«Δεν αποκλείω τη θαυματουργική επέμβαση του Θεού κατά την αφή του Αγίου Φωτός»

Τις δικές του απαντήσεις στον REPORTER, δίνει ο Μητροπολίτης Βόστρων  Τιμόθεος και Έξαρχος Παναγίου Τάφου στην Κύπρο, μετά και τις αντιδράσεις που προκάλεσε ένα βιβλίο υπό τον τίτλο «Λύτρωση-Περί του Αγίου Φωτός», στο οποίο ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Δημήτρης Αλικάκος επικαλείται μαρτυρίες, μέσω των οποίων ανατρέπεται η θεωρία του θαύματος με το Άγιο Φως.
 
Ανάμεσα στις μαρτυρίες περιλαμβάνεται και αυτή του Σκευοφύλακα του Πανάγιου Τάφου Ισίδωρου, ο οποίος φέρεται να ομολογεί ότι ο ίδιος ανάβει το Άγιος Φως με αναπτήρα.
 
Ο Έξαρχος του Πανάγιου Τάφου στην Κύπρο, όχι μόνο αμφισβητεί τη γνησιότητα της συνέντευξης του Σκευοφύλακα, κατά πόσον δηλαδή ορθώς του αποδόθηκαν τα όσα αναφέρονται στο βιβλίο, αλλά σπεύδει να τονίσει ότι θαύματα γίνονται και στην προκειμένη επενεργεί η χάρη του Θεού.
 
Ακολουθεί η συνέντευξη του Έξαρχου του Πανάγιου Τάφου στον REPORTER:
 
-Σκευοφύλακας στον Πανάγιο Τάφο ισχυρίστηκε ότι το Άγιο Φως ανάβει με αναπτήρα. Θέλουμε το σχόλιο σας;
Δεν είμαι σε θέση να σχολιάσω την συνέντευξη του Γέροντος Σκευοφύλακα του Πανίερου Ναού της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα, Αρχιεπισκόπου Ιεραπόλεως κ. Ισίδωρου, καθότι ελέχθησαν πολλά περί μη γνησιότητας της παραχθείσας μαγνητοσκόπησης.
 
Πάντως, όπως και αν έχει η περιγραφή, η ουσία της τελετής του διαδιδομένου Αγίου Φωτός από τον Πανάγιο Τάφο στην οποία πρέπει να εστιαζόμαστε, ως πιστοί χριστιανοί, έγκειται στο ότι, ο Τάφος του Χριστού, είναι όπως λέγει ο υμνωδός, πηγή «πόματος καινοῦ» και αιωνίου και από αυτόν τον Τάφο πήγασε το Φως του κόσμου, ο Λυτρωτής μας Χριστός,  πού είναι η ζωή και η Ανάσταση μας.
 
Επομένως, όλη μας η σκέψη, τα έργα μας και η ζωή μας πρέπει να κατευθύνονται από αυτό το Άγιο Φως, το οποίο θα πληροί τον εσωτερικό μας κόσμο και με αυτό να πορευόμαστε προς τη δική μας Ανάσταση. Εάν όμως, για την απιστία μας και την αμφιβολία, που μπορεί να μας διακατέχει για το αν όντως συνεργεί σε αυτό ο Θεός, χρησιμοποιούνται μέσα αλλότρια, ουδόλως μειώνεται το πνευματικόν μήνυμα της τελετής. Είμαστε βέβαιοι ότι κατά τη διάρκεια της τελετής, αδιαμφισβήτητα επενεργεί ἡ Χάρις του Θεού, την συγκεκριμένη στιγμή. Αναλόγως με τη ζέση της πίστεως, οι χριστιανοί μπορούν να ατενίσουν με τα μάτια της ψυχής και άλλοι με τα φυσικά μάτια το φως του Χριστού. Άλλοι αδυνατούν.
 
Δεν πρέπει λοιπόν να εμμένουμε στην εξέταση του τρόπου με τον οποίο εμφανίζεται το Άγιο Φως, αλλά στο μήνυμα που μεταδίδεται διά αυτού στα πέρατα του κόσμου ότι «Ανέστη Χριστός», κάτι πού αποτελεί την σίγουρη για εμάς πεποίθηση και το αποκορύφωμα της Πίστης μας, εφόσον κατά τον Απόστολο Παύλο, «εἰ Χριστός οὐκ ἐγήγερται κενόν τό κήρυγμα ἡμῶν, κενή δέ καί ἡ πίστις ἡμῶν» (Α’ Κορ. 15,14).
 
Ως ορθόδοξος Χριστιανός και Επίσκοπος της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων, πιστεύω στα θαύματα, τα οποία συμβαίνουν διαχρονικά, με αποδέκτες τους πιστούς, οι οποίοι τα βιώνουν και τα διηγούνται ως προσωπικές, ίσως και ομαδικές εμπειρίες.
 
Στην εκκλησιαστική Ιστορία των Ιεροσολύμων, περιγράφονται θαυματουργικές εμφανίσεις του Αγίου Φωτός, σε διάφορες εποχές και περιστάσεις, όπως και του Τιμίου Σταυρού και μάλιστα έχει καθιερωθεί να εορτάζεται επισήμως κατ’ έτος, η επέτειος της εμφάνισης του Σταυρού στον ουρανό.
 
Δεν αποκλείω τη θαυματουργική επέμβαση του Θεού κατά την αφή του Αγίου Φωτός. Μάλλον πιστεύω ακράδαντα ότι, «ὃπου γαρ βούλεται Θεός νικᾶται φύσεως τάξις».
 
Το εκπληκτικό είναι ότι υπάρχουν πάμπολλες μαρτυρίες συγχρόνων μας πιστών χριστιανών, οι οποίοι έχουν βιώσει πρωτόγνωρα συναισθήματα και θαύματα, κατά την τελετή του Αγίου Φωτός και τα οποία σεβόμεθα.
 
-Πάντα τέτοιες μέρες βλέπουμε να βγαίνει κάποιος συνήθως και να κάνει τοποθετήσεις γύρω από το θέμα του Αγίου Φωτός, όπως για παράδειγμα αυτή με τον αναπτήρα. Υπάρχει κάποια σκοπιμότητα κατά την άποψή σας ή είναι τυχαίο;
Στην ιστορική πορεία της Εκκλησίας, πολλοί ήσαν αυτοί, οι οποίοι αποπειράθηκαν κατά καιρούς να θέσουν σε αμφισβήτηση βασικές αρχές της χριστιανικής διδασκαλίας και ιερές παραδόσεις, πού διαδόθηκαν προφορικά, ή και περιέχονται στα απόκρυφα Ευαγγέλια.
 
Υπήρξαν όχι μόνον λαϊκοί, αλλά και κληρικοί και αρχιερείς και πατριάρχες, οι οποίοι με κριτήριο πάντοτε την ανθρώπινη λογική, δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν τα δόγματα της πίστεως, όπως την ἐνανθρώπισιν τοῦ Θεοῦ Λόγου, τις δύο φύσεις του Χριστού, αυτήν την πίστη μας στον Ἀναστάντα Χριστόν, ακόμη και τα μυστήρια της Εκκλησίας, όπως την μετουσίωση του άρτου και του οίνου, σε Σώμα και Αίμα Χριστού και κατέληξαν στην αίρεση διότι αυτοί, στερούμενοι τη θεία γνώση και την ελλαμψιν του θείου φωτός, πλανήθηκαν.
 
Μην ξεχνάμε ότι τόσες αιρέσεις, στηρίχθηκαν από κληρικούς, ως επί το πλείστον, στη λογική και την «παντογνωσία» τους.