ΒΙΝΤΕΟ: Επιζών του Άουσβιτς θυμάται την κόλαση
21:44 - 06 Δεκεμβρίου 2019

Συμπληρώνονται 70 χρόνια από το Ολοκαύτωμα στο Άουσβιτς και ο 92χρονος, Ισαάκ Μιζάν, καταθέτει στο OPEN TV και τη Γεωργία Λαγού την κόλαση που έζησε. Σηκώνει στην κάμερα το αριστερό του μανίκι και αποκαλύπτει στο χέρι του τον αριθμό 182641. Αυτό ήταν το όνομά του.
Ήταν 16 χρόνων όταν μαζί με τους γονείς του και τις τέσσερις αδερφές του από την Άρτα βρέθηκαν στο κολαστήριο του Άουσβιτς, το μεγαλύτερο νεκροταφείο στον κόσμο με 1,5 εκατομμύρια νεκρούς. «Γινόταν διαλογή. Μας συγκέντρωναν και όσοι ήταν ικανοί για εργασία, μας κρατούσαν. Τους άλλους βλέπαμε ότι την ίδια ώρα τους οδηγούσαν στα κρεματόρια», λέει ο 92χρονος.
Στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο, όρθιοι με μια κούπα νερό τη μέρα, ξεκίνησαν για ένα ταξίδι με προορισμό τον θάνατο. «Η μεταφορά στο τρένο ήταν δραματική. Ήμασταν πάρα πολλοί στα βαγόνια, μικρά παιδιά». Καθημερινά μύριζε τον θάνατο και έβλεπε τους φούρνους των κρεματόριων να είναι γεμάτοι με ανθρώπινες σάρκες. «Είδαμε τις καμινάδες. Είδαμε τα κρεματόρια. Είχαμε υποψίες αλλά λέγαμε ότι αυτό το κάνουν μόνο για όσους είναι άρρωστοι», προσθέτει.
Οι δύο αδερφές του και οι γονείς του μαρτύρησαν στον επίγειο τάφο. «Οι δυο μου αδερφές χάθηκαν γιατί είχαν παιδιά. Όσοι είχαν παιδιά, πήγαν για τα κρεματόρια», σημειώνει. Ο ίδιος γλίτωσε από το θάνατο αλλά τα τραύματα που έζησε έμειναν ανεξίτηλα, όπως η σφραγίδα με το νούμερο στο χέρι του.
Πηγή: Έθνος
Ήταν 16 χρόνων όταν μαζί με τους γονείς του και τις τέσσερις αδερφές του από την Άρτα βρέθηκαν στο κολαστήριο του Άουσβιτς, το μεγαλύτερο νεκροταφείο στον κόσμο με 1,5 εκατομμύρια νεκρούς. «Γινόταν διαλογή. Μας συγκέντρωναν και όσοι ήταν ικανοί για εργασία, μας κρατούσαν. Τους άλλους βλέπαμε ότι την ίδια ώρα τους οδηγούσαν στα κρεματόρια», λέει ο 92χρονος.
Στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο, όρθιοι με μια κούπα νερό τη μέρα, ξεκίνησαν για ένα ταξίδι με προορισμό τον θάνατο. «Η μεταφορά στο τρένο ήταν δραματική. Ήμασταν πάρα πολλοί στα βαγόνια, μικρά παιδιά». Καθημερινά μύριζε τον θάνατο και έβλεπε τους φούρνους των κρεματόριων να είναι γεμάτοι με ανθρώπινες σάρκες. «Είδαμε τις καμινάδες. Είδαμε τα κρεματόρια. Είχαμε υποψίες αλλά λέγαμε ότι αυτό το κάνουν μόνο για όσους είναι άρρωστοι», προσθέτει.
Οι δύο αδερφές του και οι γονείς του μαρτύρησαν στον επίγειο τάφο. «Οι δυο μου αδερφές χάθηκαν γιατί είχαν παιδιά. Όσοι είχαν παιδιά, πήγαν για τα κρεματόρια», σημειώνει. Ο ίδιος γλίτωσε από το θάνατο αλλά τα τραύματα που έζησε έμειναν ανεξίτηλα, όπως η σφραγίδα με το νούμερο στο χέρι του.
Πηγή: Έθνος
