«Έπρεπε να παρατήσω τη ζωή μου στη μέση, για να διεκδικήσω δεύτερη ευκαιρία»
07:02 - 29 Δεκεμβρίου 2019
«Ήμουν σε μια περίοδο της ζωής μου που όλα έμοιαζαν ιδανικά, όταν διαγνώστηκα με μια σπάνια κληρονομική ασθένεια, τη νόσο των σταυροφόρων. Έπρεπε να παρατήσω τη ζωή μου στη μέση για να πάω να διεκδικήσω μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Αυτή η ασθένεια είναι θανατηφόρα αν δεν διαγνωστεί και δεν θεραπευτεί έγκαιρα. Τότε, η μόνη θεραπεία ήταν η μεταμόσχευση ήπατος».
Με αυτά τα λόγια, περιγράφει την εμπειρία ζωής που είχε, όταν διαγνώστηκε με τη νόσο των σταυροφόρων, ο Σταύρος Κυπριανού, ο οποίος μετά τη μεταμόσχευσή ήπατος, αφιέρωσε τη ζωή του στη διάδοση της σπουδαιότητας της δωρεάς οργάνων.
Μιλώντας στον REPORTER, ο γνωστός δημοσιογράφος περιγράφει όλα όσα βίωσε κι όλα όσα έμαθε μέσα από αυτή την ασθένεια.
«Όλα έμοιαζαν τέλεια»
«Είχα την πρωινή εκπομπή, την Πρώτη Ενημέρωση, που ήταν ένα καινούργιο ξεκίνημα, επειδή από το 2006 μέχρι το 2011, ήμουν στο Επτά Δέκα με τη Γαβριέλλα Χριστοδούλου. Μετά η εκπομπή ακολούθησε διαφορετική κατεύθυνση κι έγινε καθαρά ειδησεογραφική. Έτσι, ξεκίνησα την Πρώτη Ενημέρωση κι όλα πήγαιναν πάρα πολύ καλά. Παράλληλα, είχαμε ξεκινήσει με το Λώρη Λοϊζίδη τις θεατρικές μας παραγωγές. Όλα έμοιαζαν τέλεια».
Όλα άλλαξαν, δύο χρόνια μετά. Όταν έγινε η διάγνωση, ήρθε η μεγάλη ανατροπή.
«Διαγνώστηκα με μία σπάνια κληρονομική ασθένεια, που ονομάζεται αμυλοειδική νευροπάθεια ή ευρέως πιο γνωστή νόσος των σταυροφόρων. Η μόνη θεραπεία είναι η μεταμόσχευση ήπατος. Παράλληλα, είχε διαγνωστεί και η μητέρα μου με την ίδια ασθένεια. Τότε, έπρεπε να παρατήσω τη ζωή μου στη μέση, έπρεπε να αφήσω αυτά τα ευχάριστα και τα παραγωγικά στην άκρη, για να πάω να διεκδικήσω μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή».
Όπως εξήγησε, αυτή η ασθένεια είναι θανατηφόρα, αν δεν διαγνωστεί και θεραπευτεί έγκαιρα.
«Έπρεπε να πάω στο Μπέρμιγχαμ, μια ξένη πόλη για εμένα, με ξένη κουλτούρα, πολυπολιτισμική, ξένη για τα κυπριακά δεδομένα. Εγκατέλειψα τη θάλασσα, το γαλάζιο, τον ήλιο και πήγα στο μαύρο και στο γκρίζο. Το έβλεπα σαν μία πάρα πολύ μεγάλη τιμωρία, να μην μπορείς να πεις καλημέρα στη γλώσσα σου. Αυτό ένιωθα στην αρχή, να είσαι σε μια ξένη πόλη και να μην ξέρεις πότε θα επιστρέψεις. Επειδή για να επιστρέψεις πρέπει να βρεθεί ο συμβατός δότης, να μεταμοσχευτείς, να είναι επιτυχής η εγχείρηση κι αν όλα πάνε κατ’ ευχήν, να επιστρέψεις στον τόπο σου».
Το πιο βασανιστικό, όπως σημείωσε ο Σταύρος, ήταν το κομμάτι της αναμονής... Το άγνωστο, το αβέβαιο.
«Αυτό πηγάζει κι από το γεγονός, πως ένα ποσοστό των ασθενών που βρίσκονται στις λίστες αναμονής για μεταμόσχευση θα πεθάνουν, λόγω έλλειψης μοσχευμάτων. Ένα ποσοστό, που ανέρχεται γύρω στο 20-30% παγκοσμίως. Στην Ευρώπη περιμένουν αυτή τη στιγμή για μεταμόσχευση, γύρω στις 55 χιλιάδες. Το 20% πιθανόν να μην βρει δότη. Στις ΗΠΑ, 116 χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο στις λίστες αναμονής και περιμένουν για μεταμόσχευση. Γύρω στις 6-7 χιλιάδες, πεθαίνουν στις λίστες αναμονής, λόγω έλλειψης μοσχευμάτων. Όποτε, ήταν ακόμη ένας παράγοντας που ενίσχυε την αγωνία μου και το φόβο μου. Ένας παράγοντας, που με κρατούσε ζωντανό ήταν η πίστη και η ελπίδα πως θα τα καταφέρω».
Η στήριξη από τα μέλη της παροικίας και η αγάπη των φίλων του
Η αγάπη που έλαβε, τόσο από τους φίλους του, όσο και από τους ανθρώπους στην κυπριακή παροικία του Μπέρμιγχαμ, του έδωσε αισιοδοξία για τη συνέχεια.
Η αγάπη που έλαβε, τόσο από τους φίλους του, όσο και από τους ανθρώπους στην κυπριακή παροικία του Μπέρμιγχαμ, του έδωσε αισιοδοξία για τη συνέχεια.
«Η στήριξη από την κυπριακή παροικία, δεν μπορεί να περιγραφεί με απλά λόγια και μόνο αν βιώσεις και λάβεις αυτή την αγάπη θα καταλάβεις. Μιλώ για την ανιδιοτελή αγάπη, αυτή που δίνεις και δεν περιμένεις να πάρεις. Ήταν ένα μεγάλο στήριγμα κι ένα μεγάλο μάθημα. Άνθρωποι που στην ουσία ήταν άγνωστοι για εμάς, έγιναν οικογένειά μας. Μεγάλη δύναμη για εμένα και πηγή στήριξης ήταν και οι φίλοι μου που έρχονταν στο Μπέρμιγχαμ. Ο Λώρης Λοϊζίδης, ο οποίος ήρθε πολλές φορές να με επισκεφθεί και να μου δώσει δύναμη, μαζί με αρκετούς άλλους φίλους, όπως ο Μάριος Δημητρίου, ο Στέλιος Θεοχάρους, ο Φώτης Γεωργίδης. Συγγενείς και συνάδελφοι έρχονταν να με επισκεφτούν. Εκεί ανακαλύπτεις και διακρίνεις τον ορισμό της πραγματικής και αληθινής φιλίας».
Το μόσχευμα και οι σκέψεις πριν την εγχείριση
Το μόσχευμα, ήρθε από έναν άνθρωπο που είχε διαπιστωθεί πως ήταν εγκεφαλικά νεκρός. Όταν ήρθε η στιγμή της εγχείρισης, στο μυαλό του Σταύρου υπήρχαν δύο σκέψεις.
Το μόσχευμα, ήρθε από έναν άνθρωπο που είχε διαπιστωθεί πως ήταν εγκεφαλικά νεκρός. Όταν ήρθε η στιγμή της εγχείρισης, στο μυαλό του Σταύρου υπήρχαν δύο σκέψεις.
«Οι πρώτες μου σκέψεις, ήταν στην οικογένεια του δότη, που έχανε ένα αγαπημένο της πρόσωπο, αλλά παράλληλα στη δύναμη ψυχής που είχαν, που μέσα από τον πόνο τους έδωσαν ελπίδα και δεύτερη ευκαιρία σε εμένα και σε άλλους συνανθρώπους μας, που δεν είχαν σωτηρία και θα πέθαιναν. Άρα, μέσα από ένα θάνατο, γεννήθηκε η ζωή και η δεύτερη ευκαιρία σε άλλες έξι με επτά οικογένειες. Νομίζω, πως είναι και δήλωση αυτοθυσίας η δωρεά οργάνων, όταν εσύ ξέρεις πως δεν σώζεσαι».
Η εγχείρηση και η περιπέτεια αυτή, του άλλαξε τη ζωή. Όπως ανέφερε, μετά από αυτή τη δεύτερη ευκαιρία που είχε στη ζωή, χάρη σε αυτόν τον άνθρωπο, αποφάσισε να αφοσιωθεί στη διάδοση της σπουδαιότητας του μηνύματος της δωρεάς οργάνων.
«Μέσα από τη δουλειά μου, είχα και γνώση της άγνοιας που είχαμε για τη δωρεά οργάνων και αποφάσισα μέσα από διάφορες δράσεις να αφοσιωθώ στην ενημέρωση του κόσμου και στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης. Ως λαός είμαστε ευαισθητοποιημένοι κι εάν ενημερωθούμε σωστά θα δράσουμε».
Ο εγκεφαλικός θάνατος
«Ο εγκεφαλικός θάνατος, είναι θάνατος, δεν μπορεί να επανέλθει στη ζωή κάποιος εάν διαγνωστεί εγκεφαλικά νεκρός. Όταν γίνει διάγνωση από τους γιατρούς, που ακολουθούν συγκεκριμένα πρωτόκολλα διάγνωσης για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο λάθος, εκδίδεται πιστοποιητικό θανάτου. Τοτε, η οικογένεια επιλέγει αν θα προβεί στην πράξη της δωρεάς ή αν ο άνθρωπος που φεύγει θα οδηγηθεί στην ταφή», σημειώνει, για να προσθέσει πως ο κόσμος, λόγω άγνοιας μπερδεύει τον εγκεφαλικό θάνατο με το κώμα.
«Ο εγκεφαλικός θάνατος είναι ουσιαστικά ο θάνατος του εγκεφάλου. Όταν νεκρωθεί ο εγκέφαλος, σταματά να δίνει εντολές στο αναπνευστικό σύστημα, άρα ο άνθρωπος δεν μπορεί να αναπνεύσει μόνος του και γι’ αυτό υποστηρίζεται από αναπνευστήρα. Όταν αφαιρεθεί ο αναπνευστήρας, σιγά-σιγά τα όργανα θα σταματήσουν να λειτουργούν και ο ασθενής θα καταλήξει. Είναι σαν να αποκόπτεται το κεφάλι από το υπόλοιπο σώμα».
«Υπάρχουν Άγγελοι»
Ο Σταύρος Κυπριανού παραθέτει την εμπειρία ζωής που είχε, στο βιβλίο «Υπάρχουν Άγγελοι». Ένα βιβλίο που αφιερώθηκε στο μεγαλείο ψυχής του άγνωστου ανθρώπου, που του χάρισε ζωή.
Ο Σταύρος Κυπριανού παραθέτει την εμπειρία ζωής που είχε, στο βιβλίο «Υπάρχουν Άγγελοι». Ένα βιβλίο που αφιερώθηκε στο μεγαλείο ψυχής του άγνωστου ανθρώπου, που του χάρισε ζωή.
«Ουσιαστικά είναι μια κατάθεση ψυχής. Πιστεύω ότι μπορώ να βοηθήσω ανθρώπους, που βρίσκονται ή θα βρεθούν μπροστά από μια δύσκολη κατάσταση. Το θεώρησα πολύ σημαντικό να πω στον κόσμο πως σήμερα είμαι ζωντανός και το οφείλω στον άγνωστο ήρωά μου. Τον άνθρωπο, που μου χάρισε ζωή και μου έδωσε το δικαίωμα να ονειρεύομαι και να μπορώ να αγαπώ. Επίσης, στέλνω το μήνυμα πως ήταν μια δύσκολη διαδρομή με εμπειρίες που με βοήθησαν, να αλλάξω προς το καλύτερο. Με έκανε να ξεκινήσω να αγωνίζομαι, να διορθώνω τα λάθη μου, να αντιμετωπίζω τα πάθη μου, να βάζω νερό στον εγωισμό μου και να βάζω στόχους στη ζωή μου».
Τα μηνύματα που λαμβάνει από τον κόσμο είναι πολλά.
«Σίγουρα ο κόσμος ευαισθητοποιείται από αληθινές ιστορίες. Αποφάσισα να αξιοποιήσω τη δημοσιότητα που μου δίνει το επάγγελμά μου, για ένα καλό σκοπό. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε, τα μηνύματα που έπαιρνα και τα μηνύματα που παίρνω δεν είναι προς το Σταύρο, αλλά είναι μηνύματα στήριξης προς το σκοπό για τον οποίο ο Σταύρος έχει αφιερωθεί».
Ο δημοσιογράφος του ΡΙΚ, τονίζει πως αυτό που πρέπει όλοι να έχουμε ως κινητήριο δύναμη, είναι η αγάπη.
«Πρέπει όλοι να στεκόμαστε πάνω στην αγάπη. Η αγάπη μπορεί να σε οδηγήσει σε μονοπάτια υγιή κι έτσι θα γεννηθεί μέσα από διαφορετικές εμπειρίες το κομμάτι της προσφοράς και του εθελοντισμού που όλοι πρέπει να έχουμε λίγο ή πολύ στη ζωή μας».
Το παράδειγμα του Καραϊσκάκειου
«Το Καραϊσκάκειο Ίδρυμα έχει σχέση με τη δωρεά του μυελού των οστών. Είναι το παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσει η επίσημη πολιτεία όσον αφορά στην ευαισθητοποίηση του κοινού για τη δωρεά οργάνων. Είναι ένα ιδανικό μοντέλο, που θα πρέπει να αντιγράψει η πολιτεία. Είναι ένα ίδρυμα που κάνει συνεχείς δράσεις για να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία. Αυτή τη στιγμή αριθμεί 190,000 εθελοντές, δότες μυελού των οστών. Είναι το μεγαλύτερο αρχείο σε δότες μυελού των οστών στον κόσμο σε αναλογία πληθυσμού», τόνισε ο Σταύρος Κυπριανού.
Η εκστρατεία του Υπουργείο Υγείας
Τους τελευταίους μήνες, το Υπουργείο Υγείας, σε συνεργασία με το Συμβούλιο Μεταμοσχεύσεων διοργανώνουν στοχευμένες δράσεις για ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και βελτίωση των γνώσεων του κοινού σχετικά με τη διαδικασία της δωρεάς οργάνων, ανέφερε στον REPORTER η Χρυστάλλα Δεσπότη.
Τους τελευταίους μήνες, το Υπουργείο Υγείας, σε συνεργασία με το Συμβούλιο Μεταμοσχεύσεων διοργανώνουν στοχευμένες δράσεις για ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και βελτίωση των γνώσεων του κοινού σχετικά με τη διαδικασία της δωρεάς οργάνων, ανέφερε στον REPORTER η Χρυστάλλα Δεσπότη.
«Έχουν δημιουργηθεί σχετικές ενημερωτικές εκδόσεις τις οποίες βρίσκουμε στα διάφορα νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας. Τα τελευταία χρόνια παρέχεται ενημερωτικό υλικό στις πρώτες τάξεις Γυμνασίου. Κατά καιρούς αποστέλλεται με διάφορους τρόπους ενημερωτικό υλικό και σε όλα τα νυκοκυριά. Οι ενέργειες και η προσπάθεια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού, δεν θα είναι περιστασιακές αλλά συνεχείς. Η μεταμόσχευση είναι μια επέμβαση με ιδιαίτερη σημαντικότητα στην υγεία, γιατί ένα ανθρώπινο όργανο που είτε προέρχεται από τον ζώντα άνθρωπο είτε από κάποιον που δεν βρίσκεται στη ζωή, καταλήγει σε πάσχοντα συνάνθρωπο μας. Από την μεταθανάτια δωρεά μπορούν να σωθούν μέχρι κι εννέα άνθρωποι. Με τη μεταμόσχευση δίνεται η δυνατότητα να σωθούν ή να βελτιωθεί σημαντικά η υγεία τους. Αποτελεί ένδειξη ανιδιοτέλειας, αλτρουισμού, αλληλεγγύης για τον συνάνθρωπο. Η πραγματοποίηση και επιτυχία των μεταμοσχεύσεων εξαρτάται αποκλειστικά από τη στάση της κοινωνίας, στο θέμα της Δωρεάς Οργάνων».
Πώς μπορεί κάποιος να γίνει δωρητής οργάνων
Κάθε ενήλικας πολίτης μπορεί να συμπληρώσει το σχετικό έντυπο, για να είναι δυνητικός δότης οργάνων. Αυτό μπορεί να το βρει σε ενημερωτικές εκδόσεις του Υπουργείου Υγείας, στο Εθνικό Μητρώο Δυνητικών Δοτών Οργάνων, σε Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Υγείας (www.moh.gov.cy), και στην ιστοσελίδα www.cyprustransplant.org
Κάθε ενήλικας πολίτης μπορεί να συμπληρώσει το σχετικό έντυπο, για να είναι δυνητικός δότης οργάνων. Αυτό μπορεί να το βρει σε ενημερωτικές εκδόσεις του Υπουργείου Υγείας, στο Εθνικό Μητρώο Δυνητικών Δοτών Οργάνων, σε Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Υγείας (www.moh.gov.cy), και στην ιστοσελίδα www.cyprustransplant.org
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
- Μια διαδικασία δευτερόλεπτων και το τηλεφώνημα που άλλαξε τη ζωή της Έλενας
- Η απόφαση του Χρίστου να γίνει μαιευτής, οι κλειστές πόρτες και τα ταμπού
- Ο όγκος, η τύφλωση, ο Γολγοθάς και τα μαθήματα ζωής του 12χρονου Κυριάκου
- Ο Νικόλας, η εγκεφαλική παράλυση και ο φύλακας-άγγελος που του άλλαξε τη ζωή