Η έκτη έδρα στην Ευρωβουλή και ο προεκλογικός-κόλαση… κι’ όποιος αντέξει

Σε αδυσώπητο και σκληρό όσο ενδεχομένως ποτέ άλλοτε προηγουμένως-ειδικά με φόντο εκλογικές αναμετρήσεις όπως είναι οι Ευρωεκλογές(σ.σ. που παραδοσιακά στην χώρα μας ήταν σχετικά χαμηλού ενδιαφέροντος)-, εξελίσσεται ο προεκλογικός αγώνας των κομμάτων ενόψει της 26^ης Μάιου.
 
Μάλιστα, ενόσω πλησιάζουμε προς την ημέρα των εκλογών, το…παιχνίδι αναμένεται να χοντραίνει και ο προεκλογικός υδράργυρος ν’ ανεβαίνει κατακόρυφα.
 
Η παρούσα προεκλογική περίοδος λαμβάνει χώρα έχοντας μια ξεχωριστή ιδιομορφία που απουσίαζε από προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις στην Κύπρο, και η οποία τείνει να μετατρέψει τον προεκλογικό σε…κόλαση.
 
Η ιδιομορφία αυτή δεν είναι άλλη από την παρουσία του ΕΛΑΜ στην κούρσα των Ευρωεκλογών, με τη διαφορά σε σχέση με την παρουσία του συγκεκριμένου κόμματος σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, όπως για παράδειγμα στις βουλευτικές του 2016, ότι το εθνικιστικό Κίνημα της Κύπρου τρέχει με βάσιμες-μετρήσιμες πιθανότητες (όπως η προοπτική αυτή καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις) εκλογής ευρωβουλευτή.
 
Μια τέτοια εξέλιξη θα σήμαινε-πέραν της εδραίωσης του ΕΛΑΜ ως μια υπολογίσιμης πολιτικής δύναμης στο νησί, τέταρτης μετά από ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ, μια οδυνηρή  ήττα ενός παραδοσιακού κόμματος της χωράς, δηλαδή της ΕΔΕΚ, με απρόβλεπτες για τους Σοσιαλιστές εσωκομματικές παρενέργειες.   
 
Δεδομένων τούτων, η κρισιμότητα για το πού θα καταλήξει τελικά η έκτη έδρα της Κύπρου στην Ευρωβουλή, έχει οδηγήσει, σ’ ένα ανελέητο σφυροκόπημα του ΕΛΑΜ σχεδόν από το σύνολο των υπόλοιπων κομμάτων, με το ίδιο ν’ απαντά επιλέγοντας, πότε την τακτική της σιωπής και πότε της στοχευμένης, επί συγκεκριμένων ζητημάτων, ανταπόδοσης των πυρών που δέχεται.
 
Αν όμως είναι κάτι που ξεχωρίζει στην όλη διένεξη, είναι η βάση επί της οποίας εξελίσσεται ο προεκλογικός αυτός αγώνας, καθότι στην ατζέντα-πέραν των θεμάτων υψηλής πολιτικής-τοποθετούνται από τα κόμματα ζητήματα που ποτέ προηγουμένως, ή σπάνια, αποτέλεσαν αντικείμενο προεκλογικής διαμάχης.
 
Ένα τέτοιο θέμα υπήρξε για παράδειγμα το ζήτημα της καταγγελλόμενης φυγοστρατίας ηγετικών στελεχών του ΕΛΑΜ, το οποίο τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου και το ΑΚΕΛ ανέδειξαν και συντήρησαν στην επικαιρότητα για αρκετές μέρες. Ενώ μια δήλωση του προέδρου του ΕΛΑΜ Χρίστου Χρίστου, λίγες μέρες αργότερα, για ανορθόδοξο πολιτικό πόλεμο που μπορεί να εφαρμόσει το κόμμα του, έβαλε «κυριολεκτικά»  μπουρλότο, καθιστώντας το προεκλογικό πεδίο, πεδίο μάχης.
 
Ακολούθως, πριν καλά-καλά καταλαγιάσει ο θόρυβος, ήρθε από το ΑΚΕΛ νέα καταγγελία σε βάρος του ΕΛΑΜ. Συγκεκριμένα, το ΑΚΕΛ κατήγγειλε εμπλοκή ενεργού στελέχους του ΕΛΑΜ σε διερευνώμενη από την Αστυνομία πρόσφατη υπόθεση «παροχής προστασίας» με οικονομικά ανταλλάγματα. Τη συγκεκριμένη καταγγελία του ΑΚΕΛ έσπευσε άμεσα ν’ αναδείξει και να αξιοποιήσει επίσης, η ΕΔΕΚ.
 
Πέραν των πιο πάνω, σχεδόν καθημερινές είναι οι…υπενθυμίσεις από πλευράς ΑΚΕΛ και ενδιάμεσου χώρου, των σχέσεων του ΕΛΑΜ με τη Χρυσή Αυγή και τη δραστηριοποίηση του Χρίστου Χρίστου δίπλα από τον Νίκο Μιχαλογιάκο, ενώ τις τελευταίες ημέρες αυτό στο οποίο κτυπούν, είναι στους ισχυριζόμενους δεσμούς του ΕΛΑΜ με το Εθνικοδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας (NPD).
 
Από το μενού του αδυσώπητου, όπως εξελίσσεται, προεκλογικού αγώνα με φόντο τη μάχη της συσπείρωσης και την έκτη έδρα, δεν απουσιάζουν οι αναφορές στο πραξικόπημα και την ΕΟΚΑ Β’, ενώ από πλευράς ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ, συχνά-πυκνά επιχειρείται απόδοση στο ΕΛΑΜ, ρόλου δεκανικιού για τον ΔΗΣΥ και την Κυβέρνηση.
 
Αξίζει να σημειωθεί πως σε όλο αυτό το φλεγόμενο σκηνικό για την έκτη έδρα πιο ήπια στάση τηρεί ο ΔΗΣΥ, ο οποίος εξέδωσε ανακοίνωση καταδίκης της δήλωσης του προέδρου του ΕΛΑΜ για ανορθόδοξο πολιτικό πόλεμο, όπως ανακοίνωση καταδίκης εξέδωσε επίσης για την πρόσφατη καταγγελθείσα από το ΕΛΑΜ επίθεση στα γραφεία του Κινήματος στη Λεμεσό.