Οι δέκα δυνατοί παίχτες στην πολιτική σκακιέρα της επόμενης δεκαετίας

Είναι δέκα πρόσωπα με αρκετές περγαμηνές στο βιογραφικό τους και έντονη παρουσία στην πολιτική ζωή της χώρας. Δέκα ισχυρές προσωπικότητες ταυτισμένες με τη δημόσια ζωή, που υπηρέτησαν και υπηρετούν τον τόπο από διάφορα πόστα και αξιώματα, είτε κομματικά είτε πολιτειακά είτε και τα δύο.
 
Είναι συνάμα δέκα πολιτικοί, οι οποίοι στην ανατολή της νέας δεκαετίας φαντάζουν ως αυτοί που στα χρόνια που έρχονται θ’ αποτελέσουν τους δυνατούς εκείνους παίχτες στη σκακιέρα της πολιτικής, που για διαφορετικούς έκαστος λόγους, όχι απλώς θα κάνουν παιχνίδι, αλλά θα ορίσουν και τους κανόνες του παιχνιδιού.
 
Σε κάθε περίπτωση φυσικά, η κρίση είναι υποκειμενική και ενδεχομένως κάποιοι από εσάς θα διαφωνήσετε με τις επιλογές και την αιτιολόγησή μας. Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τι θα φέρει το μέλλον και πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Πόσο μάλιστα, όταν μιλάμε για πολιτική, όπου τα πάντα μπορούν ν’ αλλάξουν από την μια μέρα στην άλλη και όπου τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί ως στατικό και δεδομένο.
 
Οι δέκα δυνατοί παίχτες στην πολιτική σκακιέρα της επόμενης δεκαετίας παρατίθενται πιο κάτω, έτσι όπως με βάση τα δικά μας κατά το δυνατό πιο αντικειμενικά κριτήρια έχουν επιλεγεί και χωρίς καμία απολύτως-θέλουμε να διαβεβαιώσουμε- σκοπιμότητα.

 

Η ορθότητά τους ή όχι άλλωστε, θα συμφωνείτε μαζί μας, θα κριθεί από τον απόλυτο αντικειμενικό κριτή, που στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι άλλος από τον χρόνο… 
 
Χάρης Γεωργιάδης
Ο Χάρης Γεωργιάδης αποτέλεσε αναμφίβολα ένα από τα πιο πολυσυζητημένα πολιτικά πρόσωπα της τελευταίας επταετίας, αφού έχοντας υπό την ευθύνη του το δύσκολο και καθ’ όλα αντιλαϊκό χαρτοφυλάκιο του υπουργού Οικονομικών βρέθηκε ουκ ολίγες φορές στο μάτι του κυκλώνα.
 
Έχοντας συνδέσει το όνομά του με επώδυνες αποφάσεις, αλλά συνάμα και με τη διάσωση της κυπριακής οικονομίας, ο Χάρης Γεωργιάδης βάζει πλέον πλώρη… γι’ άλλα, καθώς έπειτα από το μακροχρόνιο πέρασμά του από το κυβερνητικό σχήμα του Νίκου Αναστασιάδη, ως ένας μάλιστα εκ των στενότερων συνεργατών του Προέδρου της Δημοκρατίας, επιστρέφει στην κομματική παλαίστρα από το πόστο-όπως όλα δείχνουν- του αναπληρωτή προέδρου του ΔΗΣΥ.
 
Ως ο δεύτερος τη τάξει στην ηγετική πυραμίδα της κυβερνώσας παράταξης, ο κ. Γεωργιάδης ετοιμάζεται για ένα νέο προσωπικό ταξίδι στον στίβο της πολιτικής, με φιλοδοξίες, όπως λένε καλοί γνώστες του παρασκηνίου, που δεν περιορίζονται στο κομματικό αξίωμα το οποίον λίαν συντόμως αναμένεται να καταλάβει, αλλά πολύ πιο μακριά. Θεωρείται βέβαιο πως ο Χάρης Γεωργιάδης θα διεκδικήσει στις βουλευτικές εκλογές του 2021 την επιστροφή του στα βουλευτικά έδρανα, ενώ αναλόγως συγκύριων και διαμορφωθεισών τότε συνθηκών, δεν είναι λίγοι αυτοί που τον βλέπουν δύο χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα το 2023, να δηλώνει παρών και έτοιμος ν’ αξιοποιηθεί από την παράταξη του. Προεδρικές εκλογές και τακτικό εκλογικό συνέδριο του ΔΗΣΥ, είναι δύο σταθμοί στους οποίους ο κ. Γεωργιάδης θα βρίσκεται εκεί, με τον χρόνο να είναι αυτός ο οποίος θα δείξει την πορεία που ο 47χρονος σήμερα πολιτικός θα ακολουθήσει.   
 
Το σίγουρο είναι πως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο Χάρη Γεωργιάδης θα έχει στη δεκαετία που αρχίζει ρόλο πρωταγωνιστικό στην πολιτική ζωή του τόπου.
 
Νίκος Χριστοδουλίδης
Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Χριστοδουλίδης αποτελεί σήμερα, κατά γενική ομολογία, έναν από τους πιο πετυχημένους και αποδεχτούς υπουργούς της Κυβέρνησης, είναι, όπως λένε άτομα που γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις, ο συνεργάτης τον οποίο ακούει και εμπιστεύεται όσο κανέναν άλλο ο Πρόεδρος Αναστασιάδης.  
 
Πολιτικός νέας γενιάς, άριστος γνωστής και χειριστής της τέχνης της επικοινωνίας, αλλά και με ουσιαστικό-απτό έργο ως ο επικεφαλής της κυπριακής διπλωματίας(σ.σ. όπως και ως Κυβερνητικός Εκπρόσωπος παλαιότερα), ο Νίκος Χριστοδουλίδης συνιστά μια πολιτική προσωπικότητα που διαθέτει όλα τα εχέγγυα και όλες τις προοπτικές στα χρόνια που έρχονται να φθάσει ψηλά την επόμενη δεκαετία, και όχι μόνο.
 
Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ο κ. Χριστοδουλίδης φαντάζει αυτή τη στιγμή ως ο νούμερο ένα εν δυνάμει υποψήφιος, ώστε να ηγηθεί της προσπάθειας που θα καταβάλει η δεξιά παράταξη του 2023 να παραμείνει στην εξουσία, με τα ερείσματα και την αποδοχή του να μην περιορίζονται μόνο στο ακροατήριο του ΔΗΣΥ, αλλά να επεκτείνονται και στον ευρύτερο κεντροδεξιό χώρο.
 
Το τι θα συμβεί μέχρι τότε βέβαια, και συγκεκριμένα κατά πόσο θα διεκδικήσει τελικά ή όχι την Προεδρία της Δημοκρατίας, ασφαλώς δεν μπορεί να προβλεφθεί από τώρα.
 
Όμως, καμία αμφιβολία δεν υπάρχει πως ο Νίκος Χριστοδουλίδης είναι ήδη ένας δυνατός παίχτης στην κυπριακή πολιτική σκακιέρα, με την επόμενη δεκαετία να προσφέρεται για τον ίδιο, ώστε να κάνει την επόμενη κίνηση. Και μάλλον σε αυτόν και μόνο εναπόκειται κατά πόσο η κίνηση αυτή θα είναι…ματ ή όχι.
 
Κωνσταντίνος Πετρίδης
Είναι ένας από τους πολλά υποσχόμενους πολιτικούς της κυβερνώσας παράταξης, αλλά και ευρύτερα της πολιτική σκηνής της χώρας. Έχοντας θητεύσει επί σειρά ετών στο πλευρό του Νίκου Αναστασιάδη, κλήθηκε ν’ αναλάβει το καυτό χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Εσωτερικών, ενώ μόλις πριν από μερικές εβδομάδες ανέλαβε τη διαχείριση, ως πολιτικός προϊστάμενος, της καυτής πατάτας της οικονομίας.
 
Ο υπουργός Οικονομικών Κωνσταντίνος Πετρίδης συγκαταλέγεται-και όχι αδίκως-ανάμεσα στους πολιτικούς εκείνους που αναμένεται την επόμενη δεκαετία να ξεχωρίσουν και ν’ αφήσουν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στο πολιτικό γίγνεσθαι του τόπου, διαδραματίζοντας πρωτεύοντα ρόλο επί των εξελίξεων.
 
Μεγαλύτερη πρόκληση από το να οδηγήσει την κυπριακή οικονομία στη σταθερότητα και την ανάπτυξη δεν θα μπορούσε να υπάρξει για τον κ. Πετρίδη, με τα μέχρι σήμερα δείγματα γραφής που έδωσε από τις διάφορες θέσεις από τις οποίες υπηρέτησε, να ανεβάζουν στο μάξιμουμ τον πήχη των προσδοκιών για τις επιδόσεις του.
 
Δεν είναι μάλιστα λίγοι εκείνοι, που στο πρόσωπο του Κωνσταντίνου Πετρίδη, πέραν από ένα πετυχημένη υπουργό, βλέπουν μια εκ των ηγετικών φυσιογνωμιών εκείνων,  που σε κάποια στιγμή θα κληθούν να οδηγήσουν τον ΔΗΣΥ στην επόμενη μέρα. Πότε και από ποιο ακριβώς πόστο, θα φανεί στην πορεία και στα χρόνια που έρχονται.
 
Αβέρωφ Νεοφύτου
Πολιτικός που αρέσκεται στις προκλήσεις και στα δύσκολα, που καταφέρνει να κερδίζει στοιχήματα τα οποία για τους περισσότερους μοιάζουν χαμένα, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου δεν μπορεί παρά να βρίσκεται στον κατάλογο των πολιτικών εκείνων που την επόμενη δεκαετία αδιαμφησβήτητα θα κάνουν παιχνίδι στην πολιτική αρένα της χώρας.
 
Η θέση και μόνο την οποία σήμερα κατέχει, ως ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος, προεξοφλεί την πρωταγωνιστική παρουσία του στα χρόνια που έρχονται, οπόταν και θα κληθεί εκ νέου να ξεπεράσει τον εαυτό του και να εμπλουτίσει το βιογραφικό του με καινούργιες επιτυχίες.
 
Δεν είναι υπερβολή να λεχθεί, πως οι βουλευτικές εκλογές του 2021 αποτελούν για τον Αβέρωφ Νεοφύτου ένα κομβικό και κρίσιμο σταυροδρόμι, καθότι μοναδική επιλογή για τον ίδιο δεν είναι άλλη από την επαναφορά του ΔΗΣΥ στα υψηλά ποσοστά του παρελθόντος και η διατήρηση του κόμματος ως πρώτη πολιτική δύναμη του τόπου.
 
Πρόκειται για μια εξαιρετικά δύσκολη και παράλληλα καθοριστική μάχη που θα κληθεί να δώσει, αφού οτιδήποτε άλλο λιγότερο από τα πιο πάνω, θα είναι αποτυχία και θ’ αυξήσει τον βαθμό αμφισβήτησης προς το πρόσωπό του. Ενώ ταυτόχρονα, θα δυσκολέψει και θα τραβήξει, μάλλον οριστικά, χειρόφρενο στις όποιες σκέψεις ενδεχομένως κάνει ενόψει του 2023 και μιας πιθανής δικής του υποψηφιότητας για την Προεδρία της Δημοκρατίας. 
 
Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, ως ένα πολιτικός που είτε τον συμπαθείς είτε τον αντιπαθείς είτε σου είναι αδιάφορος δεν μπορείς παρά να του αναγνωρίσεις το πολιτικό αισθητήριο και την ικανότητα να πετυχαίνει-τις περισσότερες φορές- τους στόχους απ’ εκεί που δεν το περιμένεις, θα είναι πέραν πάσης αμφιβολίας… must και την επόμενη δεκαετία.
 
Άντρος Κυπριανού
Αν δεν άλλαζε την απόφασή του να επαναδιεκδικήσει τη θέση του Γενικού Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ, το 2020 θα έκλεινε τον κύκλο του Άντρου Κυπριανού στην ηγεσία του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης και η ιστορία για το πρόσωπό του θα γραφόταν διαφορετικά.
 
Η απόφασή του, ωστόσο, να θέσει ξανά εαυτόν στη διάθεση των μελών της Κ..Ε. του ΑΚΕΛ, με την παραμονή του στο ανώτατο σκαλοπάτι της ηγετικής πυραμίδας του κόμματος να μοιάζει δεδομένη, αλλάζει τα δεδομένα και προσδίδει στον κ. Κυπριανού πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας και την επόμενη δεκαετία.
 
Ο Άντρος Κυπριανού, θα συνεχίσει και για τα επόμενα χρόνια να είναι αποτελεί παίχτη υψηλών προδιαγραφών στο κομματικό στερέωμα του τόπου, έχοντας θέσει προ πολλού τα προσωπικά του στοιχήματα. Αύξηση των ποσοστών και να καταστήσει το ΑΚΕΛ, μετά από πάρα πολλά χρόνια, πρώτο κόμμα, αλλά το κυριότερο, επάνοδο του ΑΚΕΛ στην εξουσία και αλλαγή στη διακυβέρνηση του τόπου.
 
Οι προσωπικές φιλοδοξίες του κ. Κυπριανού, πάντως, δεν επεκτείνονται στη διεκδίκηση της Προεδρίας της Δημοκρατίας από τον ίδιο, αφού έχει φροντίσει ήδη να απευθύνει ανοικτή πρόσκληση προς τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, με βασικό αποδέχτη το ΔΗΚΟ, για αναζήτηση κοινού υποψήφιου, ο οποίος δεν θα είναι αρχηγός κόμματος.
 
Τις απαντήσεις τους θα τις μάθει εν ευθέτω χρόνο, όπως εν ευθέτω χρόνο θα μάθουμε και εμείς κατά πόσο ενδεχόμενη δυστοκία στην προσπάθεια για ευόδωση ενός τέτοιου εγχειρήματος θα αλλάξει την προσέγγιση του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ επί του θέματος και τον αναγκάσει να ράψει κοστούμι υποψήφιου Προέδρου. Για τον εαυτό του...
 
Στέφανος Στεφάνου/Γιώργος Λουκαΐδης 
Διαφορετικά θα μιλούσαμε και θα γράφαμε σήμερα για τους δύο αυτούς βουλευτές του ΑΚΕΛ, αν ο Άντρος Κυπριανού δεν αποφάσιζε τελικά να επαναδιεκδικήσει τη θέση του Γενικού Γραμματέα του κόμματος.
 
Και αυτό, αφού ο εκπρόσωπος Τύπου Στέφανος Στεφάνου και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Γιώργος Λουκαΐδης, φέρονταν ως οι βασικότεροι εν δυνάμει διεκδικητές του ύπατου αξιώματος στο κόμμα της Αριστεράς.
 
Η προδιαγραφόμενη επανεκλογή του Άντρου Κυπριανού φρενάρει για τα επόμενα χρόνια τις όποιες σκέψεις των δύο αυτών πρωτοκλασάτων και προβεβλημένων στελεχών του ΑΚΕΛ για ανάληψη των ηνίων του κόμματος. Ωστόσο, δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στο να διατηρήσουν και να ενισχύσουν το ηγετικό τους προφίλ, καθώς η επόμενη ευκαιρία δεν βρίσκεται παρά μόνο πέντε χρόνια μακριά.
 
Στην επόμενη δεκαετία, δεν υπάρχει αμφιβολία πως Στέφανος Στεφάνου και Γιώργος Λουκαΐδης, θα εξακολουθήσουν, εκτός συγκλονιστικών εσωκομματικών εξελίξεων και ανακατατάξεων, να συνθέτουν την εμπροσθοφυλακή  και την πρώτη γραμμή κρούσης της Εζεκίας Παπαϊωάννου.
 
Νικόλας Παπαδόπουλος
Ρυθμιστικός υπήρξε διαχρονικά-και τέτοιος φαίνεται πως θα εξακολουθήσει να είναι για πολλά χρόνια ακόμη- ο ρόλος του ΔΗΚΟ στα πολιτικά δρώμενα της χώρας.
 
Ρυθμιστικός, και κατ’ επέκταση πρωταγωνιστικός, αναμένεται να είναι την προσεχή  δεκαετία και ο ρόλος του προέδρου του κόμματος Νικόλα Παπαδόπουλου, ο οποίος μετά την αποτυχημένη προσπάθεια του 2018 να εκλεγεί στην Προεδρία της Δημοκρατίας, δεν αποκλείεται να επιχειρήσει κάτι ανάλογο το 2023, και αν όχι, το 2028.
 
Ο κ. Παπαδόπουλος κατάφερε την τελευταία επταετία, έπειτα από την εκλογή του στην προεδρία του ΔΗΚΟ το 2013, να ελέγξει πλήρως το κόμμα. Έτσι, απαλλαγμένος πλέον από την όποια εσωστρέφεια και εσωτερική αντιπολίτευση, γλυκοκοιτάζει τον λόφο του Προεδρικού, ευελπιστώντας πως κατά τη διάρκεια της δεκαετίας που αρχίζει θα καταφέρει να τον ανηφορίσει.
 
Επί του παρόντος, μπορεί να φλερτάρει και ν’ ανοιγοκλείνει με νόημα το μάτι στο ΑΚΕΛ, όμως τα μηνύματα από τον ηγέτη του κόμματος της αριστεράς δεν είναι αυτά που ο Νικόλας Παπαδόπουλος θα προτιμούσε να είναι. Παρ’ όλα αυτά, για πολιτική πρόκειται, ποτέ μην πεις ποτέ…
 
Δημήτρης Παπαδάκης
Το γεγονός ότι εκ της θέσεως του βρίσκεται τις περισσότερες μέρες του χρόνου στις Βρυξέλλες, τον αφήνει μακριά από τα φώτα της εσωτερικής επικαιρότητας και δεν τυγχάνει της προβολής που θα τύγχανε ευρισκόμενος εντός συνόρων.
 
Είναι παρ’ όλα αυτά, από τους νέους εκείνους πολιτικούς που διατηρούν ισχυρά ερείσματα ανάμεσα στον κόσμο του κόμματος από το οποίο προέρχονται, αλλά και πολλές συμπάθειες σε άλλους πολιτικούς χώρους.
 
Ο λόγος για τον ευρωβουλευτή της ΕΔΕΚ Δημήτρη Παπαδάκη, ο οποίος το τελευταίο διάστημα βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος ένεκα των κατηγοριών που του προσάπτει η ηγεσία του κόμματός του, καταλογίζοντάς του ενέργειες που συνιστούν-πάντα κατά την ηγεσία της ΕΔΕΚ- αντικομματική συμπεριφορά.
 
Ο ίδιος ευρωβουλευτής απάντησε με έντονο και κατηγορηματικό τρόπο, απορρίπτοντας τα όσα τα καταλογίζονται, ενώ επιφυλάχθηκε να πει και να αποκαλύψει ακόμη περισσότερα στο προσεχές μέλλον.
 
Σε μια ΕΔΕΚ η οποία μοιάζει αυτή τη στιγμή να είναι απολύτως ελεγχόμενη από τον πρόεδρο του Κινήματος Μαρίνο Σιζόπουλο, αν κάποιο στέλεχος των Σοσιαλιστών δείχνει να μπορεί στο μέλλον να αμφισβητήσει με αξιώσεις τον κ. Σιζόπουλο, αυτός δεν φαίνεται να είναι άλλος από τον Δημήτρη Παπαδάκη.
 
Το όνομα του ευρωβουλευτή, όλα δείχνουν πως θα παίξει και μάλιστα πολύ έντονα τα χρόνια που θ’ ακολουθήσουν.
 
Λουκάς Φουρλάς 
Από τον στίβο της μάχιμης δημοσιογραφίας, στο στίβο της μάχιμης πολιτικής ως ευρωβουλευτής, ο Λουκάς Φουρλάς απέκτησε τον περασμένο Μάιο μια ισχυρή παρακαταθήκη από τον λαό, αφού όχι απλώς τον εξέλεξε ευρωβουλευτή, αλλά τον κατέταξε πρώτο σε σταυρούς προτίμησης, αφήνοντας πίσω του βαριά ονόματα της πολιτικής, απ’ όλους τους κομματικούς χώρους.   
   
Ο καθαρός του λόγος, οι ξεκάθαρες θέσεις του και το πολυσχιδές κοινωνικό του έργο, αποτελούν για τον ευρωβουλευτή του ΔΗΣΥ το καλύτερο εχέγγυο για τον ίδιο και τα επόμενα βήματά του στην πολιτική, ξεδιπλώνεται μπροστά του πεδίον δόξης λαμπρό ώστε να παραμείνει για πάρα πολλά χρόνια ακόμη πρωταγωνιστής επί των επάλξεων.
 
Ο Λουκάς Φουρλάς για τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα βρίσκεται στα ευρωπαϊκά έδρανα, όπου ήδη με τις παρεμβάσεις του εισήγαγε ένα νέο πολιτικό προφίλ, διαφορετικό από εκείνο που έχουμε συνηθίσει.
 
Μένει να φανεί στην πράξη, αν η πολιτική του σταδιοδρομία θα περιοριστεί στις Βρυξέλλες ή αν ο ίδιος αποφασίσει κάποια στιγμή να διεκδικήσει και να πετύχει περαιτέρω εμπλοκή στα εντός συνόρων κοινά, αναλαμβάνοντας κομματικό ή πολιτειακό αξίωμα εντός Κύπρου.