Πότε έγινε ο μεγαλύτερος αφανισμός στην ιστορία της Γης
17:01 - 05 Σεπτεμβρίου 2019
Ο μεγαλύτερος αφανισμός στον πλανήτη δεν έγινε με τους δεινοσαύρους όπως οι περισσότεροι ίσως πιστεύουμε. Μια νέα μελέτη που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας αποδεικνύει αντιθέτως πως πριν από δύο δισεκατομμύρια χρόνια, αλλαγές που συνέβησαν στην ατμόσφαιρα εξαφάνισαν πάνω από το 80% της ζωής πάνω στη γη.
Οι ερευνητές που κατέληξαν στο εν λόγω συμπέρασμα πήραν δείγματα από βαρύτη, ένα ορυκτό ηλικίας άνω των δύο δισεκατομμυρίων ετών, στα νησιά Belcher στον Καναδά. Παράλληλα εστίασαν στα πετρώματα και το θειικό νάτριο, το οποίο μπορεί να αποθηκεύσει δεδομένα οξυγόνου που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα της γης.
Πριν από 2,5 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια έγινε η αρχή του «Γεγονότος Μεγάλης Οξείδωσης», του φαινομένου δηλαδή που λειτούργησε καταλυτικά για την εξέλιξη της ζωής στον πλανήτη γη.
Ήταν η πρώτη φορά που απελευθερώθηκε μια τεράστια ποσότητα οξυγόνου που πολλαπλασίασε την μικροβιακή ζωή.
Έπειτα όμως από την εξέλιξη αυτή εξαφανίστηκαν άπειρα είδη από την προηγούμενη κατάσταση, δίνοντας την θέση τους σε μεγαλύτερες και πιο πολύπλοκες αερόβιες μορφές ζωής, που χρησιμοποίησαν το οξυγόνο για να επιβιώσουν.
Πιο συγκεκριμένα, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα πως περίπου το 80% της ζωής στη γη τότε έπαψε να υπάρχει. Άρα πρόκειται για τον μαζικότερο αφανισμό στην ιστορία μας.
«Το γεγονός ότι διατηρήθηκε αυτή η γεωχημική υπογραφή και τη βρήκαμε εμείς σήμερα, είναι πολύ περίεργο», είπε χαρακτηριστικά ένας επιστήμονας προσθέτοντας: «Αυτό που ήταν ιδιαίτερα ασυνήθιστο σε αυτούς τους βαρύτες είναι ότι είχαν μία, σαφώς, περίπλοκη ιστορία. Αποδείχθηκε ότι ακόμη και όταν η βιολογία στη γη αποτελούταν εξ ολοκλήρου από μικρόβια, ήταν δυνατό να συμβεί κάτι, τόσο τρομερό, που θα προκαλούσε την εξαφάνισή τους».
O επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας τόνισε πως τα ευρήματα είναι τα παλαιότερα που εντοπίζονται στη γη, ωστόσο σχετίζονται και με τον πλανήτη σήμερα, επειδή η γη είναι ακόμα ευάλωτη στις ατμοσφαιρικές αλλαγές και παρόμοιες αλλαγές μπορεί να γίνουν και σήμερα.
Οι ωκεανοί θερμαίνονται, οι πάγοι λιώνουν και όλες αυτές οι εξελίξεις επηρεάζουν τη σύσταση της ατμόσφαιρας. Οι μεταβολές επίσης που συντελούνται στα υποβρύχια οικοσυστήματα απειλούν τους οργανισμούς που φωτοσυνθέτουν και χρειάζονται το οξυγόνο.
Πηγή: Huffington Post
Οι ερευνητές που κατέληξαν στο εν λόγω συμπέρασμα πήραν δείγματα από βαρύτη, ένα ορυκτό ηλικίας άνω των δύο δισεκατομμυρίων ετών, στα νησιά Belcher στον Καναδά. Παράλληλα εστίασαν στα πετρώματα και το θειικό νάτριο, το οποίο μπορεί να αποθηκεύσει δεδομένα οξυγόνου που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα της γης.
Πριν από 2,5 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια έγινε η αρχή του «Γεγονότος Μεγάλης Οξείδωσης», του φαινομένου δηλαδή που λειτούργησε καταλυτικά για την εξέλιξη της ζωής στον πλανήτη γη.
Ήταν η πρώτη φορά που απελευθερώθηκε μια τεράστια ποσότητα οξυγόνου που πολλαπλασίασε την μικροβιακή ζωή.
Έπειτα όμως από την εξέλιξη αυτή εξαφανίστηκαν άπειρα είδη από την προηγούμενη κατάσταση, δίνοντας την θέση τους σε μεγαλύτερες και πιο πολύπλοκες αερόβιες μορφές ζωής, που χρησιμοποίησαν το οξυγόνο για να επιβιώσουν.
Πιο συγκεκριμένα, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα πως περίπου το 80% της ζωής στη γη τότε έπαψε να υπάρχει. Άρα πρόκειται για τον μαζικότερο αφανισμό στην ιστορία μας.
«Το γεγονός ότι διατηρήθηκε αυτή η γεωχημική υπογραφή και τη βρήκαμε εμείς σήμερα, είναι πολύ περίεργο», είπε χαρακτηριστικά ένας επιστήμονας προσθέτοντας: «Αυτό που ήταν ιδιαίτερα ασυνήθιστο σε αυτούς τους βαρύτες είναι ότι είχαν μία, σαφώς, περίπλοκη ιστορία. Αποδείχθηκε ότι ακόμη και όταν η βιολογία στη γη αποτελούταν εξ ολοκλήρου από μικρόβια, ήταν δυνατό να συμβεί κάτι, τόσο τρομερό, που θα προκαλούσε την εξαφάνισή τους».
O επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας τόνισε πως τα ευρήματα είναι τα παλαιότερα που εντοπίζονται στη γη, ωστόσο σχετίζονται και με τον πλανήτη σήμερα, επειδή η γη είναι ακόμα ευάλωτη στις ατμοσφαιρικές αλλαγές και παρόμοιες αλλαγές μπορεί να γίνουν και σήμερα.
Οι ωκεανοί θερμαίνονται, οι πάγοι λιώνουν και όλες αυτές οι εξελίξεις επηρεάζουν τη σύσταση της ατμόσφαιρας. Οι μεταβολές επίσης που συντελούνται στα υποβρύχια οικοσυστήματα απειλούν τους οργανισμούς που φωτοσυνθέτουν και χρειάζονται το οξυγόνο.
Πηγή: Huffington Post