Ρένζενμπρινκ: Ο «ακροβάτης» που δεν μπορούσαν να τον ανακόψουν ούτε δύο δύο …

Θλιβερή ημέρα, η 24^η Ιανουαρίου 2020. Ένας πραγματικά σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Ένας  παίκτης παγκόσμιας κλάσης με την πραγματική έννοια  του όρου!. Ο  Ολλανδός, Ρόμπ Ρένζενμπρινκ έφυγε από την ζωή στα 72 του χρόνια,  καθώς υπέφερε  από προοδευτική μυϊκή νόσο για χρόνια . Όποιος τον είχε δει από κοντά τελευταία  (κι είμαι ένας από αυτούς  ) έδειχνε πραγματικά γερασμένος και τουλάχιστον 10 χρόνια μεγαλύτερος…
 

Ο Ρένζεμπρινκ ,  που γεννήθηκε στο Άμστερνταμ, στις 3 Ιουλίου του 1947 ξεκίνησε την καριέρα του στο DWS, ένα ερασιτεχνικό σύλλογο του Άμστερνταμ, πριν μετακομίσει στη βελγική, Κλάμπ  Μπρύζ το  1969. Μεταξύ 1971 και 1980 αγωνίσθηκε για λογαριασμό της Άντερλεχτ,  όπου γνώρισε τις μεγαλύτερες επιτυχίες του. Συνολικά, στο Βέλγιο κέρδισε δύο φορές το  Πρωτάθλημα, 5 φορές το  Κύπελλο , καθώς και το κύπελλο Κυπελλούχων (τώρα  έχει ενσωματωθεί στο Γιουρόπα Λίγκ)  δύο φορές (το 1976 4-2 την Γουέστ Χαμ  και το 1978 –  4-0 την Αούστρια Βιέννης με 2 δικά του γκολ  ) ενώ ήταν φιναλίστ το 1977 (έχασε 2-0 από το Αμβούργο) . Ο Ρόμπ που έπαιζε στην θέση του αριστερού ακραίου επιθετικού ήταν ένας απίθανος  ντριμπλέρ. Χαιρόσουν να τον βλέπεις, είτε ήσουν με την ομάδα του είτε όχι, όπως συνέβη και μ εμένα. Θαύμαζα τον Άγγλο επιτελικό μέσο της Γουέστ Χαμ Τρέβορ Μπρούκινγκ και στον τελικό του Κυπελλούχων το 1976,  o απίστευτος Ρόμπ έπαιξε την αγγλική ομάδα σα «τη γάτα με το ποντίκι» και με δύο δικά του τέρματα οδήγησε την ομάδα του στην επικράτηση με 4-2.

Θυμάμαι ο Ρένζενμπρινκ περνούσε δύο δύο  τους αμυντικούς των «σφυριών»,  ανάμεσά τους και τον πατέρα του σημερινού τεχνικού της Τσέλσι, Φράνκ Λαμπάρντ (αριστερός μπακ έπαιζε κατά το πλείστον ) και μάλιστα ο προπονητής του, στο β’ ημίχρονο αναγκάσθηκε να τον αντικαταστήσει. Ο Ρόμπ του είχε κάνει…μαύρη τη ζωή όπως και των υπόλοιπων συμπαικτών του (Μπίλι Μπόντς, Μακ Ντάουελ, Κόλμαν…). Ο ξανθός «αετός» ήταν ασυγκράτητος. Την προηγούμενη χρονιά, η Άντερλεχτ στον Β’ γύρο του Πρωταθλητριών όμως, είχε βρεθεί αντιμέτωπη του Ολυμπιακού, της «χρυσής ομάδας» του αείμνηστου Νίκου Γουλανδρή. Στις Βρυξέλλες ο Ρένζενμπρινκ με τον Πολ Βαν Χίμστ (το 10άρι της ομάδας)  είχαν πραγματοποιήσει σπουδαία εμφάνιση και τελικά, η Άντερλεχτ επικράτησε με το βαρύ 5-1, κι ενώ ο Παναγιώτης Κελεσίδης με τις εκπληκτικές του αποκρούσεις είχε σώσει την ομάδα του από μεγαλύτερο σκορ. Στο δεύτερο ματς, στην Πάτρα, τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά: ο Ολυμπιακός του Πετρόπουλου έκανε ότι ήθελε την Βελγική ομάδα. Ο Λιόλιος είχε εξαφανίσει τον Ρένζενμπρινκ,  αλλά τότε η Άντερλεχτ σώθηκε από τον ανεκδιήγητο διαιτητή, τον Ούγγρο Παλοτάι ο οποίος ούτε πέναλτυ υπέρ του Γαλάκου έδινε, ούτε κατακύρωνε τα  γκολ των «ερυθρολεύκων». Οι λόγοι γνωστοί…

Είναι ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών στο  Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, με 25 γκολ, ρεκόρ που θα μείνει δικό του για πάντα! Το 1980, έφυγε από την Άντερλεχτ και για μία σαιζόν έπαιξε στους Πόρτλαντ Τίμπερς στην Βορειοαμερικανική Λίγκα (NASL). Επέστρεψε μετά στην Ευρώπη , αγωνίσθηκε στη Γαλλία με τα χρώματα της Τουλούζ και το 1982  αποσύρθηκε από την ενεργό δράση. Υπήρξε δεινός εκτελεστής πέναλτι και σε όλη του την καριέρα, έχασε μόνο δύο εκτελέσεις! Το 1976 ήρθε 2^ος στο δημοψήφισμα της «Χρυσής Μπάλας» , πίσω από τον Μπέκενμπαουερ και το 1978  κατέλαβε την  3^η θέση, πίσω από τους Κέβιν Κίγκαν και Χάνς Κράνκ.
Ο Πελέ το 2004, τον είχε συμπεριλάβει στην λίστα  των 125 εν ζωή καλυτέρων ποδοσφαιριστών του κόσμου, στην επέτειο των 100 Χρόνων της FIFA.

Στην εθνική Ολλανδίας ο  Ρένζενμπρινκ πραγματοποίησε το  ντεμπούτο το 1968 σε παιχνίδι κατά της Σκωτίας , αλλά τον θεωρούσαν καθώς δεν φορούσε και τη φανέλλα του Άγιαξ ή της Φέγενορντ (οι δύο μεγάλες ομάδες της χώρας) ως τρίτο στην… σειρά: Πρώτα ήταν ο αέρινος, Γιόχαν Κρόιφ και μετά ο Πιτ Κάιζερ (αμφότεροι του Άγιαξ) . Ο Κάιζερ μάλιστα ως αριστερός εξτρέμ προηγείτο του Ρόμπ, ο οποίος αναγκαζόταν να παίζει λίγο πιο πίσω . Ωστόσο, ο Ρίνους Μίχελς  τον συμπεριέλαβε στην αποστολή για το Παγκόσμιο κύπελλο του 1974 στην (Δυτική) Γερμανία , όπου πήρε μέρος σε 6 παιχνίδια (1 γκολ).

Στο τέλος της διοργάνωσης οι παράγοντες του Άγιαξ ήθελαν να τον πάρουν στην ομάδα τους, καθώς θα έφυγε ο Κάιζερ, αλλά οι διαπραγματεύσεις έπεσαν στο «κενό» κι έτσι παρέμεινε στην Άντερλεχτ. Στο Ευρωπαικό του 1976 αγωνίσθηκε κανονικά με τους «οράνιε» αλλά αποκλείσθηκαν στα ημιτελικά από την Τσεχοσλοβακία. Δύο χρόνια αργότερα, πήγε με την εθνική Ολλανδίας στο Παγκόσμιο κύπελλο της Αργεντινής. Ο Κρόιφ είχε αποφασίσει να μην συμμετάσχει οπότε το πρώτο βιολί ήταν ο Ρένζενμπρινκ. Έκανε μερικά εκπληκτικά πράγματα. Καθώς ήταν ο ηγέτης πλέον της ομάδας. Προσποιήσεις απίστευτες. Ντρίμπλες θαυμάσιες. Χόρευε ανάμεσα στους αντιπάλους του. Και η Ολλανδία έφτασε στον μεγάλο τελικό απέναντι στην Αργεντινή. Η γηπεδούχος σκόραρε με τον επίσης εκπληκτικό, Μάριο Κέμπες αλλά 9’ πριν το φινάλε ο Νανίγκα ισοφάρισε. Και δευτερόλεπτα πριν το τέλος, ο Ρούντ Κρολ πραγματοποιεί μία εξαιρετική μπαλιά  που βρίσκει τον Ρένζενμπρινκ.

Ο τελευταίος στέλνει την μπάλα στο δοκάρι και ο αγώνας πάει στην παράταση, με την Αργεντινή να υπερισχύει κατά κράτος (3-1). Ο σπουδαίος αυτός ακραίος  επιθετικός με τα 14 γκολ σε 46 συμμετοχές με την Ολλανδία και τα 248 σε 540 αγώνες πρωταθλήματος, θα μείνει για πάντα στη μνήμη ως ένας εκ των κορυφαίων που ανέδειξε ποτέ το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. 
 

Μάνος Σταραμόπουλος
Δημοσιογράφος – Αναλυτής διεθνούς ποδοσφαίρου και υποθέσεων
Μέλος επιτροπής ποδοσφαίρου AIPS και Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Στατιστικής IFFHS
Ανταποκριτής: France Football, A Bola, Discoveryfootball. com , Mundo Deportivo