«Τα εγγόνια μου τα ξέρω από το Skype... Είναι στιγμές που θες να φας τα σίδερα»
07:52 - 26 Δεκεμβρίου 2019
«Τα εγγόνια με γνωρίζουν μόνο μέσω skype. Αν μπορούσα να τους δω θα ήταν διαφορετικό. Θα ήθελα να τα αγκαλιάσω και να τα φιλήσω».
Ήταν από τις συνεντεύξεις που σε κάνουν να λυγίσεις και να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα ως προς το πώς τα βλέπεις, μα κυρίως πώς τα αντιμετωπίζεις. Συνομιλώντας με την κ. Βασιλική, κατάδικο των Κεντρικών Φυλακών, η οποία βρίσκεται στη φυλακή εδώ και πέντε χρόνια, συνειδητοποιείς πόσο τυχερός είσαι που έχεις την ελευθερία σου.
Παίρνεις το μήνυμα ότι στη ζωή τα λάθη πληρώνονται και μέσα απ’ αυτά, μπορείς να χάσεις υπερπολύτιμα πράγματα. Όχι τα υλικά πράγματα, αυτά δηλαδή που αναπληρώνονται, αλλά τα άυλα, τις στιγμές με την οικογένεια σου, τα παιδιά και τα εγγόνια σου, ιδίως την περίοδο των Χριστουγέννων. Ο χρόνος όμως, δεν γυρίζει πίσω κι η κ. Βασιλική το ξέρει καλύτερα απ’ όλους.
Γνώρισε τα εγγόνια της μέσω Skype και μέχρι σήμερα, μόνο απ’ εκεί τα βλέπει, μα περιμένει καρτερικά την αποφυλάκιση της, ώστε να βρεθεί δίπλα τους. Να τα πάρει στη αγκαλιά της.
«Είναι πάρα πολύ δύσκολο όταν είσαι μητέρα και γιαγιά, να είσαι στη φυλακή. Ειδικά αυτές τις μέρες που θα πας στο επισκεπτήριο και θα δεις και τα δωράκια που θα πάρουν τα παιδιά των κρατουμένων, είναι μια πολύ συγκινητική στιγμή. Είναι η στιγμή που λέω τι ωραία που θα ήταν να έδινα κι εγώ στα εγγόνια μου. Κι αν είχα μια ευχή να κάνω θα ήταν να είμαι μαζί με τους δικούς μου. Την έκανα άπειρες φορές αυτή την ευχή. Οι δικοί σου είναι η δύναμη σου. Το ότι τους βλέπω (σ.σ. από το διαδίκτυο) και είναι καλά μου δίνει δύναμη. Τα εγγόνια μου με γνωρίζουν μόνο μέσω skype, όπου μιλάμε δύο φορές το μήνα. Αν μπορούσα να τους δω θα ήταν διαφορετικό. Θα ήθελα να τα αγκαλιάσω, να τα φιλήσω».
Ήταν από τις συνεντεύξεις που σε κάνουν να λυγίσεις και να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα ως προς το πώς τα βλέπεις, μα κυρίως πώς τα αντιμετωπίζεις. Συνομιλώντας με την κ. Βασιλική, κατάδικο των Κεντρικών Φυλακών, η οποία βρίσκεται στη φυλακή εδώ και πέντε χρόνια, συνειδητοποιείς πόσο τυχερός είσαι που έχεις την ελευθερία σου.
Παίρνεις το μήνυμα ότι στη ζωή τα λάθη πληρώνονται και μέσα απ’ αυτά, μπορείς να χάσεις υπερπολύτιμα πράγματα. Όχι τα υλικά πράγματα, αυτά δηλαδή που αναπληρώνονται, αλλά τα άυλα, τις στιγμές με την οικογένεια σου, τα παιδιά και τα εγγόνια σου, ιδίως την περίοδο των Χριστουγέννων. Ο χρόνος όμως, δεν γυρίζει πίσω κι η κ. Βασιλική το ξέρει καλύτερα απ’ όλους.
Γνώρισε τα εγγόνια της μέσω Skype και μέχρι σήμερα, μόνο απ’ εκεί τα βλέπει, μα περιμένει καρτερικά την αποφυλάκιση της, ώστε να βρεθεί δίπλα τους. Να τα πάρει στη αγκαλιά της.
«Είναι πάρα πολύ δύσκολο όταν είσαι μητέρα και γιαγιά, να είσαι στη φυλακή. Ειδικά αυτές τις μέρες που θα πας στο επισκεπτήριο και θα δεις και τα δωράκια που θα πάρουν τα παιδιά των κρατουμένων, είναι μια πολύ συγκινητική στιγμή. Είναι η στιγμή που λέω τι ωραία που θα ήταν να έδινα κι εγώ στα εγγόνια μου. Κι αν είχα μια ευχή να κάνω θα ήταν να είμαι μαζί με τους δικούς μου. Την έκανα άπειρες φορές αυτή την ευχή. Οι δικοί σου είναι η δύναμη σου. Το ότι τους βλέπω (σ.σ. από το διαδίκτυο) και είναι καλά μου δίνει δύναμη. Τα εγγόνια μου με γνωρίζουν μόνο μέσω skype, όπου μιλάμε δύο φορές το μήνα. Αν μπορούσα να τους δω θα ήταν διαφορετικό. Θα ήθελα να τα αγκαλιάσω, να τα φιλήσω».
Ενόψει των Χριστουγέννων, ο REPORTER, βρέθηκε στις Κεντρικές Φυλακές, εκεί όπου συναντήσαμε την κ. Βασιλική. Μας υποδέχθηκε στο κελί της και άνοιξε την καρδιά της.
Μιλά μα μιλούν και τα μάτια της. Δεν τα λέει για να τη λυπηθείς αλλά κάθε λέξη βγαίνει απ’ τη ψυχή της. Την ακούς και νιώθεις πως η καρδιά της κάνει κρότο. Κι όταν την ρωτήσεις τι άλλο θα ήθελε να ευχηθεί για τα Χριστούγεννα, δεν είναι να αποφυλακιστεί, απλά θέλει να έχει υγεία η οικογένεια της, αφού έχασε ανθρώπους ενόσω ήταν στη φυλακή…
«Όταν βγω έξω, αυτούς που έχασα δεν θα τους συναντήσω ξανά και σ' αυτές τις στιγμές, είναι που νιώθω τη φυλακή ακόμα πιο πολύ και θέλω να φάω τα σίδερα».
«Όταν βγω έξω, αυτούς που έχασα δεν θα τους συναντήσω ξανά και σ' αυτές τις στιγμές, είναι που νιώθω τη φυλακή ακόμα πιο πολύ και θέλω να φάω τα σίδερα».
«Μετανιώνεις από την ίδια μέρα για τα λάθη σου. Όταν το μυαλό ξυπνάει και συνειδητοποιεί το λάθος. Αν πας να κάνεις κάτι κακό αξιολογείς την κατάσταση και μπορεί να το ρισκάρεις για τον άλφα ή βήτα λόγο. Μπορεί να ξέρεις ότι ίσως σε πιάσουν, αλλά το ρισκάρεις. Είναι μια στιγμή που θολώνει το μυαλό, αλλά λες δεν με νοιάζει. Εμένα θα μου έκαναν κατάσχεση το σπίτι μου. Είπα παρά να μείνουν τα παιδιά μου στο δρόμο, με τον εγγονό που μόλις είχε έρθει στον κόσμο, θα το κάνω. Δεν ζυγίζεις καταστάσεις. Όταν πας φυλακή σίγουρα το μετανιώνεις και λες μακάρι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω. Είμαι τεσσεράμισι χρόνια στη φυλακή, αλλά είναι στιγμές που νιώθω ότι είμαι δεκαπέντε γιατί είμαι μακριά από τους δικούς μου».
Το να μετανιώσεις για τα λάθη σου είναι το σημαντικότερο αγαθό που μπορείς να έχεις. Μόνο έτσι δεν θα τα επαναλάβεις. Μόνο έτσι θα προχωρήσεις μπροστά.
Και η κ. Βασιλική τα κατάλαβε και πλέον περιμένει καρτερικά την αποφυλάκιση. Το πρώτο πράγμα που θέλει να κάνει, είναι να δει τη μητέρα της, τα παιδιά και τα εγγόνια της, για να ζήσει στιγμές που έχασε λόγω της καταδίκης της. Είναι αυτό που θα έκανε ο καθένας, αν ήταν στη δική της θέση. Το πιο ανθρώπινο πράγμα στον κόσμο.
«Εδώ απέκτησα άλλη μια οικογένεια»
Όταν είχαν φθάσει τα πρώτα Χριστούγεννα που θα τα περνούσε στις φυλακές, έλεγε μέσα της πως δεν θα τα καταφέρει. Πέρασε ήδη τα πέμπτα κι αυτό οφείλεται στην υπομονή και τη δύναμη που ανακάλυψε πως διαθέτει, ενόσω κρατείται στο σωφρονιστικό ίδρυμα. Βρήκε όμως και μια νέα οικογένεια.
«Τα δώρα μου φεύγοντας από τη φυλακή θα είναι πάρα πολλά. Και σε ανθρώπους που γνώρισα και σε πράγματα που βίωσα και διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μου. Εδώ ανακάλυψα ότι έχω πάρα πολύ υπομονή και δύναμη. Είναι ο χώρος έτσι που σε κάνεις να βλέπεις κάποια πράγματα διαφορετικά. Εδώ εκτιμάς τα πάντα, αλλάζει όλη η κοσμοθεωρία σου. Εκτιμάς τα πιο ασήμαντα που είχες στον έξω κόσμο και σου φαίνονταν μια καθημερινότητα. Σήμερα θα έδινα τα πάντα για να ζήσω ξανά. Σίγουρα νιώθουμε ότι είναι γιορτινές μέρες, το νιώθεις. Είναι δύσκολα, αλλά παίρνουμε και πράγματα από τις φυλακές. Παρόλα αυτά, νιώθουμε έντονα την απουσία των δικών μας ανθρώπων. Υπάρχουν μέρες που δεν έχω όρεξη, αλλά με τα πράγματα που γίνονται από τη Διεύθυνση των Φυλακών, ακόμα και εκείνη την μια με δύο ώρες, ξεσκάς. Η φυλακή δεν υπάρχει στο μυαλό μου εκείνες τις στιγμές. Μετά γυρίζεις πίσω και καταλαβαίνεις που βρίσκεσαι. Από την πρώτη χρονιά που ήρθα, ήταν απίστευτα, εκπλάγηκα, παρότι δεν το περίμενα. Και κάθε χρόνο προστίθεται και κάτι. Πάντα έχει μια έκπληξη η κ. Άννα (σ.σ. Διευθύντρια των Φυλακών), για να μας κάνει να νιώθουμε ανθρώπινα».
Όταν είχαν φθάσει τα πρώτα Χριστούγεννα που θα τα περνούσε στις φυλακές, έλεγε μέσα της πως δεν θα τα καταφέρει. Πέρασε ήδη τα πέμπτα κι αυτό οφείλεται στην υπομονή και τη δύναμη που ανακάλυψε πως διαθέτει, ενόσω κρατείται στο σωφρονιστικό ίδρυμα. Βρήκε όμως και μια νέα οικογένεια.
«Τα δώρα μου φεύγοντας από τη φυλακή θα είναι πάρα πολλά. Και σε ανθρώπους που γνώρισα και σε πράγματα που βίωσα και διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μου. Εδώ ανακάλυψα ότι έχω πάρα πολύ υπομονή και δύναμη. Είναι ο χώρος έτσι που σε κάνεις να βλέπεις κάποια πράγματα διαφορετικά. Εδώ εκτιμάς τα πάντα, αλλάζει όλη η κοσμοθεωρία σου. Εκτιμάς τα πιο ασήμαντα που είχες στον έξω κόσμο και σου φαίνονταν μια καθημερινότητα. Σήμερα θα έδινα τα πάντα για να ζήσω ξανά. Σίγουρα νιώθουμε ότι είναι γιορτινές μέρες, το νιώθεις. Είναι δύσκολα, αλλά παίρνουμε και πράγματα από τις φυλακές. Παρόλα αυτά, νιώθουμε έντονα την απουσία των δικών μας ανθρώπων. Υπάρχουν μέρες που δεν έχω όρεξη, αλλά με τα πράγματα που γίνονται από τη Διεύθυνση των Φυλακών, ακόμα και εκείνη την μια με δύο ώρες, ξεσκάς. Η φυλακή δεν υπάρχει στο μυαλό μου εκείνες τις στιγμές. Μετά γυρίζεις πίσω και καταλαβαίνεις που βρίσκεσαι. Από την πρώτη χρονιά που ήρθα, ήταν απίστευτα, εκπλάγηκα, παρότι δεν το περίμενα. Και κάθε χρόνο προστίθεται και κάτι. Πάντα έχει μια έκπληξη η κ. Άννα (σ.σ. Διευθύντρια των Φυλακών), για να μας κάνει να νιώθουμε ανθρώπινα».
Σκέφτηκε να ζητήσει μεταφορά στην Ελλάδα, για να βρίσκεται στην ίδια χώρα με την οικογένεια της, η οποία την στηρίζει πλήρως, παρόλα αυτά οι δικοί της, της έλεγαν να μην το κάνει γιατί οι φυλακές στην Ελλάδα είναι πολύ χειρότερες.
Παρότι μέχρι σήμερα επιμένει πως η Κύπρος δεν μπορεί να της προσφέρει όσα η Ελλάδα, εννοώντας την οικογένεια της, αποφάσισε να μείνει και να εκτίσει την ποινή της και μετά να επιστρέψει…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: