Πιστοποίησε τον μοναχό αδελφό του ως… σχιζοφρενή για να πάρει την περιουσία του
07:12 - 05 Απριλίου 2019

Ο αδελφός του μοναχού, είχε διοριστεί με διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, ως διαχειριστής της περιουσίας του αδελφού του, καθώς κηρύχθηκε ως ανίκανο πρόσωπο να διαχειρίζεται την περιουσία του λόγω «...διανοητικής ταραχής και/ή άλλης πάθησης ή ασθένειας η οποία τον καθιστά ανήμπορο να ασκήσει την κρίση και βούληση του.».
Ωστόσο δύο μήνες αργότερα, και αφού ο μοναχός ανακάλυψε τις ενέργειες του αδελφού του, προσέφυγε στο Δικαστήριο καταφέρνοντας ακύρωση του σχετικού διατάγματος, διατάσσοντας παράλληλα όπως ο αδελφός του παραδώσει στον μοναχό, «... λογαριασμούς, αποδείξεις και λεπτομέρειες για οιεσδήποτε δικαιοπραξίες προέβηκε σε σχέση με την περιουσία εντός και εκτός Κύπρου...»
Μάλιστα, όπως ισχυρίστηκε, είχε πείσει τον μοναχό αδελφό του μετά από τηλεφωνική επικοινωνία, να συναντηθεί με συγκεκριμένο ψυχίατρο, στη βάση δε της εξέτασης και της συνομιλίας που είχαν μεταξύ τους πέραν των τριών ωρών, ο εν λόγω ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής, εξέδωσε ιατρική έκθεση την οποία επισύναψε ως τεκμήριο, με την οποία κατ΄ ουσίαν διέγνωσε ότι έχει «ακραία διαστρέβλωση της πραγματικότητας», θεωρώντας τον εαυτό του «χαρισματικό και εκλεκτό της Παναγίας».
Επίσης, ο εν λόγω ψυχίατρος, όπως κατέθεσε, διέγνωσε ότι ο μοναχός έχει «αποδιοργανωμένη σκέψη με άλματα μη λογικής μεταξύ άσχετων θεμάτων» και εν τέλει έχει παρανοϊκή σχιζοφρένεια, υπογραμμίζοντας ότι «άτομα με τέτοια ασθένεια υποπίπτουν σε σοβαρά λάθη που έχουν ως συνέπεια να υποστούν σοβαρές ζημιές στα οικονομικά τους θέματα και να χάσουν εντελώς την περιουσία τους, όπως συνέβη και στο παρελθόν με το εν λόγω άτομο που έχει δώσει «σημαντική περιουσία σε εκκλησιαστικούς οργανισμούς».
Κατά την έκθεση του ψυχιάτρου, ασθενείς αυτού του τύπου πρέπει να προστατεύονται από την οικονομική καταστροφή εφόσον η παρανοϊκή σχιζοφρένεια είναι «... χρόνια ψυχιατρική νόσος η οποία δεν είναι ανατρέψιμη και θεραπεύσιμη».
Ξανά στο Δικαστήριο για ακύρωση του διατάγματος
Όπως υποδείχθηκε, ο μοναχός κατέγραψε αριθμό γεγονότων και παρουσίασε ιατρικά πιστοποιητικά προερχόμενα εκ του δημοσίου τα οποία φέρονται να κατατείνουν προς ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή του αδελφού του, ενώ τα υπόλοιπα πιστοποιητικά τα οποία επίσης επισύναψε, από το Άγιο Όρος αλλά και από τον Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιο, τείνουν επίσης να δείξουν ότι τα λεχθέντα από τον αδελφό του, ήταν ανυπόστατα.
Προστίθεται, ότι ανυπόστατη ενδεχομένως να ήταν και η θέση του ότι ο μοναχός είχε απολυθεί από το Στρατό χωρίς να ολοκληρώσει την στρατιωτική του θητεία λόγω νοσηλείας στο ψυχιατρείο Αθαλάσσας λόγω προβλημάτων υγείας. Όμως ο μοναχός επίσης επισύναψε στην αίτηση του προς ακύρωση του αρχικού διατάγματος, Πιστοποιητικό Στρατολογικής Κατάταξης, με το οποίο φαίνεται ότι κατατάχθηκε στις 11.7.1978 στο στρατό και απελύθη στις 21.9.1980, έχοντας, όπως αναφέρεται στο πιστοποιητικό αυτό, εκπληρώσει την «στρατεύσιμη στρατιωτική του υποχρέωση και δεν υπέχει υποχρέωση θητείας στην Εθνική Φρουρά».