Δ. Χριστόφιας: Ο αμετανόητος και περήφανος κουμουνιστής, που πέτυχε το ακατόρθωτο

Δημήτρης Χριστόφιας... Ο πολιτικός που αμφισβητήθηκε όσο λίγοι για πολλά, ιδιαίτερα για τα χρόνια που υπηρέτησε την Κύπρο από το ύπατο πολιτειακό αξίωμα, αυτό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο πολιτικός και ο άνθρωπος, ωστόσο, που ποτέ δεν κατηγορήθηκε από κανένα για μισόλογα ή γκρίζες θέσεις. Η ειλικρίνειά του υπήρξε πάντοτε αφοπλιστική, ίσως και... εξοργιστική για τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Ο Δημήτρης Χριστόφιας υπήρξε ένας άνθρωπος που, όπως και ο ίδιος παραδέχθηκε,πέτυχε το ακατόρθωτο , μπόρεσε να καταφέρει το αδύνατο, όπως ο ίδιος το περιέγραψε στο βιβλίο του, «Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία»-Το βιβλίο του Δημήτρη Χριστόφια

Η απόφαση αυτή, (σ.σ. για την υποψηφιότητα του στις εκλογές του 2008) μπορεί να χαρακτηριστεί απόφαση ιστορικής σημασίας. Πρώτη φορά στην ιστορία του το κόμμα έθετε τον εαυτό του στη διάθεση των πατριωτικών δημοκρατικών δυνάμεων και του λαού ευρύτερα ζητώντας την εμπιστοσύνη του για να ασκήσει την κρατική εξουσία.

Η ιστορία του ΑΚΕΛ είναι τέτοια που εμείς πετύχαμε το αδύνατο, όπως είπε και ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Με την εξής έννοια: Από καταβολής της Κυπριακής Δημοκρατίας το ΑΚΕΛ υποστήριζε τις δυνάμεις του Κέντρου. (…) Εάν το Τάσσος Παπαδόπουλος δεν με προωθούσε να εκλεγώ Πρόεδρος της Βουλής δεν θα δημιουργούνταν οι προϋποθέσεις ανάληψης της εξουσίας από το ΑΚΕΛ. Κι αυτό γιατί διαχρονικά καλλιεργείτο ένα πνεύμα αντιακελισμού και αντικομουνισμού. Πολλές προλήψεις και προκαταλήψεις κατέτρυχαν τη συνείδηση της πλειοψηφίας του λαού. «Το ΑΚΕΛ εξουσία!» δεν το διανοούνταν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Το απόγευμα της Τρίτης το τελευταίο αντίο στον Δημήτρη Χριστόφια  
 

Για τα όσα ακολούθησαν της εκλογής του χύθηκαν και θα χυθούν τόνοι μελάνι και δεν είναι της παρούσης.

Ο ίδιος ο Δημήτρης Χριστόφιας ένιωθε πάντα την ανάγκη να αναφερθεί στον άνθρωπο και την αγάπη του σε αυτόν, αλλά και στην ιδεολογία του που έμεινε αμετάβλητη στο πέρασμα των χρόνων. Με αυτόν τον τρόπο, άλλωστε, επέλεξε να κλείσει το βιβλίο του. Με αποσπάσματα από βιβλία που έχουν στον επίκεντρο τον άνθρωπο και τον κουμμουνισμό.

Το πιο ακριβό στον άνθρωπο είναι η ζωή. Αυτή του δίνεται μια φορά και πρέπει να τη ζήσει κανείς έτσι, που να μη τον βασανίζει ο πόνος για τα χρόνια που τα ζήσε άσκοπα για να μην τον καίει η ντροπή για το πρόστυχο και το τιποτένιο παρελθόν και να μπορέσει πεθαίνοντας να πει. Όλη μου τη ζωή όλες μου τις δυνάμεις τις έδωσα στο πιο ωραίο ιδανικό του κόσμου στον αγώνα για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας»
Νικολάι Οστρόφσκι «Πώς δενότανε τ΄ ατσάλι»


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ο Πρόεδρος που αγαπήθηκε, αμφισβητήθηκε και συζητήθηκε όσο κανείς

Επέλεξα αυτό το απόσπασμα από το υπέροχο βιβλίο του Οστρόφσκι, το οποίο διάβασα και ξαναδιάβασα στα παιδικά μου χρόνια, γιατί ταίριαζε απόλυτα με την άποψη μου για πέρασμα του ανθρώπου από τη ζωή.

Δηλώνω για πολλοστή φορά πως αν ήταν να ξαναγεννηθώ θα επέλεγα τον ίδιο δρόμο, τον ίδιο τρόπο ζωής.

Θα αφιέρωνα και την τελευταία ικμάδα της ύπαρξης μου στον άνθρωπο και την ευτυχία του. Στην ελευθερία της πατρίδας και του κόσμου. Ναι και του κόσμου, γιατί:

 Αλήτη! Απόψε είν΄ η βραδιά τόσο καλή, τόσο καλή.
Μπορείς να πας να κοιμηθείς σ΄ ένα παγκάκι αλήτη!
Πλάτανε η σκέψη τη ζωή τόσο πολύ, τόσο πολύ,
πο΄ κάνε ο άνθρωπος τη γη κι όλο το σύμπαν σπίτι
Τεύκρος Ανθίας «Τα σφυρίγματα του αλήτη»

Τα εργαλεία για την πλευρά απελευθέρωση του ανθρώπου και του κόσμου τα επεξεργάστηκαν με τρόπο θαυμαστό οι κλασσικοί της κουμμουνιστικής ιδεολογίας. Σε εμάς εναπόκειται όχι μόνο να εξηγήσουμε τον κόσμο, αλλά να τον αλλάξουμε.

Νιώθω, λοιπόν, ατέλειωτη ψυχική ικανοποίηση γιατί ασπάστηκα την πιο ανθρωποκεντρική και κοσμοκεντρική ιδεολογία και αφιέρωσα τη ζωή μου ώστε να γίνει πράξη.
 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

• ΒΙΝΤΕΟ: Καλό ταξίδι, Πρόεδρε…
• Έδωσε και κέρδισε πολλές μάχες για την υγεία του ο Δημήτρης Χριστόφιας
• Το βιογραφικό και η γεμάτη ζωή του Δημήτρη Χριστόφια
• Η πορεία του Δημήτρη Χριστόφια στον στίβο της πολιτικής-Από μικρός στα κοινά