες ψηφοφορίες, ο κ. Περδίκης εξασφαλίζει 2 ψήφους, ο Δημήτρης Συλλούρης 3 ψήφους, ο Μαρίνος Σιζόπουλος τις 15 ψήφους της ΕΔΕΚ, του ΔΗΚΟ και της Συμμαχίας Πολιτών, ο Άντρος Κυπριανού 16 ψήφους και ο Αβέρωφ Νεοφύτου 18 ψήφους.
 
Ενόψει της τρίτης ψηφοφορίας που θ’ ακολουθούσε, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ ζητεί εικοσάλεπτη διακοπή της συνεδρίας της Ολομέλειας, προκειμένου να συσκεφθεί με το Πολιτικό Γραφείο του κόμματός του. Η συνεδρία επαναρχίζει με την 3^η ψηφοφορία και την κοινοβουλευτική ομάδα του ΔΗΣΥ να ψηφίζει, μαζί με τους τρεις βουλευτές της Αλληλεγγύης, τον Δημήτρη Συλλούρη.  
 
Ήταν η στιγμή που το απόλυτο αουτσάιντερ ανέτρεπε κάθε προγνωστικό και που ο Δημήτρης Συλλούρης εκλεγόταν στην Προεδρία της Βουλής, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά το διαχρονικό αξίωμα πως στην πολιτική… ποτέ μην λες ποτέ.