Το δώρο του Παναγιώτη στα παιδιά της Γκάνας που έφερε την παγκόσμια διάκριση
06:59 - 24 Ιανουαρίου 2020
Έκανε ένα ταξίδι, που του άλλαξε τη ζωή. Πρόσφερε χαρά σε παιδιά που ζουν σε μια χώρα, στην οποία δεν έχουν ούτε τα απαραίτητα. Επιλέχθηκε ως ένας από τους δέκα καλύτερους εθελοντές του κόσμου, ανάμεσα σε χιλιάδες εθελοντές, από εκατό χώρες του κόσμου. Ο 28χρονος Παναγιώτης Άγγονας, από τη Λεμεσό, είναι υποψήφιος για το βραβείο του εθελοντή της χρονιάς, παγκοσμίως.
Το ταξίδι του στη Γκάνα, ταξίδι ζωής. Οι εμπειρίες έχουν χαραχτεί για πάντα στη μνήμη του. Ο κόσμος που αντίκρισε, εντελώς διαφορετικός από το δικό μας. Πιο χαρούμενος, πιο ευτυχισμένος, με λιγότερα υλικά αγαθά και περισσότερη αγάπη.
Ο Παναγιώτης κατάφερε να είναι στους εννέα καλύτερους, για το έργο που επιτέλεσε τις επτά εβδομάδες που βρισκόταν στην Γκάνα. Κάθε χρόνο ο οργανισμός IVHQ διοργανώνει τον διαγωνισμό για τον καλύτερο εθελοντή του κόσμου και ο Παναγιώτης έχει προταθεί από τον υπεύθυνο του προγράμματος, μέσω του οποίου ταξίδεψε στην Γκάνα. Αυτή τη στιγμή είναι τρίτος και ελπίζει πως μέχρι το τέλος του μήνα θα καταφέρει να ανέβει στην πρώτη θέση, για να κερδίσει το βραβείο και να επιστρέψει στα παιδιά του, όπως είπε.
Το νικητή θα αναδείξει το κοινό, μέσα από ψηφοφορία, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη από το Σάββατο, 18 Ιανουαρίου. Ο καθένας μπορεί να ψηφίζει καθημερινά, μετά από κάποια βήματα που πρέπει να ακολουθήσει.
«Όταν φτάσαμε στην Γκάνα, παιδιά διαφόρων ηλικιών έτρεξαν στο λεωφορείο που μας μετέφερε για να μας βοηθήσουν, για να μας ρωτήσουν, για να μάθουν ποιοι είμαστε, για να ανέβουν πάνω μας να παίξουν. Ήταν το πρώτο πράγμα που αντίκρισα. Μας έδωσαν πολλή χαρά και ενέργεια».
Με αυτά τα λόγια περιγράφει τη χαρά των παιδιών, όταν τους πρωτοαντίκρισαν και μαρτυρά πως η ενέργειά τους, τον βοήθησε να είναι ο εαυτός του όλο το διάστημα που βρισκόταν εκεί.
Σε συνέντευξή του στον REPORTER ο Παναγιώτης Άγγονας εξηγεί πως πήρε την απόφαση να τα αφήσει όλα και να πάει στην Γκάνα, τι αντίκρισε εκεί και ποια εμπειρία έχει αποτυπωθεί στο μυαλό του από αυτό το ταξίδι. Σημειώνει πως είναι πρόθυμος να επιστρέψει στην Γκάνα, ενώ στέλνει το δικό του μήνυμα σε όλους.
Πώς προέκυψε το ταξίδι στην Γκάνα
Για αρκετό καιρό σχεδίαζε αυτό το ταξίδι. Κατάφερε να υλοποιήσει αυτό το όνειρό του, το Νοέμβριο του 2019. Για έξι εβδομάδες άφησε πίσω όλες τις ανέσεις που του παρείχε η ζωή σε μια ανεπτυγμένη χώρα. Πήγε σε μια χώρα που δεν είχε σήμα, ώστε να μιλήσει με την οικογένειά του. Δεν είχε τρεχούμενο νερό για να κάνει μπάνιο. Αλλά όλη αυτή η εμπειρία τον άλλαξε σαν άνθρωπο και πλέον ξέρει τι θέλει να κάνει στη ζωή του.
«Η πρώτη φορά που ταξίδεψα ήταν το Νοέμβριο του 2019. Το αρχικό πλάνο ήταν για ένα μήνα, αλλά όσο ήμουν εκεί αποφάσισα να μείνω για ακόμη δύο εβδομάδες. Δηλαδή, το ταξίδι ήταν προγραμματισμένο για έξι εβδομάδες. Έψαχνα πάρα πολύ καιρό τα τελευταία δύο-τρία χρόνια για να πάω σε ένα ταξίδι σαν και αυτό, αλλά έψαχνα για ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα στην Κένυα. Ήταν ένα μικρό πρόγραμμα που κάνεις διδασκαλία σε ένα συγκεκριμένο σχολείο. Το ανακάλυψα από μια γνωστή μου από το σχολείο, η οποία πηγαίνει κάθε χρόνο. Όταν πήρα την απόφαση να πάω, επικοινώνησα μαζί της και μου είπε “μην πας με εκείνο που πήγα εγώ. Θα είσαι μόνος σου. Καλύτερα πήγαινε με το IVHQ. Πάνε πολλοί εθελοντές μαζί, θα έχεις παρέα”. Μπήκα στη σελίδα τους, είναι πολύ οργανωμένοι και αποφάσισα να πάω μαζί τους. Όταν ήθελα να πάω εγώ, το Νοέμβρη, τα σχολεία στην Κένυα ήταν κλειστά, επειδή είναι η αργία τους. Έτσι, η επόμενη επιλογή μου ήταν η Γκάνα και έχω να πω, ευτυχώς που πήγα στην Γκάνα. Ήταν η καλύτερη επιλογή που έκανα ποτέ μου.
Ο διαφορετικός κόσμος στην Γκάνα
«Αρκετά άτομα, που πήγαν σε παρόμοια εθελοντικά ταξίδια, με προετοίμασαν και μου είπαν “να είσαι προετοιμασμένος για όλα όσα θα αντικρίσεις. Να είσαι κρατημένος, θα δεις φτώχεια και διάφορες καταστάσεις”. Το πρώτο πράγμα που είδα ήταν όταν πήγα ήταν μια ομάδα παιδιών να τρέχουν στο λεωφορείο και να θέλουν να μας βοηθήσουν με τις βαλίτσες, να θέλουν να παίξουν, να ανέβουν πάνω μας, να μας ρωτούν από που είμαστε, πώς μας λένε. Φτάσαμε μεσημέρι, μετά το σχολείο και ήταν όλα τα παιδιά μαζεμένα στο κέντρο του χωριού, από ηλικίας 3 μέχρι 15 ετών. Εκεί που έλεγα ότι έπρεπε να ήμουν συγκρατημένος, τα παιδιά μας έδωσαν μεγάλη χαρά και ενέργεια που δεν σκέφτηκα πως τα σπίτια είναι φτωχά και δεν έχουν να φάνε. Τα παιδιά είναι ευτυχισμένα, περνούν καλά και δεν τους ενδιαφέρουν τα προβλήματα. Δεν ξέρουν ότι έχουν προβλήματα, ξέρουν τι έχουν μεταξύ τους. Στο τέλος της ημέρας έχουν να φάνε, αλλά μεταξύ τους δεν υπάρχει στεναχώρια, λύπη και ζήλια, όπως υπάρχει μεταξύ μας. Για αυτό και είναι ευτυχισμένα.
«Αρκετά άτομα, που πήγαν σε παρόμοια εθελοντικά ταξίδια, με προετοίμασαν και μου είπαν “να είσαι προετοιμασμένος για όλα όσα θα αντικρίσεις. Να είσαι κρατημένος, θα δεις φτώχεια και διάφορες καταστάσεις”. Το πρώτο πράγμα που είδα ήταν όταν πήγα ήταν μια ομάδα παιδιών να τρέχουν στο λεωφορείο και να θέλουν να μας βοηθήσουν με τις βαλίτσες, να θέλουν να παίξουν, να ανέβουν πάνω μας, να μας ρωτούν από που είμαστε, πώς μας λένε. Φτάσαμε μεσημέρι, μετά το σχολείο και ήταν όλα τα παιδιά μαζεμένα στο κέντρο του χωριού, από ηλικίας 3 μέχρι 15 ετών. Εκεί που έλεγα ότι έπρεπε να ήμουν συγκρατημένος, τα παιδιά μας έδωσαν μεγάλη χαρά και ενέργεια που δεν σκέφτηκα πως τα σπίτια είναι φτωχά και δεν έχουν να φάνε. Τα παιδιά είναι ευτυχισμένα, περνούν καλά και δεν τους ενδιαφέρουν τα προβλήματα. Δεν ξέρουν ότι έχουν προβλήματα, ξέρουν τι έχουν μεταξύ τους. Στο τέλος της ημέρας έχουν να φάνε, αλλά μεταξύ τους δεν υπάρχει στεναχώρια, λύπη και ζήλια, όπως υπάρχει μεταξύ μας. Για αυτό και είναι ευτυχισμένα.
Εκεί δίδασκα στους μαθητές κυρίως αγγλικά. Κάναμε γραμματική, λεξιλόγιο, κάποια παιχνίδια με το αλφάβητό. Τις τελευταίες εβδομάδες που ήμουν εκεί και μετά από συνεννόηση με τη διευθύντρια του σχολείου, ανέλαβα και τις μεγαλύτερες τάξεις του σχολείου, Πέμπτη και Έκτη τάξη του Δημοτικού. Τους έκανα και Γαλλικά αλλά πολύ βασικά πράγματα. Βοήθησα παράλληλα και στη διδασκαλία μαθηματικών και φυσικής. Επέλεξα μικρές τάξεις, κυρίως δευτέρας Δημοτικού. Τα παιδιά εκείνη τη στιγμή έκαναν τα τρισδιάστατα σχήματα, δηλαδή κύβο, πυραμίδα, κύλινδρο κλπ. Δεν μπορούσαν όμως να τα ζωγραφίσουν, ώστε να μάθουν κάποια πράγματα για τα σχήματα και τους βοήθησα σε αυτό το κομμάτι. Θυμάμαι πως στο Δημοτικό μαθαίναμε πως να κάνουμε τον κύβο, που φτιάχναμε ένα τετράγωνο, κάναμε τρεις γραμμές και τις ενώναμε. Όλοι ξέρουμε να το κάνουμε αυτό. Τα παιδιά στην Αφρική δεν ήξεραν. Θεωρώ πως μαθαίνοντάς το, καταρχήν στη δασκάλα που είχαν και μετά στους μαθητές, θα μεταφερθεί η γνώση και είναι ένα μικρό λιθαράκι στην εκπαίδευση των παιδιών».
Οι καταστάσεις διαφορετικές, οι ανέσεις ελάχιστες… αλλά όλοι ήταν ευτυχισμένοι
«Η πρώτη και πιο σημαντική αλλαγή που παρατηρήσαμε ήταν πως δεν είχαμε σήμα στο κινητό. Είναι η πρώτη διαφορά που θα δει κάποιος που ζει σε μια ανεπτυγμένη χώρα. Στο οικόπεδο που μέναμε, είχαμε ένα με δύο σημεία που έπιανε έστω και μια γραμμή για να ενωθούμε με το διαδίκτυο. Άρα, το πρώτο πράγμα που διαπιστώσαμε είναι πως θα έπρεπε να αφήσουμε στην άκρη το κινητό μας για όσο θα ήμασταν εκεί. Το δεύτερο σοκ για πολλούς, το οποίο εγώ το συνήθισα από τη δεύτερη ημέρα, ήταν πως δεν είχαμε τρεχούμενο νερό, για το μπάνιο. Έπρεπε να πάρουμε τον κουβά μας, να πάμε στη βρύση του οικοπέδου για να το γεμίσουμε και μετά να πάμε σε ένα κτιστό μπάνιο και να ξεκινήσουμε το μπάνιο. Δεν υπάρχει καθαρό νερό να κάνεις μπάνιο, αλλά όλοι οι εθελοντές που γνώρισα, όλοι είπαν πως ήταν κάτι διαφορετικό, κάτι διασκεδαστικό. Όλοι περιμέναμε να έρθει η ώρα για να κάνουμε μπάνιο. Εντάξει, είναι τεράστια η διαφορά να έχεις ένα ντους να τρέχει πάνω σου, αλλά πάλι ήταν μια χαρά».
«Η πρώτη και πιο σημαντική αλλαγή που παρατηρήσαμε ήταν πως δεν είχαμε σήμα στο κινητό. Είναι η πρώτη διαφορά που θα δει κάποιος που ζει σε μια ανεπτυγμένη χώρα. Στο οικόπεδο που μέναμε, είχαμε ένα με δύο σημεία που έπιανε έστω και μια γραμμή για να ενωθούμε με το διαδίκτυο. Άρα, το πρώτο πράγμα που διαπιστώσαμε είναι πως θα έπρεπε να αφήσουμε στην άκρη το κινητό μας για όσο θα ήμασταν εκεί. Το δεύτερο σοκ για πολλούς, το οποίο εγώ το συνήθισα από τη δεύτερη ημέρα, ήταν πως δεν είχαμε τρεχούμενο νερό, για το μπάνιο. Έπρεπε να πάρουμε τον κουβά μας, να πάμε στη βρύση του οικοπέδου για να το γεμίσουμε και μετά να πάμε σε ένα κτιστό μπάνιο και να ξεκινήσουμε το μπάνιο. Δεν υπάρχει καθαρό νερό να κάνεις μπάνιο, αλλά όλοι οι εθελοντές που γνώρισα, όλοι είπαν πως ήταν κάτι διαφορετικό, κάτι διασκεδαστικό. Όλοι περιμέναμε να έρθει η ώρα για να κάνουμε μπάνιο. Εντάξει, είναι τεράστια η διαφορά να έχεις ένα ντους να τρέχει πάνω σου, αλλά πάλι ήταν μια χαρά».
Η χαρά στο πρόσωπο των παιδιών όταν τους πήγαν εκδρομή η καλύτερη εμπειρία του ταξιδιού
«Έντονη εμπειρία ήταν η τελευταία μου ημέρα. Ήταν το δικό μου προσωπικό δώρο για τα μωρά. Εκτός από το ταξίδι, μάζεψα και κάποιες δωρεές από φίλους και οικογένεια, από Κύπρο και Ελλάδα, για να αγοράσουμε πράγματα στα μωρά. Στολές, παπούτσια, παιχνίδια, γλειφιτζούρια και για όλο το χωριό. Η προσωπική μου δωρεά για τα μωρά ήταν ένα ταξίδι στους καταρράκτες που υπάρχουν κοντά στο χωριό, που λέγονται Boti Falls. Είναι περίπου 1,5 ώρα μακριά από το σημείο που έμενα. Τα περισσότερα παιδιά, αν και μένουν σχετικά κοντά, δεν είχαν ξαναπάει και μπορεί να μην ξαναπάνε ποτέ στη ζωή τους. Μαζέψαμε γύρω στα 40 παιδιά που τους έδωσαν άδεια οι γονείς τους για να έρθουν μαζί μας. Ήταν η καλύτερη εμπειρία από το ταξίδι, επειδή από την ώρα που φύγαμε από το νησί, μέχρι την ώρα που φτάσαμε στους καταρράκτες, έβλεπες ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό τους».
Το βραβείο του εθελοντή της χρονιάς η καλύτερη επιβράβευση
«Το βραβείο είναι ο εθελοντής της χρονιάς από το πρόγραμμα IVHQ, ο οργανισμός που συμμετείχα. Η επιλογή έγινε ανάμεσα σε 1000 άτομα από 100 χώρες και δεν είναι μόνο εθελοντές που πήγαν μόνο μέσα από το πρόγραμμα. Μπορεί να είναι εθελοντές που δραστηριοποιούνται στη δική τους κοινότητα. Δηλαδή, δεν είναι όλοι εθελοντές, όπως εγώ που πήγα στην Αφρική, είναι εθελοντές που βοηθούν στην κοινότητά τους. Οι εθελοντές που είναι υποψήφιοι για το βραβείο είναι εννέα, ήταν δέκα αλλά κάτι έγινε και αποκλείστηκε ένας, ανακοινωθήκαν πριν 10 ημέρες. Τη υποψηφιότητα μπορεί να την έκανες εσύ για τον εαυτό σου ή σε προτείνει κάποιος άλλος. Εμένα ήταν διπλή η υποψηφιότητά μου. Πρότεινα εγώ ο ίδιος τον εαυτό μου, αλλά και ο υπεύθυνος του προγράμματος της Γκάνας πρότεινε εμένα, κυρίως για το εθελοντικό πρόγραμμα με τις προσφορές. Μάζεψα περίπου 3,000 ευρώ, τα οποία χρησιμοποιήσαμε σε πράγματα που ήθελαν τα παιδιά και για πράγματα που χρειαζόταν η κοινότητα. Δεν υπάρχει χρηματικό ποσό στο έπαθλο, δεν υπάρχει εγωιστικό κίνητρο. Το βραβείο είναι αεροπορικά εισιτήρια, αεροπορική ασφάλιση και δύο εβδομάδες δωρεάν στο πρόγραμμα σε όποια χώρα θέλει. Εγώ με το καλό, εννοείται πως θα πάω πίσω στην Γκάνα να δω τα μωρά μου».
«Το βραβείο είναι ο εθελοντής της χρονιάς από το πρόγραμμα IVHQ, ο οργανισμός που συμμετείχα. Η επιλογή έγινε ανάμεσα σε 1000 άτομα από 100 χώρες και δεν είναι μόνο εθελοντές που πήγαν μόνο μέσα από το πρόγραμμα. Μπορεί να είναι εθελοντές που δραστηριοποιούνται στη δική τους κοινότητα. Δηλαδή, δεν είναι όλοι εθελοντές, όπως εγώ που πήγα στην Αφρική, είναι εθελοντές που βοηθούν στην κοινότητά τους. Οι εθελοντές που είναι υποψήφιοι για το βραβείο είναι εννέα, ήταν δέκα αλλά κάτι έγινε και αποκλείστηκε ένας, ανακοινωθήκαν πριν 10 ημέρες. Τη υποψηφιότητα μπορεί να την έκανες εσύ για τον εαυτό σου ή σε προτείνει κάποιος άλλος. Εμένα ήταν διπλή η υποψηφιότητά μου. Πρότεινα εγώ ο ίδιος τον εαυτό μου, αλλά και ο υπεύθυνος του προγράμματος της Γκάνας πρότεινε εμένα, κυρίως για το εθελοντικό πρόγραμμα με τις προσφορές. Μάζεψα περίπου 3,000 ευρώ, τα οποία χρησιμοποιήσαμε σε πράγματα που ήθελαν τα παιδιά και για πράγματα που χρειαζόταν η κοινότητα. Δεν υπάρχει χρηματικό ποσό στο έπαθλο, δεν υπάρχει εγωιστικό κίνητρο. Το βραβείο είναι αεροπορικά εισιτήρια, αεροπορική ασφάλιση και δύο εβδομάδες δωρεάν στο πρόγραμμα σε όποια χώρα θέλει. Εγώ με το καλό, εννοείται πως θα πάω πίσω στην Γκάνα να δω τα μωρά μου».
Το κοινό θα αναδείξει το νικητή
«Αποφασίζει το κοινό. Μπορεί ο καθένας να ψηφίζει καθημερινά. Πρέπει να περάσουν 24 ώρες από την στιγμή που θα ψηφίσει κάποιος. Χρειάζεται λογαριασμός στο Facebook για να ψηφίσει κάποιος. Πρέπει να κάνει επιβεβαίωση λογαριασμού για να μετρήσει η ψήφος, επειδή θέλουν να υπάρχει δίκαιο αποτέλεσμα. Θα πρέπει ο καθένας να μπαίνει να ψηφίζει καθημερινά. Μια ψήφος κάνει τη διαφορά, αλλά με επιμονή θα καταφέρουμε το αποτέλεσμα. Είναι μέχρι το τέλος του μήνα η ψηφοφορία. Το σημαντικό είναι πως ο καθένας που θα μπει στη διαδικασία να ψηφίσει είναι πως δεν μπορεί να μπει στην ψηφοφορία μέσω Facebook, θα πρέπει να το κάνει search. Είμαι τρίτος στη σειρά. Δίπλα υπάρχει το κουμπί verify with Facebook. Αν δεν το πατήσει κάποιος, δεν είναι έγκυρη η ψήφος. Δεν θα τον αφήσει ούτε να προχωρήσει. Αν κάποιος ψηφίσει και επικυρώθηκε η ψήφος, θα βγει ένα ευχαριστήριο μήνυμα.
«Αποφασίζει το κοινό. Μπορεί ο καθένας να ψηφίζει καθημερινά. Πρέπει να περάσουν 24 ώρες από την στιγμή που θα ψηφίσει κάποιος. Χρειάζεται λογαριασμός στο Facebook για να ψηφίσει κάποιος. Πρέπει να κάνει επιβεβαίωση λογαριασμού για να μετρήσει η ψήφος, επειδή θέλουν να υπάρχει δίκαιο αποτέλεσμα. Θα πρέπει ο καθένας να μπαίνει να ψηφίζει καθημερινά. Μια ψήφος κάνει τη διαφορά, αλλά με επιμονή θα καταφέρουμε το αποτέλεσμα. Είναι μέχρι το τέλος του μήνα η ψηφοφορία. Το σημαντικό είναι πως ο καθένας που θα μπει στη διαδικασία να ψηφίσει είναι πως δεν μπορεί να μπει στην ψηφοφορία μέσω Facebook, θα πρέπει να το κάνει search. Είμαι τρίτος στη σειρά. Δίπλα υπάρχει το κουμπί verify with Facebook. Αν δεν το πατήσει κάποιος, δεν είναι έγκυρη η ψήφος. Δεν θα τον αφήσει ούτε να προχωρήσει. Αν κάποιος ψηφίσει και επικυρώθηκε η ψήφος, θα βγει ένα ευχαριστήριο μήνυμα.
Όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, ούτως ή άλλως έχω στα πλάνα μου να επιστρέψω στην Γκάνα μετά το καλοκαίρι, το Σεπτέμβριο που θα ξεκινήσει η νέα σχολική χρονιά. Αυτό που παρατήρησα είναι πως το πρώτο τρίμηνο είναι το πιο σημαντικό για να κερδίσεις το ενδιαφέρον των παιδιών, για να έρχονται συνέχεια στο σχολείο και να βελτιώσουν την παιδεία τους. Είναι μια μεγάλη βοήθεια το βραβείο, αλλά όπως και να έχει θα προσπαθήσω να μαζέψω τα λεφτά και θα μείνω εκεί για δύο μήνες, δηλαδή το διπλάσιο από ότι ήταν αυτό το ταξίδι, όχι επειδή θέλω να πάω περισσότερο καιρό για να το λέω, αλλά επειδή θέλω να πάω και να βοηθήσω τα παιδιά.
Ο ένας μήνας στο σχολείο δεν ήταν αρκετός. Παρατήρησα πως όταν βρέχει τα παιδιά δεν μπορούν να πάνε στο σχολείο, έχουν κάποιες αργίες δικές τους που σταματούν τα μαθήματα πιο νωρίς, έχουν τις ημέρες αθλημάτων που πάνε τα παιδιά και παίζουν ποδόσφαιρο στο τοπικό γήπεδο. Δηλαδή, από τον ένα μήνα που ήμουν εκεί, λίγες φορές κάναμε ουσιαστικό μάθημα. Για αυτό θέλω να πάω περισσότερο χρόνο, επειδή θα υπάρχει καλύτερο αντίκτυπο στη μάθηση των παιδιών. Οι σπουδές μου είναι στη μετάφραση και διερμηνεία σε γλώσσες εργασίας αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά αλλά ανέκαθεν είχα μια αγάπη για τα αγγλικά. Μπορώ να πω πως είμαι αρκετά καλός στα αγγλικά και αυτό με έκανε να επιλέξω αυτό το πρόγραμμα, τη διδασκαλία αγγλικών στα μωρά. Υπάρχουν πολλά προγράμματα και χώρες που μπορεί να επιλέξει ο καθένας ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του».
Το κοινό μπορεί να ψηφίσει τον Παναγιώτη ΕΔΩ
«Με ένα τέτοιο ταξίδι γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος»
«Το τυπικό μήνυμα που στέλνουν όλοι είναι πως δεν χρειάζεται ούτε να είσαι ο πιο πλούσιος του κόσμου, ούτε να έχεις τις απόλυτες γνώσεις για ένα αντικείμενο για να πας να βοηθήσεις. Μόνο η παρουσία σου εκεί, κάνει πολύ διαφορά στα παιδιά. Μόνο και μόνο η επαφή που είχαν τα παιδιά με τους Ευρωπαίους πολίτες, τους κάνει διαφορά επειδή μαθαίνουν αγγλικά και καινούργια πράγματα. Μαθαίνουν πως να συμπεριφέρονται με τους ξένους και πώς να γίνουν οι ίδιοι καλύτεροι άνθρωποι. Αυτό που θέλω να πω είναι πως πας και γίνεσαι εσύ καλύτερος άνθρωπος. Πας και προσφέρεις εσύ, αλλά φεύγεις και είσαι τελείως διαφορετικός. Μαθαίνεις τι έχει σημασία στη ζωή σου. Άνθρωποι που ψάχνουν τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους, με ένα τέτοιο ταξίδι ανακαλύπτεις τον εαυτό σου. Ανακαλύπτεις τι θέλεις να κάνεις και γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, εσωτερικά αλλά με μια προσωπική ανάπτυξη».
«Με ένα τέτοιο ταξίδι γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος»
«Το τυπικό μήνυμα που στέλνουν όλοι είναι πως δεν χρειάζεται ούτε να είσαι ο πιο πλούσιος του κόσμου, ούτε να έχεις τις απόλυτες γνώσεις για ένα αντικείμενο για να πας να βοηθήσεις. Μόνο η παρουσία σου εκεί, κάνει πολύ διαφορά στα παιδιά. Μόνο και μόνο η επαφή που είχαν τα παιδιά με τους Ευρωπαίους πολίτες, τους κάνει διαφορά επειδή μαθαίνουν αγγλικά και καινούργια πράγματα. Μαθαίνουν πως να συμπεριφέρονται με τους ξένους και πώς να γίνουν οι ίδιοι καλύτεροι άνθρωποι. Αυτό που θέλω να πω είναι πως πας και γίνεσαι εσύ καλύτερος άνθρωπος. Πας και προσφέρεις εσύ, αλλά φεύγεις και είσαι τελείως διαφορετικός. Μαθαίνεις τι έχει σημασία στη ζωή σου. Άνθρωποι που ψάχνουν τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους, με ένα τέτοιο ταξίδι ανακαλύπτεις τον εαυτό σου. Ανακαλύπτεις τι θέλεις να κάνεις και γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, εσωτερικά αλλά με μια προσωπική ανάπτυξη».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ροη Ειδησεων
Πριν 17 λεπτά | ΔΙΕΘΝΗ
Νέα φρίκη στη Γαλλία-Πατέρας βίαζε την έφηβη κόρη του και την «προσέφερε» σε άλλους άνδρεςΠριν 23 λεπτά | ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Τ. Χατζηττοφή: «Είμαι αποφασισμένη να κινητοποιήσω τους πάντες κατά του εξισλαμισμού της Κύπρου»Πριν 30 λεπτά | Ποδόσφαιρο Κύπρος
Χωρίς τον πρώτο του σκόρερ στην Πάφο ο ΑΠΟΕΛ-Χάνει και ευρωπαϊκά ο Ελ ΑραμπίΠριν 35 λεπτά | Ποδόσφαιρο Διεθνή
Πλήγμα για την Γιουβέντους-Χάνει το ντέρμπι με την Μίλαν ο ΒλάχοβιτςΠριν 48 λεπτά | ΠΟΛΙΤΙΚΗ
«Υπαρξιακό ζήτημα» το Κυπριακό-Προϋπόθεση το πλαίσιο των Ηνωμένων ΕθνώνΠριν 50 λεπτά | Ανάπτυξη Γης - Κατασκευές
Πρόταση δύο σημείων από τους εργοδότες για άρση του αδιεξόδου στο έτοιμο σκυρόδεμα-Το γάντι στις συντεχνίεςΠριν 57 λεπτά | POLICE REPORTER
Είχαν τηλέφωνα, ρολόγια, χρυσαφικά και βαλίτσες με ακριβά ρούχα αλλά δεν λένε πού τα βρήκαν
