«Υπήρχαν μέχρι και πολιτικά σενάρια, ακόμα και με εμπλοκή ξένων υπηρεσιών»
07:14 - 11 Ιανουαρίου 2020
Η στυγερή δολοφονία του Διευθύνοντος Συμβούλου του συγκροτήματος «ΔΙΑΣ», Άντη Χατζηκωστή, το βράδυ της 11ης Ιανουαρίου έξω από την οικία του στην Έγκωμη όπου οι εκτελεστές του είχαν στήσει καρτέρι, πάγωσε το πανελλήνιο και όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στις έρευνες της Αστυνομίας που ανέλαβε το βάρος για εξιχνίαση της υπόθεσης.
Η εν ψυχρώ εκτέλεση του επιχειρηματία διαπράχθηκε σε μια χρονική συγκυρία ιδιαίτερα δύσκολη για τις Αρχές, αφού είχαν να εξιχνιάσουν παράλληλα την πρωτοφανή για τα κυπριακά δεδομένα, υπόθεση κλοπής της σορού του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, Τάσσου Παπαδόπουλου, από το κοιμητήριο της Δευτεράς, ένα μήνα προηγουμένως.
Επικεφαλής των ερευνών ήταν ο τότε Αστυνομικός Διευθυντής Λευκωσίας και νυν Αρχηγός της Δύναμης, Κύπρος Μιχαηλίδης, ο οποίος μιλώντας στον REPORTER με αφορμή την συμπλήρωση δέκα χρόνων από τον θάνατο του Άντη Χατζηκωστή, ανέφερε πως επρόκειτο για ένα έγκλημα το οποίο τον έχει σημαδέψει.
Ο Κύπρος Μιχαηλίδης αναφέρθηκε στα αρχικά σενάρια που έδιναν και έπαιρναν ως προς τα κίνητρα της δολοφονίας, λέγοντας πως «υπήρχαν τρία με τέσσερα σενάρια. Μέχρι και πολιτικά, ακόμα και θέματα που αφορούσαν εμπλοκή πιθανόν ξένων υπηρεσιών. Υπήρχαν πολλά σενάρια τότε, αλλά με τη συλλογική προσπάθεια όλων μας έγινε κατορθωτή η εξιχνίαση αυτής της υπόθεσης».
«Διαδραματίστηκαν συγκλονιστικές στιγμές»
«Τότε, το 2010 ήμουν Αστυνομικός Διευθυντής Λευκωσία. Πρέπει να υπενθυμίσω ότι ένα μήνα πριν από το φόνο του Άντη Χατζηκωστή, είχε κλαπεί η σορός του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας, Τάσου Παπαδόπουλου. Η κλοπή είχε γίνει μεταξύ 10 και 11 του Δεκέμβρη του 2009. Ήταν δύο συγκλονιστικές υποθέσεις που διαδέχθηκε η μία την άλλη και πραγματικά είχα δεχθεί πάρα πολύ πίεση. Αντιλαμβάνεστε να υπάρχουν δύο τέτοια εγκλήματα, σε διάστημα ενός μηνός σε μια Αστυνομική Διεύθυνση και ιδιαίτερα η έκταση και η σοβαρότητα των αδικημάτων ήταν τέτοια, που πραγματικά μου έχουν μείνει αξέχαστες αυτές οι δύο υποθέσεις. Ήταν οι δύο υποθέσεις που θα τις θυμούμαι για πάντα.
Ήταν το βράδυ της 11ης Ιανουαρίου του 2010. Ειδοποιήθηκα ότι επεσυνέβηκε αυτό το τραγικό γεγονός. Πήγα στη σκηνή. Εκεί είχε μαζευτεί πάρα πολύς κόσμος. Θυμούμαι πάρα πολλά πράγματα, είχαμε συγκλονιστικές σκηνές που διαδραματίστηκαν εκεί. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι ο πατέρας βρισκόταν εκτός Κύπρου και είχα επικοινωνία μαζί του.
Τη σκηνή είχαν επισκεφθεί πάρα πολλές προσωπικότητες, πολιτικοί, αξιωματούχοι του κράτους. Ήταν μια συγκλονιστική υπόθεση, πρωτοφανής για τα κυπριακά δεδομένα. Η πίεση ήταν μεγάλη, επειδή όφειλα ως Αστυνομικός Διευθυντής να χειριστώ το θέμα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη και το προηγούμενο περιστατικό, που μέχρι τότε δεν είχε ακόμη εξιχνιαστεί. Μπορώ να πω ότι και κουραστική και κοπιώδης η όλη προσπάθεια που γινόταν με σκοπό τη εξιχνίαση».
Ο δρόμος προς την εξιχνίαση
«Μετά από κάποιες πληροφορίες που είχαν περισυλλεγεί, υπήρχε μια κατεύθυνση ως προς το ποιοι είχαν εκτελέσει τη συγκεκριμένη δολοφονική πράξη, με αποτέλεσμα να αρχίσει η διερεύνηση και η προσπάθεια να εκδοθούν εντάλματα σύλληψης για συγκεκριμένα πρόσωπα, τα οποία είχαν εμπλακεί στην υπόθεση.
Αφού μπορέσαμε και βρήκαμε το αναγκαίο υπόβαθρο για να αιτιολογηθεί η εύλογη υπόνοια προχωρήσαμε στην έκδοση ενταλμάτων. Ξεκίνησαν οι διαδικασίες, ένας από τους δράστες βρισκόταν εκτός Κύπρου και γίνονταν προσπάθειες για να εντοπιστεί. Τελικά, υπήρξε η συνεργασία με συγκεκριμένο πρόσωπο που εμπλέκετο στην υπόθεση, με αποτέλεσμα να στηριχθούμε και στη δική του μαρτυρία και να εξιχνιαστεί πλήρως η υπόθεση, η οποία οδηγήθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου και είχαμε τις καταδίκες συγκεκριμένων προσώπων.
Ήταν επαναλαμβάνω μια κοπιώδης προσπάθεια που έγινε, αλλά το ευτύχημα είναι ότι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μπορέσαμε να φτάσουμε στους δράστες για να αποδοθεί δικαιοσύνη. Ήταν κάτι που έπρεπε να κάνουμε, στη μνήμη του συγκεκριμένου προσώπου ο οποίος ήταν ένας συνάνθρωπός μας που διέπρεπε στα ΜΜΕ.
Με την ευκαιρία αυτή θέλω να δώσω τις ευχές μου στην οικογένεια και τους οικείους του Άντη Χατζηκωστή. Ελπίζω να μπορέσει ο χρόνος να απαλύνει τον πόνο των δικών του ανθρώπων. Ήταν ένας πολύ αγαπητός άνθρωπος, τον αγαπούσε πάρα πολύς κόσμος και ήταν ένα συγκλονιστικό για μας περιστατικό».
Ο διπλός ρόλος της Αστυνομίας
«Ήταν πάρα πολύ δύσκολο, και η αντιμετώπιση των δικών του και του ανθρώπινου πόνου και της προσπάθειας που καταβαλλόταν με σκοπό την εξιχνίαση της υπόθεσης. Δεν ήταν εύκολη υπόθεση, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν από την αρχή, κάποιες πληροφορίες για το ποιοι είχαν εκτελέσει τον Άντη Χστζηκωστή. Έγινε μια επίπονη προσπάθεια που διήρκεσε πάρα πολύ χρόνο και επίσης ήταν και μια δύσκολη υπόθεση, ακόμη και κατά τη διάρκεια της εκδίκασης της.
Αν θυμάστε είχαμε στηριχθεί και σε επιστημονικές μαρτυρίες και σε μαρτυρίες αυτόπτων μαρτύρων, από κάμερες της περιοχής. Υπήρχε μια μεγάλη πλοκή σε αυτήν την υπόθεση και όπως είπα και προηγουμένως, υπήρχε μεγάλο βάρος στους ανακριτές αλλά και στον Αστυνομικό Διευθυντή, που ήμουν εγώ και στους βοηθούς μου.
Όμως, το ευτύχημα ήταν πως με τη συντονισμένη προσπάθεια και τη βοήθεια όλων και συναδέλφων που υπηρετούσαν είτε ΤΑΕ Αρχηγείου, είτε στην Υπηρεσία Εγκληματολογικών Ερευνών, είτε στα δικανικά εργαστήρια έγινε κατορθωτό το στήσιμο όλης εκείνης της μαρτυρίας. Εδώ, έχει μεγάλη σημασία και πως η υπόθεση παρουσιάστηκε από τους εισαγγελείς ενώπιον του Δικαστηρίου και έτσι μπορέσαμε ως Αστυνομία και ως Νομική Υπηρεσία να παρουσιάσουμε με το σωστό τρόπο την υπόθεση αυτή στο Δικαστήριο και να αποδοθεί δικαιοσύνη».
«Ήταν ένας άνθρωπος που τον έχει κλάψει η Κύπρος όλη»
«Η δολοφονία του Άντη Χατζηκωστή έμεινε χαραγμένη στο μυαλό μου γιατί ήταν ο συνδυασμός της πρώτης υπόθεσης που ανέφερα με την κλοπή της σορού του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά κυρίως επειδή επρόκειτο για έναν άνθρωπο πολύ αγαπητό, έναν πολύ γνωστό επιχειρηματία και είχα δεν δεκάδες προσωπικότητες που ενδιαφέρονταν για την εξιχνίαση αυτής της υπόθεσης. Ήταν ένας άνθρωπος που τον έχει κλάψει η Κύπρος όλη.
Ήταν μια υπόθεση που η κυβέρνηση και προσωπικά ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας και όλοι οι αξιωματούχοι, είχαν έγνοια και ήθελαν πάση θυσία αυτό το έγκλημα να εξιχνιαστεί. Γι’ αυτό θεωρώ ότι ήταν μία από τις πιο σημαντικές, για να μην πω η πιο σημαντική υπόθεση η οποία είχε διερευνηθεί από πλευράς μας ως Αστυνομία και εμένα προσωπικά. Γι’ αυτό την έχω για πάντα χαραγμένη στο μυαλό μου».