To πρωί σερβιτόρα, το απόγευμα καθηγήτρια και το βράδυ περφόρμερ

17:31 - 15 Σεπτεμβρίου 2019

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΑ

«Αν δεν φέρουμε τα παιδιά σε επαφή με την μουσική από πολύ μικρή ηλικία, πιστεύω πως κάτι θεμελιώδες τους έχουμε στερήσει για πάντα», είχε πει κάποτε ο Ιταλός τενόρος Λουτσιάνο Παβαρόττι.

Η μουσική αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των ανθρώπων… Χαρίζει στιγμές χαλάρωσης, ξεκούρασης και αποσυμφόρησης του πνεύματος, ενώ τις πλείστες φορές καθορίζει και τη διάθεση σου, ανάλογα με τα ακούσματα που θα έχεις τη δεδομένη στιγμή.

Η δουλειά του μουσικού μπορεί να χαρακτηριστεί και ως λειτούργημα… Μπορεί να προσφέρει μέσα από το επάγγελμα του στον λαό, να εκπαιδεύσει νέους, αλλά και μεγαλύτερους σε ηλικία, ενώ παράλληλα μπορεί να εμπνεύσει ανθρώπους.

Η Μαρία Μαρκουλλή είναι μια νέα μουσικός από το Παραλίμνι, η οποία από πολύ μικρή ηλικία και χάρη στους γονείς της, μπήκε στο δρόμο της μουσικής. Συμμετείχε σε χορωδίες, στη φιλαρμονική Παραλιμνίου και άρχισε να μαθαίνει τα πρώτα μουσικά όργανα, σε ηλικία έξι ετών.

«Είχα ξεκινήσει το πιάνο σε ηλικία έξι χρονών και το ακολουθούσα μέχρι να τελειώσω το σχολείο. Πήγαινα επίσης στη φιλαρμονική, όπου ξεκίνησα να μαθαίνω πρώτα κλαρίνο και μετά με σαξόφωνο και φλάουτο, μουσικό όργανο, το οποίο παίζω μέχρι σήμερα. Θυμάμαι επίσης ότι κάναμε και κάποιες παραστάσεις με τον αδελφό μου».

Η απόφαση για τις σπουδές και τα πρώτα βήματα

Η Μαρία λίγους μήνες πριν τελειώσει το σχολείο, άρχισε να σκέφτεται τα επόμενα της βήματα. Τις σπουδές που έρχονταν, χωρίς όμως να νιώθει σιγουριά ως προς τον κλάδο που έπρεπε να ακολουθήσει.

«Αρχικά δεν είχα τη μουσική στο μυαλό μου, επειδή σήμερα είναι λίγο της μόδας επαγγέλματα όπως διοίκηση επιχειρήσεων ή μάρκετινγκ. Τελικά με συμβούλεψε ο πατέρας μου να πάω μουσικός. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να μου λέει “να πας να σπουδάσεις αυτό που ξέρεις να κάνεις καλά”. Αυτό μου έμεινε στο μυαλό. Και τελικά είπα αυτό θα πάω να σπουδάσω».

Αφού βρήκε το πανεπιστήμιο που ήθελε να σπουδάσει στη Βρετανία, ξεκίνησε μουσικολογία το 2012 και πήρε το πτυχίο της το 2015. Στη συνέχεια αποφάσισε να επιστρέψει στην Κύπρο…

«Όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου επέστρεψα στην Κύπρο και άρχισα δειλά δειλά μαζί με τον αδελφό μου και τη σύζυγο του, για ενάμιση με δύο χρόνια, να κάνω μαθήματα. Τους πρώτους τρεις μήνες, είχα ένα παιδάκι και σιγά σιγά μέχρι το τέλος του χρόνου έφτασα τα δέκα παιδιά. Διδάσκω στα μικρά παιδιά, αλλά μαθαίνω και από αυτά. Σήμερα διδάσκω πιάνο, φλάουτο, φωνητική και θεωρία».

Στη συνέχεια άνοιξε τη δική της σχολή, παρότι αρχικά φοβόταν, όπως λέει, με τη στήριξη των ανθρώπων γύρω της, και τελικά τα κατάφερε…

«Ποτέ δεν είναι αργά να αρχίσεις τη μουσική»

Η Μαρία σήμερα έχει μαθητές από έξι μέχρι και τριάντα ετών και όπως εξηγεί, δεν έχει σημασία το πότε θα ξεκινήσεις να μαθαίνεις ένα μουσικό όργανο.

«Στη μουσική δεν έχει σημασία η ηλικία. Φυσικά οι πιο μεγάλοι το κάνουν για χόμπι, όμως ποτέ δεν είναι αργά για κάποιον που του αρέσει, να μάθει μουσική».

Από την άλλη όμως, τόνισε πως κάποιος που θα αρχίσει από μικρός δεν σημαίνει ότι θα γίνει μουσικός. Και επισήμανε ότι δεν είναι αυτοσκοπός να γίνουν όλα τα παιδιά μουσικοί, όταν μεγαλώσουν. «Αυτοσκοπός είναι όμως όταν βρεθεί σε μια παρέα να ξέρει να παίξει ένα μουσικό όργανο. Θέλω να έρχονται οι μαθητές στη σχολή και να το απολαμβάνουν».

Το πρωί σε σερβιτόρα, το απόγευμα καθηγήτρια

Οι ανάγκες της σύγχρονης εποχής, οδηγούν πολλούς νέους να κάνουν δύο και τρεις δουλειές για να μπορέσουν να βγάλουν τα προς το ζην. Και φυσικά η δουλειά δεν είναι ντροπή για κανένα. Έτσι και η Μαρία, η οποία το πρωί εργάζεται στην καφετέρια που διατηρεί η οικογένεια της στο Παραλίμνι, το απόγευμα παραδίδει μαθήματα μουσικής, ενώ κάποια βράδια παίζει πιάνο σε ξενοδοχεία του Πρωταρά.

«Αυτός ο συνδυασμός είναι δύσκολος, αλλά μου αρέσει γιατί δεν κάνω μια δουλειά από το πρωί μέχρι το βράδυ. Το απολαμβάνω γιατί αλλάζω παραστάσεις. Το πρωί έχω την επαφή με τους πελάτες στην καφετέρια. Και αυτή η δουλειά μου έμαθε να είμαι υπομονετική και ευγενική, κάτι που με βοηθά και στις υπόλοιπες δουλειές. Και το βράδυ το ίδιο. Ξέρω ότι θα πάω στο ξενοδοχείο να παίξω πιάνο να τραγουδήσω κι αυτό μπορώ να πω ότι με χαλαρώνει. Υπάρχουν μέρες που κάνω και τα τρία μαζί και κουράζομαι, αλλά είναι εποικοδομητική η μέρα μου».

Θυμάται επίσης την πρώτη μέρα που πήγε να κάνει παράσταση στο ξενοδοχείο και δεν μπορούσε, όπως λέει, να πετύχει νότα λόγω άγχους.

«Σιγά σιγά όμως ένιωσα πιο βολικά και πλέον νιώθω πολύ καλά. Υπάρχουν πελάτες που έρχονται κάθε χρόνο και μια φορά την εβδομάδα έρχονται να δουν την παράσταση. Αυτό σε ευχαριστεί και εσένα πάρα πολύ».

Σε ότι αφορά τους μελλοντικούς της στόχους, η Μαρία δεν κάνει μαρκοπρόθεσμα όνειρα, αφού της αρέσει η ζωή της όπως είναι σήμερα.

Δεν φαντάζεται, όπως εξηγεί, να έχει ένα μεγάλο ωδείο με πολλούς μαθητές. Αντίθετα προτιμά να βάζει μικρούς μικρούς στόχους και να τους πετυχαίνει, βήμα προς βήμα…

To πρωί σερβιτόρα, το απόγευμα καθηγήτρια και το βράδυ περφόρμερ

Ροη Ειδησεων

Διαμέρισμα 2 υπνοδ. στη Λάρνακα

Εξοχική κατοικία 3ων υπνοδ. στο Παραλίμνι

Διαμέρισμα 3ων υπνοδ. στο Στρόβολο

Διαμέρισμα 1 υπνοδ. στο Γέρι

Δειτε Επισης